Hey muisje, Ik heb gisteren nog bloed geprikt en er is ook weer een echo gemaakt. T HCG stijgt door en nog steeds niets in de baarmoeder. Dus nu zijn we op het punt dat er iets moet gebeuren. De opties waren een OK waarbij ze de eileider zouden verwijderen (ook al weten ze nog steeds niet 100% zeker waar het vruchtje zich bevind) of de metothrexaat. Ik heb voor de mtx gekozen omdat ik anders alleen nog via IVF zwanger kan raken. En door zoiets als dit vlamt die wens voor een derde wel weer heel erg op. Nu moet ik morgenochtend naar de oncoloog en aansluitend naar de verpleegkundig specialist en krijg ik waarschijnlijk vrijdag de injectie. Daarna wordt het HCG gemonitord en krijg ik eventueel nog een injectie als dat nodig blijkt. Maar omdat het HCG al niet zo hoog is, verwacht jk dat 1 injectie voldoende zal zijn. Ik zie er wel tegenop
He shit! Balen dat het doorstijgt. Mtx klinkt idd als beste optie. De pest is ook dat beide opties niet fijn zijn en afwachten is ook geen optie Maar mtx wel minder invasief dan operatie. Sterkte
Ach wat k*t dat er toch actie nodig is... Beide heftige opties, ik zou hetzelfde hebben gekozen. Bij mij is mijn eileider weggehaald en achteraf bleek dat mijn enige werkende eileider te zijn geweest. Mijn baarmoeder is namelijk afwijkend van vorm en mijn overgebleven eileider is onderontwikkeld en niet doorgankelijk. Tja, dat wisten we toen niet (voor de bbz 2x vlot zwanger geraakt en normale zwangerschap gehad van mijn dochter) en dan nog had het niet uitgemaakt want ik had zo'n heftige inwendige bloeding dat opereren de enige optie was. En later dus inderdaad via IVF zwanger geraakt van mijn zoontje en deze baby. Rationeel gezien is het "fijn" dat je op tijd aan de bel hebt getrokken zodat je nu nog de optie hebt voor mtx. Maar ik kan me levendig voorstellen dat je er tegenop ziet. Heel veel sterkte morgen en vrijdag. Wil je ons op de hoogte houden hoe het met je gaat? Knuffel voor jou!
Hee meis. Ik heb eerder gereageerd, maar toch nog even een berichtje. Hopelijk ook om je gerust te stellen, want ik weet hoe verschrikkelijk je je nu voelt. Een jaar geleden ook MTX gekregen. Ik had geen bijwerkingen (ze hadden me wel een doos zetpillen meegegeven tegen de misselijkheid maar die heb ik dus niet nodig gehad). Mentaal vond ik het misschien het zwaarste om die dag naar de oncologieafdeling te moeten (want alleem zij zijn bevoegd om die injectie te geven). Verder ben ik niet ziek geweest van de spuit. Ze wisten bij mij niet waar het zat. Bij mij is het hcg nooit verder gekomen dan 171 en ik had maar 1 injectie nodig. Ik denk en hoop dat er bij jou dan ook eentje nodig is. Ik wil je veel sterkte wensen en een dikke knuffel!
Hoe is het nu met je @Jollyjoy? Heb je gisteren de mtx gehad? En heb je er last van? Ik hoop dat het meevalt en dat een injectie genoeg is.
Hey meiden! Sorry dat ik zo'n tijd niet meer heb gereageerd.. het is ook zo'n achtbaan geweest allemaal! Vorige week vrijdag heb de max gehad. Ik was daar de eerste dag best duizelig van en heb ook last.gehad van diarree. Best heftig: t schuimde bijna van achter Maar ik had diarree als bijwerking van MTX zien staan dus zocht er verder niet zoveel achter. Misselijkheid had ik wel bij vlagen maar dat was goed weg te eten. Vervolgens werd de bloeding die ik had sinds de donderdag voor de behandeling net ietsje erger maar nou niet heel heftog ofzo. Ik zat eigenlijk de hele tijd te wachten tot het 'door zou zetten' maar dat is niet gebeurd en de donderdag na de behandeling was het over. Dit terwijl in de beschrijving van de max staat dat je ongeveer 6 tot 7 dagen later kan gaan bloeden. Dus eigenlijk zat ik daarna nog te wachten of t alsnog zou beginnen maar dat is nu dus al vanaf vorige week donderdag en nog steeds geen nieuwe bloeding gezien. Dus heb dat toch misscjien al achter de rug. Afgelopen donderdag wel bloed laten prikken. Omdat ik nog bij vlagen misselijk ben en me erg moe voel, dacht ik dat het HCG misschien niet voldoende gedaald was. Maar dat bleek niet het geval: het HCG is nu 14 en is dus heel flink gedaald. Als t onder de 5 is hoeven ze het niet meer te vervolgen dus een extra kuur is niet meer nodig gelukkig. Wat wel bleek is dat mijn leverwaarden verhoogd zijn ten opzichte van voor de kuur. De oncoloog zei ook dat ik had moeten bellen over die diarree die ik had gehad omdat dat niet normaal is. Ik wist niet beter dan dat t erbij hoorde maar waarschijnlijk had dat dus iets te maken met dat mijn lever het niet goed trok. Nu moet ik dus nog regelmatig bloed laten prikken om die waardes te vervolgen maar ik heb er wel vertrouwen in dat het zichzelf oplost en dat t gewoon wat meer tijd nodig heeft. Emotioneel was voor mij die eerste week waarin ik niet bij de verloskundige mocht komen voor een echo maar wel voelde dat het niet goed zat in combinatie met mijn angst na het trauma uit 2017 eigenlijk het zwaarst. Sinds ik erkenning kreeg en de molen in mocht, was die angst weg en kon ik t allemaal wel aan. Al ben ik wel verdrietig dat t niet gewoon goed zat, ben ik blij dat ik mijn eileider heb kunnen houden op deze manier. De wens voor een derde kindje is er wel door aangewakkerd: het was zo welkom geweest! Maar nu eerst maar eens rustig herstellen.. daarna zien we wel weer.
Fijn dat je nog even laat weten hoe het is gegaan! En dat die ene injectie voldoende is geweest. Wel een heftige week geweest zo te horen, al kan ik me voorstellen dat je de onzekerheid van een week eerder eigenlijk nog erger vond. Blijkt toch maar weer dat je je lijf goed kent en het haarfijn hebt aangevoeld. Ik hoop dat je hcg snel helemaal weg os en je leverwaarden zich herstellen. En dat je daarna weer zwanger mag worden van een frummeltje op de juiste plek!