Hi meiden. zit de laatste paar dagen met een vreemd gevoel. Ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen. We hebben afgelopen zaterdag een pretecho gehad en wat voel ik me nu toch gelukkig. We hebben onze kleine gezien en het is bijna niet te geloven dat dit prachtige wezentje in mijn buik zit. Nu heb ik alleen het rare gevoel dat dit allemaal niet echt kan zijn. Ik kan me bijna niet voorstellen dat er over een week of 13 echt een kindje komt. Dat we dan met z'n drieën zijn. Het gevoel is dat mijn buik nu groeit, we een prachtig kindje op de echo's zien, maar dat er een baby komt kan er bij mij niet in. Ik ben bang voor het geluk dat ik nu voel. Dat het straks niet waar is, dat het bijna een droom moet zijn of dat het niet zo mag zijn. Pff, vreemd verhaal misschien maar wie herkent dit gevoel? Liefs shampoo
kan het me wel voorstellen hoor, zeker omdat het je eerste is en het een gigantische verandering is waar je je bijna niet op kunt voorbereiden, je kunt het slechts over je heen laten komen, dat onwerkelijke gevoel komt volgens mij van het onwetende, maar over een week of 13 is het allemaal alsof het nooit anders is geweest
Ik herken het wel een beetje van mijn vorige zwangerschap... Het komt, denk ik, omdat je je eigenlijk helemaal geen voorstelling kunt maken van hoe het nu werkelijk is om een kindje te hebben. Nu heb ik het ook wel, maar minder. Ik heb zelfs na de bevalling nog wel een paar dagen zo'n gevoel gehad van: "hij is niet van mij en zijn mama komt hem zo halen" Niet dat ik niet meteen mama was, maar het was zo raar en onwennig... Een beetje alsof je op zit te passen, zeg maar... (absurd natuurlijk, want hij dronk toch echt uit mijn borst... )
Ja, ik herken dat zeker! Ik ben dan nog niet zo lang zwanger (9 weken), maar soms kan ik er nog helemaal niet bij. Ik word 's ochtends ook bijna altijd wakker met zo'n 'oja, ik ben zwanger ja' maar met zo'n heel onwerkelijk idee erbij. Het kan bijna niet zo zijn. Zo snel en nog zo ongrijpbaar. Ik probeer zoveel mogelijk tegen mijn kindje te praten en met hem/haar samen te zijn, dat maakt het wat echter. De kans op een miskraam is al zoveel kleiner dan een paar weken terug, en ik wil er gewoon van genieten! Heb je zo'n boek/website met foto's er in? Dat helpt mij ook om te weten wie er in mijn buikje woont. Zeker nu ik nog helemaal niets kan zien, lijkt het zo vreemd. Maak je trouwens niet te veel zorgen, hoor! Volgens mij heeft iedereen wel eens zo'n moment/periode van onzekerheid, ook over hoe het straks is met zo'n kleintje. Als ik naar mijn schoonzus en zwager kijk, dan weet ik zeker dat wij het ook kunnen (dat waren voor die tijd helemaaal geen kindermensen). Jullie kunnen het zeker ook en zodra je je kleintje in je armen hebt, gaan je moederinstincten vanzelf het beste voor hem/haar zorgen. Het komt echt goed!
Ik ken het hoor! En heb het nog steeds hwhahahaha Dan zit er een mannetje tegen me aan te kwebbelen in de auto en dan denk ik ineens.. die is van mij! helemaal van mij! Zelluf gemaakt! Zwijmelllll
Ja, ik herken t wel een beetje. Aan de ene kant zie ik t al helemaal voor me hoe t gaat zijn, maar aan de andere kant is t ook zo onwerkelijk. Nog maar een maandje en dan is ze dr hopelijk
Hoi Shampoo, Herkenbaar! Zelfs nu ik de bewegingen voel, heb ik zoiets van het kan gewoon niet dat er echt een baby in me zit. Toen ik die bewegingen nog niet voelde, dacht ik dat het echter zou voelen zodra ik bewegingen zou voelen, maar dat is niet zo, het voelt nog steeds zo onwerkelijk. In minder dan 12 weken hebben we ook een kleintje, vandaag zijn de meubeltjes en de kinderwagen bezorgd. Maar het wordt maar niet echt voor mijn gevoel. Het is inderdaad omdat we ons er NIETS bij van kunnen voorstellen. Laat het inderdaad over je heen komen, ik denk ook dat als hij/zij er eenmaal is, dat het is alsof het altijd zo is geweest.
Ik ben zo blij dat jullie dit ook hebben. Ik krijg er soms echt een soort van vervelend gevoel bij. KAn het niet goed uitleggen. Alsof er idd nog een donkere wolk boven mn hoofd hangt. Dit terwijl ik hem zo goed voel.
Erg herkenbaar! Bij mijn eerste had ik dat al. En nu zou je denken dat ik bij mijn 2e zwangerschap wel beter moet weten... Maar weer zo'n onwerkelijk gevoel... En toch zit er echt een babietje in mijn buik, die ook duidelijk laat weten dat hij/zij er al is hoor!
Hoei, ja het lijkt zo onwerkelijk he... Er zit iets in mijn buik maar dat het mijn zoontje of dochtertje is dat is echt een raar idee... Ik vraag me echt af wat ik er van zal vinden als ik het eenmaal kan zien en aanraken en of ik het wel herken. Ik kan het gewoon nog niet bevatten...
Heel herkenbaar! Bij mij is het dan mijn 3e, maar toch ook dat gevoel. Misschien komt het bij mij omdat het wel de 1e van mij en mijn nieuwe partner samen is na een hele moeizame relatie en scheiding en dat ik nooit gedacht had nog een keer moeder te worden... Maar zie... en lieve vriend (oh nee, man...pas getrouwd, moet nog ff wennen ) en over een paar maandjes een kleintje erbij
Hier ook herkenbaar hoor. Het is dat ik een echo heb gehad en daarop de baby heb gezien en gehoord, maar ik kan het ook nauwelijks geloven. Ik denk dat als ik eenmaal een dikkere buik zal krijgen, dat gevoel wel verandert. (Alhoewel.. ik lees van een paar van jullie dat het gevoel nog steeds is.. Hmm?) Af en toe kijk ik naar mijn test en echo en denk: ja het is echt zo!
ik ben ook zoooo benieuwd hoe ze eruit zal zien, en zelfs nu ik haar dagelijks voel kan ik me nog niet voorstellen dat het me gegunt is
Jaaaa, hier ook! ben nu 28,5 week en probeer me elke dag voor te stellen dat er straks zo'n hummeltje bij ons is. We krijgen een nieuwe auto en ik keek tijdens het uitzoeken van de auto vanuit de voorstoel naar de achterbank en dacht direct: daar zit ie straks. Onze box is ook binnengekomen en hebben deze al uitgeklapt in de woonkamer. Telkens als ik er naar kijk bedenk ik me ook dat daar straks zo'n klein wezentje van ons in ligt. Het blijft onvoorstelbaar... 's avond is mijn mannetje het drukste en zie je hele rollercoasters door mn buik heen gaan. En nog schrik ik af en toe en herstel mezelf dan zelf met de gedachte: ohja ik ben zwanger! haha Het is gewoon echt een wonder dat het kan! Dus begrijp je gevoel volkomen.
Het is écht niet raar dat je dat hebt! Ik had het ook heeel erg.. En vooral toen ik aan het bevallen was. Toen de vk zei ooo ik zie de haartjes toen dacht ik haartjes?Komt er dan écccht een kindje uit? Heel gek is dat..En dan is het uit je en dan denk je naaaaah dit kan gewoon niet! Ik wist natuurlijk dat er een kindje in me zat maar had altijd zo'n idee als IK ga bevallen blijkt er helemaal niets te zitten. Maar geloof me jij hebt straks een prachtig kindje in je armen helemaal van jou