Hoi Michelle, wat vreselijk allemaal zeg! ikzelf ben nu 13 weken zwanger en weet sinds een week of 8 dat mijn moeder uitgezaaide blaaskanker heeft. Ook haar prognose is slecht en ze is nu bezig met haar tweede chemo. of het aanslaat weten we helaas nog niet. Op 19 juni ga ik trouwen en mijn moeder leeft echt voor deze dag. Het kindje wil ze ook heel graag meemaken maar ze denkt zelf dat ze dit niet gaat halen......wij hopen natuurlijk van wel! bij de chemo mag ik gewoon bij haar zijn alleen thuis ga ik naar een andere wc, drink ik uit een ander glas, ik ruim haar spuug niet op en kom niet aan haar was. mam is gister voor het eerst mee naar ons kindje wezen kijken en ze was helemaal in de zevende hemel. het is natuurlijk allemaal heel dubbel, alle blije en verdrietige gevoelens door elkaar. probeer er zoveel mogelijk voor je moeder te zijn en haar te steunen waar mogelijk maar denk ook goed aan jezelf en je kleintje. heel veel sterkte in deze rot tijd!
@ Ligero; Gecondoleerd met het overlijden van je moeder! Ik wil je heel veel sterkte wensen en kracht in deze moeilijke tijd. @ Michelle; zie mijn onderschrift, vandaag 33 weken zwanger. Morgen is hier de begrafenis. Mijn vader had 2tumoren die nauwelijks groeiden, hij heeft hier in 2009 een hipec chemokuur voor gehad en in 2014 ook nog chemo, maar door complicaties werd de chemo steeds uitgesteld. Waarsc. is de kanker niet zichtbaar uitgezaaid op zijn buikvlies, waardoor zijn darmen niet meer werkte en hij geen voedingsstoffen meer kon opnemen en niet meer kon drinken (vocht bleef in zijn darmen staan). @ alle andere meiden, leven en dood staat zo dicht bij elkaar soms. Waardoor alles zo onwerkelijk wordt. De strijd die je ouder voert tegen de kanker en de weken dat jij steeds verder zwanger bent en je kindje steeds levensvatbaarder wordt. Nu mijn vader is overleden merk ik dat ik wel een soort geruststelling heb. Dit omdat er eerst werd gezegd een paar dagen, en toen hij van het vochtinfuus afging weer en uiteindelijk dus nog 11 weken heeft geleefd na de mededeling en nog 3 weken zonder vochtinfuus! Het is nu duidelijk en ondanks dat ik echt heel graag had gewild dat hij mijn babytje kon zien en misschien een andere vader voor mij zou zijn dan de afgelopen 10jaar (niet een heel hechte band), voel ik ook een soort geruststelling. Wat ik heb gedaan (weet niet of ik dat al had getypt) is de namen vertellen van de baby, echo's direct door sturen via de whatsapp. Bijna alle dingetjes en baby kamer laten zien (ook via app). En miss. als dat mogelijk is als je bijv. een pretecho maakt vragen of ze het opwillen nemen op een dvdtje dan kan je dat vast laten zien in het ziekenhuis (michelle).
Wat een vrezelijk nieuws! Ik wens jou en je famillie heel veel sterkte en kracht toe! Mijn moeder overleed in 2 maanden tijd. Vanaf de dag dat we het te horen kregen. ( alvleesklierkanker uitgezaaid in hele lichaam voornamelijk lever ) ik weet hoe snel het kan gaan en hoe moeilijk die periode kan zijn. Ik hoop dat je straks gewoon fijn kan genieten van je baby, want dat mag! En dat had je moeder denk ook wel zo gewild
Aimee, gecondoleerd en veel sterkte. Ook voor morgen veel kracht gewenst. Ik heb mijn moeder ook de naam van de baby vertelt. Helaas kon ik haar nooit meenemen naar de echo's of foto's laten zien oid omdat haar zichtzenuwen waren aangetast. Ze heeft echt alles moeten missen. De opluchting en geruststelling herken ik wel. Niet meer continu in angst leven. Niet meer hartkloppingen bij elke ambulance die je hoort, niet meer bang zijn hoe je haar aantreft als je langsgaat. Ze is de laatste 2 weken heel veel in paniek geweest (veel gillen, huilen en boos zijn) en dat is nu voorbij. Ze is rustig gaan slapen en was zichtbaar ontspannen (is 2 weken volledig verkrampt geweest). Ze heeft ook een heel tevreden uitdrukking op haar gezicht nu. Mijn dochter (3 jaar) heeft vanavond een enorme huilbui gehad. Niet zo gek. Een klein broertje op komst die op haar oude kamer gaat liggen en zij is vorige week naar zolder gegaan, ze heeft een paar keer een paniekaanval moeten zien van mijn moeder, oma is nu overleden, en eigenlijk waren we ook bezig met zindelijkheidstraining (maar dat hebben we maar even losgelaten) pfff best veel voor dat kleine meisje. Gelukkig is de verwijzing naar de kinderpsycholoog al binnen en ga ik die morgen bellen. Ik probeer haar zo goed mogelijk te begeleiden en voor te bereiden op de komende dagen. Gelukkig is de meivakantie wel voorbij dus begint haar eigen ritme van peuterspeelzaal en gastouder ook weer.
@ligero: Gecondoleerd sterkte deze komende tijd. Zal echt heel dubbel zijn, dit verlies en zwanger. Ik wens je veel sterkte en alle kracht toe. @tasjaa: Jeetje wat snel, 2 maanden. Ik geniet wel minder van deze zwangerschap omdat ik veel denk aan mijn moeder. Toch hoop ik dat ik de baby snel zal voelen zodat ik toch vaker geniet en denk aan de baby. Zo gek, dit is mijn 3de kindje en nu ben ik 16 weken zwanger en ik heb nauwelijks een buik en voel de baby ook nog niet. De echo was goed, maar ik voel me ook niet echt zwanger. Dus dan is het wel lastiger genieten. Volgende week gaat mijn moeders haar er af. Ze zei dat mijn zusje en ik het mogen doen... Ik wil haar graag bijstaan, maar vind het ook wel eng. Ik zie er sowieso erg tegen op om haar kaal te zien. Maar het hoort erbij... Ik heb volgende week een pret echo waarbij we het geslacht horen. We willen dat mijn moeder via facetime mee kan kijken. Ze ligt op dat moment in het ziekenhuis voor haar chemo. En als ze over een paar weken zich goed voelt dat plannen we nog een echo zodat mijn moeder hierbij kan zijn. @ima28: ik hoop voor je dat je moeder nog bij jullie is als jullie kindje geboren word. Hebben de artsen iets gezegt over levensverwachting? En wanneer horen jullie of de chemo aanslaat? Wij pas over een kleine maand als alles goed is. Heel erg veel sterkte! @aimee85: Gecondoleerd. zo gek klinkt dat niet dat het een geruststelling is. Het is zo'n heftige periode, en als je te horen krijgt dat het nog een aantal dagen duurt en dan uiteindelijk 11 weken, dan is dan slopend lijkt mij. Helemaal omdat je je vader zo ziek ziet, wat vreselijk is.
Bij deze wil ik ook even aanhaken. Allereerst veel sterkte gewenst voor iedereen, het zou niet zo oneerlijk mogen en moeten zijn! Zelf ben ik in mijn eerste zwangerschap mijn vader verloren. Die overleed plotseling toen ik 27 weken zwanger was. Geen idee hoe ik er door ben gekomen. De kleine hield me op de been. Bij mij kwam de grootste klap toen ze ongeveer zes weken oud was en het besef kwam dat hij nooit op kraamvisite zou komen. Heftige tijd...gelukkig heeft hij de 20 weken echo op dvd gezien en wist hij dat het een meisje was. Haar naam hebben we op een briefje geschreven en bij m neegelegd.. Nogmaals ontzettend veel sterkte gewenst voor iedereen, het is een enorm heftige en emotionele periode dikke knuffel en veel liefs
@ aimee en @ ligero....allebei heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. @ Michelle....over de levensverwachting is geen uitspraak gedaan maar we moesten eerder denken aan maanden dan jaren. half juni zou mam een nieuwe pet scan krijgen waarmee we meer duidelijkheid krijgen, in verband met onze bruiloft op 19 juni willen we de scan opschuiven zodat ze volop van de bruiloft kan genieten en niet net voor de bruiloft een slechte uitslag krijgt....wat we natuurlijk niet hopen. De onzekerheid is echt slopend vind ik maar ze gaat morgen nog lekker een week op vakantie, hier kijkt ze ook erg naar uit en hier leeft ze van op dus dat doet me goed. Als zij een weekje weg is heb ik ook meteen een beetje rust dus ook dat is wel even fijn. ik ben enig kind dus alles komt nu steeds op mij aan. jullie ook heel veel sterkte en hoop dat jullie over een maand een goede uitslag krijgen!