Afvallen is een van de punten die me dus niet gelukt is voordat ik zwanger werd... Stoppen met roken was moeilijker dan ik dacht (wel gelukt dus ) en ik moest op een paar andere punten ook nog fysiek aan mezelf werken. Dat was allemaal belangrijker dan afvallen... Nu heb ik zonder zwangerschap een behoorlijke flubberbuik. Met 13 weken was mijn buik al zo gegroeid dat het niet meer te ontkennen viel, en ik ben nu voor het eerst in mijn leven TROTS op mijn buik. Dat is echt heel vreemd na altijd alles verstoppen
Allereers gefeliciteerd met je zwangerschap!! Super dat het gelukt is Ook hier te zwaaar met een startgewich van 110 bij 1m67... Wel onverwacht/ongepland zwanger geworden en eerst 5kg afgevallen en die zijn er nu nog steeds niet weer aan. Denk dat er 2/3 weer bij aanzitten. Dat maakt mij dan weer onzeker, want groeit de kleine dan wel goed genoeg? Ik had zo gehoopt dat het iets sneller zichtbaar zou zijn, maar door de 2 buiken en de gleuf ertussen lijkt het nog steeds op gewoon de zwemband dan een zwangere buik. En tuurlijk draag je je kindje voor jezelf en is het belangrijk dat het kindje gezond is. Maar k had zooooo graag trots met mijn buik lopen showen. Ik wacht rustig af of het nog gaat "ploppen" Ik heb wel aangegeven in zhuis te willen bvallen en VK vond dat overgewicht wel een indicatie was, dus ook dat is geregeld. Suikertest komt er waarschijnlijk nog aan, plus eventueel extra echo's als ze het niet goed kan voelen. (pluspunt van te zwaar zijn) Wel meet ik regelmatig zelf even mijn suikerspiegel en bloeddruk bij mijn moeder die diabetes heeft en dus alles in huis heeft om te testen. Geniet vooral van je zwangerschap!
Hier ook te zwaar en doorgestuurd naar GYN aan het begin vd zwangerschap. Heb echt een probleemloze zwangerschap tot nu toe, laatste loodjes zijn wel zwaar. Ben nog maar een kilo of 5 aangekomen, dus ook dat gaat goed. Bij mij zag je het vanaf week 30 pas echt. Daarvoor niet echt .
Hoi meiden, hier ook een te zware mama in spé. Zwanger van de tweede maar het lijkt erop dat deze zwangerschap vrijwel hetzelfde verloopt als de eerste. Kortom; zeer goed wat betreft mijn gewicht. Bij de eerste was ik onder aan de streep een dag na de bevalling 2 kg lichter en ook nu ben ik met ruim 35 weken pas 5 kg aangekomen. Ik kan werkelijk alles eten en drinken zonder veel aan te komen. Nu het kan profiteer ik er van want straks kan dat zeker niet meer. Ik denk dat het voor iedereen verschillend zal zijn hoe het met de zwangerschaps kg's verloopt. Mijn zus is bij beide zwangerschappen 30 kg aangekomen en daar was ik ook heel bang voor. Het zit dus niet in de familie, maar het is per persoon en dan ook zeker per zwangerschap verschillend. Bedenk dat het voor je kindje is. Ik loop overigens wel in het ziekenhuis ipv de vk maar dat is hier het protocol. Mijn buik was bij de eerste rond 28 weken zichtbaar, bij de tweede rond de 20 weken. Het belangrijkste vind ik dat je zoveel mogelijk en waar mogelijk geniet van dat wondertje in je buik. Want dat is het! Het feit dat je zwanger bent is een wonder. Er groeit een kindje in jullie meiden! Besef dat! Daar heb je straks alles voor over. Dus ook die overgebleven zwangerschaps kg's.
Fijn dat er meer dames in hetzelfde schuitje zitten hier. Ik kijk ook soms naar mooie slanke vrouwen met zon mooie zwangerschapsbuik, en dan denk ik bleuhhhh, haha. Voor de zwangerschap ben ik 5 kg afgevallen en ik was op de goede weg, toen redelijk onverwachts zwanger die ronde, en het advies gekregen niet meer af te vallen. Helaas ben ik zo ontzettend misselijk en moet ik vaak spugen, zodat ik juist wel afval, inmiddels 3 kilo. Niet veel natuurlijk op het totaalgewicht, maar goed. Ik heb ook helemaal geen zin in snoep/ongezond eten en probeer zo gezond mogelijk te eten, wanneer ik me goed genoeg voel. Ik moet zeggen dat mijn relatie met eten op dit moment echt een beetje haat/haat is, het meeste smaakt me niet, ik moet mezelf vaak echt dwingen. Hier is nog niet echt sprake van een zwangerschapsbuik maar het is ook nog pril. Ik heb ook een buik die uit twee delen bestaat, dus hopelijk wordt dat een mooier geheel straks. Maar het allerbelangrijkste, ik hoop dat ik gezond blijf en de baby gezond blijft. En als ik me nou ook nog beter zou gaan voelen dan ik me nu voel, dan ben ik een gelukkig mens
hoi, Zelf ben ik nu 28 weken zwanger en ben 10 kg aangekomen sinds het begin van mn zwangerschap, zit nu op de 103 kg. Tien jaar geleden kreeg ik te horen dat ik niet zonder ivf zwanger zou kunnen raken ivm mn overgewicht toen rond de 120 kg.Ben wel bewust gaan afvallen omdat er werd gezegd dat als je onder de 100 kg zat je hormonen beter in balans zouden zijn.Dat had dus geen effect . maar nu 10 jaar later, nieuwe relatie andere woonplaats en vooral (bijna) stress vrij is het dus gelukt op de natuurlijke weg.Ook al ben ik bang voor die extra kilo's hou ik het in de gaten en ga zeker niet meer eten omdat het zou""mogen".
Hoi hoi, bedankt voor je bericht! Ik weet dat er natuurlijk extra risico,s zijn als je te zwaar bent. Raar maar op de een of andere manier maak ik me hier niet echt druk om. Een gevoel dat alles goedkomt. Misschien ook omdat ik weet dat ik gezond leef. En al veel ben afgevallen. Gisteren de eerste echo gehad, inwendig dat wel maar daar voel je niks van. Mooi kloppend hartje gezien. Wordt wel doorverwezen naar het ziekenhuis. Dit is vanaf een bepaald bmi verplicht. Dit had ik verwacht en vind ik prima. Zo kunnen ze je goed in de gaten houden en krijg je veel echo's. Een voordeeltje. Hihi. Bedankt voor je reactie. Bij vragen zal ik je een pb sturen. Groetjes Emma
Hallo allemaal, Hier ook iemand met overgewicht. Wel gewoon zwanger geraakt ondanks pcos én de pil haha. Was met veel pijn en moeite 10 kilo kwijtgeraakt maar daar zitten er nu weer 8 aan op bijna 34 weken zwangerschap. Ik probeer mij er maar niet zo druk om te maken want ik kan nu gewoon niet veel. Heb hartritmestoornissen dus mag mijn lichaam niet nóg extra belasten door te sporten of iets dus ik ga weer fijn aan de slag met afvallen en meer bewegen als de baby er is. Ik heb al een keer op suiker moeten prikken en dat was goed maar vorige keer werd al gemeten dat de baby toch wel erg voor loopt dus moet dinsdag nog een keer prikken. Denk zelf niet dat ik suiker heb maar je weet nooit natuurlijk. Ik let op mijn eten en probeer wel gewoon te blijven bewegen en meer kan ik niet doen Wel is dit een heeeel andere zwangerschap dan bij mijn dochter. Deze is veel zwaarder en vermoed dat ik de 40 weken niet ga halen..rommelt al veel enzo, maar je weet het natuurlijk nooit. Ik wens iedereen een hele goede zwangerschap toe! Dat we maar mooi kunnen showen met de zwangerschapsbuiken ondanks een kilootje teveel
Ik was van mijn zoontje 117 kilo. Veel te zwaar dus, maar ben de zwangerschap fluitend doorgelopen. Nou je meer waggelen op het einde maargoed, alles ging perfect. Nergens geen last van gehad en eigenlijk ook een heel makkelijke bevalling. Ik moest toen wel de suikertest doen maar ook dat was allemaal goed. We zijn nu bezig voor een 2e, tot nu toe 1x mk en 1x bbz maar dat heeft niets met mijn gewicht te maken. Oh en ik heb eigenlijk ook PCO maar raakte onverwacht zwanger van mijn zoontje anderhalf jaar geleden. Na de bevalling prachtige cyclus gehad steeds tot aan de bbz in feb dit jaar. Nu is het weer een beetje een rommeltje maar wel steeds positieve ovulatietesten (hetzij een beetje laat, dag 35) Ik ga er van uit dat mijn lijf die bbz nog aan het verwerken is ofzo.
Mijn schoonzusje is ook veel ste zwaar, was bij beide direct zwanger ronde 1, bij de eerste was ze al te zwaar maar was ook 30 kg aangekomen en daar was nog niet veel van af dat ze zwanger was van nr 2, nu loopt ze bij dietist, ze mag niet afvallen maar mocht eigenlijk ook niks aankomen ( minimaal) ik weet dat ze rond 32 wkn op 5 kg erbij zat, ze heeft nooit geen zw kleding hoeven te kopen en tot 30 wkn zag je ook niet dat ze zwanger was, nu met 38 wkn is het overduidelijk.
@Amaranthas: wat vervelend zeg die bbz, ook rechtereileider verwijderd lees ik.. Ik heb voor deze zwangerschap 2x een vmk en een bbz gehad. heeel gedoe geweest want ze konden de locatie niet vinden enzo en uiteindelijk heb ik een mtx-injectie gehad en daarna moesten we een half jaar wachten tot die chemo weer uit me lijf was. vond het vrij heftig allemaal. op een gegeven moment was ik er klaar mee toen ook nog pcos werd vastgesteld en had zoiets van mijn lichaam kan het gewoon niet aan ofzo en laat maar gewoon, we gaan verder met ze 3tjes. vervolgens ga ik aan de pil en ineens zwanger! dus wel echt een cadeautje. hoop dat je snel weer een goede cyclus hebt en weer zwanger raakt
Hier was ik dankzij medicatie 35 kilo afgevallen. Vanwege pcos en verstoorde hypofyse (zeer) moeilijk zwanger; maar verbazingwekkend genoeg 'zomaar' zwanger geworden zonder dat ik ermee bezig was (of sowieso kinderen wilde hebben op dat moment). De hele zwangerschap is goed gegaan, de hele bevalling is goed gegaan en ook al zijn de meeste kilo's er al weer aangekomen () zijn zowel mijn kind als ik kerngezond. En dat vind ik belangrijker dan die vetkwabben. Daar wil ik binnenkort weer keihard voor gaan strijden; maar ik kan de knop nog niet vinden die ik om moet zetten - dat duurt nog even totdat ik er zelf mentaal klaar voor ben. De laatste keer kostte het namelijk bijna alles wat ik had, wel met succes, maar dat was echt onwijs pittig en een aanslag op mijn gezondheid. Daar zie ik wel tegenop.
Ook Ik kan mee praten. Heb ook overgewicht altijd al gehad helaas. Veel jojo effect. Dit door onder andere diëten etc.. Heb ook al 23 jaar last van mijn schildklier heb de afwijking genaamd hasjimoto. Slik daar medicatie voor. Voel me wel vaak ziek. Anywayz mijn gewicht heeft nooit echt in de weg gezeten toen ik jonger was. Was echt fit maar na 23 jaar merk ik uiteraard wel wat ouder worden doet hihi. Heb ook op late leeftijd astma erbij gekregen. Voor de rest gezond. Wij Kregen 6 jr geleden de wens voor een kindje, bleek dus dat het niet lukte. Wat na 2 jr echt aan het licht kwam was dat ik jaren al geen pil gebruikte en toch ook nooit zwanger raakte. Naar de huisarts geweest allerlei onderzoeken bleek er niks met mij aande hand te zijn ondanks mijn overgewicht. Bleek aan het zaad liggen van Hubby voor de rest beide gezond. Mmm in wist niet wat mij overkwam vol emoties toch doorgegaan. Hele lieve arts eb team. Ze gaf aan dat het enorm zal helpen als ik gezonder leefstijl zou beginnen. Ze gezegd zo gedaan.. Na 2 jr mmm en 2 icsi , 2 miskraam, 18 kg lichter eindelijk prachtige zoon in handen gekregen. Gezonde zwangerschap gehad nergens last van gehad behalve 35 kg aangekomen. Heeft 3 jr geduurd voordat ik 25 kg voorgoed kwijt was.. Heb nog steeds aanleg. Gewoon blijven opletten en bewegen. Nu inmiddels 8 weken zwanger van mijn 2e wonder na cryo tp van icsi 1. Ben in mijn hart erg bang om aan te komen maar ben er zoveel mee bezig dat ik hoop dat mijn bewustzijn gaat helpen. Ik wil graag gezonde zwangeschap en daar doe ik echt mijn best voor. Maar blijft moeilijk . Om beeld te geven ben 1,80 en weeg 107 kg(1,5 maand 3 kg aangekomen) woog 104 kg voor tp. Heb een medische indicatie vandaar dat ik in ziekenhuis loop mocht zelf aangeven of ik dat liever had of wijk verloskundige. Maar had goede ervaring tijdens 1e zwangersch vandaar dat ik weer gekozen heb. Heb over 3 weken intake bij verloskunde en gyn en ga meteen een doorverwijzing vragen voor diëtiste die mij tijdens zwangerschap gaat begeleiden. Hoop dat het ons gaat lukken praat graag mee met jullie. Alle zwangere van harte gefeliciteerd girlz geniet ervan Iedereen op wachtbankje of mmm veel succes en sterkte👍 Gr wensje
Jeetje wat een heftig verhaal. Ik begrijp dat het moeilijk is voor de zwaardere zwangeren. Je bent toch bang om veel aan te komen en op complicaties. Het enige wat we kunnen doen is gewoon goed en gezond eten. Zeker niet te weinig gaan eten. Het kindje heeft genoeg voedingsstoffen nodig. Liever een extra boterham dan iets slechts. Maar gun jezelf af en toe ook wat dan is het minder moeilijk! Veel succes en probeer toch te genieten van het wonder dat in je buik groeit!
Ja die bbz was ook niet bepaald hoe ik het verwacht had maarja, dag gehuild en we gaan weer verder. Kan er tenslotte niets aan veranderen. Ik dacht voor mijn zoontje ook altijd dat mijn lijf het gewoon niet aankon, en daar had ik me bij neergelegd. Ik heb heel sterk de mening dat als het niet (natuurlijk) lukt, daar een reden achter zit. Het was dan ook een hele verrassing, maar wel een onwijs leuke Gelukkig had ik geen injecties nodig. Dat lijkt me wel erg ja. Wij konden het iig gelijk weer proberen.
Wat ik overigens wel heb gemerkt als zwaardere persoon is dat men altijd er vanuit gaat dat je complicaties krijgt. Altans dat was hier in de omgeving meer. "Geen last van zwangerschapssuiker? Oh vreemd" ehhh... "geen last van al dat extra gewicht? Oh vreemd" ... en ga zo maar even door. Het was alsof omdat ik dik ben ik complicaties MOEST krijgen. Want tsja, je bent dik dus heb je een grotere kans dus gebeurd het ook Veel mensen verbaasde zich erover dat alles bij mij zo soepel verliep en ik eigenlijk fluitend door mijn zwangerschap en bevalling ben gegaan.