Na 7 rondes en een onregelmatige cyclus heb ik op donderdag avond 21 april een test gedaan zonder ook maar enig gevoel te hebben dat ik eventueel zwanger zou kunnen zijn.. Ik deed hem gewoon want ergens in die week zou ik ongesteld moeten worden! Een licht streepje.. HUH?! Ik ren naar mijn vriend die onder de douche staat Ik vroeg hem of hij zag wat ik zag.. En ja hoor hij zag het ook! Verward, blij en een beetje paniekerig ben ik naar de Kruidvat gegaan en heb ik nog even een handje vol testen ingeslagen. Elke dag weer 1 gedaan en elke dag een beetje donkerder.. Ik kon het nog steeds niet geloven! Zaterdags meteen naar mijn ouders gegaan om het te vertellen voor hun inmiddels de 3e keer dat ze opa en oma worden. Maar zeker niet minder blij! Op het werk heb ik het ook maar meteen verteld.. Sjah zo'n zenuwpees als ik ben kan ik dat toch niet voor me houden De maandag de verloskundige maar gebeld gelijk een afspraak voor de eerste vroege echo en het intake gesprek. Nog steeds kan ik het niet helemaal geloven.. Inmiddels ook al een week het kratje van moeders voor moeders op het toilet staan!🙊 Ik voelde me moe.. Ging van blij naar angstig en bleef maar zeggen: eerst zien dan geloven! Mijn borsten begonnen zeer te doen (Ah een kwaaltje!) en die vermoeidheid werd steeds erger.. Oja, en sinds afgelopen week kan ik zo lekker zeiken op alles en iedereen.. Ik voel me echt een draak soms en dan moet ik er even aan herinnerd worden dat de hormoontjes natuurlijk ook gezellig mee doen en m'n haren... Met bossen tegelijk vallen m'n haren uit Opeens 2 dagen achter elkaar mega erge menstruatie krampen.. Ik dacht dit was het dan.. Nu gaat het mis! (Die angst heb ik heel erg) ik sliep amper nog en voelde me alleen maar gespannen en gestresst.. Gisteren toch maar even de verloskundige gebeld en mijn zorgen op tafel gegooid. Ik mocht meteen even langskomen want het was toch handig om even te kijken dmv een inwendige echo.. Ik lag op tafel, een studente die de echo ging doen. Eerst een uitwendige.. BAM duidelijk iets te zien.. En er bewoog wat.. Het hartje! er viel een last van mijn schouders.. Ik was ongeveer 6 weken op weg aangezien het hartje nog niet zo heel lang aan het kloppen was.. Maar Pfoee wat voelde ik me al beter.. Ondanks dat ik nog steeds Veel buikpijn heb probeer ik dat nu los te laten. De vermoeidheid laat ik ook lekker toe en over 2 weken zit ik over de 8 weken en krijg ik alsnog een echo! We zitten er aan te denken om het dan ook maar iedereen te vertellen.. Dat stilhouden is niet voor ons weggelegd! Ik moet toch maar eens een dagboek gaan kopen want het van me afschrijven doet ook wel goed..
Van harte gefeliciteerd! Lekker genieten enne als je het wilt vertellen, dan gewoon doen (hebben wij ook gedaan en dat beviel prima😉
Wat leuk, gefeliciteerd! Wij hebben gister ook de eerste echo gehad en het gelijk aan m'n schoonfamilie verteld (mijn familie wist het al). Want bij m'n schoonfamilie is het het eerste (achter)kleinkind en doordat ik zo beroerd ben het toch als een leuke verrassing verteld. Doe waar je je goed bij voel ! Succes!!
Bedankt voor de leuke reacties! Ja m'n beste vriendinnen en ouders/schoonouders weten het inmiddels! De broers en zussen nog niet.. Mijn zus kan d'r mond toch niet houden dus daar wou ik nog even mee wachten voor heel het dorp het al weet haha! Vind t super spannend allemaal. Ik tel de dagen alweer af naar de volgende echo! Blijft toch spannend.. Het is ook wel lastig nu de evenementen d'r weer aankomen en ik nog wel eens graag een wijntje en een sigaretje nam.. Dat is helemaal afgelopen dus ik krijg nu soms al vragen🙊 @raaf wat super leuk zeg! Gefeliciteerd!! Lopen we een klein beetje gelijk (Nouja een week verschil maar toch!) haha En de rest natuurlijk ook van harte!!
Gefeliciteerd! En een zwangerschapsdagboek is super leuk om alles in op te schrijven en bij te houden!