heel veel sterkte, lijkt me van de ene kant moeilijk, van de andere kant wel blij met de baby die je nog van hem mag krijgen. Ik heb even een vraagje, mischienr aar, maar je hebt het steeds over je man , en daarna erover dat hij het kind erkent heeft. Als je getrouwd bent, word het kind gezien als kind van je man, en hoeft hij niks te erkennen. Hoe kom je dan hierop?
Hoi, Ik heb niet helemaal hetzelfde meegemaakt, maar mijn vriend overleed toen Noa twee maanden oud was. Ook geheel onverwacht en ook met een hartstilstand. Het was 'sochtendsvroeg en Noa huilde voor de fles. Ik heb haar bij ons in bed genomen en liet pappa met Noa knuffelen en ik ging naar beneden een flesje halen. Dit was altijd een heerlijk gezinsmomentje. Lekker kroelen in bed en een tevreden kindje aan de fles. Ik hoorde Noa ineens onbedaarlijk huilen en stormde naar boven want ik kreeg het koud van haar huilen. Boven aangekomen zag ik het gelijk! Hij was grauw....en Noa lag op zijn borst te huilen.... Wat er dan door je heengaat.........ik weet hoe je je gevoeld moet hebben. Ik heb Noa eerst nog naast hem de fles gegeven. Heel erg gek, maar ik wist niet wat ik moest doen! Ik wist intuitief dat het voorbij was! Daarna heb ik heel kalm mijn ouders gebeld en de buren om Noa te komen halen. Toen mijn meisje wegwas, toen klapte ik helemaal dicht. Ik ben dan wel niet zwanger en weduwe, maar het verdriet is er niet minder om als je zielemaatje uit je leven wordt weggerukt. We hadden samen nog zo veel plannen en dromen. Ze lijkt vreselijk veel op haar papa en ze heeft het elke dag over hem. Hoe klein ze ook was, ze heeft het volgens mij heel bewust meegemaakt. Ik word 'sochtends wel eens wakker van het zingen van Noa, ze zingt dan over pappa op de schommel. Geen idee of hij bij haar is, ik geloof heel graag van wel. Het is in elk geval het mooiste liedje wat ze zingt.......
Wat verschrikkelijk!!! Wat een hel!! Ik kan niet onder woorden brengen hoe vreselijk ik dit voor jullie vind!! het enige wat ik kan doen is jullie heel veel sterkte wensen!!
Jeetje, lees jou en zonnestraal haar verhaal en zit hier echt met tranen in mijn ogen. Ik ben in de steek gelaten in mijn zwangerschap en wel eens gedacht dat het makkelijker zou zijn als hij gewoon dood was maar nu realiseer ik me dat je juist zo veel pijn hebt omdat je je maatje en geliefde in 1 x kwijt bent zonder dat jullie dat verwachten (dat heb ik ook maar voor mij is het meer woede omdat hij die keus gemaakt heeft) Ik wil jullie heel veel kracht en steun en sterkte toewensen met jullie verdriet en jou Renate 'n goede zwangerschap en bevalling. Liefs Aicha
Ik vind dit idd een iet wat ongepaste vraag, het komt net over of je haar niet geloofd. Ik noemde mijn man ook al mijn voordat we getrouwd waren. Zeker als je samen een kindje hebt voelt dit ook wel zo
Renate, je mag hem zeker je man noemen! Wil je bij deze ook veel sterkte wensen... denk dat het onmenselijk veel pijn doet om je maatje zo te moeten verliezen en dan nog terwijl je zijn kindje draagt. Zorg goed voor jezelf! Zonnestraal, jij ook heel veel sterkte gewenst...
Hey renate, Ik volgde je verhaal al een tijdje en ik lees nu pas hoe mensen naar je gereageerd hebben. ik begrijp dat dit niet prettig voor je is.. Ondanks dat het al moelijk is om zo'n verdriet te delen verwacht je het niet als mensen vragen gaan stellen alsof je jezelf moet verdedidgen.. Gewoon lekker links laten liggen hoor vaak weet men niet beter of is men niet tactisch genoeg je een normale vraag te stellen maar zo te lezen ben jij een gigantisch sterke vrouw en heeft jou man al zijn kracht aan jou nagelaten om een gezonde beeb en een gelukkig leven te kunnen gaan leiden samen.. Meid geniet van het wonder in je buik, pluk de dag en hou de moed dat jou grootste geluk nog geboren moet gaan worden.. *hug*
Renate en Zonnestraal, ook ik weet uit ervaring hoe het is om plotsklaps je man te moeten verliezen. Wij hadden geen kindje, maar ik kan me voorstellen hoe je dan verder moet - voor jezelf, voor jullie kleintje. Ik wens jullie een mooi leven met jullie kleintjes en alle bijzondere herinneringen in jullie harten. Liefs, Darce
Lieve Renate, Ik weet niet of je nog weet wie ik ben, maar we schreven wel eens vaker samen bij het IVF/ICSI topic, we hebben in novemer 2008 tegelijkertijd de 1e IVF poging gehad. Ik heb je even opgezocht om te kijken hoe het met je gaat. Vindt het zooo ontzettend afschuwelijk wat je hebt meegemaakt. Het verlies is zo ontzettend groot. Hier zijn geen woorden voor................................................ Wil je met dit berichtje heel veel kracht toewensen en wil je laten weten dat ik aan je denk. Een hele dikke knuff Sabrien
Pff jeetje zeg, mijn hart breekt als ik je verhaal lees, wat jij meemaakt is mijn allergrootste angst ale: ik wil je heeel erg veel sterkte wensen in deze situatie en veel kracht toewensen de komende periode. dikke knuffel!
Bedankt voor al jullie lieve reacties. Het is idd een ergste nachtmerrie die je maar kan overkomen. Gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen die me steunen. Toen dit allemaal net gebeurd was, denk je; hoe ga ik dit in godsnaam allemaal verwerken ed. Die kleine in m`n buik is wat dat betreft de grootste drijfveer. Ook de gedachte dat als ik zou gaan zitten kniezen en zielig zitten zijn m`n man terug zou komen om me een schop onder m`n kont te geven. Ik weet zeker dat hij heel erg hard geknokt heeft om te overleven, want hij was nog lang niet klaar, hij was veel te gelukkig om dood te gaan. Maar goed wat dat betreft heb je zelf helemaal niets te vertellen. Ik heb op dit moment geloof ik m`n leventje aardig op de rit, al zijn de moeilijke momenten zeker aanwezig. Tja en vervelende reacties op dit onderwerp zijn te verwachten, sommige mensen weten nu eenmaal niet hoe ze moeten reageren, en daarbij mee genomen, dat er voor een tijd geleden iemand op het forum was die zo`n verhaal verzonnen heeft. Ik weet dat het waar is, want ik word er elke dag mee geconfronteerd!! Ik vind heel veel steun bij de lieve reaties die geplaatst zijn, meiden bedankt daarvoor! X
Pfff wat vreselijk lijkt het me om zoiets mee te moeten maken. Ik wens je heel veel sterkte en straks een prachtig gezond kindje!
Jeetje meid, ik lees dit pas net. Wat vreselijk erg voor je. Je bent ondertussen al een heel eind op weg, het duurt niet lang meer! Ik hoop dat je alle steun en hulp hebt in je omgeving. Heel veel sterkte!!!
Jeetje meid wat een drama om mee te moeten maken zeg.. Ik zie aan je banner dat je ondertussen aan de laatste loodjes van de zwangerschap begonnen bent, wat moet dat dubbel voor je zijn zeg. Aan de ene kant de blijdschap dat je snel je kleintje in je armen kunt sluiten, en aan de andere kant het feit dat je dit zonder je geliefde moet doen. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen met alles. Dikke knuffel! @ Zonnestraaltje..jou verhaal bezorgde me echt kippenvel. Wat vreselijk om je man zo te moeten vinden, ik wil jou ook veel sterkte wensen
Wat verschrikkelijk om zoiets mee te moeten maken... Ik zie dat je inmiddels al op het laatst van je zwangerschap zit. Ik wil je heel veel sterkte wensen, en hoop dat je straks een gezond mensje in je armen mag sluiten! @zonnestraaltje; wat lijkt me dat eng om mee te maken...Aangrijpend hoe je verteld dat je dochter zo'n prachtig liedje zingt...! Sterkte!