Hoi allemaal, Ik moet even mijn ei kwijt. Ik voel me zo rot vandaag! Echt zo'n pestdag! Het zit zo. Ik ben voor dat ik zwanger raakte veel afgevallen, zeker 25 kilo. Hartstikke fijn natuurlijk. En ik heb het ook gedaan om gezond zwanger te zijn. Punt is alleen dat ik dus nu weer flink aan het aankomen ben, en ik dat moeilijk kan accepteren. Wat ik ook doe, niets helpt! Ik ben nogal een emotie eter dus in het begin door alle emoties etc zat er zo al 3 kilo bij. Ik ben meer gaan eten, want ik had enorme honger de hele dag door en natuurlijk ook af en toe een snoepje. Maar nu voel ik me zo rot dat ik aankom, dat ik daardoor eetbuien heb. Ik stond vanochtend weer op de weegschaal, en er is al 6,5 kilo bij in 18 weken tijd. Ik heb afgelopen 2 weken juist super veel opgelet, (afgelopen weekend op een verjaardag wel vlaai en frietjes gehad), super vaak gewandeld, elke dag wel 3 kwartier, een keer per week doe ik aan zwangerschapszwemmen dus beweeg volgens mij genoeg. Ik heb er juist zo goed op gelet, en nou was er dus in die periode weer net zoveel bij gekomen als die periode ervoor met het niet opletten. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik wil allesbehalve weer zoveel aankomen. Een vriendin van ons is 25 kilo aangekomen en als ik bedenk dat ik dat misschien ook wel krijg, dan word ik echt gek denk ik. Ik vind het zo moeilijk! Net weer een zak chips leeggegeten uit frustratie, en dan heb ik nu weer spijt.. Zucht. Wie heeft dit ook gehad, al zoveel bij in de eerste helft van de zwangerschap en kwam het uiteindelijk toch wel goed?
Ik weet precies hoe je je voelt. Maar je moet nu echt NIET bezig zijn met je gewicht. Je bent zwanger en dan doet je lichaam vanzelf. Het is erg moeilijk om de knop om te zetten en het kost mij ook moeite, maar probeer te genieten van het wondertje in je buik en daarna kan je je weer op je gewicht focussen. Ik heb afgesproken met mezelf dat ik me niet meer ga wegen het is dan alleen frustrerend en het is niet goed daar nu mee bezig te zijn. Gewoon blijven sporten maar ook niet obsesief, beetje fietsen en zwemmen. (ik ben sportinstructrice en sport normaal 4 a 5 x in de week, nu maar 1 of 2) Geniet nu van je rust, straks als je kindje er is het gedaan met de rust knuffel
Je hebt ook helemaal gelijk en ik weet het ook allemaal heel goed. Ik weet ook dat aankomen goed is etc, maar toch inderdaad die knop, die is zo moeilijk! Ik vind mijn buik hartstikke mooi en ik vind ook dat ik er goed uit zie, maar toch die kilo's, dat getal... dat is toch wel een obsessie. Niet meer wegen is op zich wel verstandig, maar ja of ik dat volhou?! Hoe probeer jij er niet aan te denken?
Het is toch logisch dat je aankomt? Je bent zwanger!!!! En je weet niet welke kilo's er aankomen door het eten en welke door de zwangerschap. Hier heb je het toch juist voor gedaan, gezond zwanger zijn! Ga dan nu niet gestrest op alle extra kilo's letten, want dat is alles behalve gezond. Gewoon genieten! Mega knap dat het je is gelukt zoveel af te vallen, dat gaat je dan straks na de bevalling ook vast weer lukken, als het al nodig mocht zijn!
ik was veel te zwaar toen ik zwanger werd ( ben ik nog nog, trouwens) maar ben in mijn zwangerschap hartstikke fijn begeleid door een diétiste. NIET om af te vallen, m,aar wél om me zo gezond mogelijk en met een zo klein mogelijke gewichtstoename te zwangeren. Ik kreeg heel prettige adviezen ( zoals de hele dag grazen, m.a.w.: elke 2 uur een klein beetje eten) en dat heeft me echt goed geholpen. Misschein is dat ook iets voor jou! Ik wens je nog een mooie zwangerschap toe. ik hoop dat het je ook lukt te genieten van al het moois dat je lichaam nu voor je doet
ik denk dat een dietiste op zich niets voor mij gaat helpen.. Ik weet zelf alles van voeding doordat ik zelf genoeg cursussen daarin heb gedaan. Ik weet wat wel en niet gezond is, maar nu met die hormonen is het zo moeilijk om me eraan te houden. En dan baal ik weer van mezelf dat ik eraan heb toegegeven.. Ik weet dat aankomen gezond is, maar had niet verwacht dat het ineens zo snel zou gaan! Pff stom dat die kilo's op de weegschaal je zo rot laten voelen! Terwijl ik vind dat ik erw el heel mooi zwanger uit zie.
Ik kan me voorstellen dat het na zoveel moeite enorm frustrerend is om weer aan te komen. Maar toch, even zo objectief mogelijk gesproken: ik vind 6,5 kilo in 18 weken echt heel netjes! Veel van dit gewicht zit in je ukkie in de vorm van extra bloed, de placenta, extra vocht etc etc. Ja, eerlijk is eerlijk, een klein deel is ook vetreserve. Maar die heb je nodig! Volgens mij schrijf ik nu dingen die je vast al wel weet. Meid, doe wat je kunt en focus niet te veel op de kilo's. Dat je al rekent in halve kilo's zegt mij genoeg. Ga de tuin winterklaar maken om je frustraties te botvieren ipv een zak chips open te trekken, maar gun jezelf af en toe ook wat lekkerst. Ik hoop echt dat je je snel weer beter voelt!
En... Focus jezelf op dat gevoel als je je buik in de spiegel ziet! Je schrijft dat je dat mooi vind aan jezelf. Probeer de weet-momenten, wanneer je dat normaal zou.doen, anders in te vullen. Ga ipv op de weegschaal voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf dat je er goed uit ziet. En als je het wegen niet kunt laten, doe dan in ieder geval beiden. En dan afsluiten met het positieve. De spiegel dus.
Meid dat aankomen hoort erbij, ik ben de eerste 23 weken 8 kilo aangekomen maar sta nu al 8 weken stil in gewicht dus dat kan ook! Tot nu toe ben ik dus nog maar 8 kilo aangekomen in 31 weken best netjes voor mij doen. Dus dat kan ook de eerste x ben ik 32 kilo aangekomen maar dat was puur vocht na 2 weken wad ik 20 kilo kwijt dit om maar even aan te geven dat het echt niet alleen maar vet is wat je aankomt! Suc6
@ zwangervande2e Dat stelt me toch wel gerust, maar het is inderdaad wat je zegt, beseffen dat het niet alleen vet is. Al voelt dat soms dus wel zo! Mijn borsten zijn ook al 2 cups gegroeid, ik heb echt een enorme buik al, en natuurlijk is dat ook extra bloed en vocht etc.. Stom dat je dat soms alleen niet beseft. Ik ben echt zo in een periode nu dat ik amper besef dat ik zwanger ben. Ik voel me enorm goed voor de rest, heb genoeg energie en misselijk ben ik niet. Maar verder voel ik het kleintje ook nog niet, ik zie alleen mijn buik groeien. Dus soms is dat het een beetje, dat ik vergeet dat er een kindje in me groeit en dat het gezond is om aan te komen.. Gisteren was ik bij familie op bezoek, en mijn zusje verwelkomde me met: hee dikzak, en toen we een familiefoto hadden gemaakt zei ze: je hebt echt weer een onderkin nu! Dat zijn dingen.. Waar je je dan weer ff down om voelt. Ik heb zo mijn best gedaan hiervoor om zoveel af te vallen! Maar jullie hebben gelijk.. Proberen vooral te genieten van mijn kleintje en blij zijn dat alles goed is.. Dat heb ik altijd wel, alleen soms heb je van die dagen...
En die dagen blijf je houden hoor dat zijn nu de hormoontjes! Ik kan me soms ongelovelijk ellendige voelen en dan over het feit dat ik bang ben dat ik mijn andere kinderen tekort doe door dit kleintje! Dat is dus mijn zwakke punt en gewicht is Jou zwakke punt ( en die opmerkingen ban je zus is ook niet heel handig natuurlijk) en juist voor je zwakte en.onzekerheden daar spelen die hormoontje lekker op in zodat wij ons weer zo ellendige voelen en de hele dag.kunnen huilen en de volgende dag ben je weer fris en vrolijk. T blijft moeilijk hihi.
hihi ja klopt! En als je je ellendig voelt, lijkt alles ook even verschrikkelijk. En als je de volgende dag je weer vrolijk voelt, ben je het zo weer vergeten.. Klopt, het is ook deels hormonen.. Tis ook gewoon een controle gevoel hoor. Ik moet me er nu aan toegeven, en dat is lastig.. En zo heeft iedereen zijn dingen.. zucht! haha, ik dacht van: oke zwanger, fietsen we mooi lekker makkelijk door heen. Valt toch tegen haha.
Hay MM Hier zelfde 'probleem' veel afgevallen paar jaar terug, steeds op gewicht gebleven. Was met 20 weken 8 kilo aangekomen, morgen bij de vk weer wegen dan zal ik zeker over de 10 zitten. Mensen zeggen bij mij ook dat je het goed in mijn gezicht ziet... Ook heb ik ik cellulitus waar ik net vanaf was.... Maarja merk dat ik er zelf niet echt mee zit maar dat ik me druk maak over wat andere zullen vinden! Maar daar moeten we eigenlijk niet mee zitten Maar tip WEEGSCHAAL DE DEUR UIT Heb ik nu ook gedaan, weeg alleen nog bij de verloskundige
Voor mijn zoontje was ik 25 kilo afgevallen. En ja je raadt het al 30 kilo erbij. Niet eens omdat ik rot buien had maar gewoon echt trek en zolang ik at was ik niet misselijk. Nu is het weer hetzelfde al weer 5 kilo eraan. Maar nu al 3 wk op hetzelfde gewicht. Probeer bij elke slechte gedachte voor straf een glas water te nemen en dat gaat redelijk goed.. |Ik baalde ook dat alles toen weer aan zat ik ben het ook wel weer kwijt geraakt zelfs meer maar na 2 mk zat er al weer 10 kilo aan. Het kan ook gewoon door de hormonen komen dat de 1 meer aankomt dan de ander. Je krijgt het er wel weer af. Succes en mondje dicht he ha ha grapje ik weet hoe moeilijk het is
Hoi, Voor mij is het aankomen ook een issue, maar dan andersom! Ik was mijn hele leven te dun en had daar erg de balen van: slechte weerstand, altijd koud, geen 'vrouwelijke' vormen die ik zo graag wilde, etc. Ik dacht zelf dat ik nooit echt veel aan zou komen wanneer ik zwanger zou raken, maar dat had ik toch wel mooi mis!! Ik ben nu ruim 37 weken zwanger en ben al 22 kilo aangekomen (een derde van mijn startgewicht is erbij gekomen!) Eerlijk gezegd vind ik het wel lekker, dat dikkere pakketje op mijn botten en eerlijk is eerlijk: je ziet het niet echt. Mensen begrijpen niet dat ik écht 22 kilo ben aangekomen. Desondanks maak ik me de laatste tijd wel zorgen of de kilo's er wel weer af zullen gaan... ik ben het tenslotte niet gewend om af te vallen of echt te letten op mijn figuur...En ergens ben ik ook wel een beetje bang om 'dikker' te blijven! Zo zie je maar weer, het is voor ieder anders en ik begrijp de frustraties van meiden die juist precies andersom denken dan ik, heel goed. Ik denk dat we ons maar niet teveel zorgen moeten maken; mijn VK zegt dat veel van de kilo's zullen verdwijnen zonder al teveel moeite en daarna ga ik rustig aan weer sporten... Gr. Pinda83
Ik heb me maar voorgenomen om me niet te veel druk erover te maken. Ik snoep nog wel regelmatig, maar het uit zich niet meer in vreetbuien e.d. Wel ben ik verslaafd aan broodjes gezond en eiersalade, maar ja ik denk dat ik dat maar beter kan eten, dan zakken chips Ga niet meer op de weegschaal staan, want anders voel ik me continue rot. En trouwens, het is me al eerder gelukt om af te vallen, dus ik neem aan dat mijn lichaam daarna ook wel weer op gewicht komt. Komt vast goed.
Ik zou me inderdaad niet meer gaan wegen als ik jou was. Denk dat daarin nog best de oplossing kan liggen. Ben net als jij: Emotie-eter. Behoorlijk gefrustreerd over overgewicht 'geweest' (ben nog steeds veel te zwaar, maar ben nu rustiger in mijn hoofd) Ik ben in begin van dit jaar nl. naar psycholoog hiervoor geweest. Diëtiste kon mij ook niet helpen, ik wist ook wel donders goed welke voeding goed was voor mij. Door gesprekken met psycholoog heb ik toen ook besloten om niet meer te wegen. Waarom niet? Omdat het getal op de weegschaal mij liet eten, zo gefrustreerd was ik elke keer. Nu ben ik paar maand verder en wou me toen ik eenmaal wist dat ik zwanger was, wel wegen. Gewoon om bij te houden (en ik moest toch bij VK op weegschaal, dan wou ik liever eerst thuis voorbereid zijn) En wat blijkt? Ben in paar maand tijd 12 kg. kwijt. Gewoon omdat ik geen eetbuien meer kreeg van het getal op weegschaal. Ik weeg mij nu wel, maar dat is persoonlijk. Ik denk dat het voor jou beter zal werken als je je niet meer weegt, omdat je gefrustreerd raakt. Ben nu 1 kg. aangekomen maar ook grotere cups. Dus vind het niet erg. Succes!!!