Tiens, ik zie op je site dat je 'wicca aanhangt', geloof je dan ook niet in de 'God en Godin'? Natuurlijk hebben de wiccagoden niets met het huwelijk te maken, al bestaan er binnen de wicca wel een soort huwelijken. Maar als je ontkent dat God bestaat, bedoel je dan de Christelijke God of ook 'jullie goden'?
In dit topic doelde ik op de god die hier ook bedoelt wordt. Overigens geloof ik ook niet zozeer in een God en Godin zoals de wicca daar mee omgaat. Ik vind de wicca nog steeds onwijs boeiend, maar is niet helemaal mijn ding (zoals ik ook aangeef op mn site), mede om dit specifiek 'aanhangen' van goden.
Sorry, hoor mij wij zijn gelukkig getrouwd. Wij waren al gelukkig voordat wij trouwden. Door het huwelijk is dat niet meer geworden en ook niet minder. Vraag maar eens uit het wilde weg " waarom een stel met elkaar wil trouwen?" Dat krijg je de meest uiteenlopende antwoorden. Misschien moet je eerst even lezen voordat je er boven opspringt ?!
dag! wij willen nu ook nog niet trouwen, om 2 redenen: financieel is dat voor ons nu niet haalbaar als we kinderen hebben kunnen ze er later bij zijn op de bruiloft eigenlijk hoeft voor mij t trouwen helemaal niet zo, wat voegt t toe, als je toch al samen woont? alleen voor de namen van de kinderen later zou ik t prettig vinden.. dat we dan t zelfde heten, maar voor de rest... t is niet echt iets wat ik altijd al wilde.. en kids wel! mijn vriend vind t wel leuk om later te gaan trouwen. zodat we echt man en vrouw zijn. dus wie weet, ooit..
Sorry, ik wou je helemaal niet aanvallen! Ik had het zelfs niet op iemand persoonlijk bedoeld of zo, maar gewono heel algemeen! Ik vroeg me gewoon af wat je juist bedoelde met deze emoticon: , maar natuurlijk zul je niet minder of meer gelukkig getrouwd zijn dan anderen! Ik wou dus echt wel niemand aanvallen hoor
Nou gelukkig maar, wij nemen het huwelijk nl heel serieus. En ik kan mij voorstellen dat freewilly er wel gelukkiger door geworden is. Maar al het geluk wat zij na het huwelijk heeft gekregen hadden wij al voor het huwelijk. ............
Ed van mij zag nooit iets in een huwelijk, ik droomde van kinds af aan dat ik zou gaan trouwen in een witte jurk, groot feest etc etc.. toen ik hem leerde kennen had ik ook nog die droom die gauw vervloog toen ik merkte dat hij nooit wilde trouwen ,we kregen 2 heerlijke kids, en zo ineens uit het niets vroeg hij me ten huwelijk ( 31-12-2000) en zijn we op 18-06-2001 getrouwd, jongste was toen net 7 mnd... en nee geen gigantisch groot feest we wilden in 1e instantie in Spanje trouwen en vandaaruit de kaartjes versturen, maar dat kan jammer genoeg niet (in spanje trouwen als je beide geen spaanse achtergrond hebt) dus wilden we in de ochtend trouwen en direct weg, maar ook dat ging niet, want er gingen geen lijnvluchten en toen zijn we maar op maandagochtend getrouwd.... feestje thuis, wat eten-drinken etc etc was ontzettend gezellig en de dag erna vertrokken naar Spanje... het heeft verder niets toegevoegd aan onze relatie we zijn er niet gelukkiger of ongelukkiger door geworden...tis gewoon een "afmakertje" zeg maar ieder trouwt om zijn eigen redenen, de ene enkel vanwege dat alles dan simpelweg geregeld is (financiën kids bij overlijden e.d) de ander omdat ze vinden dat het zo hoort als je zwanger bent of wilt worden...weer een ander die vindt dat je hoort te trouwen voor je gaat samenwonen e.d. mensen hebben verschillende meningen om te trouwen en daar moet je ze dan ook mee in hun waarde laten.... groetjes smoekie
Helemaal gelijk smoekie! Iedereen heeft zo zijn/haar reden en dat is voor iedereen verschillend. Zou de wereld niet een stuk mooier zijn als iedereen een ander zijn/haar mening respecteerde?
Mooi gesproken Smoekie! Ik weet het nog niet met trouwen. Mijn vriend vindt het niets toevoegen aan onze relatie. Maar praktisch gezien zou het de zaken wel wat eenvoudiger maken. Daarnaast zou ik het diep in mijn hart toch wel héél gaaf vinden als we voor al onze vrienden en familie het ja-woord naar elkaar uitspreken. Dat we op die manier aan iedereen laten zien dat we écht voor elkaar kiezen. Tel daarbij op dat ik best onzeker kan zijn (ik ben in het verleden door een ex vreselijk bedrogen)... en ik ben ook wel een beetje een romanticus. Stiekem hoop ik dus dat hij me uiteindelijk toch een keer vraagt. Doet hij dat niet, dan zullen we de zaken op een andere manier wat officieler moeten maken. Bijv. een samenlevingscontract o.i.d. En als er een kindje komt dan moet hij dat natuurlijk ook erkennen en ouderlijk gezag aanvragen. Het is wat meer geregel, maar een bruiloft is ook een hele regelpartij!
Ik heb op mijn trouwdag een positieve zwangerschapstest gehad dus ik was nog niet getrouwd toen ik zwanger werd! Grtz x
En dat maakt dus een verschil, want ik geloof niet dat dat 'geluk' gezegend is voor je huwelijk. Sterker nog, ik zou me er ronduit ongelukkig bij gevoeld hebben als ik seks had gehad voor het huwelijk, omdat ik er dan zelf naar gegrepen had ipv erop te wachten tot God het ons gaf en het zegend.
Dus zoals Smoekie al zei, Freewilly; ieder zijn meug. Ik ben getrouwd, vond het ook belangrijk daar God's zegen over te vragen en voor alle mensen die ons dierbaar zijn elkaar het ja-woord te geven. Maar we woonden daarvoor al wel 4 jaar samen en zijn al bijna 10 jaar samen. Ik vind het wel prettig dat we getrouwd zijn als er nu kinderen komen (is alles maar geregeld), maar ze waren zeker niet minder welkom geweest voor ons trouwen.