Zes weken geleden de diagnose fibromyalgie gekregen en nu 8wk4 dagen zwanger van de tweede. Deze zwangerschap valt me zwaar. Ben echt zwak en misselijk. Krijg niets uit mijn handen. Ik twijfel of deze zwangerschap me zwaarder valt of dat het toch de combi is met fibromyalgie. Zou het fijn vinden wat te kunnen schrijven met gelijkgestemde.
Ah wat naar dat je de diagnose hebt gekregen. Heb je er al lang last van? Ik heb helaas ook fibromyalgie en weet het sinds mn 22ste (ben nu 27) Hier gaat het redelijk, wel veel last van spieren & vermoeidheid. Had er bij mn eerste zwangerschap minder last van.
Hier ook zwanger en fibro. Ondertussen 37 weken onderweg al. Het meest lastige vind ik de vermoeidheid, ik ben de hele zwangerschap onwijs moe en daarom een paar weken eerder met verlof gegaan aangezien ik erg beroerd wordt als ik dan doorga. Ik heb al de hele zwangerschap amper energie om iets te ondernemen. Ook vind ik de combinatie pds (wat ook een symptoom van fibro is) erg lastig; de klachten hiervan zijn bij mij flink toegenomen tijdens de zwangerschap. Toch heeft het niet alleen slechte kanten. Zelf heb ik heel lang rondgelopen met fibro/ pijn voordat ik een diagnose kreeg en heb daardoor leren leven met pijn en ongemak. Hierdoor vind ik pijntjes die bij de zwangerschap komen kijken (bandenpijn, groeipijn, indalingssteken, indalingsweeen) dan weer zeer dragelijk Gelukkig is mijn kleintje wel helemaal gezond en houdt dat mij op de been, maar het valt mij wel zwaar dat ik al bijna 9 maanden erg weinig kan en dus ook weinig heb kunnen 'pronken' met mijn buik. Mijn sociale leven is momenteel erg minimaal. Bij mij is het einde in zicht gelukkig en ondanks de ongemakken had ik dit niet willen missen, maar het is voor mij maar de vraag of ik het nogmaals doe. Succes met je zwangerschap!! Hou vol!
Hier ook een fibromyalgie klant jammer genoeg. Ik heb wel inderdaad ook nog veel meer last gehad van de vermoeidheid tijdens de 2 eerdere zwangerschappen ten opzichte van anders. En jammer genoeg speelt de vermoeidheid mij normaal al veel parten. En de pijntjes ben ik idd ook al jaren aan gewend. Ik weet het nu ongeveer 10 jaar, maar daarvoor natuurlijk ook al last van vanalles en nog wat. Maar de pijntjes kan ik beter mee omgaan dan de moeheid. Ik denk dat je gewoon nog meer op je balans moet letten dan buiten de zwangerschap om, en het gaat je vast wel lukken
'Fijn' om jullie ervaringen te lezen. Bedankt voor de lieve woorden. Ik heb de diagnose net omdat het niet meer uit te houden was, maar heb de klachten al een jaar of 10. Erfenis van mijn moeder waarschijnlijk. Pijntjes hoor je me nooit over en ook mijn eerst zwangerschap was peanuts. Eigenlijk nergens last van gehad, tenminste het viel in het niet met mijn pijntjes. Maar nu? Ik ben echt zwak. Ik ben continu misselijk, alles doet zeer. Gisteren een huishoudelijke hulp aangenomen. Vrijdag begint ze. Hopelijk helpt dat wat.