Hoi meiden, Ik werk sinds oktober tijdelijk voor een bedrijf, ivm een eindejaarsproject. Vind het hartstikke leuk en het loopt precies voor ingang van mijn verlof af. Nu heb ik mij vandaag voor de 2e keer helaas een dag ziek moeten melden. Dit doe ik echt alleen als het niet anders kan. De eerste keer, was vanwege de zwangerschap, ik ben daarna op aandringen van de vk minder uren gaan werken. Teamleider was ontzettend begripvol hierover, stond er zelfs van te kijken.. Nu de tweede keer, is het niet vanwege de zwangerschap, maar een fikse bijholteontsteking. Heb er al een week last van, ben gewoon de hele week aan het werk gegaan. Maar afgelopen nacht heb ik wakker gelegen van de pijn, continue steken in mijn voorhoofd. Was vanmorgen alsnog van plan om te gaan, maar het lukte echt niet. (Werk bij een klantenservice, dus zit ook de hele tijd met een headset op m'n hoofd, en ben heel de tijd in gesprek.) Deze keer was ze juist erg kortaf aan de telefoon. "Oke......jammer....tot maandag." Er kon nog geen beterschap oid vanaf. Niet dat ik daarop wacht, maar meer even om aan te geven dat ze zo kortaf was, en zeker de toon waarop, zei genoeg. Dan moet je net mij hebben, ik ga me schuldig voelen en twijfelen of ik écht niet had kunnen gaan Ze was eerder juist zo begripvol, maar nu het ineens niet om de zwangerschap gaat, lijkt ze heel anders te reageren. Moet wel zeggen dat ze vorige keer erg bezig was, met de reden van ziekmelding ivm het kunnen doorschuiven naar het UWV. Nu kan dat natuurlijk niet.. Vind het soms zo vervelend ik me door de reactie van een ander, zo op de kast kan laten jagen... Het is er inmiddels nog niet beter op geworden, dus waar hebben we eigenlijk over...die hormonen toch ook!
Jouw verhaal is zo herkenbaar! Ik zit dan op school en loop een paar dagen per week stage. Ik word op stage gezien als een gewone werknemer, krijg er ook voor betaald. Van week 9 t/m 12 heb ik mij een paar dagen ziek moeten melden omdat het echt niet ging. Nu zit ik ook alweer vanaf dinsdag thuis met een oorontsteking, wat ongelovelijk pijn doet! Ik mag dan gewoon een mailtje sturen wanneer ik niet aanwezig kan zijn, maar op die mailtjes wordt niet eens gereageerd. Je raakt er zo onzeker van! Bang dat ze dingen gaan denken wat je helemaal niet wilt etc... Maargoed, net als in jouw verhaal probeer ik dit van me af te schuiven, ook omdat het niets met de zwangerschap te maken heeft en zij helaas wel een duidelijke mening hebben over het thuis blijven wanneer ik mij misselijk/duizelig/beroerd voel.
Ja precies! Ik snap het ook wel, ik ben wellicht de zoveelste die zich voor een verkoudheid ziek meldt, maar in mijn geval is het wel meer dan dat! Voor een verkoudheid blijf ik echt niet thuis. Ik ben deze week ook gewoon gaan werken, maar vandaag ging gewoon niet. Aan de andere kant denk ik ook.. Het is een tijdelijke baan van 3 maanden. Over precies 5 weken loopt mijn contract af en ga ik met verlof. Geen reden om me druk te maken..behalve referenties Maar goed, dat is dan niet anders..
Jij trouwens nog gefeliciteerd met je zwangerschap! Hoop voor jou dat je oorontsteking snel over is, lijkt me helemáál geen pretje!
Een bijholteontsteking is ook niet niks en zeer zeker anders dan een gewone verkoudheid. Gelukkig dat je er over 5 weekjes weg bent, dat scheelt weer een hoop zorgen. Daarna lekker genieten van je verlof! Jij natuurlijk ook nog gefeliciteerd! Een oorontsteking is idd heeeeel erg pijnlijk, ik heb het chronisch.