Hoi dames, Al ben ik getrouwd, toch voel ik mij alleen.. Ik ben bang/heb het gevoel dat mijn man vreemdgaat.. En ik weet het, zo'n "beschuldiging" is niet niks, maar het blijft maar door mij hoofd gaan door zijn eigen gedrag.. Het begon vorig jaar al eens.. In het kort de situatie vanaf augustus 2013: Ik mocht niets met zijn telefoon. Soms bel ik namelijk met zijn telefoon naar mijn ouders omdat het goedkoper is. Dit mocht alleen na 5 min. wachten, met hem naast mij, als hij het nummer mocht intoetsen en hij hem direct weer kreeg na het bellen (zodat ik niet in de telefoon kon kijken!). Nooit meer naast mij whats appen, maar op afstand, op de wc, of zelfs tijdens het douchen! En als hij op de bank naast mij ging whats appen draaide hij dr achterkant van zijn telefoon naar mij toe. Eind september waren we op verjaardag van een vriendin geweest. Daar was haar schoonmoeder (45+) ook. Zij is professioneel masseuse en had mijn man gemasseerd ivm een zere nek die hij al tijden had. Gezien het nog niet over was besloten haar nummer op te schrijven voor eens een afspraak. Maar uiteindelijk stuurde hij haar berichten zoals "die rode broek staat je erg sexy". Dit lijkt mij geen "normaal" compliment meer? Dit zou ik naar een man moeten sturen, dan mag ik rennen voor m'n leven! Verder vond hij een meisje, nu even genaamd C belangrijker dan mij. Ze stuurde hem berichten zoals "sleep well xxx". Dit las ik toen ik van hem iets op zijn facebook moest bekijken. Toen ik de tekst even snel wou openen, was het ook al verwijderd via zijn telefoon. Dus waar het over ging? Hij zei zelf dat het over Rutte ging, en dat ik mij druk maak om niets. Terwijl als het een bericht is wat niets voor stelt, het toch kan blijven staan? Ook was ze alles van hem aan het liken, taggen, reageren etc, en voegde hem tig keer per week opnieuw toe om meer aandacht te krijgen. Toen mij dit onzeker maakte heb ik hem netjes gevraagd haar te verwijderen. Dit wou hij niet. Uiteindelijk hem voor de keuze, zij eruit of ik eruit want ik wil die aandachttrekkerij niet langer zien. (Ik kon ALLES zien door zijn instellingen die op openbaar stonden, dis alles kwam steeds naar voren). Uiteindelijk heb ik hem uit mijn lijst gegooid omdat hij haar er niet uit wou gooien. Na een fikse ruzie tussen ons 1,5 week later heeft hij haar uiteindelijk wel verwijderd. Hierover had ik het gehad met een vriendin, ze gaf toen aan dat er nog wat gezegd moest zijn tegen haar vriend. Mijn man moest hebben gezegd tijdens de hierboven aangegeven verjaardag "Wat heb ik zin om J te n**ken hierboven, het kan me niks schelen wat N er van vindt". Ik heb hem hier naar gevraagd maar hij zou het nooit gezegd hebben, maar de vriend van die vriendin zou J zelf tot 2 keer toe in de broek hebben "gevoeld" tijdens de verjaardag en 1x vlak nadat een kennis was overleden, waarna hij het leuk vond om te vertellen hoe nat zijn vingers waren. Welk verhaal de waarheid is, weet ik dus niet.. Daarna was alles ook even goed en rustig.. Maar, sinds januari gaat het weer mis.. Hij valt terug in het oude patroon met zijn telefoon. Dat ding gaat werkelijk overal mee naar toe! En van de week: Ik moest voor hem ergens een foto plaatsen omdat hij niet wist hoe het moest. Hij had de site er al voor staan, dus ik wil de foto selecteren en zie een foto van vrouwen benen/voeten en roze strikjes die vrijdag tijdens werktijd (16.00u) zijn binnengekomen. Ik confronteerde hem hiermee, maar dat was iemand die perongeluk die foto naar hem gesmst had. Toen ik zei nee dat is via whats app werd hij boos en zei "begint dit gezeik weer?" Ik mocht niks zien, het nummer werd snel verwijderd.. Toen ik hem aangaf dat we een afspraak hadden over eerlijk vertellen over rare berichten, zei hij nee dat ga ik niet doen want dan zoek je er iets achter. Terwijl juist eerlijkheid geen onzekerheid geeft, en in de periode dat ik steeds lastig gevallen werd door mannen die zin hadden in een keer seks, liet ik hem alles lezen! Om aan te geven dat ik lastig gevallen werd en dat ik niet bezig was met anderen. Ik vind eerlijkheid namelijk belangrijk om gedoe en relatieproblemen te voorkomen. Ook doucht hij zich vaker als hij s avonds weg geweest is, heeft hij minder vaak zin in seks (komt niet door zwangerschap zegt hij, maar hij is te moe?) en hij krijgt het zelfs niet echt meer stijf.. Ik ben nu bijna 32 weken zwanger, en alles moet nu ook op mij afkomen.. Huishouden, mijn werk, ons zoontje, zwangerschap, honden, koken, hij is te druk met oa. zijn telefoon.. Ook s avonds zit hij bijna nooit meer mij bij.. Er is niemand die dit weet, want ik praat er niet meer over.. De vorige keer wel met een vriendin, maar nu met niemand meer.. Ik ben bang en onzeker.. Ik kan dit er nu niet bij hebben, en dat weet hij. We zijn er financieel namelijk net weer bovenop, en nu is mijn vader 2 weken geleden in kritieke toestand opgenomen op de ic. Daar is hij net af, maar geweldig gaat het nog niet.. Hoe zouden jullie je voelen en wat zouden jullie van je man denken als hij zo deed? Overdrijf ik? Maak ik mij zorgen om niets? Komt het door mijn hormonen? Ik wil zo graag "mijn man" en onze gelukkige relatie terug.. Maar ik ben heel bang dat het de andere kant op gaat.. Ik wil er straks zijn voor mijn beide zoontjes.. en geen stress hebben! Ook nu niet! Bedankt voor het lezen van mijn verhaal dames.. Xx
Eerlijk? Ik heb hier geen goed gevoel bij. Niet over de eerste keer een nu al helemaal niet. Het is lastig dat je nu naar het eind van je zwangerschap toe loopt. Maar als het mij nu zou overkomen zou ik mijn man toch duidelijk voor de keuze zetten.
Om heel eerlijk te zijn, ik zou ook hele grote vraagtekens hierbij zetten. Vertrouw er niks van als ik dit zo lees. Sorry meis, veel sterkte.
Het ligt dus niet aan mij dat er iets niet klopt? Hij gooit het elke keer op mijn hormonen.. Dat ik me daardoor te druk maak hierover en dat er niets is..
Ook ik zou me zorgen gaan maken en desnoods snachtrs een keer zijn mobiel pakken en kijken wat er nou is? En dan confronteren als ik iets zou vinden..hij geen eerlijkheid prima dan maar zo mezelf greruststellen
Lijkt me onzin hoor, ben zelf niet zwanger en vind het dus ook raar. Geen hormonen die meebeslissen. Ik hoop voor je dat er niks aan de hand is maar vind het echt heel vreemd.
Ehm, heel eerlijk denk ik idd dat ie wat aan het doen is.. en zijn echt niet je hormonen hoor. Moeilijk hoor vooral omdat jullie al een kindje hebben en nu ook zwanger van de 2e anders had ik gezegd dumpen maar ja. Misschien idd zijn mobiel als ie slaapt pakken en kijken maar ben bang dat je dingen ziet die je echt niet wil zien, misschien even professionele hulp zoeken? Heel veel sterkte, zo niet leuk!
Ik had eigenlijk willen zeggen dat je dingen ziet die er niet zijn, maar er is hier zeker iets wat niet klopt helaas. Mijn mans telefoon mag ik ten alle tijden pakken, ik ken de inloggegevens van zijn facebook, mail enz. Helemaal met zijn verleden zou ik op mijn hoede zijn en toch echt met hem gaan zitten en hem vragen eerlijk te zijn. Een man die boos wordt en jou gaat beschuldigen van achterdocht enz. heeft meestal iets te verbergen.
Praten met hem wordt sowieso lastig.. Hij wordt direct boos.. En dan gaan er dingen stuk in huis. Dus daar kijk ik nu mee uit.. Telefoon kan ik 's nachts proberen. In de hoop dat er geen code op staat. De vorige telefoon had namelijk een code die ik niet wist. Ja bij mij kan hij ook overal op. Fb staat permanent ingelogd op de laptop, ww van telefoon weet hij, email kan hij altijd zien in outlook. En zo hoort dat na mijn idee ook? En whats app mag hij van mij allemaal lezen, mij maakt het niks uit omdat ik niets te verbergen heb. Afgelopen week heb ik erover gedacht om naar mijn moeder te gaan met onze zoon. Daar zijn toch nog wel 2 bedden vrij. Maar ik kan die stap om de een of andere reden niet zetten..
Ik zou dit voor geen meter vertrouwen... ik zou alles op alles zetten om er achter te komen wat hij verbergt, want dát hij iets verbergt lijkt mij wel duidelijk...
Ja ik probeer al wel dingen uit te zoeken. Zoals zijn telefoon rekeningen bekijken (abonnement staat op mijn naam namelijk met mijn inloggegevens.. Maarja niet alle nummers kan ik achterhalen, en zoals naar welke nummers whats app berichten worden gestuurd kan ik ook niet zien.
dit moet je ZEKER NIET vertrouwen. ik herken jou verhaal helemaal ! , ik heb net hetzelfde meegemaakt. qua gedrag van mijn (ex)vriend komt het helemaal overeen met dat van jou man. echt meid vertrouw het niet , dit is niet juist. probeer met hem nog eens te praten en hem eerlijk te laten zijn , maar naar mijn gedacht gaat hij echt niet toegeven . hij gaat alle schuld bij jou leggen en zeggen dat je dingen ziet die er niet zijn. (zo ging het toen bij ons in ieder geval. ) ik heb dan uiteindelijk toch de stap gezet toen om te vertrekken , maar ik kan me inbeelden dat dit voor jou heel moeilijk is , zeker omdat jullie al een kind hebben en er nog eentje op komst is. ik had met mijn ex enkel een huis dus die stap was nog iets makkelijker gezet misschien . achteraf is dan ook mijn vermoeden uitgekomen en hij had dus wel echt iemand anders... spijtig dat het nooit uit zijn eigen mond gekomen is ... inderdaad probeer zen gsm te pakken te krijgen desnoods als hij slaapt. dan ben je 100% zeker of je vermoedens kloppen. maar meestal klopt u vrouwelijke intuitie wel hoor! wij voelen zoiets gewoon. . . sterkte !!
Wat een ongepast eikelgedrag.... volgens mij weet je de helft niet eens als ik het zo lees. Ik vertrouw hem voor geen meter sorry... sterkte ts ik zou maar eens goed nadenken of je dit wil accepteren van je vent.
Dus behalve dat rare gedrag van hem, wordt mijnheer ook meteen zo boos dat hij de boel gaat vernielen? Heeft hij ook losse handjes of dat niet? Ik zou weggaan naar je moeder, desnoods tijdelijk. Even goed tot rust komen op een andere plek en nadenken of je dit nog wel langer wilt. Ook voor je kinderen! En laat jouw vriend dan maar bewijzen dat hij echt van je houdt en alles voor je over heeft. Zelfs inzage in zijn telefoon.
Denk als je naar je moeder gaat en zegt eerst je telefoon zien of ik ben weg dat ie alles gaat verwijderen voordat ie het laat zien.. En pfft wat een eikel maar als je het echt niet meer volhoud is je moeder toch een goeie keuze hoor vooral aan je kindjes denken.
Nee hij doet mij niks. Maar reageert t af op spullen.. Heb al heel wat weg mogen gooien helaas. Bewijzen zal hij toch niets. Als ik hem dat vraag krijg ik toch te horen dat het aan mij ligt en hij het maar onzin vind etc Dat zal hij zeker nooit toelaten. Maar wat mij tegenhoud om naar mijn moeder te gaan: wat als er echt niets is? En wat moet mijn zoontje denken? Wat moet ik zeggen als hik vraagt waarom we niet meer thuis gaan slapen..
Je gelooft toch zeker zelf niet echt dat er niks is? Iemand gaat zich niet zonder reden zó verdacht gedragen hoor.
Dat zeg ik ook niet. Maargoed, echt bewijs heb ik nog niet dat hij ook echt wat uitvreet.. Alle dingen wijzen mij wel op vreemdgaan oid.. Maarja, ik heb geen bewijs ervan.. En we zijn getrouwd en hebben wel een koophuis en straks 2 kids.. Wat het niet makkelijker maakt.. En ik laat een héél klein kansje open dat het gewoon achterlijk gedrag is waarvan hij niet doorheeft wat voor dingen hij ermee aanricht. Maar voor 95% weet ik dat mijn gevoel gelijk heeft. Helaas heeft mij gevoel té vaak gelijk gehad de laatste tijd. En ik ga er ook alles aan doen om er achter de komen.
Dit klinkt inderdaad niet goed meid.. Hier gaan ook de alarmbellen af als ik je bericht lees. Ik denk dat het goed is om voor jezelf de rust te nemen en naar je moeder te gaan met je zoon. Heb jij wat ondersteuning en tijd om na te denken en tot rust te komen. En je man mag dan maar eens inzien waar hij mee bezig is! Ik vind het schandalig!