Kans op vroeggeboorte

Hallo dames,

Ik wil even mijn verhaal kwijt, en misschien hebben jullie hier ook ervaring mee.

Toen ik 32+2 was had ik savonds ineens s diaree uit het niets. Ik dacht dat ik iets verkeerds hadden gegeten. Toen werd ik vroeg in de ochtend wakker met buikpijn. Ik had ook een volle blaas en daar krijg ik ook vaak wat buikpijn van. Ben naar de wc geweest, en de buikpijn bleef. Ik ben weer lekker in bed gaan liggen in de hoop nog wat te kunnen slapen maar niets wat minder waar. De buikpijn werd erger en kon mij bijna niet bewegen. Daarbij kreeg ik enorme hoofdpijn en ik werd misselijk. Toen werd het maar tijd om de verloskundige te bellen. Die kwam gelijk, en heeft mij paracetamol zetpillen gegeven. Het werd iets minder, maar het bleef rommelen. In de middag werd het steeds een beetje erger, en in de avond zat ik het weg te puffen. Het werd weer tijd voor de volgende zetpil. Ik dacht eerst even ik kijk het aan hoe het met deze pil gaat. Maar de pijn was zo erg dat ik de verloskundige weer heb gebeld. En die zei ga maar naar de gynaecoloog. In het ziekenhuis aangekomen, werd ik aan het ctg gelegd en ik werd getoucheerd. Toen bleek het dat ik ruim een cm ontsluiting had. Ik kreeg gelijk weeënremmers en longrijping. Heb toen nog een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen omdat het onrustig bleef. De kerstdagen en oud en nieuw thuis doorgebracht gelukkig. Toen afgelopen zondag begon het gerommel weer toe te nemen, en besloot ik toch het ziekenhuis te bellen. Die wilde mij toch even zien. Toen heb ik weer een aantal dagen gelegen, en ik mocht gister naar huis. Maar nu had ik al zo'n 2 weken wat harde ontlasting, maar dat is sinds vandaag ineens heel zacht nog net geen diaree. En ik ben erg winderig. Het is ook nogsteeds heel rommelig in mn buik. Ze hebben in het ziekenhuis wel gezegd dat ik de 40 weken zowiezo niet haal. Maar zou het kunnen omdat mn ontlasting ineens zo zacht bijna diaree is dat het toch door gaat zetten? Het is natuurlijk nog wel te vroeg want ben vandaag 35 weken. Maar ik ben het zo zat dat ik er zo tussen blijf hangen! Het zakt niet weg en het zet niet door. Zijn er meer vrouwen die dit kennen of meegemaakt hebben? Het wel is een erg lang verhaal geworden. Maar hebben jullie wel een goed beeld van mijn situatie.

Liefs mariska

 

Ja het is zeker spannend. Zeker nu ik vanacht slecht heb geslapen en heb overgegeven. Voel me nog niet helemaal lekker en me hele buik doet zeer met zo af en toe krampen. Hij voelt dr hele nacht ook gespannen aan. Zit te denken aan buikgriep of dat het toch aan het doorzetten is. We wachten het af wat er gast gebeuren...

 

Helaas kan de gynaecoloog en de verloskundige niet veel voor mij doen dan mij in de gaten houden. Ze gaan het niet meer remmen en ze gaan niks doorzetten. Het is voor mij vervelend, en maar wachten wanneer hij komt. Zijn gewicht en conditie zijn gelukkig erg goed dus daar maak ik mij geen zorgen over. Zijn voeten zijn zelfs nu al 8 cm! Het is natuurlijk beter als hij nog even blijft zitten. Maar ik loop al 3 weken zo en zie het niet zo zitten om zo nog een paar weken door te lopen. Ik ben ondertussen erg uitgeput. En de onzekerheid zat. Dus het is erg dubbel. Maar helaas is het gewoon wachten. De gynaecoloog zei dat ik gewoon veel pech heb en heel erg last heb van voorweeën. En mijn baarmoeder moet ineens de trigger krijgen dat het doorzet. Meer dan wachten kunnen we niet doen. Zelf heb ik het gevoel dat het niet lang meer duurt. En de hond is ook sinds gister erg onrustig haha. Maar misschien is het allemaal maar toeval. Het houd me goed bezig in ieder geval