Ik moet even m'n ei kwijt hoor dames. Ik ben nu 12 weken zwanger en ik heb het heugelijke nieuws pas aan mijn ouders verteld (die waren over vanuit nederland). Helaas overleed een oom van mij een dag later, dus moet mijn nieuws voor de rest van de familie maar even wachten. Allemaal erg begrijpelijk natuurlijk, maar het is wel een domper op mijn nieuws straks. En ik had me er juist zo op verheugd om het te vertellen! Misschien klinkt dit wat egoistisch, maar ik vind het gewoon jammer. Dus bij deze: IK BEN ZWANGER! Zo, heb ik het er toch uit kunnen gooien En nu zal ik er niet meer over zeuren en gewoon een paar weekjes wachten....
Gefeliciteerd meid! Hardstikke leuk voor je! Ik wens je een hele fijne zwangerschap toe. Wel jammer dat je het niet kan vertellen maar het komt wel.....en dan zijn ze ook allemaal blij voor jullie! Groetjes Binky
gefeliciteerd meis, je kan wel binnen een week zeggen, van na veel verdriet kan ik jullie met trots melden dat we zwanger zijn, we hebben een geschenkje uit de hemel gekregen
Het is inderdaad erg jammer dat je het nu nog niet kunt vertellen. Nog ff wachten. Maar toch, super gefeliciteerd hoor meid!
Als eerste gecondoleerd met je oom. Ik kan me voorstellen dat je een enorm dubbel gevoel hebt. Dolgelukkig met de kleine die op komst is maar ook intens verdrietig. Helaas is dat het leven, verdriet en blijdschap gaan hand in hand. Als je het straks wel 'veilig' mag uitschreeuwen zijn ze allemaal vreselijk blij voor je, en toch blijft dat verdriet. Heel veel sterkte! Maar ook van harte! Probeer ervan te genieten en het is niet raar dat je stiekem gelukkig bent, het een sluit het ander niet uit!
gefeliciteerd met je zwangerschap en gecondoleerd met je oom wij hadden zo'n zelfde situatie toen ik net zwanger was van ons zoontje. Met 11 wkn overleed m'n schoonvader. in overleg hebben we toen op de rouwkaart een hartje achter mijn naam gezet (betekend in verwachting) Heel veel familie reageerden daar toch heel blij en positief op. ze hadden zo iets van dat het zo moest zijn, de een gaat, de ander komt.. het verdriet om het verlies kan je niet verbloemen maar de vreugde om een zwangerschap kan daar los van staan. mijn eigen vader overleed 3 mnd voor ons zoontje's geboorte, heel dubbel maar mijn zwangerschap heeft toen de rest van de familie wel een vrolijk vooruitzicht gegeven om naar toe te leven.