Bij mij krijgen ze altijd de gehele lengte van de longeerlijn, groot zat toch? Ik ben zelf bijrijder geweest en ik heb daar ook nare ervaringen aan overgehouden. Voor mij dus ook nooit geen bijrijder/verzorger. Over een paar weken komen ze eindelijk achter ons huis te staan Zo blij mee! Wisten jullie trouwens dat als je bv bij een koeienboer een weiland huurt, je niet in contact mag komen met drachtige/zogende koeien en kalfjes. Dit omdat er spontaan een miskraam kan optreden.
Nee dat wist ik niet maar het schijnt met schapen dus ook niet te mogen. Daar kwam ik achter toen ik net 2 weken in de lammerij meegeholpen had terwijl ik net zwanger was.. Maar ik denk dat het risico nogal meevalt aangezien ik die 2 weken ongeveer 150 lammetjes op de wereld heb gezet. En elke keer onder het vruchtwater en bloed zat.
Ik woon op een boerderij met koeien en schapen maar volgens mij geldt het alleen als er op het bedrijf dieren zijn die hun kalveren of lammeren vergooien, deze hebben een bepaalde bacterie bij zich die een miskraam kunnen veroorzaken bij zichzelf en dus bij mensen. Dat deze dieren die bacterie bij zich dragen is meestal bekend dus gewoon uit de buurt blijven dan. Een koe of schaap dat dus gewoon bevalt is geen probleem. Wat betreft het paardrijden, ik heb bij Danique mijn paard met 25 weken zwangerschap het land op gegooid, achteraf had ik daar echt veel spijt van, nu heb ik een bijrijdster en dat bevalt me prima maar het is dan ook een hele goeie die met alles wil helpen en niet alleen komt om te rijden. Straks als de kleine geboren is dan blijft mijn bijrijder gewoon rijden en doen we het samen, mijn schoonouders wonen bij ons op het bedrijf dus altijd oppas in de buurt gelukkig.
Kijk, dit is al een ander verhaal, hier gaat het om 2 paarden. Als ze allebei gemest, gepoetst en gereden moeten worden, ja dan is het al snel 4 uur. Dubbele tijd. Dan wordt het zeker lastiger, dat is een part-time baan Maar in principe heb je dan een luxe probleem
Ik heb iemand die mijn paard 2 keer in de week gaat rijden. Ik ben zelf erg moe, dus 6 keer in de week red ik gewoon niet meer. Hij gaat wel wat achteruit, want haar niveau is wat lager, maar dat moet ik er maar voor over hebben. Ik ben dit jaar Z gestart met mijn paard en het zal volgend jaar wel even duren voordat hij weer in sportconditie is. Springen deed ik ook, maar daar ben ik mee gestopt toen ik hoorde dat ik zwanger was. Mijn vriendin gaat hem nu af en toe springen om hem in het ritme te houden. Ik hoop zo lang mogelijk door te rijden, we zien het wel.
Gelukkig heb ik wat ervaringen gevonden van zwangere amazones... Ik ben nu bijna 8 weken zwanger en heb in december mijn paard verkocht. Omdat ik het rijden zo mis heb ik nu een endurancepaard gevonden dat ik 2 keer in de week dressuurmatig aan de praat mag houden. Ik moet nog gaan 'proefrijden' maar ik hoop dat het klikt en dat ik me goedvoel op het paard. Ik hoop dat het me lukt om tot 30weken te blijven rijden. Voordeel is wel dat dit paard 100km ritten loopt en veel conditie, maar weinig streken heeft.
Heb je je paard gekocht voor je zwangerschap? Dan zou het zonde zijn als je nu weer wilt gaan rijden. ik had ook gehoopt om het zo lang mogelijk vol te houden. Heb het tot 23 weken volgehouden.
Dat zou het moeten zijn ja... maar mijn luxe probleem begint in een echt probleem te veranderen dat ook de bijbehorende pijn meebrengt... minder tijd dan ik zou willen, een hoog kostenplaatje voor 2 paarden die ik veel en veel minder zelf kan zien en rijden dan voorheen... verkopen of niet, mijn luxeprobleem kost me inmiddels al maanden aardig wat kopzorgen. Voor alsnog kan ik het niet, ik kan er niet een verkopen, alleen al kiezen welke van de twee er dan wegmoet valt me zwaar. Ik probeer het dus op te lossen met goede en betrouwbare bijrijders, en hoewel het niet meevalt die te vinden, is het echt een verademing als je er wel in geslaagd bent er een (in mijn geval 2 ) te vinden
Leuk dit topic. Dit onderwerp hield me al bezig voordat ik zwanger werd. Nu ben ik het nog maar net, maar het is al wel een hot item met manlief. Ik rijd zelf weinig wedstrijden, maar ik rijd wel 5 a 6 keer in de week. Omdat ik het erg moeilijk vind om mijn paard te delen, ook omdat ik er altijd "last"van heb als er iemand anders op gereden heeft, heb vanaf het begin van het jaar een bijrijdster. Om alvast te wennen, zeg maar. Ik heb goede afspraken met mijn bijrijdster gemaakt. Zij rijdt mijn paard 1 x in de wk en in vakanties. Daarnaast zet ze mijn paard soms op de wei en haalt haar er dan ook weer af. Ik hoop straks lang door te kunnen rijden, zowel dressuurmatig als in de bossen. Het springen daar stop ik wel per direct mee. Ben ook niet zo goede springruiter. Ik wil mijn bijrijdster eigenlijk niet meer dan 2 x in de wk laten rijden. Ben als de dood dat ik straks weer helemaal opnieuw kan beginnen en ik ben er toch wel lang mee bezig geweest om mijn paard zo te laten lopen als het nu loopt. Daarnaast vind ik het gewoon heel moeilijk om haar te delen, maar ja, het is natuurlijk ook een kwestie van keuzes maken. Daarnaast heb ik nog een tijd in MMM gezeten en het zou zonde zijn als ik nu alles zo riskeren. Wanneer mag je na je bevalling trouwens weer op je paard klimmen? groeten, Aurelie
Ik ben tot week 39 blijven rijden maar ik had geen grote buik (in totaal maar 4,5 kilo aangekomen). Uiteraard waren het op het eind alleen nog maar rustige buitenritjes. Ik heb een vrij makkelijke bevalling gehad. Ik ben niet geknipt of gescheurd. Ik voelde me zo fit dat ik een week na de bevalling alweer op mn paard zat. Maar ik besef heel goed dat dat heel uitzonderlijk is. er staat 6 weken voor
Nee, juist verkocht. Ik heb vlak daarna een mk gekregen en nu begint het weer zo te kriebelen dat ik alweer aan mijn tweede trainingspaard toe ben.
Ik rij ook nog. Ben nu bijna 16 weken. Vind het geen probleem enkel dat ik constant het gevoel heb dat ik moet plassen. Mijn man daarentegen vindt het helemaal geen fijn idee dat ik nog rij. Zelf rijdt hij ook dus hij kent de gevaren, maar zolang ik me goed voel te paard blijf ik het doen en ik neem zeker geen onnodig risico en luister goed naar mijn lijf.
Ik probeer ook zo lang mogelijk te blijven rijden. Ik hoop net zo'n mazzel te hebben als Nanda2 hierboven, ik ben vrij klein dus ik kan mezelf niet voorstellen met een megabuik eigenlijk. Ik wordt wel gek van bemoeienissen van mensen in mijn omgeving, bv "kijk je uit met paardrijden", en "laat dat paard maar even staan en ga lekker thuis op de bank zitten" enz. Ik kan daar zo boos om worden! Hallo, ik ben zwanger, niet gehandicapt! Gelukkig weet mijn vriend dat ik ook niet gek ben en heus wel uitkijk, ik spring niet meer en rijd geen endurancewedstrijden dit jaar, dat vind ik al vrij rustig, en over een paar maanden stop ik ook met het bijrijden van het paardje van mijn vriendin, dat is niet de allerliefste, dus daar stoppen we dan mee. Mijn eigen paard kan ik tot het eind toe op blijven rijden denk ik.
Ik rij nu ook nog. En zolang het kan blijf ik daar ook van genieten. Maar ik zal zeker naar mijn lijf luisteren, gaat het niet dan gaat het ook echt niet. Gelukkig heb ik dan ook een erg braaf paard die niet snel zal schrikken of gek doen. Gelukkig ben ik een van de weinige die erg blij is met een bijrijdster. Ze doet mijn paardje nu al zo'n 2,5 jaar 3 dagen in de week en kan net als ik er mee lezen en schrijven. Daarbij heb ik nog een nichtje die het erg leuk vind om op mijn paardje te hobbelen. Dus heb geen probleem dat hij te lang stil komt te staan.
Hihi, zwangerschapsdementie... Ik was sowieso op het punt aangeland dat ik met dat paard moest kijken wat ik verder wilde. Heb hem zadelmak gemaakt en 5 jaar lief en leed mee gedeeld, maar ik wilde meer dan erin zat. De klik en de chemie was een beetje weg. Ik vind het nu wel lekker om paarden van anderen te rijden hoor. Ik heb nu vooral de lusten en geen lasten en ik krijg er nog voor beteeld ook! Denk dat ik volgend jaar een 2-jarige koop en die dan weer zoetjes aan zadelmak ga maken. Lijkt me prima te combineren met een kind en tegen de tijd dat ik weer dagelijks moet trainen gaat het kindje naar de oppasmoeder.
Ik snap je probleem helemaal. Qua geld is het hier nog goed te doen, maar als mijn veulen over 2 jaar uit de opfok komt dan vrees ik dat we hier ook zo'n probleem gaan krijgen. Tijd, geld... moet ik ze houden zodat anderen ervan kunnen genieten? Moeilijk hoor!
Ze kunnen ook uitglijden, zich verstappen of wat dan ook. Hoeft niet de fout van jouw beestje zijn. Maar ik vind het net zo'n groot risico als in de auto zitten. Dan kan je ook aangereden worden door iemand anders. Ik ben blij dat ik er binnenkort weer op kan kruipen. Heerlijk!
Ik weet dat een ongelukje in een klein hoekje zit. Maar ik ga niet op een paard zitten waarvan ik weet dat het uit zij panty gaat. Ik ga het natuurlijk niet opzoeken. En hoe groot is het risico dat je uitglijdt in de badkamer? Ik bedoel dat met alles wat je doet een risico kan zijn.