Hallo allemaal. Ik vraag me af of er iemand ervaring heeft met een zwangerschap en horeca werk. Ik ben zelf werkzaam als kok en ben nu 5 weken zwanger. Ik merk zelf dat het nu al best vermoeiend is om lange dagen te werken. Maar wil het voorlopig nog niet tegen mijn werkgever zeggen. (Tenminste pas na de eerste echo) Dus mijn vraag is of iemand hier ervaring mee heeft en hoe ik het beste kan blijven functioneren.
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik werkte ook in de horeca. Staand werk en fulltime, in de hitte (fastfood) en drukte. Ongeveer tot de 30e week, toen stopte mijn contract. Veel last van harde buiken en op een gegeven moment groeide mn dochtertje niet meer goed. Gelukkig ben ik toen gestopt en door de rust is t allemaal goed gekomen. Mijn werkgever zorgde ervoor dat ik niet meer hoefde te tillen en dat ik veelal op dezelfde plek stond met wat minder zwaar werk, maar verder moest ik natuurlijk gewoon mn werk doen. Ik had t verteld toen ik 4,5 week zwanger was aan mijn leidinggevende. Dat moest ook wel want moest vaak even weglopen naar de wc omdat ik zo misselijk was. Ik weet hoe zwaar het kan zijn in de horeca en het is niet altijd zonder risico dus praat erover met je werkgever! Misschien kunnen ze wat voor je aanpassen en er rekening mee houden
Hoi Sacha, Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik wilde even reageren op je topic, ik ben zelf ook kok en moeder van een geweldige dochter.Maar ik moet ook eerlijk toegeven dat het werk in de keuken mij tijdens de zwangerschap behoorlijk tegen gevallen is op sommige momenten. Het eerste semester vond ik zwaar ivm vermoeidheid en wat kwaaltjes, maar ik heb wel tot de 12 weken echo mijn mond gehouden tegen mijn collega's en werkgever.Het was af en toe lastig met personeelseten (als we biefstuk aten, had ik opeens niet zo'n trek die dag ), ik moet er wel bij vertellen dat mijn man in dezelfde keuken werkt als ik en dus wist wat er aan de hand was, als ik de bestelling niet helemaal had opgeruimd of als ik even weg liep naar de wc. Mijn tip is om 1 iemand misschien in vertrouwen te nemen, zodat diegene je rugdekking kan geven en ongemerkt wat dingen voor je weg kan nemen. Na het vertellen tegen de chef en werkgever ging het tweede semester met wat aanpassingen best goed. Tillen deed ik niet of zo beperkt mogelijk en ik nam wat meer rustpauzes tussendoor, vooral tijdens de MEP en na de lunch/diner spits. Vanaf het 3e semester begon het toch allemaal wel wat zwaarder te worden, het lange staan, veel bukken. Ik heb altijd gezegd dat de gezondheid van mij en mijn kind voorop stonden en ik ben tegen die tijd dan ook minder gaan werken en meer werkzaamheden op kantoor gaan doen. Bij mijn baan was dit goed te combineren, maar ik snap dat dit niet in elke keuken ruimte voor is. Ik zou daarom gewoon de ziektewet in gaan, zodra je voelt dat dit te zwaar voor je is. Ik heb uiteindelijk ondanks de aanpassingen, toch last gekregen door te veel en zwaar werk voor mij tijdens die laatste periode. Hierdoor heb ik ischias klachten gekregen en tot nu toe nog steeds last van. Inmiddels werk ik weer parttime in de keuken en ik heb het geluk dat mijn man ook in de keuken werkt, waardoor we dingen goed kunnen combineren. Maar als hij een kantoorbaan zou hebben vind ik het werk in combinatie met het gezin geen fijne combi. Luister dus goed naar je lichaam en voel je geen watje, ik ben normaal iemand die me echt niet laat kennen en zeker niet in die mannenwereld van de koks. Maar tijdens de zwangerschap moet je echt je trots even opzij zetten en kiezen voor jezelf en je kindje!