Hoi allemaal! Ik weet niet meer of ik hier mijn verhaal al had geschreven, want ik kan het niet meer terug vinden... vandaar dat ik mijn verhaal toch weer plaats met een update erbij. Nu heb ik 21 febr. een bloeding gehad met donkerrood bloed en afentoe licht met wat buikkrampen. In die week ben ik misselijk geweest. Die zaterdagavond was mijn bloedverlies zwart en sinds die zondag is het gestopt. Op advies van de huisarts en de diëtiste heb ik rust genomen. Ik ben nog steeds erg onzeker omdat ik niet weet wat ik ervan moet verwachten, hiervoor heb ik namelijk ook een bloeding gehad, maar dat was helderrood en heel weinig en pas met 8 weken, dat is een miskraam geworden, waar ik niks van heb gevoeld. Ben toen wel gecuretteerd. Woensdag 4 maart heb ik mijn 1e echo gehad en ze konden geen hartje zien. Op de echo zag het er ook heel anders uit dan bij de echo van mijn vorige zwangerschap, nu zag je een vruchtzakje middenin de baarmoeder en vorige keer was het heel anders. Het eerste wat de gynaecoloog zei, mevrouw het is mis, het is echt niet goed (de echo klopte niet met iemand van 7 en een halve week) ik wist ff niet hoe ik me moest voelen, maar ik vertelde dat ik nog steeds last had van mijn hormonen en de zwangerschapskwaaltjes en dat vond ze wel raar, die bloeding vond ze ook raar dat dat toch 1 week had geduurd. Maar bij mijn vorige zwangerschap had ik helderrood bloedverlies en waren mijn hormonen ook gelijk verdwenen en dat is nu niet het geval. Toen ging ze toch maar overleggen met haar collega, want misschien hadden we een verkeerde berekening gemaakt en ze kwam terug en die collega had gezegd dat dit een echo is voor iemand die 6 weken zwanger is, maar ze hield steeds vol dat het mis was!Hoe tactvol kun je zijn ! Eindelijk na 1,5 week wachten, mogen we morgenmiddag dan om 15.50 naar de gynaecoloog en krijgen we hopelijk goed nieuws en weten we hoever we zijn. We krijgen dan ook een andere gynaecoloog (wat ik helemaal niet erg vind na wat er vorige keer is voorgevallen!) en dan zal het zeker wel op tafel komen wat die andere gynaecoloog mij had verteld!Ik vond het niet tactisch hoe ze me behandeld had!Je gaat niet volhouden dat het mis is, als je het niet eens zeker weet! Afgelopen week heb ik geprobeerd om me er niet mee bezig te houden, maar soms was dat toch moeilijk, meestal kreeg ik niet eens de tijd om er aan te denken en dat was maar goed ook!Echt nerveus ben ik niet voor morgen, misschien veranderd dat nog, ik weet het niet. Ik voel me nog steeds zwanger (heb last van mijn borsten, erg moe, last van mijn onderrug en plas veel) en heb ook niet meer gebloed, dan moet het haast wel goed zitten. Zelfs 2 goede vrienden van ons waar we het tegen verteld hebben, zeggen dat het goed zit. Het lijkt me dan ook erg onwaarschijnlijk dat het mis is, maar zeker weten doe ik niet Op het moment zijn mijn darmen wel heel erg aan het werk! We blijven positief en maken ons niet druk, we zullen het zelf wel zien morgen Eigenlijk zitten we wel sinds februari in de zenuwen en ben ik ook nog steeds bang dat het fout is, maar waarom voel ik dan nog steeds alles? Sorry, voor mijn lange verhaal, maar zit er gewoon zo mee, dat ik het van me af moet schrijven! Ik houd jullie op de hoogte! Liefs, Karin
Meid wat een verhaal.. onzekerheid allom dus.. kan ik me heeeele goed voorstellen.. Ik ga voor jullie duimen morgen.. dikke knuf en sterkte
Dank je, ik zag dat je 2 april je eerste afspraak heb bij de VK, 2 april was namelijk mijn uitgerekende datum....
Dank je, ik ben vanmiddag wezen sporten en toen ik op de crosstrainer stond was ik misselijk, het is bij mij met flagen....dus zou het erbij horen?We zullen het zien morgen....
Gisteren ben ik geweest voor mijn 2e echo. Zoals ik al zei was er bij de vorige echo geen hartje te zien (waarschijnlijk is het vocht geweest) en dachten ze dat ik minder zwanger was dan 7 weken. Nu heeft ze gisteren gekeken en bleek er niks meer te zitten, waarschijnlijk toen ik die bloeding heb gehad, is het vruchtje ermee uitgekomen wat ik niet gezien heb. Met 5 weken heb ik dus een miskraam gehad (mijn voorgevoel zei het toch goed...) Nu moest ik gisteren nog bloed laten prikken om te kijken of er nog HCG in mijn lichaam zat, omdat ik nog steeds een beetje last had van mijn hormonen, daar bleek ook niks meer in te zitten, dus ik ben niet meer zwanger, helaas en ik moet zeggen dat mijn hormonen nu ook verdwenen zijn. Ik hoef niet gecuretteerd te worden. Over 2 weken moeten we terug komen voor een gesprek met de gynaecoloog, ik weet niet wat ik ervan moet verwachten, dat merken we dan wel. Ik moet wel zeggen dat we hier een beetje op hadden ingesteld (ookal hoop je dat het goed zit, maar diep van binnen wist ik dat het mis zat) en merk ik dat ik er heel nuchter onder ben. Het klinkt misschien heel cru en ik weet dat het niet leuk is, maar ik ben nu eenmaal een optimistisch persoon die positief in het leven staat en vol houd. Het belangrijkste vind ik, dat ik zwanger kan raken en dat vond de gynaecoloog nu ook. We gaan gewoon weer verder met oefenen en voor ons komt het ook wel! Groetjes!
Agh wat een verhaal.. idd vreselijk! Maar knap dat je er zo nuchter onder bent en idd gewoon weer proberen. Je weet nu zoiezo idd dat je wel zwanger kunt zijn, alleen maar hopen dat het de volgende keer wel goed gaat. Zelf heb ik ook 1x een bloeding gehad maar dat was door sex weet zeker wel hoe je je voelt. Ik was toen 20 weken en was vreselijk bang dat er iets mis was met me kleintje, gelukkig zagen we in het ziekenhuis dat dit niet het geval was. Aldus sterkte maar dat zul je wel niet nodig hebben, je komt bij mij over als een vreselijk sterk persoon. Ik wens je veel geluk en hopelijk binnenkort een goede zwangerschap!
Dank je wel voor je lieve woorden, ik ben idd een sterk persoon, vroeger was ik dit niet, heel erg onzeker en met iedereen vrienden willen zijn en overal ja/nee en amen op zeggen!Ik kan me eigenlijk niet eens meer voorstellen dat ik zo ben geweest, maar ja naarmate je ouder word verander je.... Jij succes met je laatste loodjes! Groetjes!
Dat ken ik idd zo was ik ook altijd, wou altijd met iedereen om kunnen gaan en gewoon kunnen meepraten en liet over me heen lopen enz. Nu intreseerd me het allemaal niet meer ik ben hoe ik ben en heb der loop der jaaren ook meegemaakt dat echte vrienden maar zelden voorkomen. Zou me zeker ook niet meer voor kunnen stellen dat ik ook zo ben geweest en zo onzeker. Dankje begint nu erg spannend te worden haha bevalling komt in zicht En eerlijk gezegt ben ik die buik nu best wel zat haha Ssssst.
Idd, helemaal mee eens!Het interesseerd mij ook niet meer, ze nemen me maar zoals ik ben en anders wegwezen!Ik ben ook op vechtsporten gegaan voor mijn eigen zelfverzekerheid en zelfvertrouwen....en dat is helemaal goed gekomen! Kan het me goed voorstellen, nog ff en dan heb je eindelijk je kleine in je armen!
wouw ja dat is helemaal gaaf ja, en idd ze nemen je maar zoals je bent. Het leven is te kort om je daar allemaal zorgen over te maken. Ja idd nog maar heel ff en eind van de maand ook me verjaardag met me dikke pens haha, voor het eerst dat ik op me verjaardag geen alcohol mag en ga drinken Ga er dit jaar ook gewoon niet zoveel aan doen, heb er weinig zin in. Hoop dat voor jou je wondertje ook niet te lang op zich laat wachten.
Wel een verandering dat je op je verjaardag zwanger bent, ik zou dat ook geweest zijn (8 maart en ik had graag voor mijn 33e kinderen willen hebben....) maar we hopen het beste! Alvast een fijne verjaardag en we houden elkaar op de hoogte!
Oww nog gefeliciteerd dan, ja helaas maar ik denk dat het eigelijk nooit zo gaat als iemand eigelijk gehoopt of gedacht had. Hetzelfde bij mij, ik was ineens zwanger per ongeluk, maar voel me wel zeer gezegend. Toen had ik nog werk totdat me baas me plotseling had ontslagen en ik telkens gedoe heb met me ww aanvragen die ik op de dag van vandaag nog niet heb. Dus zit al bijna 7 mnd zonder geld en kan hierdoor ook geen huis huren dus woon helaas nog bij mijn ouders waar ik absotuut zsm weg wil. Dus ik dacht het allemaal wel aan te kunnen en dan gaan instanties fouten maken waardoor je de dupe bent. nu ben ik wel vanaf het begin hard aan de slag gegaan alles proberen te regelen maar ze zijn tegenwordig niet zo snel en niet zo slim meer. Dus ik zit aardig in e probleemen terijl die kleine dalijk er al is ! Stress stress stress dus.. ja badankt haha maar ik ben pas over 10 dagen jarig. En idd wel een hele verandering, maar eigelijk wel minder omdat ik niet helemaal lekker in me vel zit. Ja komt in oorde we houden elkaar op de hoogte! xxx
Ik vind dat zo vreselijk, dan ben je zwanger en dan kunnen ze je opeens niet meer gebruiken!En het lijkt me helemaal erg dat je helemaal geen inkomsten hebt, zeker als je straks je kleintje hebt....kan me daarom ook voorstellen dat je in de stress zit, maar doe het toch rustig aan en blijf positief denken, want stress voor je kindje is ook niet goed. Ik wens je heel veel sterkte en succes en ik zal heel hard voor je duimen dat het helemaal goed komt met jullie! Liefs, karin
Dankje, ja momenten van paniek heb ik zo nu en dan maar het meeste van de tijd ben ik het rust zelve haha heel raar. hoorde van wat familie leden dat hun ook zo verschrikkelijk kalm onder alles bleven toen ze zwanger waren. Tja ik doe idd me best, blijf erachteraan gaan en meer dan me best kan ik niet doen. Ben nog jong en had niet zoveel ervaring met instanties, dus leer er ook best wel een hoop van. Word er snel volwassen van om zo maar te zeggen en hoe ik dingen moet regelen. Instanties zijn niet echt heel erg hulpvol en dat had ik nooit gedacht, k dacht altijd dat het allemaal veel makkelijker was maar de harde waarheid heb ik op zo een manier moeten ondervinden. Bedankt voor de steun en het komt vast wel goed, alleen de tijd dringt zo.. xxxx
Graag gedaan je bent 14 jaar jonger dan ik, als ik het goed zeg maar je word idd als ik je zo hoor snel volwassen. Op jouw leeftijd moest ik nog niet aan kinderen denken , ik werkte op dat moment zelf met kinderen en was meer met mezelf bezig dan met anderen, maar dat had een reden, maar dat is verleden tijd en nu is het heden en gaat het prima, ondanks dat we wat tegenslagen hebben gehad, maar daar komen we ook wel weer overheen!Ik heb 2 jaar in de ziektewet gezeten en toen kreeg ik ZW en totaal heb ik 4 jaar uitkering gehad, met het salaris waren ze erg te laat altijd, maar voor de rest viel het wel mee. Maar klopt, ze zijn zeker niet hulpvol, dat onder vind je nu zelf ook nee, was alles maar goed, dan was het een stuk makkelijker vind je niet?Heb je geen vriend dan, als ik vragen mag, omdat je zegt ik woon bij mijn ouders.... Sterkte! xxxxxxxxx
Okej ja ik was ook erg veel met mezelf bezig, maar raakte per ongeluk zwanger en dat heeft heel me leven omgekeerd. Ik ben idd onstslagen (contract niet verlengd) maar ik heb vanaf dat moment nu nog steeds geen ww, uwv maakt fouten waardoor ik een advocaat moest nemen. Ze zeiden dat ik meer dan 3 contracten heb gehad ( wat niet het geval was) en dus wettelijk nog in dienst was, dat moest ik dus via mn advocaat met mijn werkgever corrospenderen. Daaruit bleek idd dat het niet het geval was en moest ik wee contact opnemen met het uwv waarin ik er zelf achterkwam dat mijn datum uit dienst een maand eerder was dan dat mijn contract liep. Nu krijg ik dat ook niet betaald omdat mijn baas zegt dat het verlof was zogezegd dus die maand is einde verhaal en krijg ik gewoon niet, dit moest weer naar het uwv en nu moet ik weer afwachten. Ondertussen alweer ongv 7mnd dat ik zonder geld zit. Hierdoor kan ik natuurlijk geen huisje huren via een makelaar omdat ik geen inkomen heb en me vriend is nog maar net 18 geworden dit jaar dus verdient erg weinig. Nu zit ik hier nog thuis in huis met een stiefvader die geestelijk niet goed in zn hoofd is door de drank me moeder zwaar overspannen en me broer die elke dag zuipet en blowed en ook nog eens erg echoistisch en agressief is. Laatst waaren me stiefvader en me broer nog op de vuist met elkaar gegaan, dus zeker geen goede omgeving hier en wil hier ook zeker niet met me kleintje dalijk zitten. Urgentie moet ik afwachten ze stuurde me een brief dat ze meer info wouden en het dus ff terug naar de wooningbouw hadden gestuurd. Dus ik moet ff bellen maandag wat ze willen weten en dan hebben ze de 26ste een vergadering. Ik hoop dat dat allemaal goed gaat komen want dan heb ik weer een grote zorg minder, behalve dan dat als ik een huissie kan krijgen ik nog steedsmet mijn geld probleem zit. Pff word er moedeloos van na maanden regelen alleen maar heen en weer gestuurd worden en bijna geen stap verder zijn, ja wel dikke stappen verder in de schulden. Dus lastig allemaal en verder valt er ook niets te doen, nergens waar je terecht kan ook. Ja dan sturen ze je naar praat groepen, daar heb ik ook natuurlijk geen hol aan! Maargoed ik houd hoop het is immers niet allemaal mijn schuld dat het zover is gekomen, eenigzins heeft mijn baas gewoon mijn leven verpest doot dit zo te doen. Toen ik namelijk zogezegd al ontslagen was had ik een maand vekantie die ik ruim van te voren had besproken, en alles was goed. Daarna zou ik gewoon weer werken, plus dat hij ook wist dat ik al zwanger was. Verder probeer ik er weinig aan te denken, scheeld me weer een hoop stress plus dat ik de 30ste jarig ben haha daar denk ik dan weer aan en dat me kleintje er bijna is, dat maakt me dan wel weer blij! xxx