Ik heb even zitten googlen op het suiker-verhaal; op Nederlandstalige sites kwam ik 0 info tegen, maar in het engels wel: Studies also confirm that too much sugar not only risks the development of gestational diabetes, but it can also cause big babies—increasing the likelihood of a C-section for some women. Even if gestational diabetes does not develop, higher blood sugar levels are not uncommon during pregnancy. According to ACOG, macrosomia (a very large baby) occurs when the mother’s blood sugar level is high throughout pregnancy. This allows too much sugar to go to the baby and can cause the baby to grow excessively large. If the baby is too large, delivery can be difficult, including problems delivering the baby’s shoulders and an increased risk of caesarean birth Waarom heb ik dan toch zo'n ongelofelijke trek in fruit?
@katjepatatje Als ik de zwangerschap c.q. bevalling van mijn vriendinnen in NL vergelijk met hoe het er hier aan toe gaat, is het hier toch ook wel een medische bedoening. Je wordt geacht in het ziekenhuis te bevallen en daar minstens 5 dagen (bij een normale bevalling) te verblijven . Vond ik wat bij de eerste wat minder, maar ik geloof nu met de 2e dat het wel lekker is om straks 5 dagen gepamperd te worden ... De mensen hier kijken toch een beetje vreemd aan tegen de gang van zaken in NL. Ze vinden het een beetje spartanisch allemaal. Terwijl volgens mij de Nederlanders vinden dat je niet zo betutteld moet worden tijdens de zwangerschap vinden de Duitsers juist dat je niet vóórzichtig genoeg kan zijn. Tot aan het overdrevene aan toe. Mijn man is Duits en weet natuurlijk niet beter dan hoe het in Duitsland gaat, had ook weinig belangstelling in een thuisbevalling.... Hoe is dit eigenlijk bij jullie? Waarschijnlijk hebben jullie het wel ergens vermeld, maar zijn jullie partners Nederlands of wonen zij ook in hun thuisland/vaderland? Groetjes Esther
@katjepatatje: gek he, dat er op nederlandse sites niets over te vinden is. Maar ik denk dat je gewoon (met mate nl) fruit kan blijven eten hoor, is veel gezonder dan snoepen en ook goed voor de vitamientjes.. Zou gewoon goed afwisselen en kijken of je watermeloen en druiven een beetje kan vermijden. Banaan bevat relatief weinig suiker en zou ook moeten helpen tegen krampen.. @Esther1976: 5 dagen is wel lang als je je goed voelt denk ik, maar als je je niet zo goed voelt is het wel fijn om verzorgd te worden.. Wordt je in dld wel door de verpleegkundigen verzorgd of is het daar normaal dat familie komt om je te verzorgen? Mijn partner is spaans en hij woont dus ook in zijn thuisland. Gelukkig hebben we over veel dingen wel dezelfde ideeen ondanks dat die behoorlijk afwijken van de normale gang van zaken hier. Het is hier bijv. normaal dat de hele familie al tijdens de bevalling in het ziekenhuis zit te wachten en dan vervolgens de hele dag blijven (hier kennen ze geen bezoekuren, mensen mogen zelfs ´s nachts blijven ondanks dat er meerdere mensen op een kamer liggen). Hier zit ik dus echt niet op te wachten, mijn schoonmoeder staat erop dat we haar bij de eerste wee bellen en zij met ons mee gaat naar het ziekenhuis, terwijl wij van plan zijn te bellen zodra de baby er is en ik tijd heb om me even te douchen. Ook willen wij de eerste dag alleen onze ouders en broers/zussen een uurtje (en dus niet de hele dag) op bezoek hebben. Eigenlijk willen we in het ziekenhuis bijna geen bezoek ontvangen, maar hier is het normaal dat het halve dorp (vele verre familie) in het ziekenhuis op bezoek komt in de eerste 2/3 dagen. Ook wat betreft het bekendmaken van de naam krijgen we soms verontwaardigde reacties, wij maken de naam pas bekend als hij geboren is en hier is dat dus niet normaal... Merk jij wat dat betreft veel verschillen tussen NL en dld?
@AMS Ohja ik ben het helemaal met je eens, 5 dagen is héél erg lang als je je goed voelt! Op een gegeven moment weet je ook echt niet meer wat je zo´n hele dag binnen moet doen.. Het bezoek blijft (in tegenstelling tot in Spanje ) hooguit een uurtje dus dan duurt de dag lang! De verzorging wordt gedaan door een zgn "Hebamme". Dat kan je vergelijken met verloskundigen die werkzaam zijn in het ziekenhuis. Ze hebben vaak hun eigen praktijk in huis, waar ook "pufcursussen" gegeven worden, maar zij zijn verbonden aan een ziekenhuis en begeleiden samen met een gyneacoloog jouw bevalling. Wel fijn dat jouw man het eens is met hoe jij erover denkt. Je zult dan met de schoonfamilie nog wel regelmatig ergens tegenaan botsen door deze verschillen in cultuur... Het lijkt mij moeilijk om goed duidelijk te maken dat het niets persoonlijks is, maar dat je gewoon echt even met je eigen gezinnetje wilt zijn zo vlak na de geboorte. Ik moet wel zeggen dat ik het eigenlijk wel een voordeel vond bij de geboorte van mijn zoontje, dat al veel mensen in het ziekenhuis op kraambezoek zijn geweest. De tijd die je daarna thuis hebt is wat rustiger, omdat al veel mensen geweest zijn. Met betrekking tot de naam en het geslacht is het wel heel herkenbaar ; in Duitsland wordt doorgaans verteld wat het wordt en direct ook hoe het gaat heten. Daar doen wij dus ook niet aan mee. De oma van mijn man snapte hier echt helemaal niets van: hoe moest zij nu weten in welke kleuren ze moest gaan breien!! Maar wij houden voet bij stuk. Ik begrijp uit jouw verhaal dat thuisbevallen er in Spanje ook niet in zit. Hoe is het verder met de onderzoeken, heb je ook meer echo´s dan de standaard 2 die je in NL hebt? Groetjes Esther
Thuisbevallen kennen ze hier idd ook niet. Aan de ene kant vind ik het wel jammer, maar aan de andere kant vind ik het toch ook niet zo´n fijn idee omdat het ziekenhuis niet zo dichtbij is als in NL en vaak is er op de ambulance alleen een chauffeur aanwezig (zonder medische opleiding)... Ik geloof dat ik hier in totaal 3 echos krijg. Ik heb er een met 12 en een met 20 weken gehad en geloof dat ik er nog een met 33/34 weken krijg. Wat onderzoeken betreft weet ik niet precies wat in NL gebruikelijk is. Hier heb ik met 10 weken bloed en urine onderzoek gehad (oa voor suiker). Met de 12 weken echo doen ze ook meteen een inwendig onderzoek en controleren ze op baarmoederhalskanker. Met 25 weken heb ik nog een suikertest in het ziekenhuis gehad (bloedprikken, flesje glucosedrank drinken, uur wachten en nogmaals bloedprikken), dit wordt hier standaard gedaan en op datzelfde moment moet je ook weer urine inleveren. Deze week heb ik een tetanusvaccinatie gehad en verder weet ik eigenlijk niet wat er nog gaat komen. Ze zijn hier niet zo van informatie geven, je moet er echt om vragen en als je geluk hebt krijg je antwoord (vaak ook niet).
@esther: bedankt voor je beschrijving van het Duitse systeem. Lijkt zo te zien wel op die in Frankrijk, hoewel je hier iets eerder naar huis gestuurd wordt. @AMS: ik ben weer gerustgesteld, en eet weer lekker veel sinaasappels, nectarines, bramen en weet ik het wat! Wat een gedoe lijkt me dat met zo'n familie die de hele bevalling aanwezig wil zijn. Wel fijn dat er familie is, maar ik zou er zelf niet tegen kunnen. Gelukkig dat je partner ook niet zo'n zin heeft daarin. Mijn man is Nederlands net als ik, en mijn Frans is toch wel een tikkie beter, maar niet perfect. We hebben hier dus geen familie, wel wat vrienden. Het is in de communicatie met artsen echt lastig om jezelf duidelijk te maken. Zeker met de mentaliteit hier van 'zo, gaat u dit maar slikken', zonder uitleg. Weet je wat ik nu zo ongelooflijk mis? Marktplaats! Hier zijn ze nog niet zo van het internet, en als ik iets op internet vindt, is het meteen 300 km verderop. We gaan dus maar wat rommelmarkten af, en als we in NL zijn, wordt het inkopen geblazen.
@katjepatatje: de meeste verkopers versturen ook wel naar het buitenland hoor. Ook kun je hier op het forum kijken, daar heb ik ook 2 x iets gekocht (inc. box) en dat hebben ze gewoon hier naar toe gestuurd. Ik weet niet hoe de prijzen voor babyspullen in frankrijk zijn, maar ik ben ondanks de verzendkosten echt een heel stuk goedkoper uitgeweest door dingen vanuit NL (en duitsland, daar zijn de maxicosi´s lekker goedkoop) te laten komen. Ik denk dat ik zo´n 600 € goedkoper uitben dan dat ik alles hier had gekocht. Wat familie betreft op zich wel fijn, maar schoonfamilie is toch (voor mij dan) even anders dan mijn eigen familie. Nou zou ik ook mijn eigen familie niet in de wachtkamer willen hebben zitten tijdens de bevalling. Soms is het wel vermoeiend, want als het aan mijn schoonouders ligt eten we daar elke dag en komen we het liefst nog bij hun in huis wonen ook... En wat er naar het ziekenhuis wil komen is niet alleen directe familie, bv ook nichten van mijn schoonmoeder!! (waarvan ik de meeste wel ken van gezicht, maar van sommigen de naam niet eens weet). Ach ja, je krijgt je schoonfamilie (familie trouwens ook) er gewoon bij cadeau en gelukkig hebben ze allemaal het beste met ons voor..
dag dames! ja, Noralie, ik kijk hier af en toe nog wel even hoor! Ik las net jullie stukjes over suikers en grote kinderen... de gyn zei de vorige keer dat de baby mijn bouw heeft (dat is stevig; manlief is veel fijner gebouwd). Misschien toch ook maar opletten met suiker dan! Ook ik heb me suf gegeten aan meloen (galia) en druiven... toen was dat ongeveer het enige wat me smaakte. Gelukkig ben ik niet meer misselijk, maar fruit is toch echt wel mijn favo eten! Weten jullie of er in perzikken veel suiker zit? Die vind ik zoooo lekker!! Het fruit is hier in israel ook wel errug hemels hoor!! Verder gaat het dus goed hier! Ik voel de kleine nu een week; flink actief! En deze week voor het eerst niet meer misselijk geweest!!
@ AMS: je hebt gelijk dat het vaak nog goedkoper is, zelfs met verzendkosten erbij. Maar buggy's en meubeltjes zijn nu niet echt makkelijk te versturen, en zijn dingen die ik toch graag even zie. Och ja, we kunnen niet alles hebben nietwaar? Op de Duitse eBay zijn ook wel mooie koopjes te vinden. Ik ga ook aan de katoenen (voorgevormde) luiers, en die vind je ook goedkoop op eBay. Babyspullen, zowel nieuw als tweedehands, zijn hier behoorlijk prijzig. Gelukkig zijn hier in de buurt wel vaak rommelmarkten. Alleen ben ik begin maart uitgerekend, en zijn rommelmarkten alleen 's zomers. Ik heb dus nog een krappe twee weken om daar wat te scoren. En ik ga over anderhalve week een paar dagen naar Nederland, en heb mijn favorietenlijstje al vol staan met marktplaats-advertenties. @Sannah: hier is een lijstje van de top 10 vruchten met het minste suiker: Top 10 vruchten met laagste suikergehalte Ik lees overal dat banaan, druiven en meloen de grootste suikerbommen zijn. En hier van alle vruchten de bestanddelen, o.a. suiker: Fruit Nutrition Facts. Nutrient Facts For Fruits, Content Charts. (maw: eet lekker perziken!)
Sannah, wat fijn dat je niet meer misselijk bent! Lijkt me echt heel vervelend dat je met zulke hoge temperaturen misselijk bent geweest.. En super dat je je kleintje voelt, speciaal he? Katjepatatje, wij hebben bijv de kinderwagen en maxicosi hier in de winkel bekeken en toen in NL en Dld besteld. Alleen de kinderwagen zat al 300 € verschil in.. Maar als je toch naar NL gaat is het idd fijner het te kunnen bekijken. Alvast veel plezier in NL.. Ik weet trouwens niet of je met de auto gaat (afhankelijk daarvan kun je nl meer of minder meenemen) maar ik heb al het beddengoed ed bij de hema vandaan (nou ja, mijn moeder laten halen) hier heb ik heel veel geld mee bespaart, hier betaal je namelijk zo 40 € voor een lakensetje.
Katjepatatje: bedankt voor je links! Ik heb even gekeken en zit wel goed: de druiven laat ik al staan, maar die zijn er inmiddels toch al minder hier. En 1 appel per dag is normaal. Heerlijk die perzikken!!! Gelukkig kunnen die geen kwaad Ik was eerlijk gezegd even een klein beetje 'ongerust' want het is het enige wat ik echt de hele dag kan eten en ik heb niet zo'n zin in een mega baby doordat mama teveel perzikken heeft gevreten! Heb net weer 2 bakken gehaald bij ons groenteboertje. Hij keek me aan en zei: 'you want 2?!?!' Ik zei: 'yes, I think the baby really likes them!!' Hij lachen... en hij keek nog wel heel moe en chaggie toen ik kwam! (ramadan denk ik...?? maakt de mannen hier in de stad toch wel wat negatiever in hun gedrag vrees is) Ja AMS het is echt zo lekker dat ik niet meer misselijk ben!! Zolang ik maar op tijd en genoeg eet en me niet al te moe maak! Gister zijn we een dagje weg geweest naar het noorden en daar was het nog warmer. Ik heb op zich heel relaxed aan het meer gezeten onder een parasol en met een windje, maar dan ben ik 's avonds alsnog enorm moe en was ook wat misselijk. Maar Goddank ben ik dan vandaag weer fit, terwijl ik voorheen dan een dag beroerd was. Het echte genieten is nu begonnen!! We gaan vanmiddag voor een 3D echo!
Ohh, het is veel te lang geleden dat ik hier ben geweest! AMS, bedankt voor je berichtje, want zodoende bedacht ik me dat ik inderdaad mijn verhaal maar eens moest posten hier. Ik ben dus vorige week maandag om 15:45 bevallen van een prachtige dochter, Julia Hosannah. 3610 gram en 54 cm. Om 4 uur 's nachts werd ik wakker met onwijze buikpijn en ik wist meteen dat het begonnen was. Na 20 minuten timen bleken de weeën al heel regelmatig om de 5 minuten te komen, en heb ik mijn man wakker gemaakt om het ZH te bellen. De kreißsaal (verlosafdeling van het ZH) liet me zelf kiezen of ik al wilde komen of niet. Ik vond het nogal heftig en snel gaan, dus we gingen lekker meteen die kant op. Kwart over 5 waren we in het ZH en kreeg ik een CTG en werd ik getoucheerd. Ik had pas 1 cm ontsluiting en ze gingen een echo maken om te kijken hoe ze lag. Julia bleek een sterrenkijkertje, en de bevalling kon wel eens lang gaan duren... Na een poosje in bad (wat helemaal niet beviel) kreeg ik om half 9 een pethidine spuit, omdat de weeën al zo snel en heftig waren, maar de ontsluiting nog niet echt vorderde (2 cm inmiddels). Die spuit maakte de weeën wat minder pijnlijk, maar ook onregelmatiger. Ik kreeg een soort dubbele weeën (kamelenweeën noemden ze het ), waarbij er een sterke wee kwam en meteen daarna nog eentje die minder pijnlijk was. Daarna kwam dan weer een pauze van een paar minuten. Om 11 was die spuit uitgewerkt en had ik 3 cm ontsluiting. Het vorderde dus maar langzaam. Na nog een CTG werd er rond het middaguur toch een PDA (ruggenprik) aangeboden. Het leek toch wel serieus begonnen, maar omdat ze dus met haar gezicht naar boven lag duwde ze niet goed tegen de uitgang en ging die dus niet snel genoeg open. Om half 2 werd uiteindelijk de PDA gezet. Lastig! Ik moest heel stil zitten, tijdens een wee. Gelukkig ging het in 1 keer goed. Vanaf dat moment was het veel beter te doen, maar mijn rechterkant bleef gevoelig. Na 1,5 uur was de pijn rechts inmiddels weer helemaal terug gekomen en ik heb steeds gejammerd of die Frau Doktor weer kon komen om meer bij te spuiten. Zeker toen ze ging toucheren en constateerde dat ik 5 cm ontsluiting had. Ik moest nog wel even! Die dokter liet op zich wachten en inmiddels moest ik onwijs naar de wc. De hebamme bracht de postoel en ik moest zo onwijs nodig poepen! Er kwam natuurlijk niets, want dit waren de eerste persweeën!!! De hebamme bleef irriterend kalm en zei dat ik echt niet mocht persen met maar 5 cm ontsluiting. Ik heb er 3 weggezucht op die stoel en daarna nog eentje op bed. Toen zei de hebamme dat ze toch maar even ging toucheren om te kijken of het niet opeens sneller was gegaan. En wat bleek? Volledige ontsluiting! Ik mocht zachtjes meepersen als ik wilde, en de hebamme begon druk heen en weer te lopen met bakjes en doeken en riep naar de dokter dat ze moest komen. Een kwartier later was Julia geboren!! Uiteindelijk is om 3 uur die 5 cm ontsluiting geconstateerd, om half 4 volledige ontsluiting en om kwart voor 4 was ze er. Een supersnel laatste uurtje dus, en ik ben er zonder scheur of knip doorheen gekomen. Over Duitsland en bevallen niets dan lof! Ze controleren alles goed, de kreißsaal was een mooie kamer met een fijn bed en een soort dikke lap stof vanaf het plafond, wat echt mijn buddie was tijdens de bevalling. Er was een bad (wat ik niet fijn vond, maar het was er wel) en een douche en genoeg ruimte en mogelijkheid om je vrij te bewegen. Ik voelde me echt als in een hotel. Omdat ik natuurlijk daarna ook een paar dagen mocht blijven, kreeg ik ook meteen tijdens de bevalling steeds al eten aangeboden. Ik heb het nauwelijks opgegeten, maar manlief had dan ook wat te knabbelen tussendoor. Na de bevalling hebben we eerst ongeveer 1,5 uur voor onszelf gekregen, en daarna was de U1 (eerste onderzoek). Hierbij doen ze meten, wegen, navelstreng kort afbinden en de dokter kijkt kort of alle vingers, tenen en een goede hartslag en ademhaling aanwezig is. Vervolgens werden we samen naar onze kamer gereden. Vanaf 36 uur mag officieel de U2 worden gedaan (tweede onderzoek) en bij ons was dit donderdagochtend (deze kinderarts deed het liever niet zo vroeg). Hierbij wordt nog eens goed gekeken naar alle reflexen (loopreflex, schrikreflex), de rug en de organen, en ze wordt weer gewogen. Dit gewicht wordt ook overal weer genoemd als het 'entlassungsgewicht', oftewel het gewicht waarmee ze je uit het ziekenhuis ontslaan. Op woensdag hebben ze bij ons de hoortest en de hielprik gedaan. De hielprik is hier eigenlijk geen hielprik, maar gewoon een bloedafname. Wel sneu, want ze moeten dan ook echt een ader zoeken om in te prikken, maar Julia was erg dapper. Met de borstvoeding helpen ze ook erg goed. Ze hadden in het ZH een heel gezellig, knus kamertje wat alleen toegankelijk was voor mama's met baby's. Hier kwam ook regelmatig een hebamme kijken hoe het ging, en die gaf allerlei tips en hulp bij het aanleggen. Dit heeft er bij mij echt voor gezorgd dat ik uiteindelijk met die BV rondkwam en Julia het ook snapte. Voordat we naar huis gingen, donderdagmiddag, was de stuwing begonnen en kon Julia redelijk goed drinken. Erg fijn om dan naar huis te gaan! Ik voelde me daardoor een stuk zekerder! Nou, het is een lang verhaal geworden, maar ik wil graag mijn verhaal ook kwijt, zeker over Duitsland. Er is zoveel wat wij door ervaring geleerd hebben, en dat was niet altijd zo fijn. Als je dus vragen hebt over hoe het hier werkt, dan graag via PB!! Ik weet niet hoe vaak ik hier alles mee lees nu. Heel veel succes allemaal met bevallen in het buitenland, en laat je niet gek maken! Er worden baby's geboren over de hele wereld en meestal komt dat helemaal in orde!
Oh, Esther, jouw verhaal is zo herkenbaar! Ik vind het heerlijk nu bij de eerste om zo gepamperd te worden, maar ik had aan het einde van mijn zwangerschap ongeveer 12 echo's gehad!!! Gewoon even voor de zekerheid wordt er heel gemakkelijk nog even gekeken, even gecontroleerd. Als ik de frauenarzt ook belde met een vraag, dan moest ik eigenlijk altijd meteen langs komen... Ik heb de meeste vragen dus hier op het forum gedumpt
Gefeliciteerd Gentle. Klinkt alsof het allemaal heel erg goed is gegaan. Geniet maar lekker van jullie meisje!
Sorry, ik heb het de laatste tijd hier niet meer gevolgd. Ik zie wel dat Gentle bevallen is: gefeliciteerd! Ik ben 10 augustus bevallen van Joris! Ik zat al een paar weken in Hong Kong (we wonen zelf in China) de bevalling af te wachten. Om 13 uur braken m'n vliezen tijdens het inwendig onderzoek bij de dokterspraktijk. Nog snel even een pyama en deo gekocht en toen met de taxi naar het ziekenhuis. Om 14 was ik daar en waren de weeen ook wel op gang. Ondertussen moest mijn man uit China komen. Hij kwam om 16:30 binnen en om 17 uur is Joris geboren. Erg snel dus. Wel lastig dat ik grotendeels alleen op de verloskamer zat tijdens de weeen, maar verder mag ik niet klagen. Er was wel een stukje placenta achtergebleven dat de dokter er nog geprobeerd heeft uit te halen (auw!!) en uiteindelijk heb ik daar 2 dagen later een curretage voor gehad. Het ziekenhuis was hier ook super. Het eten was echt superlekker, net een goed restaurant. En de zorg ook. De start was daarom ook een stuk relaxter dan bij ons eerste kindje. Hoe lekker het toen ook was om direct weer naar huis te gaan, die eerste nachten hebben we toen grotendeels overgeslagen. Met Joris gaat het erg goed. Tot nu toe is het een makkelijk mannetje dat veel slaapt en goed drinkt bij me. Nou dat was het even snel. De kleine baas wil weer eten.
@Gentle: van harte gefeliciteerd, en leuk dat je je verhaal wil delen! Wat fijn dat ze jullie 1,5 uur met rust hebben gelaten na de bevalling. Geniet maar van de kleine @Kaatjesmam: ook van harte gefeliciteerd! Het is zeker snel gegaan en zo te lezen is het een goede keus geweest om naar Hong Kong te gaan. Ik heb nog even een praktische vraag: hoe zit het eigenlijk met het 'wettelijk maken' van je kindje? Als je wilt dat deze de NL-nationaliteit krijgt, moet je dan naar de ambassade? En met wat voor papperassen? Ik geloof dat ik voor het aanmelden bij de gemeente hier in Frankrijk in ieder geval een meertalig uittreksel uit het huwelijksregister (in NL) moet hebben.
Katjepatatje- Je kindje heeft automatisch de NL nationaliteit. Alleen als je een NL paspoort voor de kleine wilt zal je die moeten aanvragen. Mijn zoon heeft alleen een Amerikaans paspoort maar is "dual citizen". Als hij ooit besluit dat hij een NL paspoort wil, kan hij die aanvragen zonder problemen.
Gentle en kaatjesmam, wat fijn dat alles goed is gegaan! Geniet lekker van jullie baby´s... Wat betreft de nederlandse nationaliteit is idd wat lynnami al zegt (had de vraag aan de nederlandse ambasade gesteld), als jij zelf de nederlandse nationaliteit hebt krijgt jou kindje dat automatisch ook. Ik geloof wel dat je een uittreksel van het geboorte register (van de franse gemeente waar je woont) moet laten vertalen en laten registreren. Misschien kun je een mailtje naar de nederlandse ambasade in frankrijk sturen, zij kunnen je ws precies vertellen wat je moet doen.
Gentle, gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Wat mooi om jouw verhaal te lezen en ook dat je zo enthousiast bent over het bevallen in Duitsland. Zelf vond ik het ook een hele mooie ervaring, maar ik proefde nog wel eens wat kritiek (jaloezie...) bij het onderwerp ruggenprik. Hier in Duitsland gaat het heel gemakkelijk is mijn ervaring. Er werd mij gevraagd of ik een ruggenprik wilde en ook nadien kwam de anesthesiste regelmatig om de hoek kijken of er nog wat "bijgespoten" moest worden... Ik vond het heerlijk om na een paar uur de ruggenprik te krijgen doordat ik ook echt het gevoel had de bevalling "mee te beleven" in plaats van het, tot dan toe, in een soort van trance te zitten. Als ik jouw verhaal lees krijg ik er gewoon weer zin in , maargoed ik moet nog even.... Geniet maar lekker van deze mooie (en af en toe ook HEEL VERMOEIENDE ) periode. Groetjes Esther