ik weet niet zo goed waar ik hem moet plaatsen, maar ik heb te horen gekregen dat ik moet leren leven met chronische pijn in mn handen en zou graag ervaringen willen horen van andere vrouwen die al een kleine hebben en hoe ze hiermee omgaan? Had je tijdens je zwangerschap geen pijn?
Ik heb chronische rugpijn. Tijdens mijn zwangerschap vanaf week 30 wel moeten afzien en tot en met nu ook af en toe. Maar goed je hebt een wens en die moet je niet laten verpesten door je pijn. Soms moet je wat dingen aanpassen. Ze hebben geloof ik bij het onderwerp babyuitzet een topic geopend over aanpassingen bij chronische ziekten/pijn. Misschien ook wel leuk voor jou om te lezen dat je echt niet de enige bent en misschien heb je wat aan de tips!
Hier ook iemand met het chronische pijnsyndroom, tenminste zo noemen ze het sinds 2007 (whiplash mag niet meer genoemd worden officieel). Maar goed ik heb dus al 6,5 whiplash en ik ben moeder van 2 kinderen. Even in een grote lijn wat mijn dagelijkse strijd/pijn is: - heel veel hoofdpijn - nekpijn/krampen - schouderproblemen - geheugen en concentratiestoornissen Pijn in handen of nek is natuurlijk een wereld van verschil, maar ikzelf had met de zwangerschappen opzich niet veel problemen (al zeggen ze vaak dat de pijn minder is en veel vrouwen altijd zwanger willen zijn, wat ik dus niet heb ervaren), de pijn is niet erger geworden. Kinderen hebben is weer een ander verhaal. Mijn gezondheid is behoorlijk verslechterd, en ik moet veel hulp vragen in de zin van huishouden. Ook probeerd mijn moeder de kinderen geregeld in huis te nemen. Maar dit alles houd me niet tegen om voor een derde spruit te gaan. Ik heb de pijn gekregen door de bekende kop-staart botsing en mijn hele leven staat bewijze van stil, ben alles verloren (doen en laten, vrienden, sport, werk enz enz). wij hebben altijd een groot gezin gewild en daar gaan we nog steeds voor, dat is iets wat niemand of afpakt. Ik heb het geluk dat ik een hele fijne familie heb die me veel proberen te helpen, en me niet dom aankijkt als dat we voor een derde gaan ondanks dat we weten dat mijn gezondheid nog verder verergd gaat worden.
wat vervelend maar wel fijn dat je famillie zo positief is. het eerste wat mijn schoonmoeder zei toen het bekend was "nou daar gaat je kinderwens, want als je je keuken niet zelf kan schoonmaken kun je ook geen kinderen verzorgen". bij mij staat het ook al even stil ik ben iemand die graag bezich is met dr handen zoals koken, in huis bezig zijn ( moet nog een hoop geklust worden) lekker freubelen. Dit gaat al bijna 2 jaar niet meer zoals ik het wil.
Ik heb ook chronische pijn net als tegetje helaas(whiplash) zelfde dus, en gaan nu toch voor ons eerste kindje mijn schoonouders zijn heel lief en helpen waar het kan, mijn moeder ook maar die werkt veel, ook zullen mijn s. Ouders dat straks ook doen gelukkig, daar kan je idd heel gezegend mee zijn! Ondanks mensen het soms dom vinden omdat dingen nu al niet gaan zoals ze behoren en ik veel pijn heb zeker op het moment, laat dat me niet mijn wens voorbij gaan, ik heb al zo veel moeten opgeven paard school, vrienden uitgaan sport enz Jammer dat je schoonmoeder zo reageerde, maar volg je eigen hartje doe ik ook!
dat doe ik ook zeker wel maar het geeft wel gemengde gevoelens ook omdat ze nog niet zo heel lang geleden zei dat ze niet op kleinkinderen zat te wachten. Hoe ga je het dan vertellen aan dr en wat zal haar reactie zijn. Maar veel hoofdpijn en een kleine lijkt me wel heel moeilijk, als ik last heb van mn handen kan ik nog vragen of mn virend wil helpen, maar als ze huilen en je hebt hoofdpijn is dat een stuk lastiger
ik heb hetzelfde als tijgertje en moederworden maar heb het pas 2jaar dus de kids waren er toen al,wij houden het hierbij om praktiche redenen.maar ook ik krijg veel hulp van schoonouders en man.en volgende maand ga ik naar de revalidatie als ze lastig zijn of veel huilen is in begin pittig maar je went eraan om ermee om te gaan geniet ervanz e zijn zo groot ook al staat ons leven stil door de pijn
Ook ik loop met deze vraag... lees dus even mee met alle reacties. Ik wil je iig veel sterkte wensen! Chronische pijn is niet zomaar iets!
veel mee lezers maar nog weinig met ervaring ik hoop dat die nog wel gaan komen. de fysio zei dat met veel geluk je er tijdens de zwangerschap minder last van hebt. Dat hoop ik dan maar dat maakt de kinderkamer maken wel een stuk gemakkelijker iedereen sterkte en hopenlijk kunnen wij ons snel voegen bij de moeders met ervaring