ben niet zwanger, maar hoop dat wel snel te zijn. Ik begin volgende maand met spuiten voor icsi en maak me nu al druk hoe ik dat straks ga doen. Zoals ik het nu zie, rijd ik zolang mogelijk door, maar manlief heeft liever niet meer dat ik opstap als het raak is. Heb al mijn rug een keer gebroken door een val van paardlief en nog wat geintjes dus man is niet heel happig. Voorlopig staat hij nog op de wei tot hopelijk 1 november, en in de winter dan maar beetje longeren denk ik. Geef hem denk ik maar half jaartje sabbatical.
Ik heb een paard welke ik tijdens de zwangerschap gewoon verzorgde. Vanaf week 12 reed ik niet meer omdat ik het niet meer fijn vond. Tijdens de zwangerschap ben ik gaan longeren en heb ik veel grondwerk gedaan. Verder heeft ze lekker vakantie gehad. Ik wil namelijk niemand anders op haar laten rijden. De stal moest ik alleen in het weekend uitmesten en dat heb ik met 41 weken nog gedaan.
Hier ook na 30 jaar paarden aan huis (bij ouders) te hebben, mijn paard verkocht na de bevalling. KOn vanaf week 11 al niks meer ivm erg BI (nog altijd niet over en op dit moment best veel pijn weer), vanaf week 20 kreeg ik veel harde buiken en moest ik veel rusten, kreeg er zw diabetes bij en spoot 4 maal daags insuline, week 30 werd ik opgenomen met hoge vliesschier en vroegtijdige weeen met weeenremmers en longrijping, tot aan week 38.1 mee rin het ziekenhuis gelegen (2 weken erin, paar dagen eruit, week erin, weekend eruit enz enz) tot aan de inleiding. Mocht er alleen uit voor een was en plas 2 maanden. Al 30 jaar waren de paarden mijn lust en leven maar gezien de weg die we naar onze kinderen hebben afgelegd, en een vervelende zwangerschap zorgde ervoor dat al mijn energie en gevoel naar mijn zwangerschap en oudste ging. Was zo bang dat er iets mis zou gaan. Na de geboorte werd de BI nog heftiger en ik had een enorme gekneusde stuit plus ontstoken hechtingen/knip, ik kon amper zitten, laat staan op een paard klimmen. Daarbij mijn oudste heeft veel medische zaken waarvoor ik veel met hem in het ziekenhuis loop (operaties behandelingen) en de jongste erbij kon ik het niet meer combineren. Had ook opeens die behoefte totaal niet meer. Paarden konden me gestolen worden. Had mijn 2 shetjes wel gehouden, voor de kids. Maar die staan op de wei en vragen weinig werk. Tot 3 maanden geleden het bij mij weer begon te kriebelen. En op dat moment wordt ik gebeld door mijn allereerste paard zijn eigenaresse, hij is 21 geworden en is nog fit en gezond maar op zoek naar een plekje voor zijn pensioen. Hem heb ik 13 jaar gehad en veel mee meegemaakt. Hij is ook echt mijn paard wat er toe doet. Hij staat nu met pensioen bij mij op de wei. Af en toe doe ik een ritje. Lees af en toe, want in de drie maanden dat hij nu er is, verzorg ik hem elke dag maar heb ik nog maar 2 keer tijd gehad (en energie) om een blokje om te gaan met hem. Ik werk 20 uur, 2 jonge kids, het huishouden, 3 honden, een man Als je genoeg mensen achter je hebt staan die je willen steunen (oppassen) om te rijden moet het lukken. Ik vond het overigens ook zonde van mijn geld om aan mijn paard uit te geven terwijl ik ook dingen voor mijn kids ervoor kon halen.... Sucses en ik hoop dat je het goed geregeld krijgt! (oh en mijn man wil nog niet dat ik erop klim, die is bang dat ik eraf val en we een mega probleem thuis hebben met 2 kleine kids_)
Veel meiden hier die een paard hebben! Ik heb ook een ruin van 7 jaar en die is nog erg onstuimig en pittig te rijden. Mijn vriend en ik hebben besloten de gok niet te wagen dat ik ga rijden tijdens de zwangerschap, ook al vertrouw ik mijn paard 100% en weet ik dat er weinig mis gaat. Momenteel sta ik op een doe het zelf stal. Omdat ik erg misselijk ben geweest, heeft mijn vriend al een aantal keer de stal uitgemest. Ik had er stress over hoe dit zou moeten als het echt niet meer kan, dus gaan wij per 1 augustus naar een all in stal. Hier staat ook mijn instructrice met haar paard. Haar ga ik vragen hem 1x per week te rijden, daarnaast rijdt de bijrijdster 3x per week. Zij rijdt hem sinds kort bij en ik moet nog afwachten of dit goed gaat lopen. Mijn paard wordt erg druk van niet rijden, op de nieuwe stal staat hij wel veel langer buiten ook in de winter. Daar ben ik erg gerust om, ik verwacht dat hij dan ook meer rust heeft. Het enige nadeel is dat er geen goede uitrij mogelijkheden zijn op de nieuwe stal, dus ben ik op de bak of een polderweg of leegstaand weiland aangewezen. Ach ja, je kunt niet alles hebben. Paard wegdoen kan ik niet, ik heb hem vanaf veulen en kan mij geen leven zonder paard meer voorstellen. Ik vind het heerlijk met paarden bezig te zijn, ookal kan ik niet rijden.