Hallo, wegens te hoge bloeddruk zit ik nu thuis. Ik krijg hiervoor medicatie. Van mijn verloskundige mag ik nog wel gewoon wat "rommelen" thuis, maar me niet te veel meer op de hals halen. Ook mag ik gewoon naar zwangerschapscursus. Nu vroeg ik me af of er ook mensen zijn met een hoge bloeddruk en wat jullie nog zelf doen thuis en daar om heen. Ben zelf namelijk snel bang dat ik al te veel doe, maar twijfel ook of ik niet wat conditie moet blijven houden.
Goede vraag, ik moet rusten vanwege mijn hoge bloeddruk (jaja, nu al). Maar rusten kan ik niet, dus ik doe wel iets. Maar ik merk dit meteen. Ik geef de kids eten, ruim vaatwasser in en uit, hang was op en dat is alles. Zoveel is het dus niet.
Jij hebt inderdaad al vroeg een hoge bloeddruk, gebruik je hier ook medicatie voor? Bij mij begon het ook al redelijk vroeg met 16 weken. Bij 26 weken was ie wel heel erg hoog en heb er toen medicatie voor gekregen. Er werd toen tegen me gezegd dat ik rustig aan moest doen. Maar ja wat versta je onder rustig aan doen he? De ene zegt ja je moet niet de hele dag op de bank zitten want anders heb je straks geen energie meer voor de bevalling. Ja daar hebben ze wel gelijk in natuuurlijk, maar te gek mag je het ook niet doen. Ik doe zelf de was, afwas, badkamer e.d wel, maar stofzuigen weer niet. Het is even zoeken naar een tussenweg, maar de hele dag op de bank zitten word ik ook zo duf van. gelukkig ben ik al een aardig eind in de zwangerschap, maar jij bent nog er vroeg. Werk je ook nog buitenhuis?
Hallo, Hoe hoog is jullie bloeddruk. Bij mijn tweede zwangerschap was het rond 13o/90. Ben nu voor dederde keer zwanger en brn nog steeds aan de medicatie voor hoge bloeddruk. Ally
Ik heb jaarlijks 's winters hoge bloeddruk door mijn astmamedicijnen. Toen ik deze winter zwanger bleek te zijn, heb ik mezelf direct door laten verwijzen naar o.a. een internist en medicijnen gekregen (methyldopa). Bloeddruk was toen rond de 140/110 (onderdruk 110 dus), en daarvan liep de bovendruk op tot 180, op sommige momenten. Met medicijnen en doordat het voorjaar/zomer werd + 2e trimester was mijn bloeddruk aan de wat lage kant, onderdruk rond of onder de 60, maar ik moest toch meds blijven slikken, hetzij in kleinere dosis. Nu in 3e trimester is het weer flink gestegen en zit ik weer op 135/95. In combinatie met andere klachten (hoofdpijn, sterretjes zien, duizelig, veeeeeel vocht vasthouden, eiwitten in urine) loop ik nu al een paar weken om de dag in het ziekenhuis, waar ze dan een CTG maken, urine en bloed testen, bloeddruk meten). Ik mag thuis niks meer doen. Eerst werd er gezegd: rustiger aan doen. Maar ja, wat is dat? Dus dat is al snel verduidelijkt: bedrust. Of stoelrust. Voeten omhoog, alleen rondlopen voor de hoogst noodzakelijke dingen als WC of ziekenhuisbezoek. Iedere keer is het weer spannend in het ziekenhuis: gaan ze me houden of niet. Mijn kleine meid groeit echter nog goed genoeg, en beweegt voor 10 (kampioen CTGelectrodewegschopper) en ik begin ook het idee te krijgen dat ze het "opnemen" meer als pressiemiddel gebruiken om te zorgen dat ik thuis echte rust neem. Wat erg moeilijk is, aangezien ik nu toch echt flink nesteldrang krijg, eindelijk huishoudgenen lijk te ontwikkelen en dus gewoon mijn nestje wil afmaken! Volgens mij levert niets mogen/kunnen doen mij een hogere bloeddruk op (frustratie) dan gewoon rustig aanrommelen, zeker om dat mijn verlof nu ook is begonnen. Van iedereen krijg ik te horen: denk aan je baby, geniet nog van niets mogen doen, het is voor het laatst etc. Ja ik dénk aan mijn baby. Die doet het buitengewoon goed. Het is mijn eigen lichaam dat het begeeft, en mijn eigen hoofd dat gillend gek wordt van een teveel aan niets mogen doen. Probleem is wel: hoe minder ik doe, hoe minder ik kán doen. Mijn conditie holt achteruit, vijf minuutjes naar de tram lopen was voorheen nog wel te doen, ondanks mijn bekkenklachten, maar nu is het een wereldreis. Het zal toch echt moeten, ik kan moeilijk steeds een taxi bellen om naar het ziekenhuis te gaan, dat gaat me te duur worden. Maar goed, antwoord op jouw vraag: ik doe noodgedwongen zo min mogelijk, maar ben er niet blij mee.
ik had voor dat ik zwanger raakte al een vrij hoge bloeddruk (onderdruk 85/90) Ik heb het goed kunnen volhouden tot week 29 toen steeg mijn onderdruk naar 110 en kreeg ik methyldopa... heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en daarna een week thuis gezeten. Ben toen weer op therapeutische basis aan de slag gegaan, maar aangezien ik een uur moest rijden en in het onderwijs werk is het me na die week verboden nog te gaan werken.. En dan moet je het rustig aan doen... ik moest ook om de twee dagen voor een ctg komen en daar was ik altijd zo gestressed voor dat ik me afvroeg hoe slecht dat wel niet was voor mijn bloeddruk.. Mijn advies is, rust goed uit.. ik mocht licht huishoudelijk werk doen, afwassen, stofzuigen.. maar mocht dus niet gaan dweilen en de ramen wassen.. had ik ook niet veel behoefte aan, ben niet zo huishoudelijk Maar nogmaals, geniet er van en rust lekker uit... wandelen in goed (niet te ver) lees lekker een boek, kijk films.. geniet nog even van de rust! ik vond het ook moeilijk, maar op een gegeven moment heb ik me er bij neergelegd en toch nog heerlijk genoten van die laatste paar weken.. en nu heb ik een mooi meisje, wel 3wk te vroeg, maar met 3145gr absoluut niet klein (kans zit er in met een te hoge bloeddruk!). Hebben ze het trouwens nog met je gehad over inleiden? Mocht je bloeddruk namelijk erg stijgen aan het eind dan zit er een grote kans in dat ze je gaan inleiden rond week 37, tenminste zo was de afspraak in mijn ziekenhuis! succes!
julie verhalen zijn zo herkenbaar! Ik heb ook een tijdje in het ziekenhuis gelegen omdat mijn bloeddruk steeg naar 115. Toen ik ontslagen werd uit het zkhuis zeiden ze rustig aan. Nou dit viel me erg tegen. En inderdaad mijn conditie ging erg snel achteruit. Ben zelfs bang dat dit problemen kan geven bij de bevalling! Probeer daarom nog wel eens stukjes te lopen om mijn conditie weer wat op peil te brengen, maar durf dus ook niet te veel. Nu ik het einde nader voel ik me wel een stuk rustiger en kan ik me er beter bij neerleggen. Ook ben ik niet meer zo bang en onzeker wat de medicatie kan doen/doet, of ik in het ziekhuis moet blijven of dat er iets met het kindje is. Nu ik die rust wat krijg lijkt het ook of mijn bloeddruk wat stabieler blijft. En inderdaad over het inleiden met 37 weken. Die vraag wil ik binnenkort ook wel eens stellen aan mijn gyneacoloog. Ik zou namelijk wel graag weer zo snel mogelijk van de medicatie af willen.
Hai meiden, Misschien even een bemoedigend berichtje. Vanaf week 24 van mijn zwangerschap begon ik me erg slecht te voelen en kon ik helemaal niks meer doen, heb alleen maar op de bank gehangen en geprobeerd af en toe nog eens een boodschap te gaan doen. Mijn conditie is inmiddels helemaal niets meer, dat kun je je voorstellen, maar ik heb daar bij de bevalling (met 32 +5 wk) geen last van gehad hoor, terwijl die 13 uur heeft geduurd. (wel last gehad van pre-eclampsie) Wel jammer dat ik, doordat ik nu alweer zwanger ben geraakt, terwijl ik nog lang niet de oude was, ik nu helemaaaal geen puf meer heb en ik moet nog een heel eind. Wat ik nu doe is proberen iedere dag minstens een uur te gaan wandelen met Mischa. Maar goed, dat is een ander verhaal, ik heb momenteel geen hoge bloeddruk en hoef geen rust te nemen. Succes ermee en inderdaad, probeer ervan te genieten! Nu kan het nog!
Ik zou echt proberen rustig aan te doen. Op het laatst van de zwangerschap was mijn bloeddruk ook extreem hoog. De vk heeft mij gewaarschuwd en verteld dat ik rustig aan moest doen. Heb ik zover ik kon gedaan. Mocht niet helemaal baten, ik ben uiteindelijk ivm hoge bloeddruk met 38 wkn ingeleid. Tijdens de bevalling bloeddrukken gehad van 200/115. Ik had dan ook pre eclampsie. Dus probeer toch echt zoveel mogelijk rust te houden! Hoe meer rust, hoe beter voor je lijf en je bloeddruk. Succes met de laatste lootjes. Gr. Jaleesa
Hier last van het tegenovergestelde ... lage bloeddruk. Soms 50/90. Ik mag dus gewoon drop eten en cup a soup en zo, maar moet het nu ook rustig aan doen, vooral omdat ik soms vreselijk duizelig ben. Maar inderdaad, wat is rustig aan ? Wat doe je wel, wat doe je niet ? Ik vind het ook moeilijk hoor ! Ik ga op tijd zitten als ik me niet goed voel en probeer dan iets te eten dat helpt. Meer kun je niet ...
hey echt rustig aan doen hoor. Ik heb ook al vanaf de 13e week een hoge bloeddruk en medicijnen. Rustig aandoen kan ik ook niet goed en het gevolg is dus dat ik al tig keer omhoog ben gegaan met de medicijnen en nu aan de max zit. Als mijn bloeddruk weer omhoog schiet wordt het een opname heeft de gynaecoloog me verteld. Rustig aan doen betekend voor mij op dit moment 1 ding p dag. Dus of opruimen, of op bezoek, of schoonmaken. en dan 1 verdieping p keer. Dat heeft de gyn me geadviseerd omdat ook ik t heel moeilijk vind de betekenis van rustig aan te vinden!!
rust houden zoveel mogelijk mijn eerste zoontje is met 32 week gehaald werd bij 28 week opgenomen gelijk een infuus met medicatie maar uiteindelijk mochten de medicatie niet meer baten en werd het een keizersnede. daarna ben ik nog een tijd aan de propranolol geweest omdat mijn bloeddruk nooit echt meer 'normaal' geweest is nu zijn we weer zwanger en heb ik medicatie 2x daags 100mg labetalol ofzoiets..