hoooi, ik zit al een tijdje op deze site en dacht ga eens kijken bij de tienermoeders aangezien ik zelf net 21 ben, ik ben niet geplant zwanger maar ben er wel heel blij mee want had vermindering op vruchtbaarheid door mijn ziekte die ik heb gehad, maar mijn situatie is niet helemaal top, want de ik heb geen relatie met die vader, wat soms best lastig is..soms had ik hem zo graag even bij me en lekker naast me liggen, heb gelukkig wel genoeg lieve vrienden en familie..hij staat ook wel voo rme klaar maar anders als je een relatie hebt met elkaar, nu ben ik alleen zwanger, nou ben ik benieuwt of hie rnog meer meisjes zijn die in zo'n sooort situatie zitten? hoor het graag..! xx
Ik zit gelukkig niet in zo'n situati, had ik wel kunnen zitten, maar dat is toen misgegaan. Weet hij wel dat je zwanger bent? En is hij bereid je te helpen? Ik wil je veel succes wensen!
Heey Ik zit in de zelfde situatie als jou. Ik ben ongepland zwanger geraakt van een goede vriend van me. Ik heb geen relatie met hem en zou dat zoals het er nu voor staat ook niet willen. Ik heb gelukkig wel super veel steun aan mijn ouders en ook aan de zeine. Vriendinnen laten zich weinig zien want ik ga niet meer stappen omdat ik daar te moe voor ben. Hoe ga jij daar mee om? Zie je het wel allemaal zitten?
hoooi, leuk dat je reageerd, weet precies hoe je jou voelt, uitgaan doe ik ook bijna niet meer ben ook te moe en heb mijn slaap gewoon nodig, ik ga nu soms vroeger op de avond wat drinken..en rond 12 uur of 1 uur weg en slapen..sta er verder wel goed in..ben wel blij met mij zwangerschap..jij ook? wat leuk zijn ook bijna even ver..je loopt een paar dagen op mij voor..en trouwens over een paar weekjes zit je in de top van je zwangerschap en barst je van de engergie en kan je weer mee uit..! suces met alles.. xx
Hey, ook ik herken je verhaal een beetje.. Onverwachts zwanger geraakt van mijn toemalige vriend, we waren toen al bijna 3 jaar samen en er allebei super blij mee. Toen ik ongeveer 12 weken zwanger was ben ik er achter gekomen dat hij is vreemd gegaan, dit deed mij toen besluiten een eind te maken aan de relatie. Dit leek toen de beste beslissing.. Ik vond niet dat ik het recht had hem het contact met zijn kind te ontzeggen, dus bleven we gewoon contact houden. Ik ging hem steeds meer missen en kreeg spijt van mijn beslissing, ik wilde hem terug. Alleen had hij nu voor zichzelf besloten voorlopig geen relatie meer te willen. Naja om een lang verhaal kort te houden, we zijn nu gewoon "vrienden" en ik mis het samen zijn en het in een relatie zijn verschrikkelijk, vooral omdat je tijdens je zwangerschap het liefst alles wilt delen.. maar voornamelijk de steun heel hard nodig hebt, dus ik begrijp je volkomen! Als je behoefte hebt om eens met iemand te kletsen moet je me maar een pb sturen, dan kan je me toevoegen op msn. voor nu heel veel sterkte!
ik herken jullie situatie. Ik was zelf ok 1 maandje zwanger toen ik het zelf ontdenkte. Ik had een relatie met een hele goede vriend van me. Helaas is dit stuk gelopen en heb ik wel intussen een dochtertje. Hij de vader van mijn dochtertje is nu met mijn zus, maar kijkt helemaal enit naar mij of zijn dochter om. Dus heb zelf de knoop doorgehakt enwil neits meer emt hem te maken hebben. Hierdoor is ook de relatie emt mijn zus kapot gegaan en zal enit meer goed komen zolang zij met de vader van mijn dochtertje gaat. Ze gaan nu ook samen wonen terwijl ze nog maar 4 maandjes wat hebben. Maarjah ik ben ziels gelukkig met mijn dochtertje en wil lhaar never nooit meer kwijt! woon nu samen met haar bij mijn vader.
Wat heftig allemaal zeg babystyle. Maar weetje op een moment in je leven kom je een man tegen die kiest voor jou en je dochter en daar kun je dan blijer mee zijn dan ooit. ik heb zelf ook geen relatie en ben in verwachting het is allemaal erg zwaar ook omdat je soms het idee hebt dat niemand je begrijpt. je mist iemand om je heen iemand die je liefde geeft waar je alles mee wil dele. meid ale je behoefte hebt te kletsen laat het dan even weten ok? liefs
Dames, heel veel sterkte. Het lijkt mij moeilijk om alleen zwanger te zijn, ik kan echt niet zonder mijn man!
ik ken het alleen zwanger zijn... ik heb dat gehad met Ticho... Ik heb verder ook geen contact met zijn biologische vader daarvoor is er gewoon te veel dingen gebeurd die ik hem niet zal vergeven... maar ticho heeft ondertussen een papa en vader (vader word je, papa moet je wezen. vandaar ook dat hij een papa en vader heeft. is 1 en dezelfde persoon hoor ) Me vriend en ik hebben nu dus 2 kindes... Ticho en Ivy...
Tja, mijn vriend kijkt dan wel(een btje) naar onze dochter om. Maar ik doe zelf ook alles alleen. Misschien is het dan toch wel anders hoor. Maar ook dit is niet prettig. TOen ik in mijn kraambed lag (in het ziekenhuis) is mijn vriend gaan stappen en was liever thuis dan bij ons. En nu nog. Voor de (bijna) alleentaande mama's een virtuele knuffel van hier!
Ik vind dat echt neit kunne. En dan ook nog dat je zus voor hem kiest... Dalijk is zij ook zwanger van hem, gaat ie dan naar weer een ander?
zal ik neit raar van opkijken eerlijk gezegt, want zijn vorige vriendin was ok zwanger van hem, maar die heeft het weg laten halen omdat die geen kind wilde opvoeden van een jonge die haar misbruikte ofzo
jah gaat nu met mij harstikke goed en met mijn kleine meid ook. we zijn lekker aan het genieten van elkaar. en denken niet meer eraan wat er gebeurt is. anders wordt je alleen maar somber ervan