Wij wilden al heel lang een kindje.. Vorig jaar mei onze 3e ma.. In aug kregen we n huisje aangeboden.. Vanwege verhuiskosten wilden we onze kinderwens even opzij zetten. Eerst maar n nieuw stekkie opbouwen en dan verder kijken. Nou, dat ging dus niet zoals gepland haha Tijdens de verhuizing bleek ik zwanger en t ging nog goed ook We wisten dat t financieel niet makkelijk zou worden. Nou, dat is dus een understatement aangezien vl zijn baan verloren is vorige maand. Het wordt dus even afzien maar we zijn dolgelukkig met ons nieuwe huisje en ons wondermeisje wat elk moment kan komen.. Ja, wij wilden dus uitstellen ivm crisis maar niet gelukt, gelukkig !
Wel over nagedacht, maar niks van aangetrokken. Er is altijd wel een reden waarom je nog even kan wachten. Als je zo begint, dan blijf je bezig en voor je het weet gaan er jaren voorbij.
Lijkt mij niet meer dan logisch eerlijk gezegd! Van liefde alleen wordt een kind niet groot en je wilt je kind toch ook wat te bieden hebben en niet met financiële zorgen laten opgroeien.
Wij hebben daar ook heel erg mee gezeten omdat we met 2 huizen zitten. Alleen ben ik 31 en vl 30 dus de klok begint te tikken en de wens is zo enorm groot dat we wel al gestopt zijn met de pil. We hebben het niet slecht maar als er een kindje is zullen we het wel financieel zwaar krijgen, hopen dat voor die tijd mijn huisje is verkocht of we het in ieder geval kunnen verhuren. Ben overigens nog niet zwanger dus nu nog niks om zorgen over te maken haha.
Ben blij dat mijn ouders er ook gewoon voor gegaan zijn in de crisisjaren Hier is er echt wel het besef dat ik in deze tijd meer kans heb om mijn baan te verliezen, maar goed, die kans heb je altijd en zoals anderen ook al zeggen "dan is er altijd wel wat". Dus nee, hier laten we ons niet tegenhouden door de crisis.
Ach, niemand kan in de toekomst kijken. Toen onze oudste werd geboren, 13 jaar geleden, ging alles ons financieel nog voor de wind (nu nog niks te klagen hoor!) en bij de twee kinderen daarna ook. Toen nr. 4 kwam begon de crisis net goed. Je kunt je kinderen nu toch ook niet meer "wegdoen" door de crisis. Je kunt nu dus wel wachten, maar stel dat het over drie jaar weer beter gaat; wie zegt dat het 10 jaar dáárna nog steeds goed gaat???? Wie weet is er dan alweer een nieuwe crisis..... Wij zouden ons er dus niet door laten weerhouden (alhoewel ons gezin nu echt compleet is), tenzij we écht niet meer rond konden komen (bijstand, voedselbank, enz.).
Nee, wij ook niet. Wel goed nadenken over of we het kunnen betalen. We leven goed, niet ruim, en doen onze boodschappen al zuinig. Maar zolang we het okay kunnen betalen gaan we het niet uitstellen, was onze reactie. Het leeftijdsverschil wordt ook groter en crisis blijft misschien wel een tijd. Kijk, als je van de voedselbank moet leven snap ik het ja. Dan had ik dat ook niet gedaan. Maar dat is dus bij ons gelukkig niet zo. Blijf maar kindjes maken Ik zit ook in het onderwijs, dus wil in de toekomst ook wel werk hebben hihi
nee totaal niet bij nagedacht. Wij hebben persoonlijk ook amper last van de crisis/ Manlief heeft een goede baan die ook niet snel op de tocht zal staan. ik kan gewoon thuisblijven voor de kids. Qua financien zitten we best goed, het zal met een 2e erbij wel iets krapper worden, maar evengoed nog steeds behoorlijk goed (ik maak er graag een sport van om op de kleintjes te letten, ook al hoeft het niet eens)
ik ben een alleenstaande moeder met 3 kindjes en ik red het voor nu ook nog prima als ik eerlijk mag zijn . Let op wat ik koop en wat ik uitgeef en mijn kindjes komen niks te kort kwa kleding, schoenen,voedsel,drinken enz enz enz belangrijkste wat ze krijgen is meer dan genoeg liefde
Dit dus! Wij zijn in een zeer goede tijd begonnen voor kinderen, en hebben er 4 jaar op moeten wachten. Wat er in die tijd allemaal is gebeurt zal ik je besparen, maar toen Beer werd geboren, heeft mijn man 6 maanden thuis gezeten. Klote,tja, maar goed we hebben Beer nu, en ook met minder kan je t redden. Maar is t zonder kind maar net te halen, dan zou ik er anders over denken. Wat er niet is, kan je ook niet opmaken, dus dan heb je eigenlijk geen keus.
nee, want wij hebben geen last van de crisis maar mochten we daar last van hebben gehad dan zou ik echt 100 x beter nadenken
Nee hoor, alleen als ik echt te weinig geld zou hebben om te eten of kleren te kopen ofzo, dat is gelukkig niet het geval. Alleen mijn gezondheid en situatie qua zwangerschappen (cervixinsufficiëntie, bekkenklachten) heb ik laten meetellen.
Ja en nee, natuurlijk hebben wij er over gedacht en het besproken. Samen kwamen we tot de conclusie dat het voor een kind waarschijnlijk juist BETER is om in een tijd op te groeien dat niet alles vanzelf sprekend is. dus op een manier heeft de crisis bij ons wel degelijk meegespeeld. Misschien als we ooit zouden gaan denken aan een tweede en de crisis zou nog steeds gaande zijn dat het ons er van zou weerhouden, maar nu zeker niet.
Niet zozeer met de crisis. Maar wel met dat er nu niet genoeg ruimte zou zijn voor een 2e kindje, maar de wens is wel heel groot!