Zwanger en misschien moeten stoppen met school, en nu?

ik ga ook nog na school en werk ik leer voor verzorgende en heb nu tijdelijke pauze na me bebvalling ga ik weer beginnen om me diploma te behalen ik kon gewoon een pauze inlassen en dan weer verder gaan waar ik gebleven ben en ik werk er dan bij anders redden we het ook niet hoor ik zou dan een part time baan proberen te zoeken om toch rond te kunnen komen of toch kijken om je school af te maken heb je ook weer meer kans op een baan kinderen worden duurder naarmate ze groter worden dus kan nooit kwaad een diploma kijk wat haalbaar is lijkt mijn

 

tja...ik zou ook graag bij mn 3 kindjes willen zijn, maar helaas, er moet wel genoeg brood op de plank komen. wij zouden ook kunnen rondkomen van het loon van mn vriend maar ik wil ook wel eens wat extra's en op vakantie of naar een pretpark. het leven is zo duur. ik zou toch ff doorzetten al is het heel zwaar! later ben je er blij om meid. het is voor jou toekomst en die van de kleine!

 

Helemaal mee eens!
Zou het ook erg dom vinden want nu denk je er zover maar over een paar jaar is het "had ik maar..."
(ervaring mee namelijk!!)

Ben zelf gestopt met 18jaar toen ik zwanger raakte van zoonlief.
Nu vind ik mezelf behoorlijk dom en heb ik grote spijt.
Heb nu dan wel een baan sinds 3jaar met een vast contract maar niet in de zorg waarvoor ik leerde

 

ik zou het ook niet zo maar stoppen met je school. ik heb toen ook opleiding gedaan terwijl ik zwanger was en ook nog werken. deed wel rustiger aan en ook met de leraar afspraken gemaakt. het laatste jaar had ik zelf werk, zwangerschap en een baby!! zeker was het zwaar en ik was ook later klaar met school... maar zeker de moeite waard en geen spijt dat ik toch door heb gezet! als ik jou was zou ik het overleggen met school.

 

Je kan prima een time out nemen van school en je studiefinanciering doorlaten lopen. Ook als je er lang tussenuit bent kun je waarschijnlijk je betaalde schoolgeld terug krijgen.
Ik zou ook niet zomaar stoppen met school. En als je erover denkt dan bekijk de situatie na de bevalling. Heb je in iedergeval nog een tijdje inkomen, want een baan krijg je nu ook niet echt snel.
DUO/Lesgeld terugkrijgen

 

ik zou ook niet stoppen, de banen liggen al niet voor het oprapen en zonder opleiding is het vaak nog lastiger met alle hoge eisen die ze tegenwoordig hebben.

Natuurlijk is het heel zwaar, maar als het goed is heb je nu ook de vervelendste tijd van je zwangerschap achter de rug.

Bedenk dat je het voor je eigen toekomst maar ook voor de toekomst van jullie gezin doet.

 

Buiten al deze argumenten moet je als je geen diploma haalt je stufie helemaal terug betalen... Dat wordt pas een gift als je een diploma hebt gehaald...
Als je het nu al net niet redt, hoe ga je dan zonder die extra inkomsten ook nog een schuld terug betalen?

 

ik had ook spijt drom nu na school en onverwachts nummer 4 heb alles kunnen regelen met school en me werk dus kan strakkies weer verder kijk echt even goed rond zou nietstoppen en het is zeker zwaar ( hier straks 4 kids ) maar daar doe je het juist voor

 

Wat voor opleiding doe je (welk niveau)? In welk jaar zit je / hoeveel jaar moet je nog? Het is pas oktober: dat is zoöngeveer het begin van het schooljaar! Hoe kun je nú al zeker weten dat je het niet gaat halen? Heb je de eerste drie maanden veel last gehad van kwaaltjes van de zwangerschap? Gaat dat nu beter?

Ik zou zeker niet zomaar stoppen. Ik zou echt op school gaan praten met een studieadviseur ofzo, en kijken wat de mogelijkheden zijn om door te studeren, maar dan met een wat lagere studielast. Misschien kun je tijdelijk wat minder vakken volgen ofzo? En dan bijv. twee jaar van je opleiding in drie jaar doen? Kijk, dat je studievertraging oploopt is denk ik onvermijdelijk als je zwanger wordt. Dus dan kun je je vertraging maar beter goed plannen, zodat je uiteindelijk toch je diploma haalt. En de meeste dames voelen zich de eerste drie maanden het beroerdst, dus de kans ik groot dat je de komende maanden weer wat meer kunt dan de afgelopen tijd.

Ik vind het argument dat je studielening dan niet wordt omgezet in een gift, maar een schuld wordt, ook een heel goede reden om niet te stoppen. Daarnaast wat iedereen zegt: juist voor je kindje wil je straks geld binnenhalen, en met een opleiding vergroot je gewoon je kansen.

 

Idd zoals hierboven al word gezegd, kijk wel goed uit want als je nu stopt moet je je stufi terug betalen en dat gaat niet om kleine bedragen! Vriendin van mij is ook gestopt en kon €8000 terug betalen! Nou dan toch maar even de schouders eronder en daar heb je later alleen maar profijt van!

 

Ik lees sowieso wat tegenstrijdigheden.

Als je vriend werkt, en jij een uitkering hebt moet je ook rond kunnen komen. Stufi+uitkering dat ken ik niet..

Anyhow, Tis puur ZWAK als je stopt met school. Zo zwaar is het namelijk niet. Dat realiseer jij je waarschijnlijk pas als je echt gaat werken.

Zoveel van die tienermoeders die stoppen met school, en uiteindelijk aan de onderkant van de samenleving blijven plakken.

Maak gewoon die paar jaar school af, het is zo zwaar nog niet. Je hebt je vriend ook nog. Zijn er ook meer dan genoeg die het zonder partner redden. Ik zou niet weten waarom jij dit niet zou kunnen.

 

Ondanks dat ik tot week 20 behoorlijk misselijk ben geweest wel eens een sprintje naar de wc heb moeten trekken om over te geven op school, heb ik wel doorgezet. Dus TS, als het een beetje kan zou ik wel zien dat je doorgaat met school, je gaat je straks vast weer beter voelen en dan kan je weer het een en ander inhalen als je nu veel gemist hebt. Plus dat je, je inkomsten ook niet mis loopt en geen studieschuld opbouwt.

 

Zo, kim11. Jij bent niet op je mondje (lees: grote waffel) gevallen zeg. Ik zal maar niet verder ingaan op jouw reactie want dat zou wel eens héél lelijk kunnen worden.

@TS; kijk naar de mogelijkheden. Waar sta je nu in je opleiding en kun je hem tijdelijk onderbreken? Er is op school vast iemand die je mee kan helpen en je kan vertellen hoe het met je stufi zit als je tijdelijk of helemaal stopt. Je wilt uiteraard niet met een grote schuld zitten als je met hulp gewoon je diploma kan halen.

Probeer ondertussen goed op jezelf (en beebje) te letten en doe gewoon wat je kunt. Hopelijk nemen bij jou de kwaaltjes na de 12 weken af en ga je het toch redden .

 

De 1e ingeving die bij mij opkomt is wellicht een hele slechte maar 'waarom heb je niet eerst je studie afgerond .....??' Echter kan ik verder natuurlijk niet in je prive leven kijken dus je zal er zo je redenen voor hebben.

De opmerking van Kim11 is hard maar wel een beetje zoals je, mogelijk, gezien gaat worden als je nu stopt met je studie. Niks mis met bewust thuis blijven voor je kids...maar stoppen met je studie omdat het nu even pittig wordt? Ik zou ook een gesprek aan gaan op school en kijken wat er mogelijk is. En koken plus het huishouden...kan je vriend niet net wat meer op zich nemen? Jij bent zwanfer....maar jullie kiezen er samen voor!!

Kom op meis, you can do this!!!
Xxx

 

Ik ben na mijn mbo diploma's begonnen aan een hbo opleiding, in mijn propedeuse jaar werd ik zwanger maar ik heb wel mooi nog mijn propedeuse binnen het eerste jaar kunnen halen! Het was ontzettend zwaar, je moet het niet onderschatten maar elk jaar dat je haalt is meegenomen en een tijdelijke pauze niks mis mee, maar ik zou wel echt weer een datum en doel stellen om weer te beginnen!

Ik heb nu een "tijdelijke pauze" nu ik mijn propedeuse heb is het makkelijker om even te stoppen, ik heb in principe het eerste jaar helemaal afgesloten en begin volgend jaar september in het tweede jaar..

Maar ga door, nu is het even zwaar, maar je zal je opleiding hard nodig hebben!

 

Eerlijk gezegd zou ik het dom vinden als je zou stoppen met school. We leven nu eenmaal in een andere tijd dan onze ouders. Er zijn nog maar weinig moeders die het zich kunnen permitteren om niet te werken. Ik had ook graag fulltime bij mijn kleintje(s) willen zijn, maar hier moet ook gewoon de hypotheek betaald worden. En wij willen ook gewoon op vakantie kunnen 1 keer per jaar... En dat krijgen we voor elkaar met een fulltime en een parttime baan... En niet met een uitkering.
Kijk gewoon eens of je er tijdelijk tussen uit kunt, en als je kleintje er dan is moet je echt weer naar school gaan hoor... En dan lekker een baan zoeken. Het is gewoon al niet makkelijk om een baan te vinden tegenwoordig, laat staan als je niet eens een diploma hebt...

Mijn ervaring is dat je kindje het echt niet erg zal vinden om naar een kinderdagverblijf of andere opvang te gaan. Ik had het er in het begin ook moeilijk mee, maar ik merk dat mijn dochter het er zo naar haar zin heeft! En dat wordt steeds meer! Elke dag vraagt ze of ze weer met haar vriendjes op de creche mag spelen! Je kindje zal niet beter weten, en tegenwoordig gaan bijna alle kinderen wel een of meer dagen naar een soort opvang.

Niet stoppen hoor, de hormonen doen rare dingen met je! En nu ben je drie maanden zwanger -dat zijn normaal gesproken de zwaarste maanden! Vanaf nu heb je kans dat je je steeds beter gaat voelen - tot het tijd is voor je verplichte verlof. En daar krijg je wel een uitkering voor.

Ik lees nu je laatste berichtje pas - gelukkig ben je nog niet gestopt Hopelijk lukt het om een school dichterbij te vinden, dat zal al schelen in moeheid. En je hebt echt kans dat je vanaf een week of 16 je je beter zal voelen - het tweede trimester is het het makkelijkst over het algemeen.
Succes ermee

 

Als eerste: ik heb niet alle reacties gelezen.

Maar je hebt én een uitkering én stufi én een vriend die werkt? Lijkt mij dat je dan al redelijk aan een minimuminkomen zit. Daarnaast stoppen met school is zó zonde, probeer het nog ff aan te kijken en anders moet je kijken of je je opleiding wellicht in deeltijd kunt doen?

Daarnaast is de reactie van Kim11 misschien hard, maar laten we niet liegen tegen onszelf, ik denk zo ook wl eens erover. Soms kun je kinderen niet "plannen" nee en gebeuren er "ongelukjes", maar er zijn genoeg vrouwen die dan inderdaad aan de onderkant van de samenleving dobberen omdat ze hun studie niet hebben afgemaakt of iets dergelijks. Dit is mijn mening, en ik behoef hier verder geen reacties op. Zelf heb ik gezorgd eerst mijn universitaire opleiding af te ronden, te trouwen en daarna pas aan kinderen te beginnen. Ook MIJN persoonlijke keuze, daardoor kan ik mijn kleine man alles geven wat hij wil straks, dat vind ik heel belangrijk. Wederom mijn keuze en mening.

Daarnaast lees ik nu echt in je laatste berichtje dat je kinderopvang gaat bekijken? Terwijl je wil stoppen met school en thuis wil gaan zitten? En dan ook nog de kleine een paar dagen naar een kindrdagverblijf? Dan valt mijn mond wel open... Als je gaat stoppen met school en niet werkt (aangezien je een uitkering krijgt?!) lijkt me het minste dat je kunt doen zelf je kindje opvoeden?

 

Ik was ook 21 en zowel vriendlief als ik studeerde voltijd. Ik hbo, vl wo. We hadden beide een bijbaantje en kregen nog wat steun van ouders om rond te kunnen komen.

Ik kan alleen maar zeggen dat de komst van Sven onze beide studies een boost heeft gegeven. Je krijgt zoveel meer ritme in je leven, zoveel energie van een kind en zoveel meer motivatie om die studie zo snel mogelijk af te ronden dat je ineens het dubbele aan lijkt te kunnen. Ik ben na de komst van Sven versneld afgestudeerd.

Sven ging 3 dagen naar het kdv en de andere dagen waren ik of vl thuis. Door mijn afstuderen heeft de studie van vl wel iets vertraging opgelopen maar die keuze hebben wij bewust gemaakt. Dan is er in ieder geval 1 studie af. Ik werk nu en vl studeert nog steeds (lange studie en was net overgestapt) en nu hebben we bewust voor een tweede gekozen.

Hopelijk geeft mijn succesverhaal je een iets andere blik naar je studie. Het is zo belangrijk om een goede opleiding te hebben en straks te kunnen doen wat je leuk vindt. Ik ben er van overtuigd dat ook jij je studie kunt afronden met een kind. Ga goed in overleg met school en probeer zoveel mogelijk af te ronden voor de komst van je kleine.

Wellicht is het nog een optie om te kijken wat je tijdens je 'verlof' (dat kennen ze nl niet bij studies) thuis kunt doen.