Ik ben voor de 2e keer zwanger en zit nu bij een andere verloskundigenpraktijk dan de vorige keer. Nu heeft de verloskundige aangegeven dat ik een glucosetolerantietest moet doen, omdat mijn vader diabetes heeft. Hij spuit niet en zijn waarden wisselen van gezond tot diabetes afhankelijk van zijn leefstijl. Met kerst bijvoorbeeld kan je rekenen op de uitslag diabetes Verder voldoe ik aan geen van de risicofactoren die aanleiding kunnen geven voor een glucosetolerantietest. De suikerwaarden in mijn bloed waren na mijn bloedonderzoek overigens uitstekend volgens de verloskundige. Op zich ben ik voor onderzoek en ben ik van het 'meten is weten', maar in dit geval denk ik dat het onderzoek nutteloos is en heb ik er helemaal geen zin in. In totaal ben ik 3 uur bezig met het onderzoek en ik heb geen oppas voor mijn zoontje van anderhalf. Als ik de cijfers erbij pak is het risico op zwangerschapsdiabetes 3% en krijgt 90% van de vrouwen bij een volgende zwangerschap weer diabetes. Ik heb tijdens mijn vorige zwangerschap geen diabetes gehad voor zover ik weet, want ik ben er niet op getest. De kans op zwangerschapsdiabetes is dan (3% x 10% =) 0,3%, dus een kans van 1 op 333. Vervolgens ging ik kijken naar de behandeling, en lees ik dat in de meeste gevallen alleen voedingsadviezen worden gegeven. Ik eet al meerdere keren per dag kleine maaltijden. Ten slotte heb ik op pubmed onderzoeken geraadpleegd waaruit blijkt dat behandeling met insuline nagenoeg geen verandering teweegbrengt in de risico's die horen bij zwangerschapsdiabetes, met uitzondering van het minder vaak voorkomen van een schoudertje dat tijdens het bevallen kan komen vast te zitten. Dit is een risico bij een grote baby. Ik weet dat het geen garanties biedt, maar ik en mijn man waren erg slank tijdens de geboorte en ons zoontje was dat ook. Ik vraag me dus af wat het 'meten' voor zin heeft als het 'weten' niet leidt tot verandering. Iemand inzichten of ervaringen? Ik wil dit namelijk met mijn verloskundige bespreken tijdens de 18 weken controle.
Ik zou het risico niet nemen om de test niet te doen. Je zegt al meerdere keren op een dag te eten maar dat is niet altijd de oplossing. Weet jij veel waar je op reageerd en dan denk jij goed bezig te zijn. Nee hier zou ik niet te luchtig over doen. Ik ken iemand die met 35 weken er achter kwam, had helemaal geen risico zelfs niet in de fam. Het kan je zo overkomen.
Ik vind het ook onzin. Als je waardes goed waren zou ik nogmaals het gesprek met je verloskundige aangaan waarin hij/zij aan jou uit moet leggen waarom dit zinnig zou zijn. Bij mijn vorige zwangerschap moest ik eerst de GTT doen en toen een groeiecho omdat mijn kind groot aanvoelde. Nou je raadt het al, die ellendige GTT was normaal en op de groeiecho had ik een perfect gemiddeld kind. Het was gewoon onzin. Maar nogmaals, bespreek je bedenkingen.
Ik moest ook tweemaal een curve laten maken en vond het onzin. Vond, want bij de 2e curve werd er alsnog zw-diabetes vastgesteld bij mij. Ik voldoe niet aan de risicofactoren, BMI van 22, geen diabetes in de familie en toch zat mijn waarde na het ontbijt boven de 9 (mag 6.7 zijn). Ik moet nu 4x per dag meten en tel ook de koolhydraten en ik zie dat verspreid over de dag eten echt niet per definitie dé oplossing is, juist door het meten zie ik bijv. dat ik op erwtensoep, brood en aardappels heel erg uitschiet terwijl de snellere suikers nog best goed lijken te gaan. (5.4 na het eten van een moorkop.) Ik zou echt gewoon gaan, als er achteraf iets wordt vastgesteld sla je jezelf voor je hoofd dat je je niet bijtijds hebt laten testen.
Ik zou geen risico nemen. Heb zelf ook zo'n smerig drankje moeten drinken en het was geen pretje om 2 uur op mijn gat te zitten. Snap ook dat het lastig is als je al een kleintje hebt maar zou het toch echt doen hoor.
Ik zou echt geen risico nemen. Ook al eet je kleine beetjes. Je kan hoge waardes krijgen op een klein beetje. Je weet pas als je mooie waardes hebt als je het een tijd bij houdt. Daarbij kan de waardes ook ineens veranderen. Bij mij waren de waardes ook prima bij het bloed onderzoek en ook de suiker test met 16 weken. Maar met 26 weken bleek het toch te hoog te zijn. Ik hoef maar kleine aanpassingen te doen aan mijn voeding voor goede waardes. Soms reageert de suiker ook raar na een koekje die ik een periode daarvoor ook at en prima op testen. Je lichaam is wat dat betreft raar met suiker. Niks geeft zekerheid van goede waardes. Mijn kindje groeit op de normale goede lijn, ik heb normaal vruchtwater en alles duid erop dat ik eigenlijk geen suiker heb. Maar heb het toch. (Ik heb moeten testen ivm mijn bmi) Je kindje is het allerbelangrijkste. Stel dat je niet test en je blijkt wel suiker te hebben zonder grote baby of veel vruchtwater. Je baby gaat er echt problemen mee krijgen. Je wil je kind niet in gevaar brengen puur omdat zo'n test te veel gedoe is.
Misschien mag je het thuis doen, met een zelf prik setje. Omdat ik HG heb gehad en nog steeds herstellende ben ga ik zeker weten niet in het ziekenhuis komen zonder over te geven (ik moet direct eten bij wakker worden) laat staan dat ik dat drankje binnenkrijg en binnenhoud. De verloskundige zei dus dat we niet iets gaan proberen wat toch niet werkt en dat ik binnenkort dus zelf een dag/ochtend moet prikken.
Je zou maar die 1 op de 333 zijn. En er vindt geen controle plaats. En stel dat dat invloed gaat hebben op je kindje... stel hè? Zou je die 3 uurtjes tijd er voor maken dan nog steeds onzin vinden? Ik zou het risico niet nemen
Ik zou het wel doen, ze komen er niet voor niets mee. En je kindje kan je toch meenemen, je hoeft niet 3 uur lang stil te zitten.
Dat klopt niet helaas. Ik moest wel stil zitten en mocht alleen plassen. Dus met een kindje niet te doen.
Omdat ik wel in een risicogroep val krijg ik de suikertest, ondanks dat mijn suiker altijd goed is geweest en ook bij de eerste controle hartstikke mooi was. Het gevaar bij zwangerschapsdiabetes is dat je het vaak pas na de 24 weken ontwikkelt, daarom wordt er tussen de 25 en 29 weken pas een tweede keer geprikt met een uitgebreide test. Ik eet gezond, ik beweeg nog en ik voel me kip lekker, maar toch wil ik voor geen goud het risico lopen dat mijn kleintje iets overkomt omdat ik denk niks te mankeren. Zou mezelf dat nooit vergeven.
Hier ook alleen maar zitten en naar de wc. Kindje kan wel mee als je bijvoorbeeld je moeder ook meeneemt. Vaak is er wel een speelhoek. Ik heb het niet gedaan en gezorgd dat er iemand thuis was.
Toen ik zwanger was van mijn zoontje hoefde ik hem ook niet te doen ruim 2 jaar geleden. Mijn vader en nicht hebben beide suikerziekte. Deze zwangerschap heb ik een andere vk en die vind dat ik het wel moet doen nu omdat het voorkomt in de familie. Ik moet as vrijdag
Ik moest nuchter prikken, mocht toen naar huis. Daar direct wat eten ( had oa aardbeien ) en toen na 3u weer opnieuw laten prikken. Kan zoiets niet?
Bij sommigen is het met drankje en bij anderen weer met wat eten. Hier mocht ik zelf wat te eten meenemen en eten na de eerste keer prikken. Ik lees op de site van ons ziekenhuis dat het wel veranderd is naar drankje. Je moet je zo min mogelijk inspannen tijdens de test, maar mag wel een wandeling maken. Dus je kind meenemen moet dan ook prima kunnen.
Bedankt voor jullie reacties. Een paar dingen die voor mij eruit sprongen en waar ik jullie mening wel over zou willen: - de kans van 1 op 333 is klein, bij bijvoorbeeld de combinatietest krijg je dan ook geen vervolgonderzoek (pas vanaf 1 op 200), terwijl de consequenties van die aandoeningen vele malen groter zijn. Doen jullie dan ook vervolgonderzoek? Hoe klein mag de kans zijn om niet verder te onderzoeken? - kan het zo zijn dat je niets merkt van zwangerschapsdiabetes, ook niet in je bloed (ik krijg sowieso later in de zwangerschap nog een bloedtest i.v.m. negatieve resusfactor)? - wat vinden jullie ervan dat de behandeling van zwangerschapsdiabetes aantoonbaar alleen effect heeft op een vastzittende schouder bij de bevalling en niet op alle andere gevolgen? Met andere woorden: welk risico loop je als je niet behandeld wordt omdat je zonder klachten en positieve bloedwaardes niets in de gaten hebt? - ik heb trouwens door de week echt geen oppas, ook geen moeder die mee kan, want anders had zij op kunnen passen. Mijn zoontje zou dan sowieso mee moeten. Het wisselt dus per persoon of je wel of niet stil moet blijven zitten?