Hoi allemaal moet even mijn hart luchten op dit moment zit ik er een beetje doorheen. Ik zal mijn verhaal een beetje inkorten anders word het wel heel erg lang. Het begint in 2003 als ik een positieve test heb en zwanger blijkt ondanks dat ik de pil slik helaas krijgen we op 12 weken te horen dat het niet goed is. We vinden dit verschrikkelijk maar pakken ons leven weer op en de pil ga de deur uit nog wel een tijdje condooms. Om een lang verhaal kort te maken we krijgen nog 2miskramen en stoppen er even mee laten wel onderzoeken doen en hier uit blijkt dat ik een factor 2 mutatie heb en als ik weer zwanger ben gelijk moet gaan spuiten. In 2006 pakken we de draad weer op niet wetend dat ik nog 7 miskramen voor mijn kiezen zou krijgen. Hierna word ik niet meer zwanger en hebben we er genoeg van we stoppen ermee en proberen de draad van het leven weer op te pakken. Dit lukt mij met heel veel moeite tot dat ik dit jaar weer overtijd ga en een positieve test in handen heb blij maar ook ontzettend bang dat het weer mis gaat begin ik met spuiten en ascal te slikken nu ga ik ook utrogestan opsteken. De eerste echo het hartje klopt de 2de echo nog steeds alles goed bij de 3de echo gaan we er echt in geloven ik kan er alleen niet van genieten de angst blijft heel groot. De zwangerschap vordert en dan ben ik ineens 31weken zwanger intussen al een stukje geruster maar de angst slaat toch weer toe bloedverlies maar gelukkig is het niks en onze knul doe het goed. Ik ben sinds die eerste keer al 4keer opgenomen het begint me behoorlijk op te breken ook komt de vraag naar boven waar komt dat bloed steeds vandaan. De angst dat het als nog mis zal gaan is er natuurlijk nu weer. Ik baal zo dat mijn lichaam niet gewoon zwanger kan zijn. Ik ben oprecht blij dat ik nu een kamer alleen heb heb vandaag al wat tranen vergoten nee zwanger zijn is voor mij alles behalve leuk. Ik moet vanmiddag naar de gyn die gaat naar mijn baarmoedermond kijken iemand enig idee waarom ze dit gaan doen. Zo dit lucht toch wel op om even mijn hart te luchten
ik las je verhaal en wil even zeggen dat ik het heel erg voor je vind, gelukkig ben je nu alsnog zwanger en ik snap je onzekerheid heel goed maar je bent gelukkig al best ver en ik hoop dan ook dat de laatste weken ook goed zullen verlopen, hou de moed erin en alles komt vast goed meid! als ik jou was zou ik daar gewoon even vragen waarom ze naar je baarmoedermond komen kijken. misschien om te kijken of deze nog goed gesloten is ivm het bloedverlies? ik wil je heel veel succes wensen en dat je kindje maar gezond en wel bij je mag zijn over een paar weekjes.. liefs tali
Eerst wil ik je feliciteren met je zwangerschap! Jij en je mannetje in je buik zijn heel ver gekomen! Zo ver dat als je kindje nu geboren word de kans groot is dat het "gewoon" goed gaat! Maar ik kan me voorstellen hoe lastig het is na voor veel moeilijkheden tijdens en voor je zwangerscahp. Probeer ondanks dat toch te genieten. Lekker het getrap te koesteren. En wat de dokter betreft. De houd gewoon van kutje kijken Nee, ik heb geen idee. Zal wel gewoon erbij horen omdat je opgenomen bent. Hier keken ze ook elke week bij de controlles, waarom, geen idee. Geniet er nog even van, jullie zijn er bijna!
Wat een heftig verhaal! Ik wil je even heel veel sterkte wensen.. Hier gaat de zwangerschap ook niet zoals gepland en het is dan een hele andere situatie (hoge bloeddruk, groeiachterstand bij de baby) ik begrijp je onzekerheid volkomen! Mijn tip: laat de tranen stromen zolang nodig en probeer dan te genieten van de bewegingen in je buik.. Hoe moeilijk ook soms..
Wat heftig zeg! Ik denk dat ze even gaan kijken hoe lang je baarmoedermond nog is en of hij al aan het verweken is...... Ook gaan ze misschien even een paar kweekjes afnemen om er zo achter te komen waar het bloedverlies vandaan komt. Sterkte!
Succes en sterkte meid! Hopelijk is alles goed met jou en je kindje. Fijn dat je alleen ligt inderdaad en laat je tranen maar flink stromen, dat lucht enorm op en opkroppen heeft geen zin. Ik snap goed dat je het vertrouwen in je eigen lichaam flink begint te verliezen. Het is ook zo gek dat de ene vrouw door een zw heen fietst en een ander aan het kwakkelen blijft. Bekijk het maar zo, jouw kindje boft enorm met zo'n sterke vrouw als zijn mama!!
Bedankt voor de steun die kan ik nu wel gebruiken er is naar de baarmoedermond gekeken maar die is in orde. Ik heb ook een uitstrijkje gehad dus nu afwachten wat daaruit ga komen. Het erge is dat ze totaal niet weten waar al dat bloed vandaan komt. Het huilen lucht inderdaad lekker op het is alleen zo jammer dat het zo gaat in mijn zwangerschap je stelt het je zo anders voor als je ga proberen om een kindje te krijgen natuurlijk weet je dat het fout kan gaan of dat het weleens lang kan gaan duren enz maar als het dan eenmaal zover is dan ga je er toch een beetje vanuit dat het allemaal zorgeloos verloopt of tenminste dat hoop je dan. Ik ben iig weer een dag verder en elke dag dat onze jongen blijft zitten is er 1
Sjee, wat heb je veel meegemaakt zeg! Heel veel sterkte en geniet van je kleintje straks; ik denk dat het helemaal goed gaat komen met jullie!
Wat een verhaal, jullie hebben echt enorm veel mee gemaakt. Probeer nu te genieten dat de baby nog lekker veilig in je buik zit en het goed gaat, heerlijk dat getrappel.
Ik heb heel veel respect voor je... Jij moet wel een ontzettend goede mamma zijn als jij dit allemaal zo doorstaat!!! Knap hoor.... Jouw tijd om te genieten gaat komen, absoluut!!! Groetjes Patricia
Heftig verhaal hoor en veel respect voor je dat je nooit opgegeven hebt. Hou nog even vol, jullie zijn nu al zo ver gekomen. En je zal zien dat je over een paar weekjes een mooi kindje in je armen hebt.
Jeetje meis wat een verhaal, wil je heel veel succes wensen, hopelijk komt alles goed, nog maar even en je hebt je mannetje eindelijk in je armen! Probeer positief te blijven hè!
Gewoon een knuffel! Hoop dat alles goed komt en je over een paar weken je kleine held kunt vasthouden.
Lieverd, dikke knuffel!! Het komt vast allemaal goed. Lekker uithuilen wanneer nodig en probeer te genieten van de kleine dingen..
Wat erg dat je het zo hebt mee moeten maken. Respect dat je de kracht hebt om dit al te doorstaan. Ik hoop dat het allemaal goed komt. Heel veel sterkte en veel geluk. Hopelijk over een paar weekjes een prachtige gezonde zoon voor jullie.
Jeetje wat een verhaal! En wat ben je sterk, ik was bij zoveel narigheid allang ter aarde gestort denk... Ik snap dat het echt heel moeilijk genieten is zo, lijkt me ook alles behalve fijn dat je nu weer in het zh ligt. Lichtpuntje is wel dat jullie zoon levensvatbaar is bij deze termijn, alleen is het natuurlijk te hopen dat ie nog ff blijft zitten! Krijg je professionele hulp nu? Misschien is het niet eens zo'n gek idee nu? Zodat je je verhaal kwijt kunt, en er misschien wat angsten weggenomen kunnen worden? Knuffel!
Wordt er stil van.... Ik kan je alleen maar zeggen dat ik je heel veel sterkte wens met de laatste loodjes en ik hoop dat jullie straks eindelijk (na zoveel tegenslag) jullie zoontje vast mogen houden!!!
Wil je even een heeeeele dikke knuffel geven. Ik weet wat het is niet normaal zwanger kunnen zijn/blijven en die onzekerheid is killing. Geef het aan bij de artsen en vp hoe je je voelt en laat de spanning gaan dat lucht op en je hoeft je nergens voor te schamen. Nog heel veel sterkte met de laatste loodjes. Blijf je nu in het ziekenhuis?
Hoi rinnie we hebben al meer dan een jaar hulp bij het verwerken van al deze miskramen en natuurlijk ook door te leren leven met het gemis van kinderen. We hadden het verschrikkelijk moeilijk met het feit dat er heel veel zwangere in de fam waren niet dat je het iemand niet gun maar het maakt jou verdriet zo tastbaar. Wuppie ik zie het in je onderschrift ja jullie hebben ook al wat meegemaakt 1kindje af moeten staan en nu weer te vroeg bevallen maar gelukkig is dat wel goed gegaan. Ik blijf tot dat het bloedverlies is gedaan in het ziekenhuis mag vandaag weer wat uit bed het gaat nu ook wel weer wat beter gelukkig. Mijn gyn is ook volledig op de hoogte hij noemt het een wonder dat we een goede zwangerschap hebben hij is dus zeer allert en heel er zuinig op deze zwangerschap. Ik moet zeggen dat ze dat hier allemaal zijn ze lezen iig goed je dossier. Ik wil verder jullie allemaal bedanken voor de lieve woorden het sleep mij er een beetje doorheen vooral ook omdat dit niet iedereen kan begrijpen hoe het voelt. Ik ben blij als hij geboren is en we hem eindelijk beet kunnen houden en dan zullen er nog steeds momenten van onzekerheid zijn. Ik merk wel dat de scherpen kantjes van het verlies er een beetje af gaan nu al zullen wij onze sterretjes nooit vergeten.