Zwanger en nu

Heb je aangifte gedaan? Dit is een heel ernstig misdrijf.
Maak zsm een afspraak met je huisarts.

Weten je ouders het ook?

 

Poeh meis, heftig!!
Heb je iemand om hierover te praten? Weet iemand wat er met je gebeurd is? Je zegt vorig schooljaar, wanneer ongeveer want als je twijfelt of je het kindje wilt houden is het goed om te weten hoe ver je bent en hoe veel tijd je nog hebt om de keuze te maken.
Er zijn verschillende instanties die je kunnen helpen. Je bent nog zo jong!!!
Heel veel sterkte meid!!

 

Zie nu dat je ondertussen gereageerd hebt.
Is het toch een overweging om dit met je ouders te bespreken? Je kunt hun steun goed gebruiken nu...,

 

Het is belangrijk dat je hier over praat met iemand. Je kan, zonder doorverwijzing, terecht bij een maatschappelijk werkster.
Je moet je zsm laten testen op SOA of hiv.

Ik vind dat je dit met je ouders moet delen. Je bent nog veels te jong om zo'n traumatische ervaring met je mee te dragen.

Wil je je kindje houden?

 

Wat heftig!!!! Ik zou zeker aangifte doen.

Maar ben je in Maart of Mei verkracht? (In je OP staat mei! En je post hierboven maart.) Dit is namelijk van invloed of je het kindje weg zou kunnen halen of niet.

En zou met de HA, maatschappelijk werker e.d. gaan praten!

 

Ben je nu in maart of mei verkracht? Daar zit 2 maanden tussen.
Je bent het slachtoffer van een hele ernstige vergrijp, geen dader.

Dit komt, als je 5 maanden zwanger bent, toch eerdaags uit.

Je moet er echt over praten en hulp zoeken. Als je het kindje niet wilt, dan dringt de tijd.

 

Jeetje pff wat heftig allemaal!

Ik zou toch proberen om het je ouders te vertellen hoe moeilijk dat ook is. Er is je iets aangedaan waar je ws wel hulp bij kunt gebruiken om een plekje te gaan geven. En het feit dat je nu zwanger bent zorgt ook voor extra emotionele lading.
Mocht je dit toch niet aandurven is de huisarts zowiezo een plek waar je veilig naar toe kan. Die zal je je opties vertellen en je hopelijk verder helpen naar instanties bij jou in de buurt.

Meis als ik zo je verhaal lees raad ook ik je aan om wel iets te doen met de jongen die dit gedaan heeft. Straks denk je later "had ik maar of wat als"

Ik wil je heel veel sterkte en wijsheid wensen!!

 

Heftig! Ik zou oogje ouders in vertrouwen nemen. Je kan dit niet in je eentje 'oplossen'.

 

Hey meid, Je zal iets moeten ondernemen hoe moeilijk ook maar je babytje groeit door en tot 16 jaar is de huisarts verplicht verder in te lichten daarom lijkt het beter dat je het zelf verteld al is je angst meer dan logisch..Je zou bij het FIOM aan kunnen kloppen vandaag of een instantie die erop lijkt hangt van je woonplaats af hun zijn ook maatschappelijk werkers en kunnen je beter begeleiden zodat je weet wat jouw keuzes zijn dit is een veelste grote last om als puber te dragen.succes meisie en houd ons op de hoogte zou je graag willen helpen omdat ik vroeger soort gelijke ervaringen heb gehad en weet hoe eenzaam en bang je dan bent gun dat niemand maar door de pc is dat lastig voor ons allemaal die jou graag een hart onder de riem willen steken..Zou echt even googlen naar een organisatie voor jonge /tienermamas in jouw buurt om je te helpen met je keuze maken en het aan jouw ouders te vertellen

 

Maak een afspraak met je huisarts. Hij heeft zwijgplicht en wijs hem Daar van tevoren ook even op. Zo'n late abortus kan ook heel traumatisch zijn hoor dus bedenk goed wat je wil. En er zijn genoeg vrouwen die een kindje in zo'n situatie wel wille houden maar je bent ook nog zo jong

En je moet ook denk ik even een echo laten maken als je dat nog niet hebt gedaan zodat je weet hoe lang je zwanger bent en of alles goed is met je kindje.
Zijn je ouders een beetje lief voor je? Zoude ze je steunen als je de baby wil houden? Of durf je het niet met ze te bespreken omdat ze misschien een keus voor je maken?

Edit: oh tot je 16de blijkbaar niet. Www.fiom.nl

 

Meisje wat erg dat je dit hebt mee moeten maken

Is er iemand anders in je omgeving die misschien met je mee kan gaan naar de huisarts? Een zus, tante, vriendin, oma, buurvrouw? Een volwassen persoon is wellicht wat handiger dan een vriendin en zullen het ook niet doorvertellen.

Aangifte kan altijd nog dus daar moet je je even niet druk om maken.
Wel zal je binnenkort aan de bhutenkant kunnen zien dat je zwanger bent. Vandaar dat je het wel aan iemand zult "moeten" vertellen. De huisarts is dan inderdaad de beste optie. Deze heeft zwijgplicht en kan je doorverwijzen naar bepaalde instanties die je verder kunnen helpen.

Zorg dat je sit zsm doet meid, dit is niet niks. Sterkte met alles.

 

Je bent zelf nog een kind, je hebt hier hulp bij nodig en je moet dit met je ouders, familielid of ander vertrouwenspersoon gaan bespreken. Internet is hiervoor NIET de plek.

 

Het beste lijkt me inderdaad om je familie in te lichten en zo snel mogelijk medische hulp te zoeken via de huisarts. Je gaat het toch zien en het lijkt me goed snel begeleiding te krijgen, zodat je voor jou de beste keuze kan maken.

De huisarts mag wanneer je tussen de 12 en 16 jaar bent je ouders wel inlichten, maar zal dit altijd in overleg doen met jou. Onder de 12 jaar is hij verplicht ouders in te lichten en boven de 16 jaar mag hij dit niet vanwege zwijgplicht. Tussen 12 en 16 jaar is een soort van grijs gebied en mag de huisarts zelf beslissen of hij dit wel of niet doet. Overleg dit met je huisarts.

Is een huisarts geheimhouding verplicht? | Vraag en antwoord | Rijksoverheid.nl

 

Heel goed en sterk van je! Nu zijn jij en je baby het allerbelangrijkste. Snap dat je ouders graag willen dat je aangifte doet, maar als je liever hebt dat dit later komt kan je het hun ook vertellen. Gelukkig heb je nu iemand om het mee te delen. Vergeet vooral niet je eigen gevoel goed duidelijk te maken. Ook al ben je nog heel jong, je bent al wel een tiener en hebt dus ook een eigen mening. Heel veel succes.
En oneerlijk dat je op je dertiende al deze keuzes moet maken.

 

Hoi Kusjes,

Wat goed van je dat je het je ouders hebt verteld! Ik hoop dat alles goed gaat woensdag en dat je voor jezelf op een rijtje krijgt wat je wil met je zwangerschap.

Aangifte lijkt mij ook moeilijk en zwaar en wat gebeurd ermee enz. Maar je moet je ook bedenken als jij niks doet komt hij er mooi mee weg. Hij heeft nu wel jou leven overhoop gehaald.
Maar blijf hierover in gesprek met je ouders. Over hoe je je voelt en wat je angsten zijn. Misschien kunnen hun je gerustellen en of je even de tijd gunnen om eerst het zwanger zijn een plek te geven.

Al met al hoop ik dat je voor jezelf kiest en je eigen gevoel volgt. Er is geen goed of fout als je zelf achter je eigen keuze staat en voor jezelf kan verantwoorden waarom je het zo doet of hebt gedaan.
Nogmaals heel veel sterkte en wijsheid de komende tijd!