Hoi, Moet ik even kwijt dit, het stoom komt uit mijn oren!! Toen ik ongeveer 22 weken zwanger was, hebben we namen gekozen: voor een jongen was het zijn favoriete naam, voor een meisje mijn favoriete naam. Omdat mijn vader een paar jaar geleden overleden is, wilde ik graag ook het meisje naar hem vernoemen, wat gehusseld met die letters en dat zou dan de tweede naam worden. Eind goed al goed dacht ik... Tot: ik nu 33 weken zwanger ben en mijn man ineens terugkomt op de meisjesnaam en de tweede naam :x Die tweede naam hoeft voor hem niet zo nodig, en die voornaam: ja het heeft wel een mooi woordbeeld maar ergens anders op de wereld (waar we geen familie hebben of zo) zou het als een jongensnaam opgevat kunnen worden. Hij heeft dus gewoon net zo lang op internet gezocht tot hij iets vond waarmee hij die naam kon afwijzen. Ik ben nu ontzettend verdrietig, al die weken heb ik liedjes gezongen en gepraat tegen in mijn beleving ... of ... Voor mij heet het kindje al zo en ik neem het heel erg kwalijk dat ik zo laat in de zwangerschap toch afscheid moet nemen van die naam. Iemand zei tegen me dat ik gewoon voet bij stuk moet houden (afspraak is afspraak): ik zou dat graag doen maar inmiddels is de naam een soort van 'besmet', snappen jullie wat ik bedoel? Iedere keer als ik die naam zou zeggen, zou ik - ben ik bang - worden herinnerd aan de strijd en ruzie die eraan vooraf zijn gegaan. ben verdrietig xx
lastig zeg! ik zou zeggen laat hem een paar namen aan dragen en mischien de naam die jij wil als tweede naam?? om zo tot een compromis te komen?? voetbij stuk houden zou ik in deze echt niet doen. het is ook zijn kind en hij heeft daar net zoveel over te zeggen. hier had ik dochters naam na de geslachts bepaling eigenlijk gelijk als favoriet vriendlief wist het nog niet zeker. daarop is hij gaan kijken of hij een leukere naar kon vinden en dit id hem niet gelukt hahahah hij gaf toch ook wel aan dat hij het een hele leuke naam vond maar hij is niet heel erg gangbaar
Hi Rus, bij mijn zoon heb ik dat ook gehad....Ik had een leuke jongensnaam en met zo`n 23 weken geloof ik zei mijn man "vind het niet meer leuk" Waaaaat ". Ik heb toen letterlijk gezegd...."jij komt dezelfde avond nog met een andere naam die ik ook leuk vind en anders houden we de eerste" . Om 1 uur snachts kwam hij aanzetten met Ryan en zo heet mijn zoontje nu dan ook. Ik zou geen naam willen kiezen waar mijn man niet achter staat dus snap je helemaal. Vervelend he die mannen, altijd zo veranderlijk als de wind pfff. Succes, enne ik zou wel zeggen dat je de 2e naam wilt houden...die heeft andere emotionele waarde.
Over de eerste naam kan je nog wel overleg plegen samen, oplossing van Kapedi klinkt goed Maar de tweede naam zou ik ook houden. Gewoon aangeven, bijvoorbeeld, dat die naam alleen op papier staat EN een emotionele waarde heeft voor jou. Daar kan hij vast wel mee leven als je dan voorstelt de eerste naam te veranderen in 1 die jullie beide mooi vinden Succes! Ben benieuwd of jullie eruit zijn gekomen!
Een mens kan zich bedenken toch? Wij hadden hier ook al de hele zwangerschap een favoriete naam die manlief nu niet mooi meer vindt. Samen op zoek naar een andere naam! Alleen de tweede naam blijft staan ook ivm vernoeming naar overleden oma. Jammer maar helaas, we moeten de naam allebei leuk vinden.
hier is de naam vd zoon bij de bevalling veranderd we hadden dus 9 maanden lang een naam en toen de bevalling bezig was vonden we beide die naam plots niet meer leuk. ik zou er met mijn man overpraten en proberen een andere leuke naam te zoeken, nu hadden we ook namen van toen ik pril zwanger was, voor mijn man zou en moest het die worden, ik had twijfels... ik vond een andere leuk tot mijn die naam op tv hoorde en hij meteen verkocht was ad naam die ik leuker vond, zijn naam wil hij nu niet meer horen, vraag hem soms ben je wel zeker...