Hi meiden, Wat rot zeg wat jullie allemaal hebben meegemaakt qua depressie e.d! Ik zit een beetje in dezelfde situatie. Ben nu 23 wk zwanger van mijn 1e kindje. Heb vlak voor mijn zwangerschap een behoorlijke depressie gehad en slikte dus ook ad. Ik was een heel end op de goede weg toen ik zwanger raakte. Dit was niet gepland en vrij onverwacht. Maar begrijp me niet verkeerd want het is geen seconde ongewenst geweest en we zijn dolgelukkig met ukkie! Ik ben, omdit ik dit zelf heeel graag wilde, gaan afbouwen met de ad, uiteraard in overleg met de psych. Dit ging vrij snel en niet met veel moeite, wel wat ontwenningsverschijnselen maar dit heeft slechts 2 weekjes geduurd. Nu heb ik me de afgelopen weken echt supergoed gevoeld. Voel me geweldig en geniet volop van het gerommel in m'n buikje . Sinds een week of 2 merk ik dat ik weer wat gestresst ben en weer lichte klachtjes krijg zoals angstig, onrustig en licht sombertjes. Zeer draaglijk nog hoor maar goed is het natuurlijk niet. Het verergert wanneer ik moe ben en heb toch ook wel regelmatig last van harde en gespannen buiken. De vk en psych willen dat ik uit voorzorg deels de ziektewet inga, maar vind het erg lastig om hiermee op m'n werk aan te komen. Ben tenslotte net hersteld na een depressie. Ben nu wel een beetje bang dat dit voor mij misschien ook een pre-natale depressie wordt, daar zit ik natuurlijk niet op te wachten. Wil graag zonder ad de zwangerschap doorkomen dus vrees dat er idd niks anders op zit dan rustiger aan doen en dus ook minder werken. Ben wel blij dat ik hier wat herkenning vindt want er wordt idd niet veel over gesproken op forums. Babs, super dat je weer zwanger bent en probeer er lekker zoveel mogelijk van te genieten! En idd, iedere zwangerschap is anders dus probeer je niet te druk te maken he!! Debby, knap dat je het zo snel alweer aandurft! En zoals ik hierboven al schreef, iedere zwangerschap is anders dus maak je geen zorgen!
He faith...jeetje, wat ben jij al ver! Wij zitten hier nog de dagen af te tellen tot onze 12 wkn echo's en jij bent al 23 weken!! Vervelend dat je je nu niet lekker in je vel voelt zitten, maar ik zou toch maar naar je VK luisteren. Je hebt het niet uitgekozen en hoe vervelend je het ook vindt voor de werk, je moet maar zo denken...ukkie gaat voor alles. En een gestresste zwangerschap is ook niks, natuurlijk! Wellicht voel je je al veel sneller beter, omdat de druk even van de ketel is, maar nu leg je jezelf best een druk op! Afbouwen van ad is niet de makkelijkste onderneming en je bent toch wat kwestbaarder dan mensen die nog nooit een depressie mee hebben gemaakt, uit angst dat het terugkomt! Ik heb vorige week ook op mijn werk moeten vertellen dat ik de nieuwe functie die ik net had geaccepteerd, toch niet kon gaan invullen. Ik heb nl ook nog ADHD en slik tijdens mijn werk Ritalin..dit kan natuurlijk niet tijdens de zwangerschap, dus ik zou mezelf echt enorm veel geweld aandoen om in een zwangerschap die ik al niet makkelijk vind en zonder Ritalin aan een nieuwe functie te beginnen. Maar...mensen rekenden wel op mij, taken waren al verdeeld en ineens kom ik erachter dat ik zwanger ben. Dit keer heb ik er geen slepende zaak van gemaakt omdat ik me schuldig voelde..ik ben meteen duidelijk geweest en uiteindelijk hebben ze er ook meer aan wanneer ze weten waar ze aan toe zijn, dan iemand die zich steeds ziek meld. Aan de andere kant kan ik niet in jouw situatie kijken...ik weet niet of je redelijk safe zit qua vast contract bijvoorbeeld, maar plaats jezelf en ukkie wel voorop, hoor!!
Hi Babs, Ik heb idd een vast contract dus wat dat betreft hoef ik niet bang te zijn. Het is meer dat ik het gewoon erg rot vindt en dan ik ook nog eens kan begrijpen dat mijn werkgever niet blij met mij is. Ik werkte daar een half jaar, ze waren super tevreden met me en kreeg een vast contarct, en toen kwam de depressie (had overigens niks met werk te maken maar met mijn jeugd). Ben 2 weken thuis geweest en ben vervolgens weer voor een paar uurtjes gaan werken per dag. Dit heb ik binnen circa 3 mnd weer opgebouwd tot fulltime. Ondanks de best zware depressie best wel snel vind ik zelf. En zo'n 2 maanden later kom ik met de mededeling dat ik zwanger ben. Mocht niet minder dan 4 dgn werken na mijn verlof want dat is niet mogelijk bij ons op de afdeling (onzin!) dus heb er toen uiteindelijk ouderschapsverlof tegenaan gesmeten want dat kunnen ze niet weigeren natuurlijk. Ga dus iig het 1e jaar 3 dgn per week werken ipv 4 dgn. Ook daar zijn ze niet blij mee maar goed. En als ik dan nu ook al begin met minder willen, of eigenlijk moeten, wwerken totaan mijn verlof, tja kan me best voorstellen dat ze dan van me balen. Maar goed, aan de andere kant is het nog maar 3 maanden totaan mijn verlof en wat is nou 3 mnd? Maar erg goed van je dat je meteen zo duidelijk bent geweest op je werk, en dat terwijl je het misschien liever nog niet had willen vertellen totaan de 12weken echo! Zo weet je werkgever idd wel wat hij aan je heeft!
He Faith, Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt richting je werkgever, maar vergeet niet dat zij altijd vanuit het belang van het bedrijf kijken en het hun taak is om capabele mensen op de juiste plaatsen te hebben...ze zullen niet vanuit jouw oogpunt de zaak bekijken, dat is weer jouw taak!! Ik wilde het ook weer eerst met allerlei mensen overleggen dat ik die nieuwe functie niet zou gaan trekken en het eerst aan mijn baas voor gaan leggen, tot ik me besefte dat zij helemaal niet weten hoe ik me voel, dus ik heb de knoop zelf door gehakt..niet eens met mijn man overlegd, die terecht ook zei; "ik kan niet inschatten hoe jij je voelt". Maargoed, wat ik wou zeggen...denk aan jezelf! Je kunt na de zwangerschap ook weer laten zien dat je een goede werknemer bent!!!
Was ik ook weer een keertje... Mn werk is afschuwelijk. Het is echt vreselijk. Weet ook echt niet hoe ik er doorheen moet komen. Kan nu ook niet meer stoppen, want dan heb ik ook geen recht op ww omdat ik zelf stop met werken. Als ik niet zo dom was geweest te gaan werken, had ik nu ww gehad. Dan had ik meer geld gehad dan dat ik nu heb voor een hele maand werken.... Is nogal frustrerend. Maar genoeg gezeurd... Babs - jouw echo is al bijna! Spannend hoor. Hoop dat het allemaal weer helemaal goed is. Faith - heftig wat je hebt meegemaakt. Is zo erg een depressie. Hoe moeilijk het ook is ik denk toch dat je moet doen wat de vk en je psych je aan heeft geraden. Snap wel hoe je je voelt en dat je je misschien schuldig voelt. Maar het is belangrijk om aan jezelf te denken. Met mij gaat het depressie techisch geloof ik wel redelijk nu. Al ben ik wel heel onrustig, maar denk dat dat met mn werk te maken heeft. Vind het zo erg om van zo'n leuke zelfstandige baan naar een vreselijke flut baan te gaan waar ik veel minder mee verdien en veel meer tijd mee kwijt ben. Het is gewoon niet leuk....
Jeetje Roos, wat jammer dat je je werk echt zo rot vindt! Werk je daar nu full-time? Misschien kun je erop aansturen dat je proefperiode niet verlengd wordt? Of het uitzendbureau bellen om alvast te zoeken naar een andere baan, want hier word je niet gelukkig van!! Hier alles ok, morgen werken en daarna de voetbalwedstrijd bij vrienden kijken, dus ik heb weinig tijd om over de echo na te denken woensdag..is maar beter ook. Anders ga ik de uren af zitten tellen... Soms denk ik nog steeds heel even in een vlaag of het wel goed zal zitten, omdat ik best weinig kwaaltjes heb. Vanmiddag ben ik voor het eerst 's middags op bed gaan liggen en sliep binnen een paar minuten, terwijl ik 's nachts prima had geslapen..ik was kapot. Maar verder voel ik me prima en niet veel anders dan ik niet zwanger zou zijn..alleen die borsten, mijn hemel!! Maargoed, het weekend weer aan vrienden verteld dat ik zwanger ben..ik was 3 jaar geleden tegelijk met haar zwanger en zij hebben nu een tweeling, dus ik vond het wel leuk om het ze te vertellen. Daarbij zien we ze niet zo vaak, omdat ze zo ver weg wonen en dan is het toch leuker om het persoonlijk te kunnen vertellen. Zou wel fijn zijn als die echo dan ook goed is woensdag..... Hoest met de rest?
Roos, jeetje wat erg dat je t zo slecht naar je zin heb op je werk. Was natuurlijk al de eerste dag dat je met tranen naar huis fietste, maar 't wordt er dus niet beter op... En dan te bedenken dat je inderdaad beter thuis had kunnen zitten met een uitkering. Nu inderdaad hopen dat het uitzendbureau snel ander en leuker werk voor je vind. Want hier schiet niemand iets mee op natuurlijk. Sterkte meis met de dagen doorkomen. Gelukkig heb je (kleine) Lucas om je daarna weer op te vrolijken. Hoe is 't verder met 'm? Wennen voor m zeker dat mama overdag weer aan het werk is.. @Babs: Spannend morgen! Maar genoeg afleiding eerst nog vanavond, daarna lekker slapen des te eerder is het morgen (zeiden ze vroeger toch ook altijd met je verjaardag/sinterklaas etc ). En leuk dat je het je vrienden heb verteld van de zwangerschap. Ken je 't er met iemand van buitenaf over praten. Ik heb dat helaas nog niet. Moet daarvoor nog bijna 5 weken wachten (eer dat ik terug ben van vakantie). Denk dat t dan ook wel zichtbaar is voor me collega's hoor. Ik heb er eentje bijzitten die 'ziet' t gewoon aan je... (Echo hebben we wel als ik nog aan het werk ben, maar wil eerst familie etc. erover informeren ipv me collega's.) Pff, die borsten waar je t over heb Babs, ik weet wat je bedoelt. Ben afgelopen maand een maat gegroeid, zit nu op 80E volgens de berekeningen. Maar draag nog steeds me 80D sportbh. Heb geen zin om steeds een nieuwe te kopen. En zit nog wel goed, dus hou 't dan ff hier bij. Afgelopen nacht ook voor t eerst geslapen met die sportbh. Voelde toch wel lekkerder dan gewoon bloot. Vanavond maar weer doen... Verder ook geen klachten hier, al blijft die vermoeidheid ook wel hangen. Vanmorgen ook klein beetje maagzuur, maar na wat yoki-drink was dat ook weer voorbij. Hopen dat het weg blijft... Maar Babs, veel succes/sterkte/plezier morgen bij de echo. We duimen voor je dat alles nog steeds goed gaat!!!
Alles ok..hebben het hartje zien kloppen!! Zag er mooi uit, klopt helemaal met de termijn enzo... Vervolgens een gesprek gehad over de pre-diagnostiek nav de vorige zwangerschap met een arts-assistent en een afspraak gemaakt om 9 aug voor de combi-test! Spannend hoor...maar wel weer een klein bergje overwonnen!!
Oh heerlijk babs dat jullie t hartje gezien hebben. En alles ook nog gewoon volgens schema. Nu alleen weer wachten tot 9 augustus. Maar dat gaat sneller dan je denkt hoor. Ik ben van ellende maar even op bed gaan liggen. Gisteren met dat voetbal allemaal weer veel te laat geworden, maar moest gewoon weer om 6 uur op kantoor zijn. En dan ook nog eens de warmte, een huishouden te runnen met aandacht-vragende hond... En zwanger zijn, maar dat doen we er even bij, hihi. Nou meiden, ik doe ff en uurtje me ogen dicht. Spreek jullie later weer!
Babs - wat ontzettend fijn dat de echo helemaal goed was. Super voor je. Is je man met je mee gegaan? Volgens mij heb ik mijn volgende echo een dagje later dan jij. Laura - met Lucas gaat het allemaal goed hoor, hij is het wel gewend dat ik werk, heb ik altijd gedaan, ben nu een kleine 2 maanden thuis geweest. Hij is nu een paar dagen bij opa en oma aan het logeren. Van mn werk kan ik niet meer af volgens mij. Probeer me er nu ook maar bij neer te leggen en er het beste van te maken. Alleen weet ik nu al dat ik het niet vol ga houden als ik wat langer zwanger ben. Het is lichamelijk best zwaar en het zijn erg lange dagen. Zou in principe 32 uur gaan werken. Maar ze hebben me gewoon voor 40 uur ingeroosterd. Ga er nu ook maar niet te moeilijk over doen. Zie wel hoever ik kom.... Heb vandaag luc naar mn ouders in zeeland gebracht. Was weer een heel ritje en lekker warm in de file... Toen ik thuis kwam ben ik meteen in slaap gevallen en ben nu nog een beetje duf. Merk dus net als jullie dat ik wat moe ben. Was vanochtend voor het eerst echt heel erg misselijk. Ben daar wel een beetje angstig voor, ben tijdens mn zwangerschap van lucas echt wekenlang super misselijk geweest. Kon niks meer. Nu heb ik vooral last van mn buik en een beetje gevoelige borsten. Gezellig hoor...
Dames, daar zijn we weer eventjes... Binnen ff bijkomen van de hitte die ons buiten teistert. Mark dat het hier wat rutig aan t worden is, maar zal de combinatie van allerlei dingen zijn. Ik moet me er soms echt toe zetten om maar weer wat te sturen, want t liefst hou ik me zo rustig mogelijk. Is t bij jullie nog een beetje uit te houden met de warmte? Op je werk en thuis enzo... Hier hebben we van die oude luiken aan de buitenkant, dus die houden we dag en nacht dicht. Is nu hier binnen 'maar' 25,5 graden, dus echt een verkoeling als je van buiten komt. Ben alleen benieuwd zometeen boven. Daar zal t wel weer lekker warm zijn. Ramen tegen elkaar open en de waaier erbij, hopen dat t wat afkoelt. Hoe is t verder met jullie? Aan t genieten van de eerste echo's of juist in spanning voor de echo's die komen gaan? Ik moest vandaag nog even snel de verloskundige bellen. Kwamen er gister achter dat de afspraak tegelijk is met de (eventuele) huldiging van het nederlands elftal as. dinsdag. En aangezien me vriend daar dan zeker bij zal zijn... Dus geprobeerd de afspraak te verzetten, maar dat ging niet. Dus dan maar alleen dinsdag op gesprek. Wel jammer, maar is niet anders. Gebeurd ook misschien maar 1x in je leven dat ze wereldkampioen worden he. verloskundige zei trouwens ook dat ze toch nog geen hartje kon laten horen, daar was t nog te vroeg voor (ben dan 8 weken). Dus is niks meer dan een gesprek met 'r. Dit weekend trouwens weer weekend-dienst. Morgen uurtje op kantoor en voor de rest weer telefonisch bereikbaar zijn. Me vriend en een vriendin wilde al naar de Biesbosch as. zondag, lekker varen met zn 3en. Maar ze geven kans op buien op en dan ergens ver op 't water, dat is niet fijn natuurlijk. En dan nog de kans dat ik met spoed naar kantoor moet... En 't belangrijkste, heel de dag in de zon met de zwangerschap is de kans groot op een zwangerschapsmasker. Dus dan maar lekker naar een plas in de buurt, genoeg schaduw waar ik ken blijven zitten, maar me toch wel insmeren met een hoge beschermingsfactor. @Roos: Lucas nog steeds bij opa en oma op vakantie? Jij lekker het weekend er weer naar toe zeker? Lekker bijkomen van het werk. Ik hoop dat het steeds beetje bij beetje beter gaat. Maar kan je geen opmerking over die uren maken tegen het uitzendbureau? Of is die baan niet voor 32 uur geschikt? Nou ja meiden, ik ga me vriend bij een bbq afzetten (werk-afsluiting voor de bouwvak), en daarna nog maar ff lekker op bed gaan liggen. Begin steeds vaker dipjes te krijgen op me werk, en moet echt steeds ff bijslapen. Groetjes!!!!
He Laura, Leuk weer wat van je te horen! T' is hier idd een beetje rustig, maar de eerste euforie van het zwanger zijn is er een beetje af en misschien keert iedereen weer een beetje terug naar de dagelijkse gang van zaken.... Heb een beetje raar gevoel vandaag...een goeie vriendin van mij die 2 wkn langer zwanger was dan ik heeft gisteren haar eerste echo gehad. Wij hadden het hun nog niet verteld dat ik ook zwanger was, daar wilden we mee wachten tot we de echo hadden gehad. Wij hebben natuurlijk woensdag de echo gehad en zij zouden gister gaan, en wij wilden 's avonds met de echo foto langsgaan...krijgen we ineens een telefoontje dat het helemaal mis is!!! Er was geen hartje, er was uberhaupt geen sprake van een vruchtje. Er is een zwangerschap heel in het begin geweest, er is een innesteling van een klompje cellen geweest, maar de celdeling is nooit verder gegaan. Daar zit je dan met je 11 wken zwangerschap!! Ze voelde zich nog steeds zwanger door het zwangerschapshormoon wat haar lichaam nog steeds aanmaakte, maar ze moet nu een miskraam afwachten... Wij hebben het nog maar even niet van ons verteld, dat leek me niet gepast, dat komt binnenkort wel een keer. Maar ik vind het zo sneu...ik zit op mijn 38ste in de piepzak over wat er allemaal mis kan gaan en zij was totaal onbevangen, nog maar 28 en totaal niet bij stil gestaan dat het ook wel eens bij haar mis kon zijn. Ze had met 6 wkn iedereen al ingelicht, zo blij en onbevangen waren ze..... Maarja, je doet er niks aan en het hoort er helaas ook bij! Ik prijs me gelukkig dat wij woensdag een hartje hebben gezien en dat het tot zover goed gaat!! Pfff...het is hier niet de harden, zo warm. Gelukkig blijft ons huis ook redelijk koel in deze hitte. Ik zit de hele dag al binnen met de gordijnen potdicht, maar als ik buiten kom word ik gewoon misselijk van de hitte! @Roos; hoe is het met je? Horen weinig van je....gaat het allemaal wel goed? Naast je nieuwe baan, hoe is je vriend er nu onder dat je zwanger bent? Begint hij al bij te trekken? Ik hoop het wel voor je...
Laura - jammer dat je dinsdag alleen naar de verloskundige moet. Je gaat al wel vroeg zeg! Vond zelf dat ik al erg vroeg moest en ik hoef/mag pas de 22e. Heb je vandaag nog wat leuks gedaan met het warme weer? Ik werk trouwens niet via een uitzendbureau, dus moet het zelf oplossen op mn werk Babs - wat naar voor je vriendin en haar man/vriend. Schrikken zeg. Moeilijk ook dat ze zich nog zo zwanger voelt. Hoe gaat het nu met haar? Hier gaat het, op mn werk na, wel goed allemaal. Mn vriend is een stuk bijgedraaid en dat is wel fijn. Hij heeft het zelfs over trouwen. Lucas is vorige week bij mn ouders geweest en we zijn daar zelf zaterdagochtend ook heen gereden. Lekker bij het zwembad gelegen, uit eten geweest en naar de bioscoop. Was de 3d versie van Shrek. Luc zag er erg grappig uit met die bril op. Vandaag ook een lekker dagje gehad, rondje met de honden gelopen en nog naar een concertje in een hele mooie tuin. Daarna helaas weer helemaal terug moeten rijden naar Utrecht. Nu voetbal kijken...half half... Ik heb trouwens behoorlijk wat last van kwaaltjes. Ben ontzettend moe, misselijk, pijnlijke borsten en een ontzettende opgezette buik. Heb nu meer buik dan na 4 maanden zwangerschap bij luc. Maar het komt door mn darmen, heel irritant. Hebben jullie dat ook? Ga nog maar even opletten bij het voetbal...
He Roos, de kwaaltjes komen hier ook aardig mijn neus uit. Ik kan nauwelijks meer koken 's avonds!! Ik word er zo misselijk van, dat ik Joris iedere keer maar het vlees laat bakken. Maar eigenlijk vind ik alles wat warm is niet te verdragen. Zal ook ongetwijfeld door het weer komen, maar ik word er echt misselijk van. In plaats van aan te komen, ben ik ook alleen nog maar afgevallen. Ik wil alleen maar fruit en sla en soms soep...beetje jammer dat Joris dat niet ook wil, haha! Maar hij klaagt niet, gelukkig! Hij's niet zo'n ster in de keuken, maar als dit even aanhoudt dan zal hij zich toch meer moeten gaan verdiepen in het koken... Met mijn vriendin gaat het niet zo best. Ze hebben haar aangeraden de miskraam af te wachten, maar dat wil ze niet. Het idee dat er nog steeds 'iets' in haar zit, vindt ze heel vervelend..en dat afwachten is vreselijk. Je kunt moeilijk 2 wekn thuis zitten! Ik heb het zelf ook meegemaakt 3 jaar geleden..wij moesten toen allerlei onderzoeken afwachten, vlokkentest, extra echo's, maar in de tussentijd waarschuwden ze me dat ik elk moment een miskraam kon krijgen..ik durfde nauwelijks naar de supermarkt. Heel onrealistisch!! Vreselijk hoor, ik wens het niemand toe...Ze weet intussen ook nog niet dat ik zwanger ben..we hadden langs willen gaan met de echo die avond, maar daar is nooit wat van gekomen. Ik wacht het maar even af, ze willen nu ook graag even samen zijn en willen geen visite..logisch! Ben blij om te horen dat je vriend bij is gedraaid, Roos. Vooral als je ook nog kwaaltjes hebt en je werk is niet leuk, dan wil je in ieder geval thuis nog een vent hebben die wel een beetje gezellig is, toch?! @ Laura...spannend!! Morgen mag je je echo maken!! Gaat je vriend nu wel met je mee, nou Oranje toch niet heeft gewonnen? Ik hoop het wel voor je, hoor! Da's toch veel leuker! Sjonge...wat ben ik blij dat het niet meer zo warm is!!!
Hee meiden, Hier weer even een berichtje uit het (nu beetje afgekoelde) Bodegraven. Vandaag gelukkig weer wat meer puf dan de afgelopen 2 dagen, want toen kwam er echt niks uit me handen. Zelfs boven op bed (koelste kamer in t huis) was het nog moeilijk uit te houden, want daar lig je ook maar te draaien en een beetje tv te kijken. @Babs: wat een moeilijke situatie met je vrienden. Aan de ene kant wil je dolblij zijn vanwege je eigen zwangerschap. Maar je moet je inhouden vanwege hun moeilijke situatie. Dan inderdaad je eigen geluk even opzij zetten en wachten tot zij er aan toe zijn om jullie nieuws te horen. @Roos: Wat een goed nieuws te horen over jou en je vriend! Hij is echt flink bijgedraaid sinds je eerste berichten over 't kindje enzo. En zelfs trouwen! Hij wil dus echt 'officieel' de papa worden, echt leuk!!! En dan nog zo'n heerlijk weekend gehad bij opa en oma, er echt ff helemaal uit. Kan een mens goed doen, heb ik zelf ondervonden, er eventjes tussenuit zijn. Morgen heb ik trouwens alleen een intake-gesprek hoor. Geen verdere echo's want die kunnen ze daar niet maken. Daarvoor moet ik echt tot de 28e wachten. Maar me vriend gaat wel mee gelukkig. Ook al is er morgen wel een rondvaart door Amsterdam, daar gaat ie dan toch niet heen. Dus toch samen op gesprek, vind ik toch wel fijner, anders had ik alles weer aan hem moeten uitleggen (wat dan toch maar voor 80% goed overkomt) en ook omdat ik sommige dingen gewoon weer vergeet... Pff, kwaaltje van 't zwanger zijn, die vergeetachtigheid?? Verder hier ook wel beetje misselijk. Net weer eten gemaakt (macaroni-schotel) om toch weer wat stevigs binnen te krijgen. Heb afgelopen dagen niet zo heel best gegeten, echt van die tussendoortjes en geen echte maaltijd. Maar ook vanmiddag, had kaas-croissantje besteld (kunnen altijd lunch bestellen bij de bakker) en eierkoeken. Ook wel een halfje bruin, maar dat staat te wachten tot morgen Maar na dat croissantje begonnen me darmen te rommelen. En na 2 eierkoeken met Nutella (hmm, lekker hoor ) had ik echt nergens trek meer in. En dan de wetenschap dat je thuis gelijk aan de macaroni ken beginnen (moet 3 kwartier de oven in namelijk). Heb het ook weer wat drukker op me werk. Begin altijd om 6 uur en werk dan tot 3, maar was nu ook pas om 5 uur klaar. Me collega heeft nu 3 weken vakantie, dus heb ik zn werk erbij gekregen. Is altijd de eerste dag ff aanpassen, dus hopen dat het morgen weer wat sneller gaat. Tja, aangezien nog niemand weet dat ik zwanger ben, kan ik dat ook niet 'de schuld geven' voor de dingetjes die ik vergeet, of het tempo wat iets lager ligt... Ben benieuwd hoe ze gaan reageren over 5 weken. Misschien dat de eerste het wel al eerder merken, maar nog niks zeggen. Had vandaag ook een groen shirtje aan, zonder print ofzo. Met me sportbh, dus niet eens extra me borsten gevormd ofzo. Maar toch leken ze een stuk groter dan vorige maand. Morgen maar weer 'afkledend' zwart aantrekken, of een shirt met een print voorop, wat ook weer wat afleidt. (Heb normaal al 80D wat bij de chauffeurs altijd wel 'hun aandacht heeft', maar als ze nog groter worden vallen hun ogen helemaal uit hun hoofd.) Maar goed, me macaroni-schotel is zo klaar. Moet me er echt ff toe zetten om er aan te beginnen, maar na de eerste hap zal het wel weer errug lekker zijn! Jullie ook eetse voor strakjes en spreek jullie snel weer!!!!
Laura - hoe was het intake gesprek? Fijn dat je vriend toch mee is gegaan. Jij moet erg vroeg beginnen op je werk zeg! Ik ben vooral 's ochtends als ik vroeg op moet staan erg misselijk. Heb jij dat ook? Heb je de macaroni er nog in gekregen? Babs - wat naar voor je vriendin. Kan me het gevoel van haar wel voorstellen. Denk dat ik hetzelfde zou hebben. Mn vriend kookt gelukkig vaak, dus hoef niet elke dag boven de pannen te staan. Scheelt weer. Het is inderdaad waar wat je zegt dat het wel erg fijn is om iemand thuis te hebben die zich prettig gedraagd. Scheelt een hoop. Ben lekker 2 dagen vrij. Maar zag dat het morgen een erg benauwde dag wordt, wel jammer, want dan kan je niet echt iets doen. Beetje binnen hangen zal het dan worden vrees ik. Luc is deze dagen ook nog thuis, vrijdag gaat hij voor 2 weken naar zijn vader. Hij gaat niet zo vaak, dus vind het ook nogal lang...maar goed, lucas heeft er zin in. Ga lekker een beetje op de bank hangen!
@ Laura...en hoe was je intake? @ Roos...pff ja, het schijnt een hele kleffe dag te worden morgen en ik moet de hele dag in de werfkelder werken. Daar is het normaal al zo vochtig, morgen zal het helemaal lekker zijn...maarja het is niet anders! Twee weken zonder je zoon lijkt me idd ook wel lang! Heeft hij wel goed contact met zijn vader?
@Roos: Ja, gesprek is goed gegaan! Me vriend was inderdaad ook mee, al had hij achteraf wel zoiets van 'Waarom moest ik mee eigenlijk?' Tja, ging meer over mij en de echo's etc.. Wat ik wel niet mag, kwaaltjes, geboren afwijkingen in de familie etc. Ach ja, bij de volgende gesprekken hoeft ie niet mee. Alleen bij de echo's wil ik dat ie meegaat (dat zal hij ook wel willen). We denken er trouwens aan om een combi-test te laten doen. Sommige hier op t forum zijn daar 'tegen', maar dat moeten zij weten. Me vriend en ik 'willen' t wel, dus inderdaad die nekplooimeting en bloedtest zullen ze doen. Weet alleen niet of t al op die 10-weken echo te zien zal zijn, anders zal ik daarna nog een keer terug moeten om te meten... Ach niet erg toch, 2x je kindje zien in een paar weken tijd Ik begin inderdaad wel vroeg op me werk ja. Maar ja, iemand moet de deur open doen voor die chauffeurs . En aangezien me vriend er ook altijd wel rond half 6 uit moet (en ik eerst wakker moet worden om hem uit bed te schoppen), dus heb ik 3 jaar geleden besloten om die vroege dienst te draaien. Is 's middags ook lekker hoor, tenminste normaal de tijd voor boodschappen en koken enzo. Anders aten we altijd pas rond half 8 ofzo, en ik moest toch altijd wel rond 10 uur alweer op bed liggen. Dus ja, nu paar uurtjes eerder thuis en dus iets meer tijd 'samen'. Oh, me macaroni ging er goed in hoor Weer een lekker vol bord leeg zitten eten. Net weer tagliatelli (weet ik hoe je t schrijft, die dikkere lange slierten) alleen begonnen vlak daarna wel me darmen ff te rommelen, altijd leuk vlak voordat je een afspraak heb . Maar Roos, lekker joh 2 extra dagen vrij. Alleen jammer van die hitte.. Pff, van mij mag t wel ff wat minder hoor. Vond t dan ook vandaag niet zo heel erg dat er bewolking was en een spetje regen viel. En dan ook Lucas straks 2 weekjes missen. Ach, je moet maar zo denken, die 2 weken zijn zo voorbij. En hij mist je echt wel hoor, ook al kijkt ie er nu naar uit om met zn vader weg te gaan.. Misschien een ideetje om een lieve foto van jou in zn 'koffertje' te doen? Zo ben je toch een beetje bij 'm. 't 'gevoel' van 't zwanger zijn is bij mij trouwens wel een beetje aan het afnemen. Misschien dat t dalijk wel weer wat toeneemt na die eerste echo. Maar nu (mede vanwege de weinige kwaaltjes) sta ik er niet eens meer zoveel bij stil. Tja, me collegaatje natuurlijk die in februari is bevallen van 'r 2e, met haar heb ik t wel over haar kleine meisje en de 'grote' broer. Vind 't dan wel jammer dat ik 't haar niet 'kan' vertellen, maar dat heb ik ook met me ouders enzo.. Dus iedereen gewoon netjes wachten tot over 3 a 4 weken. Oh, over 't vertellen trouwens. We zaten nog een beetje te denken over de manier hoe we 't gaan vertellen. Ik wilde natuurlijk iets met de echo doen, maar aangezien ik 2 dagen later met me ouders op vakantie ga (ja, vriend gaat niet mee. Lange geschiedenis, maar moet trouwens ook werken), is het niet mogelijk om nog iets te laten maken. Dus we doen waarschijnlijk een fotoalbum met 'Ons eerste kleinkind'. Is namelijk voor mijn ouders, als voor zijn moeder (vader overleden, moeder wel nieuwe man, maar blijft 'man van...' ipv 'stiefvader') het eerste kleinkind. Dus krijgen ze beide zo'n boek. Dus ja, dat was t wel weer even hier vandaan. Ik ga nog ff beetje opruimen hier, daarna lekker boven op bed nog wat boekjes lezen die we van de vk meekregen. Proberen wat te kunnen slapen vannacht, want dat is afgelopen 3 weken echt een drama met die warmte (en voetbal tot 's avonds laat) Groetjes!!!!
He Laura, wij hebben ook een combitest, hoor. En inderdaad dat moet iedereen voor zichzelf weten. Ik oordeel ook niet over de mensen die dat absoluut niet willen, toch??! De nekplooimeting kan vanaf 11wkn4 gedaan worden, dus je moet dan sowieso nog terug..misschien dat ze je wel vragen ervoor al een bloedtest te doen, zodat ze na de nekploometing je al snel de uitslag kunnen geven, maar al met al duurt dat ook weer twee weken. Ik ben natuurlijk ook sowieso een stukje ouder dan jij, dus dan raden ze het ook wel aan, maar als jij er een gerust gevoel bij hebt dan moet je lekker zo'n test doen. Leuk idee trouwens, een 'fotoboek' voor de opa's en oma's! Vinden ze vast leuk...
Babs - de werfkelder zal inderdaad wel heel naar warm en klef zijn morgen. Lucas heeft de laatste tijd weer steeds minder contact met zn vader. De eerste jaren van zijn leven sowieso heel erg weinig contact gehad. De afgelopen jaren wat meer, maar nu weer minder. Lucas heeft altijd wel zin om te gaan, maar als hij niks van zn vader hoort heeft hij het er ook niet over. Mijn vriend vervult die rol al bijna 5 jaar, dus lucas heeft iemand anders die de vaderrol vervult. Zijn echte vader ziet hij meer als extraatje. Maar je hebt er niks aan....vind het wel jammer en erg voor lucas. Want ik vrees dat hij als hij wat ouder is toch wel door gaat krijgen hoe zijn vader is. Laura - tijdens mijn vorige zwangerschap ben ik ook altijd alleen naar de verloskundige gegaan. Kan me ook wel voorstellen dat mannen zich daar een beetje buiten gesloten voelen. Het is wel lekker als je vroeg begint op je werk dat je nog wat aan je middag/avond hebt. Dat is wel een voordeel. Bij mn vorige werk begon ik ook vaak al om 7 uur, maar werkte wel altijd tot een uur of 6. Hou zelf ook wel van vroeg beginnen. Volgens mij heb jij best leuk werk. Zoeken jullie niet nog iemand? Ik bel lucas wel regelmatig hoor als hij weg is. Ben bang dat als ik een foto mee geef zijn vader die weg doet. Leuk idee van die fotoboeken. Vind het knap dat je het nog niet verteld hebt tegen je ouders. Ik kon het echt niet voor me houden hoor. Hoop dat je wat beter slaapt vanacht. Ik slaap al een paar dagen op de bank in de woonkamer, met de balkondeur open. Is voor mij niet uit te houden in de slaapkamer. Veel te warm. Gelukkig hebben we een grote, zachte bank. Denk dat ik eens moet gaan googlen op die combitest, want weet niet precies wat dat is. Kan me niet voorstellen dat ik er tegen ben, dus misschien ook wel wat voor ons. Ik voel me wel behoorlijk zwanger eigenlijk. Op mn werk heb ik het wel heel druk, dus dan ben ik er niet zo mee bezig (als ik niet misselijk ben). Maar ben er nog steeds behoorlijk veel mee bezig. Zal wel blij zijn als ik de 12 weken grens voorbij ben. Je hoort en leest zoveel nare verhalen. Maar dat gevoel zullen jullie ook wel hebben. Als hoeft 12 weken natuurlijk ook niet te betekenen dat alles goed is...maar denk dat ik er dan echt ook van mezelf mee bezig mag zijn. Nu probeer ik mn zwangerschapsgevoelens nog wel een beetje weg te drukken. Want je weet maar nooit....