zwanger en paardrijden

Ik ben al vroeg gestopt met paardrijden, waar ik rijdt zijn elke week andere (dus vreemde en groene) paarden. De kans dat ik zou vallen of door steigeren/bokken/zadelmak maken, een stoot in mn buik zou krijgen, is groot. Als ik een braaf eigen paard zou hebben, zou ik wellanger doorgegaan zijn, maar ik wil nu echt geen risico's nemen! Ik heb hiervoor ook al een miskraam gehad dus ben voorzichtig geworden..
Wel stoer dat jullie zo lang door gaan met rijden, lijkt me toch ook wel wat ongemakkelijk met een dikke buik

 

Hoi,

Ik ben nieuw op het forum, we gaan voor ons eerste kindje, en al helemaal blij dat er een topic over paardrijden & zwangerschap is.
Heb mijn vriend al moeten beloven dat ik niet zou paardrijden tijdens mijn zwangerschap, en met een erg sensibel paard ook wel logisch.

Ik vraag me af hoe jullie het met je paard doen zodra er een kleine is? Ik heb een full time baan, en met een kleine zou ik minder gaan werken. Hoeveel tijd blijft er voor de paarden over? Gaan jullie elke dag? Ook over de kosten heb ik nog mijn vraagtekens, een paard kost best veel geld, maar een kind brengt ook kosten met zich mee. Hebben jullie concessies moeten doen?

Alvast bedankt voor jullie advies!

 

krumeltje: Ik snap de bezorgheid goed van je vriend. En aangezien het een sensibel paard is zou ik voorzichtig zijn!

Ik heb nog geen idee hoe ik het allemaal ga doen als de beeb er is.
De 2 paarden die ik reed en uitbracht worden nou door een ander gereden en ook uit gebracht. Dus dat is helaas einde verhaal.
Maar het is als de kleine er is ook te ver weg voor mij.
Ik wil graag blijven werken , niet fulltime maar ong., 24 uren.
Ik wil nog wel van de kleine kunnen genieten.
En het lijkt mij een beetje moeilijk te combineren aangezien ik dan savonds moet paardrijden. Maar vriendlief kan ik moeilijk elke avond alleen laten met de kleine. Is ook niet echt gezellig.
En als ik weer ga rijden dan wil ik ook doelgericht trainen.. Ik ben niet een type dat met 3 x in de week rijden tevreden is.
Pff moeilijk, ik laat het eerst maar op zn beloop en bekijk het na de zwangerschap wel ..

En het handigste was voor mij een eigen paard, die kan ik tenminste in de buurt stallen .
Want een paard te vinden om voor een ander te kunnne rijden is hier bijna niet.
Maar ook ik vind het financieel best een grote stap/
In het verleden eigen paarden gehad en ik weet dus wat ze kosten.
En ik wil absoluut niet dat de kleine tekort komt omdat mama zonodig een paard moet.

Moeilijk moeilijk....
Ik ben benieuwd hoe anderen het hier allemaal gaan doen?

 

Hoe ik met het paard omga straks? dat heeft een jaar plannen, puzzelen, financieel rekenen en vooral veel stress gekost. maar gelukkig was het allemaal rond voor ik zwanger werd. Ik moet er niet aan denken om daar nu nog mee in mijn hoofd te zitten...

Ik heb zelf een haflinger van 10 jaar oud. Hij is een enorme zenuwpees en heeft de pit van een arabier (tja, blond he...) en is zo goed als onverkoopbaar door zware hoefproblemen. Ik ben als het ware 'opgegroeid' met hem en heb hem gekocht toen het erom ging spannen of hij naar de slacht zou gaan of niet. Voor de rest is hij kerngezond (nog nooit iets gehad) dus wordt hij nu ongeveer 4 keer getraind door mij (longeren) of door mijn bijrijdster. Ik heb door mijn recreatieve achtergrond een goedkope stal gevonden op 7,5 km afstand van mijn huis. Daar staat hij in de winter in volpension en in de zomer lekker 24/7 op het land. Mijn bijrijdster betaalt de helft van de stalling (ze mag hem nu ook wel als 'eigen' beschouwen). Verdere kosten zijn voor mij. Dat is best veel, aangezien de hoefsmid om de 8 weken nieuwe ijzers beslaat, ik potten biotine aansleep en speciale muesli moet kopen voor een goede doorbloeding.

Ik werk zelf twee dagen per week. Daarmee verdien ik genoeg voor mijn deel van de vaste lasten. Ik heb een vette spaarrekening voor onvoorziene uitgaven. Mocht het echter zover komen dat hij ooit een superdure operatie nodig heeft, dan krijgt hij die hoogstwaarschijnlijk niet... Hoe wreed het ook klinkt, daar heb ik dan geen geld voor. Maar goed, dat weet ik nu en daar stel ik me ook op in.

Qua tijd, de deal is dat ik eens per week een dag krijg voor mijn paard, en mijn man een andere dag. Dan kan ik op die dagen een lekkere dagtocht maken. (wel pas als ik zelf ook weer heb opgebouwd) Daarnaast heeft hij wisselende diensten die ervoor zorgen dat er altijd wel een dagje of avondje vrij valt voor mij. De druk is voor mij ook niet zo groot omdat ik geen wedstrijdsport beoefen en een bijrijdster heb. Daar maak ik me dus niet zo druk om. Als het echt niet anders gaat, dan gaat beeb gewoon mee in de maxi cosi. Dan heb je altijd wel tijd en ruimte om eventjes te poetsen!

 

Ik was altijd en ben straks weer erg actief in de wedstrijdsport.. dat is echt mn leven, naast mn part-time werk voor de klas. Ik neem de kleine gewoon mee naar mn paarden (bij mijn ouders) en zij kunnen prima op haar passen als ik aan het trainen ben. Ook de wedstrijden wil ik straks weer oppakken en daarvoor moeten we dan maar even een oplossing bedenken (naar opa en oma, of oom en tante). Ik zou niet gelukkig kunnen zijn zonder mn sport en dat staat ook erg hoog op mijn lijstje. En het is natuurlijk niet zo dat mn kindje straks minder belangrijk is hoor! maar ik ga het sowieso combineren!

Met een beetje geluk wil ze over een paar jaar zelf ook mee op wedstrijd

Het vosje met de hoge witte benen is idd mn volgende wedstrijdpaardje trouwens . We hebben haar zelf gefokt. Helaas is ze wat aan de kleine kant gebleven voor mij (rond de 1.65) maar ze beweegt wel erg goed.

 

Dinky: leuk om te horen dat je die straks gaat starten.. En erg leuk dat je haar zelf hebt gefokt!
Ideaal die opa en oma hahaha!

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet aan moet denken om niet meer te kunnen rijden.
Het was altijd mijn leven!
Tot Juli dit jaar reed ik 7 dagen in de week waarvan meestal de zaterdag wedstrijden.
Ik ging 7.30 de deur uit naar mijn werk en was 17.00 klaar met werken , dan reed ik direct door naar de paarden . Daar was ik dan 18.00. En dan at ik daar mee.. En dan ging ik rijden. En was ik meestal om 22.00/22.30 thuis.
Vriendlief wist niet beter! Dat was mijn leven paarden paarden en nog eens paarden.

En dat was voor mij ook een hele klap dat ik in 1 x thuis kwam te zitten! En als ik nou eens weg ga savonds zit vriendlief te mekkeren waar ik nou weer heen moet en of ik lang weg blijf hahaha!
Ik zei voorheen hoorde ik je nooit!
Zo snel went het!

Maar ik zou zo niet weten hoe ik het moet combineren.
Maar de boerderij tegenover ons staat te koop. Dus wie weet wat daar in komt.. Zijn ook paardenboxen...

 

Ik ga straks 24 uur p/wk werken. Mijn vriend weet dat ik straks toch minimaal 3x per week naar mn paard wil om te rijden (staat niet vlak bij huis helaas) en weet ook dat paarden mijn lust en leven zijn. Hijzelf voetbalt dus concessies zullen uiteindelijk wel gemaakt moeten worden. Scheelt dat er in de zomer weinig voetbalwedstrijden zijn en des te meer concoursen, en in de winter zijn er gelukkig veel concoursen op zaterdag of zondagmiddag/avond, dus dat gaat weinig problemen opleveren.
Wil met dit paardje wel zo hoog mogelijk proberen te komen, maar ze is nog jong, dus nog wel tijd zat!

Mn moeder woont vlak bij mn paard en is er al op voorbereid dat ik "af en toe" de kleine even langs zal brengen voor een "uurtje" zodat ik kan paardrijden

En oja, wij krijgen een jongentje, kan straks mooi met paps mee naar de voetbal en dan kan mams lekker paardrijden, goeie deal he?

Hoe gaan jullie het straks trouwens doen met bv borstvoeding? Zie mezelf straks echt niet met "klotsborsten" op t paard zitten of afhankeljk zijn van kolfen etc... Wil wel gewoon lekker kunnen paardrijden weer en dit is wel mijn dilemma voor het wel/niet borstvoeding geven straks....

@ Dinky; wij hebben wel zo'n beetje hetzelfde idee over het paardrijden! enne... hoe lang ben jij dan als je nieuwe paardje "klein" is? Mijn paardje is nog maar 1,62 mtr, hoop nog wel dat ze een paar cm gaat groeien. Maar gelukkig wel 1 met potentie en beweging net als jou vos!

 

Ik heb mn paardje ook nog steeds ,heb wel sinds vorigjaar een bijrijdster, en op dit moment rijd zij alleen omdat ik nu beter niet kan rijden ivm rug en bekken klachten.
Vorige zwangerschap reed ik tot 24 weken ongeveer.

maar wegdoen komt niet in me op ook al rijd ik volgend jaar maar 3 dagen in de week ze is ook een beetje een kind van me hahaha. heb haar al sinds ze maar 4 maandjes oud wa sen nu is ze ruim 6 jaar.

 

Ik reed voordat Gwen geboren werd 4 dagen in de week. Daarna werd dat 2 dagen in de week. Soms 3.
Tja, en zometeen komt de volgende en hebben we er 2 onder de 2 jaar. Ik wil wel blijven rijden en denk dat die 2 dagen wel moet lukken. Maar het duurd echt nog even voor ik weer meer dan 2 dagen zou gaan kunnen rijden denk ik.

En over het borstvoeding gedeelte. Ik heb Gwen 7 maanden borstvoeding gegeven en met 6 weken zat ik alweer op het paard. Ja dan moet je of kolven of tussen de voedingen door gaan rijden en niet te lang blijven plakken. Maar het is echt wel te combineren hoor

 

Hai dames!

Hoe gaat t met het wel/niet paardrijden momenteel?
Ik merk dat ik nu in mn alles of niets periode zit... 8) omdat ik dus even geen doel heb met mn paard (lees: geen wedstrijden) kost het me nu meer moeite om te gaan rijden, en het weer speelt nu ook niet echt mee.
Afgelopen week was mijn bedoeling om 2 of 3x te gaan rijden (incl. vandaag) maar dinsdag lag er sneeuw in de bak en aangezien ik het gevaar niet op ga zoeken besloten niet te gaan rijden. Woensdag wel ff lekker gereden. Donderdag en vrijdag andere verplichtingen gehad. Gistermiddag moest ik jureren bij de kringkampioenschappen dressuur voor pony's dus ook geen tijd om te rijden en de bak bleek bevroren te zijn...

En vandaag... bak wederom bevroren! Kan wel naar de manege rijden met haar maar daar heb ik vandaag te weinig tijd voor en wil het gevaar nog steeds niet opzoeken (wil nu alleen nog maar thuis in de bak rijden).
Vanmiddag weer jureren (toevallig gister en vandaag beetje onmogelijke tijden om zelf ervoor of erna nog te kunnen rijden), maar nu bij de selectie paarden.

Eigenaar zei gister al dat ik mn paard maar lekker moest laten staan, ze loopt overdag toch wel in de wei. Heb nu 3 weken vakantie dus kan heerlijk overdag rijden als ik wil

 

hier ook een bevroren buitenbak. binnen is het prima rijden, maar het was zooo druk net, dat ik toch maar weer een stukje gewandeld heb met meneer...

ik merk dat ik steeds meer twijfel heb over of ik nog wel op moet stappen; en: bij twijfel niet doen dus.

mijn paard is heel lief, maar wel groot (1.72), en ik moet er nu natuurlijk niet af vallen. met dit weer zijn ze toch wat frisser, en hoewel mijn paard aardig mak blijft, spuit hij heus ook weg als andere paarden aan de klep gaan... kan ik 'm ook niet kwalijk nemen!

helaas is de longeerton ook keihard nu, dus het is even schipperen. hij staat wel nog ruim een halve dag buiten gelukkig, en zou daar wel kunnen rennen, maar met bevroren grond doet hij dat eigenlijk niet (slim dier is het toch!).

mijn buik is ook al écht dik, en het klotst en hobbelt ook wel. ik kijk vd week wel als het een keer rustig is op stal of het nog fijn voelt, en zo niet: dan ga ik andere leuke dingen met 'm doen. aardacht is bij hem toch het belangrijkste, dus rijden komt dan wel weer.
-al kan ik wel enigzins jaloers kijken naar mensen die nu lekker een bosritje maken, of fijn les hebben ofzo- maar onze tijd komt heus ook weer!

 

Ik reed ook altijd paard. Maar was vlak voordat ik zwanger werd al 'tijdelijk' gestopt omdat ik een kijkopertatie in m'n buik had gehad en hier moeilijk van herstelde. Heb het daarna niet meer opgepakt. Durf nu ik een buikje krijg ook niet meer. Maar het blijft kriebelen. Het bloed stroomt toch waar het niet gaan kan!

 

Ik rij ook nog paard, maar helaas geen wedstrijden meer.

2 jaar geleden is bij hem HKO geconstateerd, hij is echt een half jaar kreupel geweest en op het moment waarvan ik dacht dit kan niet meer ik laat hem inslapen ging hij opeens weer lopen. En nog steeds doet hij het goed. Omdat ik nu niet meer echt een doel heb, rij ik al minder gewoon omdat ik het voor hem niet eerlijk vind om teveel te vragen en ik een beetje hobbelen niet echt leuk vind.

Van april tot en met november kan hij lekker naar buiten dus tegen die tijd dat ik moet bevallen staat hij dag en nacht buiten en heb ik er zelf geen omkijken naar. Gelukkig heb ik twee leuke meiden die hem zijn verzorging dan kunnen geven.

Maar voor de toekomst lijkt me het allemaal moeilijk te combineren. Werken, paardenrijden, kindje en huishouden. Naja het zal allemaal wel goed komen.

 

@Lien78; ik denk hetzelfde elke keer, bij twijfel niet opstappen.
Wat ik nu doe is eerst ff mn paard longeren en dan pas opstappen. Dan weet ik dat mocht ze fris zijn de eerste frisheid eraf is en dat ze lekker los is als ik opstap zodat ik niet meer echt fanatiek hoef te rijden.
Merkte gister dat draven niet meer lekker voelde bij mij... kan zijn dat ik nu dus toe moet geven dat het genoeg is geweest tot na de bevalling, of kan zijn omdat ik sinds vorige week woensdag niet meer had gereden. Morgen maar weer ff proberen en aanvoelen.

Paard moest gister weer uit de wei gesleept worden kreeg dr echt met geen mogelijkheid mee, en mij associeert ze met werken. Dus eigenaar kwam eraan (die associeert ze met eten ) na 15 minuten worstelen en toen ze liep ze uiteraard wel mee...