Volgens mij voelt de baby dat wel, vroeg het me zelf ook al af. Maar in hoeverre hij dat voelt??? Heb wel eens gehoord dat je door te veel stress bijv. een huilbaby kan krijgen. Zou me heel schuldig voelen als ik straks een huilbaby heb door de stress en moodswings die ik gehad heb. Mijn stemming is nog nooit zo slecht geweest als in de zwangerschap, erg!!
Je kleintje leert nu al met emoties om te gaan, dus het is echt niet erg, je moet alleen niet heel erg in de stress schieten en er lang in blijven, Maar verdriet, huilen enzovoort maakt elke zwangere vrouw mee, hormonen kunnen hele gekke dingen met je doen. Dus rustig aan en als je wil huilen, dan zou ik zeggen lekker laten gaan, je kan t beter kwijt zijn dan opkroppen!
De baby schijnt dat wel te voelen ja. Daarom is het ook verstandig om emoties niet op te kroppen, maar ze er gewoon uit te laten (geldt ook wanneer je kindje er al is, kleine kinderen voelen emoties vaak ook goed aan)
Vervelend is dat het als je gestrest bent of geëmotioneerd, dan voel je je meteen schuldig tegenover je kindje en nog verdrietiger, dat heb ik tenminste door die hormonen..
Moet eerlijk zeggen dat ik wel eens met de zelfde vraag rond loop. Heb al 2 zoontjes van 5 en 6 jaar en moet toegeven dat ik ze af en toe wel eens achter het behang kan plakken en het me af en toe wel eens wat te veel wordt en ik behoorlijk gestressed kan raken. Vooral tegen het avondeten, dan zijn zij echt vreselijk druk en heb ik honger..... Ik ben ook wel een beetje bang voor deze stress en de uitwerking hiervan op het ongeboren kindje Kan me momenteel over van alles en nog wat ontzettend opwinden, helaas. Hoop eigenlijk nu wel op een beetje rustig kindje, haha.
ja voelen ze echt,, als ik zenuachtig of gespannen was reageerde mn dochtertje heftig in mn buk,schoppen heel wild,,nu doet ze hetzelfde ze word 2.... kijk maar nu naar je kindje (voor moeders die al een kindje hebben) als jij niet goed in je vel zit,,,zit je kind dat ook niet.. en adersom natuurlijk...dus in je buik is het niet anders
kindjes krijgen t zeker mee al in de buik maar het is niet slecht voor ze ze leren er nu al van wat het is ect wel lange zware stressmomenten die lang aanhouden kunnen kwaad (wat ik gelezen heb) en idd lekker die emoties op de vrije loop laten gaan anders raak je alleen meer in de stress bij elke emotie wordt een stofje aangemaakt dat via de moederkoek ook bij je kindje komt (naast de bewegingen en geluiden die bij huilen of lachen horen)
af en toe stress of emotioneel zijn lijkt me normaal maar hier gehoord dat teveel stress niet goed is.. wordt dan cortisol aangemaakt en dat stofje krijgt de baby dan ook mee
Ja ik ben zo emotioneel de laatste tijden en voel me soms niet lekker in me vel, krijg ik zomaar huilbuien. en als er ook nog eens stress bij komt, dan krijg ik nog ergere huilbuien, dan ben ik zo verdrietig en kan ik niet stoppen met huilen.. en dan denk ik aan me babytje ben ik bang dat er iets gebeurd of de babytje het ook allemaal voelt. Ik wil echt dat de kleine niks overkomt.. Het is mijn eerste babytje, dus misschien hoort het er gewoon bij, dat ik door de hormonen nog sneller emotioneler ben. Soms voel ik me een beetje depri, zoals vandaag de hele dag. Kan ik zomaar om niks huilen..
nou dan gaan we samen huilen.. hihih ik heb net nog een dikke lading gehad, en dan vraagt me vriend waarom ben je niet meer lief tegen mij. Ik zeg ik ben gewoon verdrietig. Zegt hij: elke dag ben je verdrietig om niks, ik snap jou niet.
Ik weet er alles van!! Vriendlief hier snap het wel want heeft het allemaal 2 keer eerder mee gemaakt met zijn 2 andere kinderen(niet mijn kindjes) Maar ik kan soms ook echt onredelijk zijn! Heb jij dat nu ook erger?
voor ons beide is het ons 1e kindje, Hij weet er ook niet veel van.. soms denk ik heb je nooit biologie gehad haha !! Jaa dat onredelijk zijn hoort er ook bij, verschrikkelijke ruzie's. Ik weet gewoon ff niet wat ik er mee aan moet.. Soms heb ik van die momenten gehad dat ik niks meer van hem wou en later wel weer.
Voor zover ik weet, gaan emoties gepaard met hormonen, dus ja, dan krijgt je kindje dat zeker mee! Ik denk zelfs dat een pasgeboren kindje de moeder beter kent, dan de moeder het kindje! Denk dat het je heel goed kan aanvoelen, ook na de geboorte. Teveel stress is natuurlijk niet goed, maar de normale emoties (blijdschap, verdriet en stress op z'n tijd) kunnen heus geen kwaad, anders had de natuurlijk wel een andere manier bedacht
dat je dan een huilbaby krijgt is denk ik een fabeltje..tenminste bij de eerste zwangerschap barstte ik een keer een tranen uit toen ik erachter kwam dat de knakworstjes op waren..ik huilde echt om alles!!!!!!! en was 6 dagen in de week boos. maar ons zoontje...totaal geen huilbaby geweest. je hoorde hem echt alleen als hij honger had een vieze pamper of krampjes. kan ook gewoon puur geluk zijn natuurlijk maar ik geloof niet dat dat voor een huilbaby zorgt.
Ik heb het idee dat de baby het wel merkt. Nogal een hectische stres nacht gehad en ze begon te schoppen als een gek. Toen ik een liedje neuride werd ze wel rustiger. Maar of ze ook gestrest was, ik heb geen idee.. Stres is wel slecht voor jezelf, dus ook voor de baby lijkt mij. Hangt er ook vanaf waarom je huilt, door hormonen of door echte stres, daar zit nogal een verschil volgensmij.