Ik en mijn broer schelen 13 jaar. Mijn moeder was vrij jong toen ze mijn broer kreeg en heeft dingen heel anders beleefd dan toen ze mij kreeg. Ik hoor hier en daar ook weleens dat jonge moeders een stuk makkelijker zijn, veel meer geduld hebben en meer kunnen hebben dan moeders die op een veel latere leeftijd beginnen met kinderen. Ze vinden het een stuk zwaarder allemaal. Hoe hebben jullie dat beleefd? Was het inderdaad heel anders? En als je het voor het kiezen heb, wat vind jij een mooie leeftijd? (p.s. moeder zijn is niet leeftijd gebonden vind ik, maar als je gewoon een getal moest zeggen )
mijn moeder heeft mij gekregen op haar 24ste, ze heeft nu ook een dochtertje van 2,5. ik vind dat ze het beter doet nu ze ouder is. ze weet gewoon meer. aan de andere kant is haar gezondheid ook niet super en kan ze niet achter dr aan rennen ofzo. in vind 30 een mooie leeftijd
Ik ben blij dat ik een jonge moeder ben. Ik vind zo midden 20 een mooie leeftijd. Mijn zus is precies 10 jaar ouder dan ik. Zij heeft net een kleintje gekregen. Als ik zo oud ben als zij was toen ze haar 1e kindje kreeg is die van mij al 10! Denk trouwens wel dat je gelijk hebt als je zegt dat moeder zijn niet aan leeftijd is gebonden. Sommige vrouwen zijn er op hun 20ste al klaar voor anderen pas als ze 35 zijn.
Mijn moeder kreeg mijn oudste zus toen ze 18 was daarna kreeg ze er een toen ze 19 en 20 was. heel snel achter elkaar en ze heeft altijd gezegd dat ze dat als ze het over kon doen nooit meer zou doen. Daarna was ze 26 toen ze me broer kreeg en 28 me andere zus. 10 jaar later kwam ik om de hoek kijken en mijn moeder was toen 36, ze zei dat ze veel geduldiger was en tijd voor ons had dan toen ze zo jong was. Maar nu is mijn moeder 60 en ik merk dat ze ouder aan het worden is. Alles is te druk voor der en als ik wel eens een dagje kom slapen is het teveel voor der. Dan zegt ze ja hallo ik heb al 7 kinderen opgevoed ik ben daar nu wel klaar mee. Tja ik zelf zou dus liever wat jonger moeder zijn zoals ik nu 24 dan wat ouder.
Mijn moeder was 24 en 26 toen ze resp. mij en m'n broertje kreeg. Ik was 26 (de dag erna 27) toen Florine geboren werd. Dus vanuit m'n eigen situatie kan ik er niet veel over zeggen. Een goede moeder heeft niet een ideale leeftijd, maar een ideaal karakter denk ik. Er zijn natuurlijk wel grenzen. Je moet er niet op je 14e aan beginnen vind ik en ook niet op je 45e. Linda
Mijn moeder heeft mij gekregen toen ze 36 was en ik had toen 2 broers van 8 en 10. qua financien hadden ze het wel beter dan bij mijn broers. Ik ben dus wel met het vliegtuig op vakantie geweest enzo toen ik wat ouder was. maar mijn vader nu 58. Kon wel veel minder hebben ook lichamelijk. Ik wil zelf liever jong kinderen omdat Het zowel geestelijk als lichamelijk makkelijker gaat. Tot je 30 ste vind ik de beeste leeftijd. Greetz juuls
Direct bij mij fam is er geen groot verschil maar wat ik veel zie bijv bij de moeder van de oppaskinderen en mijn tantes die nu kids krijgen of iets ouder zijn dat bij de oudere moeders de principes veel hoger zijn. En toekomst gerichter. Bij de moeders van mij leeftijd zie ik o nou er zijn kids dus er is speelgoed op de vloer en er plakt wel iets bjij de iets oudere mama's merk ik dat ze denken dat alles strak, schoon en opgeruimd moet zijn.
mijn oma kreeg haar eerste kind op haar 12e (buitenland) zij kreeg haar laatste van haar elf kinderen tegelijk met haar oudste dochter die toen 18 was en haar eerste kind kreeg mijn moeder net voor haar twintigste ik ben in hun ogen vrij laat moeder geworden maar ikzelf vindt het prima 12 vindt ik gewoon bizar 19 mwah moet kunnen maar vanaf 25 vindt ik een mooie leeftijd!
Mijn moeder was 20 toen ze mij kreeg....en met 27 was ze moeder van 3 kinderen. Ik zelf was 21 (bijna 22) toen ik beviel van de eerste en ben nu 27 en heb 3 kinderen. Ben niet bewust me moeder achterna gegaan. (wel heel bewust voor me kindjes gekozen hoor ) Maar mijn leven liep gewoon zo....gelukkig getrouwd en helemaal klaar voor ons gezinnetje Tja....mijn ouders hebben het niet slecht gedaan...maar ik doe het beter dan hun. De opvoeding was goed die ik van mijn moeder kreeg...maar de omgeving waar ik (en mijn broertje en zusje) in zat was niet gezond. Veel mee gemaakt met mijn ouders (van doodsbedreigingen....tot stokslagen enz...) Maar daar weid ik verder niet over uit. Mijn kinderen groeien op in een veel stabielerer omgeving.....waarbij de kinderen op nummer 1 staan! Dat heb ik zelf thuis wel gemist. Maar dat had verder eigenlijk ook niets met leeftijd te maken. Maar meer met het type man waar mijn moeder mee getrouwd is....mijn vader. Ze word deze maand 48.....en is dus jong oma. En dat is wel veel leuker (vind ik zelf dan) Mijn oma is wat minder gezellig en denkt eigenlijk alleen maar aan haar zelf. Mijn oma en dus de Overgroot oma van mijn kinderen is 78 jaar. Wel 4 generaties Moet er nog een keer een foto van maken zit ik me net te bedenken hihi
Ik werd moeder op mijn 31e, prima leeftijd vind ik zelf. Ik had het niet veel eerder willen worden. Ik heb tot mijn 22e op school gezeten en had echt tijd nodig voor mezelf daarna, lekker werken, beetje flierefluiten. Nu vind ik het moederschap heerlijk en zou niet meer zonder mijn zoontje kunnen. Mijn moeder was 32 toen ze mij kreeg, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik een oude moeder had. Nu merk ik wel dat mijn ouders een dagje ouder worden, ze zijn nu 64 en 67.
mijn moeder kreeg mij toen ze 25 jaar oude was. met 30 jaar haar 2e en 35 jaar haar 3e kind. Ik ben zelf nu 23 jaar en was 22 jaar oud toen tamer werd geboren.
Ik ben het er ook helemaal mee eens dat moeder-worden niet leeftijdgebonden is. Maar 15 is inderdaad te jong en 45 vind ik ook te oud. Zelf ben ik totaal onverwacht op m'n 17e zwanger geraakt en werd op m'n 18e moeder. Zoals Mila24 zegt, dat haar moeder het nooit meer zou doen als ze het over kon doen, daar ben ik het helemaal mee eens. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ontzettend veel van mijn kind, maar er zijn nu ook 4 jaar voorbij gegaan. Ondertussen ben ik 22 en geen 18 meer. Erop terugkijkend, denk ik; dat had heel anders gekund. Als ik het over kon doen... Op zo'n jonge leeftijd kan je met geen mogelijkheid inschatten wat je te wachten staat. Op elke andere leeftijd in principe ook niet, maar als het goed is ben je dan veel stabieler en heb je een gezonde leefwereld voor jezelf gecreeerd. Het gebeurd vaak genoeg, zo jong al kinderen krijgen. Maar ervoor kiezen.... De ideale leeftijd...zo tussen de 25 en 30. Wel apart dat ik dat zeg, want wij zijn zelf bezig voor een tweede. Maar als je eenmaal kinderen hebt... Sorry voor het lange verhaal, maar dit soort onderwerpen intrigeren mij altijd mateloos...
Mijn moeder was 26 toen ze mijn zus kreeg, en 30 toen ze mij kreeg. Ik heb een geweldige jeugd gehad, en ik denk dat ik mijn dochter toch wel hetzelfde kan bieden met mijn 22 jaartjes. Ik denk wél dat de leeftijd van de paps (mits die in beeld is) minstens zo belangrijk is! Als de vader van mijn kind rond mijn leeftijd zat had ik me er toch anders bij gevoeld denk ik, minder zeker. Als ik me bedenk hoe mijn vriend was toen hij 22 à 23 was... dan had ik zeker geen kind met hem willen hebben, hij was nog behoorlijk onvolwassen. Nu is hij 28 en er helemaal klaar voor. Voor hem dus een gelukje dat ik zo vroeg zwanger ben geraakt anders was hij toch echt een oudere papa geworden Een mams van 22 en een paps van 28 is toch alweer heel anders dan 2 ouders van 22-23. Als ik het moest overdoen? :-k Ik heb mijn kindje nog niet vrijgelaten uit mijn buik, maar ik denk dat ik het zo over zou doen mocht ik de keuze krijgen. Ik voel me helemaal klaar voor het moederschap. Ik zie echter wel dames om mij heen die nog een heel ander leven hebben. Van onze hele vriendkring (en die is groot hihi) zijn wij de eerste met een kindje, en dan merk je toch wel duidelijk verschil qua levensinstelling. Zodra je in verwachting raakt zijn er opeens hele andere dingen belangrijk in het leven... Iedereen om ons heen leeft met ons mee en vind het super voor ons, maar je merkt toch dat zij een hele andere essentie hebben waarmee zij in het leven staan. Ofja.. eigenlijk zijn wij degene met de andere essentie
Mijn moeder was 29 toen ze mijn broer kreeg. Toen ik geboren werd was ze 40 jaar. We schelen dus 11 jaar, maar als het aan hun had gelegen hadden ze eerder kinderen gehad. Na mijn broer kregen ze te horen dat ze geen kinderen meer konden krijgen (eigenlijk ook al voor mijn broer), hier is ze dan ook voor in de mmm terecht gekomen. Toen mijn broer er eenmaal was hebben ze zich erbij neergelegd dat het er bij 1 zou blijven. En toen kwam ik helemaal onverwachts. Ondanks dat ze ouder is heb ik het helemaal niet slecht gehad, integendeel zelfs. Krijg nu nog van mijn broer te horen dat ik vroeger veel meer mocht dan hem Ik zou er zelf rond deze leeftijd weer aan beginnen en het lot zijn loop laten gaan (van te voren was ik er nog niet klaar voor). Gr. Kat
Mijn moeder heeft 5 kinderen. De eerste op haar 31ste en de laatste op haar 44ste. Ik zou me geen betere moeder willen voorstellen, een schat van een vrouw en moeder. Nu is ze 62 maar iedereen schat haar altijd 10 jaar jonger, ze doet nog van alles en nog wat en is lekker actief. Mijn moeder wilde nooit kinderen tot haar 28ste haha en daarna gewoon 5.
mijn moeder was 22 toen ze mijn zus kreeg en 27 toen ze mijn broer kreeg. Daarna is ze gescheiden en getrouwd met een man die dacht dat íe geen kinderen kon verwekken! Precies 8 maand na hun trouwdag ben ik geboren! Mijn zus wordt nu bijna 40 en m'n oudste nichtje is inmiddels alweer 16. Toen ik 16 was, was ik al tante van haar! Ik voel me heel oud als ik daar aan denk, maar ik ben pas 31. Mijn ouders waren vroeger op school de 'oudste ouders'(ze hadden tenslotte allebij al een huwelijk achter de rug), maar volgens mij waren ze eigenlijk nog helemaal niet zo oud! Ik heb er niks aan gemist in elk geval! Ze zijn nu 62 en bijna 65, maar nog best actief. En ze zijn leuke grootouders voor mijn kids. Wij hebben er zelf twee . Mijn dochter kreeg ik toen ik net 25 was geworden en mijn zoon toen ik 27 was. We gaan nu voor de derde, die we (als het deze maand mag lukken) kunnen verwachten rond mijn 32ste verjaardag. En als ik om mij heen kijk (veel ouders bij mijn dochter op school zijn de 40 al gepasseerd) ben ik blij dat ik nog een jonge moeder ben! IK kan tenminste nog voordoen hoe je koppeltje duikt om een stang en met de kids meerennen enzo. De meeste moeders zie ik dat niet meer doen! Het is hier trouwens ook altijd een zootje, maar ik weet niet of dat bij de leeftijd hoort! Bij mijn ouders thuis is het ook altijd een zootje, dus het zal wel wat erfelijks zijn!
Mijn moeder was 24 toen ze mij kreeg ben eenigs kind, zelf was ik 17 toen ik zwanger raakte en ook 17 toen ik beviel 4 dagen later werd ik 18 als ik het over zou moeten doen dan had ik het zo weer gedaan vindhet heerlijk om moeder te zijn.
mijn moeder was 21 toen ze mijn oudste zus kreeg en met 24 en 27 mijn andere broer en zus.. ik kwam later toen ze dus mijn vader ontmoette en ze was toen 34 ofzo toen ik kwam... mijn zus is dus 12 jaar ouder en ik vind dat heel leuk.. ben ook al tante enzo.. zelf ben ik dus 20 en moeder en vind het geweldig..
Mijn moeder was 31 toen ik werd geboren en 33 en 35 bij mijn broertje en zusje. Ik heb nooit het idee gehad dat ik oude ouders had, al waren ze wel een van de oudste van de ouders uit mijn klas. Alleen als ik nu soms mijn vader zie dan denk ik wel van oh hij begint oud te worden, hij is nu 59. Ik ben nu 25 en mijn zwangerschap was niet gepland. Als ik het had moeten plannen had ik nog een jaar of 4 gewacht denk ik.
mijn moeder was 21 toen ze mij kreeg en 22 toen ze mijn zusje kreeg.... ik heb het altijd erg leuk gevonden om een jonge moeder te hebben....en ik ben blij dat ik nu nog steeds een jonge moeder heb... daarom ook bewust zelf jong moeder!