Wie o wie herkent dit? 'Smorgens heb ik ongeveer een half uur kokhals neigingen en verspreid over de dag ook wel eens maar kan gewoon niet braken.. Ik blijf maar kokhalsen totdat ik het gevoel heb dat ik stik, rood aanloop en tranen over mijn wangen stromen.
Heeeel herkenbaar! Bij mij word het nu pas een beetje minder. Ik zou niet weten wat ik eraan moest doen, maar ik heb vaak gewenst dat ik gewoon kon overgeven omdat dat misschien zou opluchten in plaats van hoofdpijn krijgen van het kokhalzen de hele dag. Wel hielp een beetje om 's ochtends en s' avonds 'vieze' geurtjes een beetje te vermijden, of in ieder geval met ingehouden adem de koelkast open doen en niet afwassen of iets weggooien voordat ik iets gegeten had. En bij mij hielp ook wel om geen dingen te eten of te drinken waar ik zo'n slijmpje van in mijn keel kreeg. Maar verder is het bikkelen en anders lees ik ook mee voor dè tip
Oh jeetje ik mag wel hopen dat het bij mij eerder overgaat Ik heb ook nog geen goede tips kunnen vinden, soms wilt een druifje wel helpen maar dus ook niet altijd.
In de eerste paar weken moest ik alleen kokhalzen. Vanaf een week of 8 ging dat de helft van de keer samen met echt overgeven, maar beter voelde ik me daar niet door. Rond de 3e maand was het bij mij redelijk over, nu is het nog maar sporadisch het geval. Maar als ik weer een kokhalsnijging heb, zorg ik dat ik meteen een emmertje in de buurt heb. Wat bij mij scheelde waren toch de standaard tips die je op internet leest: rustig aan doen (vooral als ik me moest haasten/de trein moest halen, leek het erger te zijn), scherpe luchtjes vermijden die het opwekken, en vooral: genoeg eten, de hele dag door kleine beetjes. Als ik weinig at omdat ik misselijk was, werd het alleen maar erger.
Ik heb van week 6-10 dat gehad. Ik heb nooit overgegeven. Alleen kokhalsneigingen en weeïg/pijnlijk gevoel in de maag of leeg hongerig misselijk gevoel. Maar niet overgeven. Nu heb ik het heel soms nog als ik veel te laat eet
Ook ik heb tot ongeveer 16 weken veel gekokhalsd, vooral 's avonds gek genoeg. De vk zei dat dit bij mij ws. samen loopt met vermoeidheid. Heb het nu nog soms na het tanden poetsen...
Dat heb ik ook. Nu zo'n beetje de hele dag door in vlagen. Het wordt eigenlijk steeds erger. Bij mij betekent het dat ik direct moet eten. Zodra ik wat van eten in mijn mond heb, stopt het kokhalzen en is de misselijkheid weg. Het is best vermoeiend, soms heb het alweer als ik nog maar net gegeten heb. Op een gegeven moment weet ik niet meer wat ik nog moet eten. Ik ben geen broodeter en om een ei te gaan bakken of weet ik veel wat, dat duurt te lang. Ik moet echt heel snel eten........Ik heb in mijn buurt vaak wat crackers, liga's of bananen liggen zodat ik in ieder geval direct kan reageren wanneer ik weer eens kotsmisselijk ben met kokhalzen. Ik denk dat ik last heb van een laag bloedsuikerspiegel, want ik word dan ook helemaal slap, trillerig en soms heb ik de neiging om flauw te vallen.
Ik heb het vanaf week 6, ben nu 22 weken. 24uur per dag kokhalzen maar helaas ook braken. Hangt bij mij samen met eten, geurtjes en inspanning. Bij mij helpt het een beetje om een pepermuntje te nemen (of dropje) of een slokje water. Zodra ik dat doe neemt het kokhalzen (even) af. Verder rustig proberen te blijven ademen..maar dat lukt mij ook pas sinds kort