ik kwam er achter dat ik 3 mnden was en kon tniet meer over mn hartje krijgen om t weg te laten halen...me vriend stond achter me en was t r mee eens hij had t er wel moeilijk mee mr steunde me tot op de dag van vandaag hebben we al een paar keer fikse ruzie gehad..en heb ik veel vedriet en stress...ik zit egt tot t nokkie en kan gewoon niet meer...maar ik kan ook niet zonder hem ik ben zo in de war...en waar heb ik recht op as aleen staande mama..zit zodrekt ook zonder huis :s...woonde bij hem..ben zo bang dat ik t alemaal niet ga redden ...
hoi channa wat er voor je, ik weet niet hoe oud je bent ? maar meschien kan je in jullie stad urgentie aanvragen je hebt zowiezo recht op kindertoeslag en kinderbijslag en van het uwv krijg je ook geld als ik het goed heb,, ik weet niet of je werkt.?
meis maak je niet zo druk (klinkt rot maar lees verder) Ikzelf was 19 toen ik door de pil heen zwanger raakte had echt een foute ex (mishandeling) en ben toen ik 5 maanden zwanger was bij m weg gegaan toen ben ik bij mn ouders gaan wonen ik heb een uitkering gehad (ongeveer 800 per maand) ik heb kinderkorting gekregen (krijgt iedereen) en ik heb alleenstaande ouder korting gekregen (is 82 euro per maand) Ik had in de maand ongeveer 900 euro mocht je nou op jezelf kunnen komen te wonen ( urgenie aanvragen en DUIDELIJK ! laten merken dat je zonder woonruimte zit BUITEN jou schuld om) dan heb je recht op urgentie MAAR zeg er duidelijk bij dat je bij NIEMAND terecht kan met je kind anders krijg je t zelfde gezeik als ik had want dan zeggen ze blijf maar bij je ouders wonen je hebt t daar goed Maar iig mocht je dus op jezelf komen te wonen en je vraagt dus je uitkeing, kinderkorting en alleenstaande ouderkorting aan dan heb je RUIM 1000 euro in de maand. Ik heb er toen goed van rond kunnen komen in mn eentje met de kleine dus er is altijd een weg Heel veel suc-6
Hallo, Wat een verhalen hier zeg, jeetje.... Zelf ben ik 10 weken zwanger... In goed overleg en helemaal gelukkig ben ik na 1,5 maand aangeteld. Na het aflezen van het zoveelste zwangerschapstestje was ik rustig maar van binnen enorm blij! Ik voelde me de gelukkigste vrouw op de hele wereld! Al snel slopen er steeds meer ruzietjes binnen in onze relatie... Een week geleden heeft hij mij laten zitten met niets, geen auto, financiele ellende, alleen een piep klein "appartementje" waar je in je eentje al Claustrofobie krijgt! De rede... ik weet het niet... alles wat wordt gezegd zijn leugens en ik weet zeker dat hij dit ook weet... Praten helpt niet meer, het is als in een droom, schreeuwen maar je kan niet schreeuwen of wegrennen maar dat gaat niet... Hij heeft een huis gekocht welke per 01-11-08 opgeleverd zou worden en wat ons huis zou worden. Ik ben aan het kijken voor een groter appartement maar dit is bijna onmogelijk... Gisteren totaal machteloos geroepen tegen de klantenservice van een woningbouwvereniging dat de enige optie is om mijn kindje weg te laten halen! En dat ik op straat kom te staan! Overigens wordt dit als oplossing voorgesteld door meerdere mensen... Maar ik zou dat nooit over mijn hart kunnen verkrijgen om mijn kindje weg te laten halen terwijl het mijn eigen keuze is geweest! Waarschijnlijk raak ik mijn baan kwijt door alle ellende en mocht ik deze toch kunnen houden zou ik niet weten hoe ik op mijn werk moet komen... Ben niet te beroerd om te "treinen/bussen" maar deze rijden er simpelweg niet... Ik zou niet weten hoe het zit met financiele steun en ik vind het enorm belangrijk om er voor mijn kindje te zijn en niet 5 dagen per week onder te brengen... Ik weet me op dit moment geen raad meer. Ondanks alle rottigheid probeer ik zo positief mogelijk te blijven hoewel dat niet altijd mee valt.
yeah precies...kwoon nu op kamers en moet r dan ook weg ...tis allemaal wat..en idd is moeilijk om positief te blijven mr ik wil de baby hoe dna ook houden mr heb vaak veel vedriet waardoor ik weer bang ben dat t kindje dat voelt...tis me allemaal wat en erg zwaar mr een ding as je eruit komt en dat komen we zeker kom je der aleen mr sterker uit ...kus kus
hey ook ik vindt dat een goede vraag waar je recht op heb als je alleenstaand ben. Ik woon zelf nog bij me vader in huis. Me vriend heb ik neit meer. Net klaar emt school geen werk en ben nu 26weken en 5 dagen zwanger. Ik weet van kindertoeslag en bijslag maar verder heb ik zelf geen idee ervan.
Ik vind dat je als jonge moeder zijnde overal maar weggewimpeld word.. je word niet snel geholpen, je word meteen in een "hokje" geplaatst.. Ik zelf ben 21 en heb een dochter van 1,5 ik heb dan wel mijn vriend nog (wel een paar uit elkaar geweest vanwege ruzies) maar we wonen in bij zijn vader en slapen met zijn 3en op 1 slaapkamer ! (en dat is niet volte houden met een peuter en een lastige schoonvader) Er is niemand die ons helpt.. we krijgen geen Urgentie, we krijgen geen hypotheek die hoog genoeg is om een huis te kunnen kopen omdat ze de kosten van een kind berekenen. particulier huren mogen we niet omdat je een inkomen van min.2600 euro moet hebben ! Er is NIEMAND die naar je om kijkt.. wij heben het financieel heel moeilijk, mijn vriend werkt 60 uur per week en ik krijg kinderbijslag en kinderkorting en werk zwart als huishoudelijke hulp. wat ik zeggen wil is, Laat je niet afwimpelen ! zorg ervoor dat jij die uitkering krijgt en Sta op die urgentie ! hier in deze plaats zijn ze daar helaas heel moeilijk in.. Maar ze stoppen je gewoon weg, je bent jong en makkelijk af te wijzen..
jah, ik heb zelf wel besloten om bij me pa te blijven wonen voorlopig ik en mijn baby hebben ieder een eigen kamer hier. Das opzich erg lekker, maar als geboren wordt straks, ligt toch eerste 2 maanden bij mij op de kamer. Urgentie, wat houdt dat zo ongeveer in?
urgentie houd in dat je voorrang hebt op een huurwoning.. als je ingeschreven staat als woningzoekende en reageert op huurhuizen dan krijg je voorrang en dus eerder een huisje.