Hallo, Ik ben benieuwd of er ook paardrijdende zwangeren hier op het forum zitten. Ik ben zelf nu 17 weken zwanger en rij nog gemiddeld 3 a 4 keer per week op mijn paard. Wie rijd er ook nog of heeft er langere tijd gereden tijdens zwangerschap? Hoe zijn bij jullie de reacties van de omgeving etc. Gewoon lekker kletsen over zwanger zijn en paardrijden!
ik heb tot een weekje of 20 doorgereden, maar ben toen gestopt. Ik mis het vreeeeselijk en kan ook niet wachten tot ik weer kan beginnen.. en ik denk mijn paarden ook (ze worden momenteel helemaal niet gereden, ook geen bijrijders) .
ja ik rijdt mn paarden ook gewoon door totdat het niet meer kan. mn verloskundige zei dat het geen probleem is als je maar een goede houding hebt.. en moet een beetje opletten omdat je wat dromeriger bent als je zwanger bent zegt ze
Nope... Heb mijn paard met verplichte vakantie gestuurd. Hij wordt nog wel gereden door een bijrijdster, maar ik kruip er niet meer op. Na het rijden had ik last van buikpijn en de laatste keer verloor ik ook bloed. Nee, ikke niet meer. ben nu 11 weken en het ging gewoon niet. Ik mis het ook, en het is ook echt geen goede oplossing, want mijn paard verveelt zich nu al en wordt een echte draak, maar ik vergeef het mezelf nooit als het misgaat.
Mijn verloskundige zei dat je het beter niet kunt doen, maar ze kon niet zo goed uitleggen waaorm niet
hoi dames, hier nog een paardrijdster ik heb zelf door gereden tot 28 wekend niet omdat ik toen niet meer kon rijden maar odmat ik toen een nieuw paard kreeg wat ik toch niet zo vertrouwde als mn oude paard. had ik mn oude paard nog gehad had ik vast en zeker nog langer gereden, mij werd aangeraden als je je er goed bij voelt lekker doorgaan. alleen werd er wel gewaarschuwd dat mensen die paardrijden vaak mee moeite hebben met de bevalling omdat ze zo'n goed getrainde bekkenbodem spier hebben..
Leuk al die reacties. Ik voel me er nog prima bij en mijn lief vind het ook allemaal wel oke... jij voelt wel of het nog kan zegt hij. Merk wel dat ik wat kortademiger wordt maarja dan maar even een tandje rustiger aan. Ik geniet nog elke keer als ik erop stap. Al waarschuwd mijn fysiotherapeut wel voor mijn bekken, omdat nu de boel wat begint te verweken. Maar het voelt nog goed dus ik ga lekker door.
ik ben helaas al vroeg gestopt, we hadden een veulen erbij lopen die zich niet liet vangen, aangezien het weiland 300 meter lang is en ik geen zin had om uren te moeten vangen, voor een half uurtje a uur rijden. Heb ik het met tegen zin op gegeven. Toen het veulen weg was, zat mijn buik al in de weg op fatsoenlijk op te stappen. nu wil dat helemaal niet meer, en is ze me ook veel te druk(in de winter wordt ze altijd heel heet, dan is ze op haar best) ik mis het rijden heel erg, had het liefst gewoon lekker door gereden vanaf het begin heb dit jaar wel een miskraam gehad (mede door het paardrijden) kon nog geen 5 min draven of ik had al harde pijnlijke buiken. stappen ging goed, galoperen deden we toen al niet meer maar meer vanwege haar drachtigheid (heb wel respect gekregen voor haar, wat zijn paarden sterk op dat gebied en wij mensen totaal niet)
hier ook een advies gekregen van de vk te stoppen. dit omdat de kans op een miskraam etc groter maakt.ook vroeg geboorte komt veel voor bij mensen die lang door blijven rijden. ik ben dus met 8 weken gestopt.ik mis het wel hoor maar ja alles voor een gezonde zoon
ik zelf ben ook gestopt (ik had een leasepaard) maar hij moest zodra ik zwanger was niks meer van me hebben ik mocht met m knuffelen en tutten maar zodra ie t idee kreeg dat ik m ging zadelen ging ie raar doen.. met ze kont draaien en alles das op zich niet zo erg maar als ik dan het zadel er echt op ging leggen, gingie bijten en slaan. Dus ik ben helaas gestopt, maar ik rij nog regelmatig op t paard van me vriendin , das een betrouwbaar vrij klein paard dus daar ken ik gewoon voorlopig nog zelf opstappen (me eigen paard was 1,78 dus dat was snel moeilijker geworden) Maar ik kan nu 1 a 2 keer per week rijden en ik ben 5 x per week gewend dus ik mis het evengoed wel. mijn dokter zei trouwens dat ik gewoon door kon rijden maar dat ik alleen moest zorgen dat ik geen schop in me buik kreeg.
ik weet sinds gister dat ik zwanger ben, we kijken gewoon hoever we komen, hebben nog wel wat wedstrijden opgegeven omdat ik toen nog niet wist dat ik zwanger was. heb een rustig paardje dus dat moet wel goed komen, en anders word ie veel gelongeerd en/of voor de koets gezet. misschien eventueel een bijrijder maar dat zien we dan wel.
Ik was altijd fanatiek aan het paardrijden, ik reed 2 paarden die ik ook uitbracht op de wedstrijden. Ik trainde 7 dagen id week... Dus altijd volop bezig. Totdat ik van het jonge paard viel en een scheur in mijn knieschijf bleek te hebben kwam ik thuis te zitten. Ik raakte zwanger, en nou 5 maand later gaat het eigenlijk super vooruit met mijn knie. Maar het lijkt mij niet verstandig om nou nog weer te beginnen... Als ik nog reed en zwanger was geraakt dan was ik waarschijnlijk met die oudere merrie wel doorgegaan. Ik baal er soms wel van, aangezien ik lichamelijk zo snel achteruit ga! Denk aan bekken.... Ik reed ze voor een ander... Er rijd nou een andere meid op die ze gaat uit brengen. Ergens vind ik het jammer dat het zo is gelopen want ik kon Z starten. Maar goed we zien later wel weer. Maar als jij verder je vertrouwd voelt op je paard, zou ik lekker rustig door blijven gaan zolang het nog gaat! Ik ken meiden die tot de laatste weekjes hebben door gereden, Maar ook wel waarbij het niet meer lukte... Ivm pijn ... Leuk dit topic!
ik heb tijdens mijn zwangerschappen ook gewoon paard gereden... Vk zei zolang het goed voelt gewoon blijven doen... Ik heb ook de verhalen gehoord over de hele sterke bodembekkenspieren, overigens niet van vk... Ik heb 2 super makkelijke en snelle bevallingen gehad, dus ik denk dat dat wel losloopt
Ik ben nu 20 weken zwanger en rijd ook nog steeds. Heb een 4-jarige merrie maar voor mijn gevoel 100% betrouwbaar. Vorige week zaterdag wel mn laatste dressuur wedstrijd gereden, ging echt super. Nu dus zwaar aan het afbouwen... en dat kost me echt moeite! Tot vorige week reed ik nog wel 4 a 5x per week, maar nu dus 2 a 3x en nog 1 a 2x longeren ernaast. Een bijrijder zie ik zelf niet zitten, maar de eigenaar gaat haar waarschijnlijk een aantal keer voor de koets laten lopen kan ze dat ook mooi leren. Wat wel heel grappig is, is dat mijn paard ook drachtig is en 2 weken voor mij uitgeteld is! (hoezo goed gepland hahaha) In mijn omgeving zegt men ook steeds dat ik uit moet kijken blabla , maar zodra ik aangeef dat mijn vk en gynaecoloog hebben gezegd dat ik het zo lang mogelijk moet blijven volhouden als dat lukt houd men zijn mond. Bedoel, brak laatst bijna mn nek over een klein balletje van de hond terwijl ik naar de stal liep... Ik en de eigenaar gaan er eigenlijk vanuit dat ik zo rond januari echt even stop met rijden en dan alleen nog ga longeren. Hij kan dan verder met de koets. En uiteraard moet mn merrie zelf ook afbouwen ivm haar drachtigheid, dus dit komt allemaal echt perfect uit zo!
Leuk topic! Ik rijd zelf niet echt meer, dat kostte me al snel veel tevele energie (was heeeeeel moe de eerste weken, en daarna begon mijn buik al snel te groeien). Heb een brave 16-jarige ruin, en zit er nog wel op, maar meer stapritjes en een klein drafje, dat idee. Rijd toch geen wedstrijden, dus er 'moet' niks gelukkig. Ik longeer 'm wat, en hij staat toch iedere dag buiten ook. Bijrijders doe ik niet (meer) aan; daar heb ik ontzettend slechte ervaringen mee helaas. Paard is ook happy zonder te hoeve werken. Beetje knuffelen vindt ie ook al super. Het is wel een echte lieverd gelukkig! Ben beroepsmatig ook met paarden bezig (dierenfysio) en kijk daar wel meer mee uit: onbekend en niet-altijd-even-lief behandel ik nu niet meer; dat gaat naar een niet-zwangere collega. Honden gaat nog wel OK. Brave paardjes ook gelukkig. Ik zie wel wanneer ik moet stoppen. Heb gelukkig een lieve vriendin/collega in de buurt die kan en wil waarnemen.
Wat leuk, allemaal rijdende zwangere. Ik heb bij mijn vorige zwangerschap doorgereden tot 17 weken, en toen ben ik gestopt. Ik gleed namelijk met het opstappen met mijn voet uit de beugel en klapte volgas op met mijn buik op het zadel. Ik was toen zo geschokken dat ik het wel welletjes vond. Ben toen nog wel erop gestapt en mijn rondje gemaakt. Maar daarna was het voor mij even klaar. Had het toen wel erg gemist en kon ook niet wachten na de bevalling om weer te beginnen. En nu zit hij in de lappenmand en ziet het ernaar uit dat als hij beter is ik al zo groot ben dat het ook niet meer verstandig is om te rijden. Wel enorm balen maar goed. Ik kan wel het paard van een vriend pakken maar die is redelijk fris en zo goed ken ik dat paardje niet dus wil niet onnodig risico lopen om eraf te kletteren. En mijn paardrijbroeken zitten ook niet meer zoals ze moeten zitten Ik heb het trouwens ook gehoord over die bekkenbodemspier. Ik moest bij Gwen ook bijna 2 uur persen en uiteindelijk met een goede duw op mijn buik is ze eruit gekomen. Of dit kwam door het paardrijden? Ik rij nu trouwens wel al ongeveer 17 jaar paard. Wel leuk dat sommige zo lang door blijven rijden. Wat voor een broek trekken jullie uiteindelijk aan dan?
@Misssz; ik zou ook niet zomaar op een "onbekend" paard gaan zitten nu. Ik vertrouw mijn paardje door en door, heeft nog nooit geen pas verkeerd gezet tot nu toe, maar goed, t blijft een levend wezen... En als ik het niet helemaal vertrouw als ik wil rijden dan ga ik wel longeren. We hebben trouwens laatst mn paard een week lang "stil" laten staan (wel overdag in de wei uiteraard) ivm mijn punctie en rust de dagen erna. We wilden weten hoe ze erop zou reageren. Uiteindelijk na een paar dagen ff gelongeerd en erop gegaan en geen pas verkeerd gedaan en super relaxed. Heb nog steeds mijn normale rijbroeken aan, weliswaar met een haarelastiekje om de knoop Zo heb ik vorige week ook nog concours gereden, valt niemand op!
normaal gesproken ben ik blij dat ik geen "brave sokken" op stal heb, maar nu vond ik het toch wel erg jammer omdat ik zo vroeg moest stoppen met trainen. Maar.. de startkaart voor komend jaar is aangevraagd. ik ga komende zomer met een jonge beginnen in de L.. helaas (voor mij) hebben we mijn ZZ-Lichtpaard verkocht, omdat hij te lang niks te doen zou hebben door mijn zwangerschap. Zal wel even wennen worden weer terug in de L, maar heb echt onwijssss zin om weer aan de slag te gaan straks!
@Dinky, balen dat je ZZ-L paard verkocht is nu... maar goed, in de L is ook wel een keer leuk toch? Start je dan L1 of L2? Ik ga sraks als paard en ik bevallen zijn bewust nog een paar concoursen L1 starten en dan als ik het ritme weer terug heb L2 want meteen een hele proef doorzitten zie ik zelf nog niet zitten denk ik (al kun je echt mega lekker doorzitten op dr). Mijn paardje is ook geen brave sok in de zin van sukkelen enzo. Heb absoluut een paardje met veel pit en karakter (Special D (=> Ferro)) maar mijne is meer braaf in de zin van niet bokken of steigeren en niet snel schrikken.