Als ik jou was, zou ik niet stoppen met school. Ik heb het wel gedaan (nadat dochter geboren was). Tijdens zwangerschap ook heel ziek geweest, maar dat wordt (net als de vermoeidheid) weer beter en daarna was het aardig te doen. Nu erg spijt gestopt te zijn: zonder papiertje kan je niet werken en je wereldje wordt toch wel erg klein thuis. Als ik jou was, zou ik even doorbikkelen, desnoods dit jaar over doen, en zorgen dat je zo snel mogelijk je diploma haalt Sterkte!
Ik ben het met de andere dames hier eens: niet stoppen met school! Daar krijg je spijt van... Even over je financiële plaatje, want daar vroeg je ook naar: ik snap niet zo goed dat jij, naast je stufi, nog een uitkering ontvangt, helemaal omdat je vriend werkt. Een vriendin van mij kreeg stufi en ze werkte daarnaast niet. Haar vriend kreeg een uitkering en die wilden ze intrekken omdat zij een inkomen had (stufi dus). Jullie wonen samen toch? Ik vraag me af wat er bij jullie inkomt en wat eruit gaat. Hoe wonen jullie bijvoorbeeld? Is het mogelijk om wat kleiner te gaan wonen of in een andere, minder dure buurt? Ik zeg maar wat hoor. Misschien dat je ons iets meer inzicht kan geven in jullie financiële plaatje, dan kunnen we misschien een paar goede adviezen geven. Kijk ook heel goed wat je eventueel nog terug kan krijgen van de Belastingdienst.
ik zou ook niet stoppen. het beeld dat jij schetst van kinderboerderij, koken voor je gezin enzovoort, is lang niet zo mooi als jij nu (onder invloed van hormonen, ik herken het) denkt. het is keihard werken, je wereld wordt heel klein en best saai, lang niet alle vrouwen zijn geschikt als thuisblijfmoeder. en je lange dagen en bekaf zijn, ik ken het want ik was zwanger in mijn afstudeerjaar (universiteit) ik had dan nog 4 uur reizen per dag erbij. maar toen ik van de tweede zwanger was waren mijn dagen kort en zonder reizen en was ik net zo moe! het hoort gewoon bij het zwanger zijn, wat je ook doet! ik zou dus echt even doorbikkelen en onthoud dat er ook leven na de zwangerschap is en je daar toch invulling aan zal moeten geven.
ik raakte door de pil heen zwanger toen ik 20 was, zat in het eerst jaar van het HBO. Ik ben 26 weken kotsmisselijk geweest, maar heb doorgezet en ben naar school blijven gaan. donderdags maakte ik mijn laatste tentamen en van zondag op maandag beviel ik. 7 weken later zat ik weer op school (had mazzel dat de kerstvakantie ertussen zat). Tijdens die 7 weken kreeg ik alles toegestuurd van docenten en medestudenten (aantekeningen, powerpoints, handouts) en heb ik thuis geleerd. na 3 weken school was het weer tijd voor tentamens.. uiteindelijk heb ik geen vertraging opgelopen en ben ik hoogzwanger van de 2e afgestudeerd. Vlak na de bevalling (6 weken) aan mijn nieuwe studie/baan (master) begonnen en nu zit ik in de scriptie/afwerken papers fase en ben ik weer zwanger. Het stukje hierboven is niet bedoeld om mezelf neer te zetten, maar om je een steuntje in de rug te geven, het is mogelijk! vaak worden de kwalen (moeheid en misselijkheid) minder na 16 weken. Ik weet dat het op het HBO anders is dan op het MBO, qua aanwezigheidsplicht enzo, maar als ik jou was zou ik doorzetten, met verschillende mensen (docenten, studenten) goed in overleg gaan over hoe en wat er geregeld kan worden. By the way: uitkering en stufi is een vreemde situatie.. ik hoop voor je dat het klopt, anders krijg je straks een enorme rekening. Heel veel succes met je keuze, met je opleiding en met je zwangerschap! En natuurlijk van harte gefeliciteerd!
Ik ben zelf 20 nu en 18 weken zwanger, ga ook nog naar school, ik studeer media op HBO niveau en zit in het 1e jaar, maar met m'n cijfers kan ik dit jaar al slagen. Ik krijg stufi en als het kindje geboren is blijft m'n vriend thuis. Ik weet niet of je een maand vrij krijgt van je school voor als je moet bevallen? Maar de opleiding die ik doe vind het normaal om me vrij te geven omdat ik zwanger ben en zouden zelfs kinderopvang willen betalen, maar ik heb liever niet dat mijn kindje naar de kinderopvang gaat voordat hij/zij een halfjaar tot een jaar oud is. Daarom blijft vriend ook thuis en ik heb al een werkplek voor na m'n opleiding liggen Maar stoppen zal ik niet doen, het kan zwaar zijn, maar later heb je er vast spijt van. M'n moeder stopte op haar 16e met school omdat ze zwanger van mij probeerde te worden, nu heeft ze geen vast contract en dat krijgt ze ook niet omdat ze te weinig diploma's heeft.
Ik kijk rond naar kinderopvang omdat als het naar school goed gaat ik dat goed geregeld heb. I.v.m. Lange wachttijden. Aaaaaah wat ontzettend fijn dat je kleintje het zo naar zijn zin heeft op de opvang! En wat fijn om je succes verhaal te horen Ook goed van jullie allemaal dat het gelukt is met de studie! Geeft mij ook wat meer vertrouwen!! Soms overzie ik niet alles meer inderdaad door de hormonen denk ik en het voortdurend ziek zijn. Fijn dat er een forum is met veel info en waar je kan kletsen met andere moeders Liefssss
Gewoon in gesprek gaan met je opleidingsmanager. Geloof mij, ze zijn er niet om je weg te sturen. Ze roepen vaak wel boe, maar het is geen boe. Zij willen ook dat je een diploma haalt. En dat zul je ook gewoon halen, haal gewoon je toetsen, dan interesseert het hun ook niet of je er wel of niet bent.
Ik ontvang een uitkering naast mijn stufie, omdat ik in het verleden een ziekte heb gehad waardoor ik minder kon. Dat is nu zo goed als over alleen ben nog wel wat extra vermoeid daardoor. Binnenkort heb ik die uitkering ook niet omdat het goed met me gaat. Ik had net berichtje geplaats maar ik zie nu nog meer berichtjes! Nog meer topverhalen!! Bedankt!!
Hier nog een zwangere en net begonnen aan een HBO studie. De zwangerschap was ongepland maar we zijn er super blij mee! (ik ben trouwens bijna 24 jaar en dus ook geen tiener moeder hihi) Ook bij mij is er even een moment van angst gekomen toen ik nog continue moe was en ik het echt niet meer zag zitten maar ook hier zou dan het probleem met de financiën komen. Ik praat veel met mijn studieloopbaanbegeleider en decaan en dat helpt mij ontzettend en vanuit mijn school is gelukkig veel begrip en zijn er wat mogelijkheden waardoor ik een deel in kan halen in jaar 2. Allereerst wil ik zeggen dat je zegt dat je nu 3 maanden zwanger bent, die vermoeidheid zakt volgens velen in je 2e trimester dus qua vermoeidheid/je niet goed voelen zou ik zeggen, bijt nog even door die zure appel heen! Ik had zelf echt ontzettend veel vermoeidheid en die is nu ook echt aan het weg zakken (langzaam maar ik merk het wel). Daarnaast wat al meerdere keren gezegd is: een opleiding verhoogd je kansen op een baan (in de richting die je wel wilt) en dus een betere toekomst voor jullie kleintje. Gebruik dat als motivatie! Ook zie ik je zeggen dat je niks liever wilt dan je opleiding afmaken, ga er dan voor. Een zwangerschap tijdens studie is beperkend en straks een kleine al helemaal... dat klopt. Maar het is zeer zeker niet onmogelijk en er zijn er al zo velen voor je geweest en nog zo velen met je zoals je kunt lezen. Ik weet als geen ander (net als alle andere dames hier die in het zelfde schuitje zitten) dat het niet ideaal is, maar meid het is voor jouw toekomst en nog meer voor je kleine!! Dus kop op, schouders eronder en ga er voor dan doe ik vrolijk met je mee Hoop dat je er iets aan hebt en benut alle hulp die er is (school, decaan, verloskundige etc.)!
Zoveel mogelijk proberen thuis dingen aftemaken. Ik doe dan wel geen HBO en ben 18 jaar.. Maar het lukt me wel aardig met combineren. Woon ook samen met mn vriend, hij werkt en ik heb studie. Het is echt moeilijk en ben zelf ook vaak afwezig.. doordat ik heeel erg misselijk was en duizelig, op school al 3 x flauwgevallen in het begin door te laage bloeddruk. Maar heb zoveel als ik kan thuis proberen af te maken, en gelukkig lig ik weer op schema!! Veel succes, maar zou niet stoppen! haha xx