Als je op Google kijkt, dan mankeer je allemaal van alles. Wacht af wat de doktoren zeggen en ga daarvan uit. Succes!
Allereerst: gefeliciteerd! Tijdens mijn beide zwangerschappen had ik ook overgewicht, wel iets minder gewicht bij dezelfde lengte maar evengoed een BMI van boven de 30. De verloskundigen waren bij mij altijd heel relaxed over mijn gewicht, ze hamerden er natuurlijk op dat ik gezond moest blijven eten, raadden aan om te gaan sporten (in een zwangerklasje) en dat ik zo min mogelijk moest aankomen (niet afvallen!), en ik kreeg de suikertest en extra groeiecho's met 25, 30 en 35 weken. Maar verder waren ze heel chill en hoefde ik ook niet meer op de weegschaal toen ze zagen dat ik er elke keer zoveel stress van had (en verder gewoon aan mij zagen dat ik niet extreem aankwam). Mocht ook gewoon bevallen zoals ik wilde. Ik ken ook andere verhalen van vooral gynaecologen die echt ronduit lomp waren of echoscopistes die maar blijven hameren op je gewicht.
Hier ook overgewicht. Toen ik zwamgerwas van mijn zoon begon ik 96.4kg. Uiteindelijk 17 kilo aangekomen waar we 3.5 van zijn blijven plakken. Dus woog 100 kilo. Ben toen 8 kilo afgevallen. Nu zwanger van de 2e en merk nu ik mijn afvalpatroon niet meer aanhoud alles er weer aanvliegt. Ben al weer 6 kilo aangekomen. Ik ben 1.68 en woog dus voor de zwangerschap 92 kilo. Bij mij is het overgewicht een combinatie van Pcos. Dus het komt er gewoon heel snel aan en heel moeilijk af. En jaren lang een slecht eetpatroon gehad. Ik heb het cios gedaan. Sportopleiding en in de eerste 2 jaar was het heel veel sporten, dus kon ik ook wel wat meer eten. Had ik toen ook nodig. Maar in jaar 3 en 4 werd het sporten in de opleiding veel minder, maar ik heb mijn eten daar niet op aangepast. Dus ik begon de opleiding met 63 kilo. En ik eindigde de opleiding met 93 kilo.. Toen gaan samenwonen en geen rem meer op eten die je ouders je nog proberen in te prenten en voilla... je knippert met je ogen (voor mijn gevoel) en je bent dik. Gelukkig weet ik dat het er weer af kan met een goed eetpatroon. Ben immers in 4 maanden 8 kilo kwijtgeraakt. Nu ket de zwangerschap eet ik gewoon waar ik trek in heb. Niet overdrijven, maar ga mezelf ook zeker niet utlithongeren. En na de bevalling en herstel pik ik mijn gezonde eetpatroon weer op. Dit is de laatste zwangerschap voor mij, dus hierna geen excuus meer om niet door te zetten met afvallen. Bij mij heeft de vorige zwangerschap geen complicaties opgeleverd. Moest wel een suikertest doen maat die was goed. En gewoon natuurlijk bevallen. Merk Nu wel dat ik sneller last heb van mijn onderrug en mijn agilluspezen. Maar dat zal er ook wel aan liggen dat ik achter mijn zoontje aan moet de hele dag en veel staand werk heb.
In de appstore heb je een app fatsecret en meerdere waarbij je kan invullen wat je op een dag eet en zo kan je zien hoeveel calorieën je binnen krijgt. Je staat er mogelijk van versteld hoeveel calorieën je naar binnen werkt ondanks dat je denkt dat je maar weinig eet. Voorbeeld van die rijstwafels met yoghurt is met 3 stuks al bijna 300 calorieën terwijl een gewone rijstwafel maar 25 calorieën zijn, plakje kipfilet erop en je heb een gezond laag calorie tussendoortje
Ik maakte me eerst ook druk om me gewicht. Door medicijn gebruik tegen schizofrenie ben ik heel veel aangekomen (Ik kwam 30kg aan in 3 maanden tijd) en daardoor heb ik ook diabetes opgelopen. Toen ik vertelde dat ik een kinderwens had kreeg ik opmerkingen van dat het moeilijker zal gaan met overgewicht en dat ik beter eerst kon afvallen. Inmiddels ben ik 36+2 en het gaat heel goed. Bloeddruk is altijd in orde en mijn suiker waarden zijn goed ook al gebruik ik wel insuline maar niet zoveel. Ik liep op advies van mijn diabetes verpleegkundige bij een diëtiste. En ben tijdens de zwangerschap 9.4kg afgevallen. Erna zat het er wel weer op deels aan bijna het einde van de zwangerschap maar dat kwam door extra vruchtwater en het gewicht van de baby. Over 2 weken word ik ingeleid en kan mijn baby eindelijk geboren worden.
Ik ben te zwaar en ben het helemaal met je eens. Tuurlijk zijn er mensen die door aandoeningen en medicatie te zwaar zijn (geworden). Maar voor de meesten van ons is het toch echt ieder pondje gaat door het mondje. Dat wil niet zeggen dat het niet complex kan zijn. Verslavingen, slechte eetgewoontes, levensstijl veranderen is allemaal lastig. Maar door een medische oorzaak aankomen zal niet de overgrote meerderheid zijn overkomen.
Ik had tijdens beide zwangerschappen fors overgewicht. Ook 130 kilo, ben wel iets langer. Heb probleemloze zwangerschappen en bevallingen gehad. Nu een maagverkleining en een bmi van 22 sinds 5 jaar. Bespreek je maagverkleining wel goed met artsen, want als je nog meer kinderen wilt zitten er aardig wat risico's aan. Het kan zeker wel, maar steeds meer blijkt dat een zwangerschap met maagverkleining moeilijkheden kán opleveren. Dus denk daar niet te makkelijk over.
Ben ik het mee eens, natuurlijk kunnen er medische problemen zijn zoals een schildklier, pcos, suikerziekte maar het merendeel is toch echt te wijten aan een slecht eetpatroon. Jaren terug was ik ook 25 kilo zwaarder maar dat kwam echt niet van de rauwkost en het water
Ik ben zelf 6 keer bij een diëtist geweest en ik at te weinig werd mij verteld. 20 jaar lang.. dat is bij mij (naast medische redenen) de reden. Dus ik vind ‘teveel eten’ zo kort door de bocht. Ik durfde niet eens in het openbaar te eten
Precies dit. Ik eet ook niet schrikbarend veel naar heb heel lang teveel koolhydraten gegeten. Ik was in de waan dat ik goed bezig was, tot ik bij de diëtiste kwam. Nu ik wat dingen heb aangepast in dit eetpatroon merk ik wel verschil. Afvallen gaat langzaam maar het is wel goed vol te houden. Ts: hoe is het nu? Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Bij mijn eerste twee zwangerschappen woog ik ruim 127 kilo en ben zonder problemen overal doorheen gehobbeld. Geen suiker, geen hoge bloeddruk, maar zwangerschappen waar je een moord voor zou doen. In 2015 een maagverkleining gehad omdat ik op een gewicht van 144 zat.. Nu weeg ik 75 kg, ben nadien nog 3x zwanger geraakt.. De eerste zwangerschap na mijn maagverkleining liep helemaal verkeerd af, mijn lijf was zo ziek dat ie de bevalling in gang had gezet en de kleine werd geboren met 20 weken. Mijn tweede zwangerschap na mijn maagverkleining verliep ook niet vlekkeloos, kleine is ook gereanimeerd naast mij op bed meteen na de bevalling. Besloten om mezelf te laten steriliseren ( clipjes om de eileiders ) en nu zwanger van de 5e.. Wat was dat een verassing! Het verloopt allemaal niet zo als gehoopt, maar de kleine doet het gelukkig super en dat is het voornaamste. Maar toen ik zwaar was moest ik aan horen hoeveel risico's etc.. En daar hobbelde ik zo doorheen en nu slank alleen maar ongemak.. Dus ja weet je, je kunt er niets van zeggen. Laat je niet bang maken ts en geniet ervan en nadien kun je altijd nog wat aan je gewicht doen.