hallo allemaal, ik ben even nieuwsgierig naar aanleiding van alle verhalen hier.. ik heb zelf ook een vorm van pre natale depressie met vlagen, soms gaat het goed, op sommige dagen heel rot.. heb het neergelegd bij mijn gynaecoloog en die stelde toch een vorm van medicijnen.. Heeft hier iemand datzelfde advies gekregen en zo ja, ook opgevolgd? ik ben geheel onthouder van alles wat slecht is of zou kunnen zijn voor het kindje en vind dit nogal een heftige oplossing moet ik zeggen... wil me niet beter voelen ten koste van mn kind.. aan de andere kant is al die negatieve gevoelens misschien ook niet best voor het kindje... dilemma dilemma... graag reacties.. xx
Ik herken me ook heel goed in je verhaal. Ik weet nu sinds een week dat ik zwanger ben. 's ochtends getest en gelijk aan het werk, waar nog niemand iets mag weten. Ik werk full time en het voelt als of ik op deze manier niet kan wennen aan het idee en niet kan genieten. Daar komt ook bij dat ik vanaf zondag elke dag de hele dag misselijk ben. Ik heb nu echt het gevoel van ik zou blij zijn als het kind er is. We hebben er meer dan een jaar over gedaan om zwanger te raken, elke maand weer een teleurstelling als je weer ongesteld wordt. En nu ben ik nog steeds niet blij, ik snap er helemaal niets van.
Weet je, ik denk dat het niet eens zo verkeerd is wat je voelt. Je beseft blijkbaar heel goed dat er een hoop gaat veranderen en dat is ook zo. Maar ik denk dat dat misschien nog wel beter is dan wanneer je alleen die roze wolk maar ziet, want dan valt het misschien alleen maar tegen. (dat had mijn nichtje namelijk, en die heeft nu dus een post-natale depressie). Dus leuk is het zeker niet, maar als je je zo voelt kan het misschien straks juist alleen maar meevallen. Sterkte!