Hoi iedereen, ik ben 18 weken heerlijk lekker zwanger van mijn eerste kindje, heb er keiveel zin in. Alleen, ik heb nog niet kunnen ontspannen of genieten van deze periode. Mijn vriendinnen en familie zijn wel blij voor me maar op het werk wordt ik niet gespaard. Extra werk door vakanties collega's schuiven door naar mij en werk me dus te pletter terwijl ik doodmoe ben. Als ik dan thuis kom zit ik met de verbouwingen. allemaal erg druk dus maar daar komt bij dat mijn schoonouders me 'zogezegd' komen helpen hiermee. mijn schoonmama is niet het probleem het is haar man, mijn stief schoonvader dus. Hij had al helemaal geen zin in de verbouwing en maakt het me lastig. Zo wachtte hij tot het moment dat ik kwetsbaar was, onze hond was weer weggelopen en vroeg me dan of het mij allemaal niet aanstond, daarop zei ik nee en noemde me dan een strontwijf en zei dat hij me nooit meer ging helpen en daar gingen ze dan beiden weg met de auto. Mijn man is een lieverd, hij kan er ook allemaal niet aan doen maar hij is er weer de dupe van. kan iemand me opbeuren en tips geven dat ik toch zalig kan genieten deze periode. Ik en de baby zijn kerngezond, mijn man is een schat en we hebben alles wat we nodig hebben, waarom laat ik me dan zo opjagen????
Zou in elk geval mensen die zo tegen je durven te praten in je eigen huis lekker buiten de deur houden, want daar heb je helemaal niets aan! Heb je op je werk verteld dat je zwanger bent? Zou dat zeker doen en kijken of je daar wat minder hard hoeft te trekken. Goed voor jezelf zorgen, emotioneel en lichamelijk is nu het allebelangrijkste! Succes Eva
Helemaal mee eens, mensen die je zo behandelen in je eigen huis zou ik lekker buiten de deur houden. Is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk! Ik heb gezeik met 2 schoonzussen en dat heeft me ook heel verdrietig gemaakt, heb het maar losgelaten en probeer er niet meer mee bezig te zijn. Succes met de verbouwing en kun je er niet iets van zeggen op het werk? Of hebben ze totaal geen begrip voor je situatie? Denise