Voor 50% in de ziektewet

Mijn advies zou zijn: praat hier eens met aan arbo arts over. Zo iemand heeft verstand van zaken. Heb zelf de laatste weken 50% en minder gewerkt, en arbo arts was erg begripvol en zeer voorzichtig met me.

Geef duidelijk aan dat je het niet aankan/niet ziet zitten om weer hele dagen te gaan werken en laat je vooral niet met een kluitje in het riet sturen!
Ben zelf ook iemand die maar door en door gaat en zichzelf een aanstelster vind, maar volledig werken en zwanger zijn kan erg zwaar zijn en wordt makkelijk onderschat.
Jij en je baby zijn nu het belangrijkst op de wereld en dat gaat voor, een ieder die geen begrip heeft mag omvallen toch?

Succes!

 

Heb even snel voor je gegoogled:
"
Opbouw van vakantierechten en pensioen
Het recht op vakantie wordt verder opgebouwd tijdens de periode waarin de medewerkster met zwangerschapsverlof is (ziek is) (art 7:634-3 BW). Deze verdere opbouw van vakantierechten vervalt echter, als het arbeidscontract eindigt gedurende de periode van het zwangerschapsverlof (art 7:634-4 BW). Het is niet toegestaan om de verlofdagen in mindering te brengen op het recht op vakantie van de medewerkster (art 3:4 WAZ). Voor wat betreft het recht op pensioen geldt dat deze opbouw onverminderd dient plaats te vinden, waardoor de aanspraak op pensioen niet lager wordt door het nemen van zwangerschapsverlof (art 12b-2 WGBMV)."


Bron: ARBEIDSRECHTER.nl: zwanger, werknemer, zwangerschapsverlof

 

Moeilijk is dit he, ik herken me helemaal in jouw verhaal! Al vrij vroeg in mijn zwangerschap vond ik het erg zwaar om te werken, maar ging gewoon door. Iedere dag als ik thuis kwam (soms al onderweg in de auto, omdat ik ZO moe was) kreeg ik een flinke huilbui en sliep dan minstens een uur voordat we gingen eten! Toch ging ik maar gewoon door, want er zijn er zo veel zwanger, en zou ik dan de enige zijn die het niet volhoud... (ik heb geen zwangeren in mijn naaste omgeving gehad dus wist niet wat ik kon verwachten)

Uiteindelijk kreeg ik steeds vaker last van harde buiken en in week 24 moest ik van de verloskundige naar de huisarts om te controleren of ik misschien een blaasontsteking had. Dat bleek zo te zijn en ik kreeg antibiotica, maar tijdens die kuur begon ik me ziek te voelen en kreeg ik een andere kuur. Ook na de tweede kuur voelde ik me alleen maar slechter maar kreeg van de huisarts te horen dat het er allemaal gewoon bij hoorde, want een blaasontsteking was nu door het lab uitgesloten.
Sinds die blaasontsteking ben ik niet meer terug aan het werk gegaan, want ik voelde mij nu echt ziek (beetje buikpijn en nog steeds harde buiken, heel erg moe en gewoon "niet lekker" en duizelig)

In week 32 bleek mijn bloeddruk enorm hoog, was ik in 3 weken meer dan 13 kilo aangekomen (hield vocht vast) en zaten er eiwitten in mijn urine. Ik werd doorgestuurd naar het ziekenhuis en moest iedere 2 a 3 dagen op controle komen, het leek erop dat ik pre-eclampsie had. Minder dan een week later braken tijdens zo'n controle in het ziekenhuis mijn vliezen spontaan en de volgende ochtend was Mischa er. Ik had inderdaad p.e.

Ik vertel mijn verhaal niet om je bang te maken, maar omdat ik tijdens mijn zwangerschap dezelfde adviezen kreeg als jij: denk aan jezelf en je baby, dat is het belangrijkste. Maar ik had geen flauw idee wat er allemaal mis kon gaan en voelde me net als jij schuldig dat ik thuis zat. (P.e. = zwangerschapsvergiftiging en dit wordt niet door stress veroorzaakt, maar bijv. hoge bloeddruk wel en dat is ook erg slecht, het gaat me er om dat het niet voor niets is als je je rust neemt. Mischa heeft geen groeiachterstand gehad, wat meestal wel het geval is bij p.e., en ik denk persoonlijk dat dit komt doordat ik gedwongen zo lang thuis rust heb genomen.)

Maar het is dus niet voor niets! Als je het niet volhoudt, kom voor jezelf en je kindje op en neem die rust! En schaam je niet, want ik ben er inmiddels achter dat we echt de enige niet zijn! Zwanger zijn is topsport voor je lichaam en als er iets is dat het allerslechtste is, is dat volgens mij negatieve stress!

Heel veel sterkte en vooral: geniet van je zwangerschap! Nu maak je je nog druk om dit soort dingen, maar straks als alles achter de rug is ben je dit allemaal vergeten, je kindje is alles.

(ik werd trouwens toen ik me ziekmeldde vanzelf door de arbo-arts opgeroepen voor het spreekuur, ik weet niet of dat bij iedere arbo zo gaat en of het ook zo gaat als je 50% ziek bent gemeld)

 

Ik ben met arbo arts in contact gekomen toen ik bij mijn werkgever aangaf dat het niet meer ging, en ook op advies van mijn fysio (bekken en rugklachten). Het management heeft toen een afspraak voor me gemaakt bij de arbo arts.

Bij mij op mijn werk liepen tot nu toe ook allemaal zwangeren die er lekker doorheen fietsten, en dat maakte het ook niet makkelijker. Had heel erg het gevoel dat ik een muts was die wéér wat heeft, aangezien ik in het begin ook in het zh heb gelegen en een hele tijd niet/minder heb gewerkt.
Gelukkig waren dat ook vaak mijn eigen gedachten, want mijn collega's hielden veel rekening met me en vonden t maar sneu...

Heb trouwens nog evenveel vakantiedagen.

 

Ik zit bijna vanaf het begin van mijn zwangerschap voor 50% in de ziektewet. Ik was doodmoe, we waren bezig met een verschrikkelijk zwaar, stressvol project, en ik had een gevaarlijk hoge bloeddruk.
Er is maar één ding dat voor jou van belang is en dat is de gezondheid van van je kind (en dus die van jou!). Stress is heel erg slecht voor de baby, je bloedvaten vernauwen, ook die van de placenta, waardoor de kleine minder bloed/zuurstof/voeding krijgt. Dit is echt schadelijk.
Iedere (fatsoenlijke) arbo-arts gaat hier heel voorzichtig mee om en zal je al heel snel de ziektewet in laten gaan. Het gaat namelijk om een mensenleven.

Ik raad je aan om zo snel mogelijk een afspraak met je arbo-arts te maken. Het telefoonnummer daarvoor kan je bij je werkgever opvragen, of zelf achterhalen als je de naam en plaats van de arbodienst weet. Heb je nu al het gevoel dat je het niet redt, meld je dan ziek. Dit is *geen* aanstellen, geen overdrijven en absoluut geen overbodige luxe. Veel mensen hoor ik verzuchten: je bent zwanger, niet ziek, kom op ff doorzetten. Nee. Als jij ook maar een beetje het idee hebt dat je het niet meer trekt, dat het teveel is, dan ga je naar huis en ga je aan jezelf en je kind denken.
Dat je je ziek meldt hoeft niet te betekenen dat je helemaal niet meer werkt. Je kan het zodra je je beter voelt gewoon weer proberen, maar ga direct naar huis zodra je weer merkt dat het te veel wordt.
Denk aan je baby, dat is het allerbelangrijkste nu.

Als je bij de arbo-arts bent geef je aan wat het stressniveau van je werk is en dat jij het gewoon niet redt. Probeer van te voren al te bedenken wat je de 50% dat je werkt wél zou kunnen doen. Arbodiensten vinden het prettig als de medewerker actief meedenkt aan het (deels) blijven werken.
Een arbo-arts heeft slechts een adviserende functie naar je werkgever, deze hoeft zich er niet aan te houden. De arbo-arts is in dienst van jouw werkgever en is er dus niet voor jou (maar bij een zwangerschap zullen ze heel snel aan de kant van de zwangere vrouw staan).

Stel je grenzen, bedenk alternatieven en houd prioriteit nummer 1 (de gezondheid van je baby en jezelf) in gedachten.

 

Nee, je werkgever is niet verplicht zich te houden aan wat de arbo-arts zegt, maar... moet wel hele goede redenen hebben om het advies in dit geval in de wind te slaan en mocht jij daardoor ziek worden, krijgt deze het echt aan de stok met de arbodienst

De werkgever mag jou vragen om je uren over de dagen anders te verspreiden, maar mag niet eisen dat je dat doet. Als jij die donderdag normaal gesproken niet werkt, hoef je dat nu ook niet te doen. 50% is in jouw geval echt halve dagen, houd dat in de gaten! Bovendien heeft de werkgever geen klagen: wanneer jij je ziekmeldt vanwege je zwangerschap, betaalt het UWV jouw loon. Let wel op dat de werkgever dat dan binnen 2 weken aanmeldt bij het UWV, daar zijn ze vaak wat laks in. Dit is meestal niet nadelig voor jou aangezien het UWV jouw werkgever betaalt, en die jou, maar soms gaat het rechtstreeks. De werkgever kan dus voor de uren dat jij wegvalt een tijdelijke kracht inhuren.

Vakantieuren... tja heel vervelend, maar die bouw je in geval van 50% ziekmelding alleen op over de uren dat je werkt.

 

Inderdaad, je neemt ook maar halve dagen op. Zolang je je dagen opneemt tijdens 50% ziekmelding is er dus niks aan de hand.

 

Hey Lotte, wat belachelijk dat je werkgever je wil laten komen op je vrije dag, terwijl je halve dagen werkt!!! Wat een ei zeg.

Ik heb altijd tegen mijn collega's etc gezegd: "de arbo arts adviseert zus en zo".... dat wordt altijd geaccepteerd! Je staat dan gewoon sterker, en mensen weten dat het niet voor niks is en je je niet aanstelt. De arbo arts adviseert het immers.
Bij mij houd de werkgever zich echt wel aan het advies trouwens!

Ik heb alleen een weekje vakantie gehad in de periode dat ik wel weer fulltime werkte, dus daarmee kan ik je niet helpen....

 

Arbodiensten zijn heel verschillend, en iedere arbo-arts is natuurlijk verschillend. Maar mijn ervaring - zowel persoonlijk als van verhalen van zwangeren om mij heen - dat de arbo-arts bepaalde klachten tijdens de zwangerschap zeer serieus neemt. Kijk als het alleen gaat om misselijkheid tijdens de eerste drie maanden of flinke vermoeidheid in die periode, kan ik me goed voorstellen dat de arts begrip toont maar zegt: kom op, even doorzetten.
Want hoewel dat vervelende kwaaltjes zijn, kan je daarmee vaak toch wel werken, misschien in een rustiger tempo.
Zaken als hoge bloeddruk, stress, bekkeninstabiliteit neemt mijn arts zeer serieus. Hij zegt: stress is gevaarlijk voor het ongeboren kind, net als hoge bloeddruk. Dat kan complicaties opleveren en dat kost de werkgever uiteindelijk meer omdat de werknemer dan minder productief is (ze moeten het nou eenmaal zakelijk bekijken als een kosten/baten analyse). Een werknemer die bekkeninstabiliteit verwaarloost en daardoor in de problemen komt is ook een probleem voor een werkgever.
Hij heeft me verteld dat arbo-artsen dus over het algemeen bij deze klachten dus gedeeltelijke ziektewet en eventueel aanpassing van werkzaamheden zullen aanraden.
Of dit werkelijk zo is weet ik niet, maar ik ben er blij mee.

Ik heb één telefonisch gesprek gehad hier over, dat was het eerste gesprek met de arbo-arts. Daarna ben ik 2x langsgeweest. Daarbij is ook mijn bloeddruk gemeten. Nou is hoge bloeddruk icm zwangerschap iets waar ze meer mee kunnen want het is gewoon aantoonbaar, ze kunnen het zelf vaststellen.
Stress is lastiger. Kom dus met concrete voorstellen van wat bij jou op het werk stress veroorzaakt en hoe je dat voor jou zou kunnen oplossen in de uren dat je werkt (50%).
Naast de bedrijfsarts krijg je met het UWV te maken aangezien die de betaling voor je ziekteuren op zich nemen. Zij zullen je na ieder gesprek met de arbo-arts bellen (in mijn geval dan) en vragen wat het advies was. Dat nemen zij dan over.
Ik heb vlak voor ik met verlof ga nog een laatste gesprek bij de arbo-arts, maar dat is pro-forma, want hij verwacht niet dat hij mij die laatste twee weken weer fulltime zal laten werken.

 

Ik hoop het voor je joh...

Shit he als je zo weinig begrip krijgt.....

Kop op!