Waren jullie bewust bezig met zwanger raken? Want dan is het natuurlijk wel heel erg naïef om met een ander het bed in te duiken en ook nog iemand met een andere huidskleur! Ik ben erg blij dat ik niet in jouw schoenen sta en wens je heel veel wijsheid met het maken van je beslissing in deze.
Ja dat vroeg ik me ook af.....ik mag toch aannemen van niet. Als je zwanger probeert te raken ga je je toch ook niet zo volgieten met alcohol dat je niet meer weet wat je doet? Ts maak de juiste beslissing en vertel het iig je man. Kom je ook niet voor verrassingen te staan. En eerlijk duurt het langst.
Ze heeft nog een kind dus zal vast niet uit de lucht vallen, ze weet hoe het zwanger worden in zijn werk gaan. Echt zo ranzig dit, bah
nee hoor. hier dezelfde mening. het is natuurlijk vreselijk dat je bent vreemdgegaan maar dat je het nu voor altijd wilt verzwijgen voor je man vind ik walgelijk. in iedergeval gefeliciteerd met je zwangerschap en ik hoop voor je dat het gewoon van je man is.
hoi nu mijn mening. ik zou jouw fout toegeven,zou ik erg vinden voor je man als hij dit nooit te weten komt. hij kan bij je blijven of bij je weg gaan,maar natuurlijk is dat je eigen schuld. als jullie het kunnen uit praten,kan jij ook genieten van deze zwangerschap,want stress is zeker niet goed in zwangerschap. ik hoop echt dat hij jouw dit vergeeft en dat jij dit nooit zal doen meer. eerlijkheid duurt het langste. laat je t weten wat je gaat doen? succes
ik denk ook dat van je man is, maar niemand kan jou die 100 zekerheid geven. Nu las ik volgens mij ook nog dat hij donker is, dus als je er voor kiest om het niet te vertellen hou je dus wel een heeeel spannende zwangerschap en bevalling. Stel dat hij wel van die man is waar je mee bent vreemd geweest en kindje heeft een tintje. pfffff ik moet er niet aan denken.....!! maar goed ik ga ook niet vreemd, je weet als je dat doet dat dit kan gebeuren. Vind het klote voor je dat je in deze situatie zit maar misschien moet je ook maar over je relatie gaan denken als je toch vreemd gaat. Volgens mij is er dan niet alles in orde! Ik zou in ieder geval niet met zon leugen kunnen leven, en denk ook echt dat eerlijkheid het langste duurt. succes met je keuze wat je gaat doen...!!
poe he!!! Ik vind dit nogal wat!! Ik neem aan dat jij en je man samen bezig waren met zwanger worden, hoe kan je dan terwijl je dat weet ( dus geen anticonceptie etc) vreemd gaan en dan ook nog zonder condoom. Sorry vind dit heel naief!! Ik hoop maar dat je ook de ballen hebt om het op te biechten. Ik vind ook dat je man hier recht op heeft om te weten. Ik bedoel het zal zijn kind maar niet zijn, hoe ga je dat dan pas naar de bevalling uitleggen??? Om over eventuele opgelopen soa's maar niet te spreken. Je hebt jezelf in een lastig pakket gebracht en ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. Al weet ik dat als ik dit gedaan het over zou zijn. Je gaat namelijk samen ervoor om nog een baby op de wereld te zetten uit liefde... maar op deze manier waar is de liefde? Sorry dat ik mss hard ben maar opmerkingen als wat niet weet wat niet deert kan ik heeeel slecht tegen!! Groot genoeg om vreemd te gaan is groot genoeg om het op te biechten!
even puur hypotetisch.... je verteld het niet. En tot je opluchting krijg je een blank kindje wat kan omdat het misschien wel meer van jou genen heeft. En dan het meest verschrikkelijke senario... je kindje wordt ernstig ziek. En heeft iets nodig wat de ouders mogelijk kunnen bieden..... Tja ik sta even niet graag in jou schoenen. Eerlijkheid duurt het langst. Dat je niet slim bezig bent geweest is wel duidelijk maar ik vind dat je je man wel moet vertellen. Misschien met alle gevolgen van dien. Heel veel sterkte!
Eerst en vooral gefeliciteerd met je zwangerschap! Even mijn mening; volgens mij is de kans dat het van je scharrel is ook niet zo groot maar er bestaat natuurlijk wel altijd een waterkansje... Ik zou het persoonlijk echt niet kunnen om het te verzwijgen.. Dit is toch iets heel ernstig en zeker iets wat altijd tussen jullie in gaat staan.. Jij gaat nu de hele zwangerschap zitten piekeren of het al dan niet van je man is en je man gaat er nu gewoon vanuit dat hij een 2de kindje krijgt en is wss ook apetrots.. Wat ga je dan straks doen als het toch van je scharrel blijkt te zijn? Je man gaat er echt het hart van in zijn! Ik vind ook dat eerlijkheid het langste duurt, biecht gewoon op aan je man wat er gebeurd is hoe moeilijk dit ook is en hoop dan uit de grond van je hart dat hij het kan verstaan en het een plaatsje kan geven. Maar stel je nu eens in zijn plaats. Stel; je man heeft je bedrogen met een andere vrouw en verzwijgt het hele zaakje en wat blijkt 9 maand later komt hij (of erger; de vrouw waarmee hij het deed) je vertellen dat hij papa is geworden maar bij een andere vrouw.. Hoe zou jij hier dan mee omgaan? Ik weet natuurlijk ook dat de gevolgen heel ernstig kunnen zijn voor je gezin wanneer je het opbiecht maar heel eerlijk; zou je kunnen leven met deze grote leugen?? En ik beoordeel niemand elke mens maakt fouten en de ene fout is al wat groter dan de andere maar je bent een volwassen vrouw en dan vind ik dat je moet instaan voor de fouten die je maakt! Dit is het eerlijkste naar je man en naar je kind(eren) toe! Veel succes met vertellen! Oh dit moet ik toch nog even zeggen; die opmerking van wat niet weet wat niet deert daar gruwel ik echt van.. draai de rollen anders even om en pas het dan eens toe in je eigen leven... ik zou echt niet in 1 grote leugen willen leven hoor!
Ik vind dat je dit ongeacht wel of geen zwangerschap sowieso moet opbiechten. Jij bent mans genoeg om vreemd te gaan, al was het maar even 1 cm (en daarna 2?) je bent té ver gegaan en nu ook mans genoeg zijn om dit goed op te lossen.. Ook ik vind dat hij het RECHT heeft om te weten wat zijn vrouw/vriendin aan het doen is.. en zeker nu je zwanger bent. Vind het ook echt raar dat zoveel meiden zeggen nee joh gewoon stilhouden.. hoe groot is die shock voor die arme man als er ineens een gekleurd kindje uitgerold komt, de kans is klein maar toch aanwezig.. Succes in ieder geval.
Van voorvocht kan je dus wel degelijk zwanger raken, hoeveel mensen zijn er niet zwanger geraakt van 'voor het zingen de kerk uit', inclusief mijzelf. Denk toch dat je er maar beter voorzichtig over kan praten met je man want niets is meer verwoestend voor je man, die waarschijnlijk ook uitkijkt en toeleeft naar de geboorte van een tweede kind, als blijkt dat het kind niet van hem is. Óf om er jaren later achter te komen dat je voor een kind zorgt en van een kind houdt die niet van jou blijkt te zijn. B.t.w ik veroordeel je niet hoor. Sterkte!
Ik vind zoals ik al eerder zei dat je zsm een DNA test moet regelen. Als het niet je man is dan moet hij dit weten voor de bevalling. Maar is het van hem dan blijf ik erbij dat het niet vanzelfsprekend is om te vertellen. Want je maakt heel veel meer kapot daardoor. Ik wil het best omdraaien. Als mijn man zo half mislukt in een dronken bui vreemdgaat en die meid is zwanger. Dan hoop ik dat als het van hem is hij het me vertelt. Maar is het van een ander hou dan liever je mond. De hele gebeurtenis ligt in het verleden en hij is zo geschrokken dat het nooit meer gebeurt, waarom dan mijn gelukkige leven daarom kapot maken? Nee hoor laat mij maar in het ongewisse als het een eenmalige fout was. Maar ga je echt bedriegen? Dus een affaire hebben enzo dan vind ik dat je het altijd moet opbiechten.
Wat TS ook gaat beslissen, omwille van haar kindje is een soa test sowieso nodig. Hop, naar de huisarts jij!
zou het heel erg vinden voor je man als blijkt na de bevalling dat er duidelijk verschil zou zijn in huidskleur.. zou van gekheid niet weten wat ik zou doen als dat me zou overkomen! denk niet alleen aan jezelf meid! ook je man is hierbij betrokken zonder dat hij iets weet.. zo kan je toch niet genieten van je zwangerschap en straks kraamtijd.. miss is je relatie op dit moment ook niet zo sterk om samen weer een kindje te krijgen..anders was je toch ook niet vreemdgegaan? praat het uit en wees eerlijk.. eerlijkheid duurt het langst en jullie kunnen hier zeker sterker uitkomen maar je moet wel echt je best doen .. succes btw.. ook hier zwanger geworden van voorvocht.dus het is zeker mogelijk!
nou denk niet dat het van je scharrel is wat je je wel af moet vragen en ovr moet denken is of je het aan je man moet vertellen ik zou persoonlijk nooit met zo'n gebeurtenis kunnen leven zonder het te delen en een kind in mijn handen kunnen hebben en kunnen verzorgen wat gemaakt is rond de tijd dat je in de fout bent gelopen als je hier stressig om bent of wat ook, voelt je kind dit ook aan en dat is niet de bedoeling... nu be je nog op tijd om het te vertellen hoe langr e wacht hoe erger de situatie vaak word... sterkte ermee
De kans dat het niet van je man is, maar van die ander, is heel erg klein. Maar niet 0. Dat zou het alleen zijn als hij helemaal niet in je was geweest. Jij moet hiermee zien te leven. Ik zie er de meerwaarde niet van om het aan je man te vertellen, op de volgende voorwaarden: 1. Je weet heel zeker dat je dit nooit weer zult doen. 2. Je weet heel zeker dat niemand anders dit ooit aan je man zal vertellen. 3. (pas na geboorte, misschien wel heel lang daarna) Je ziet gelijkenis tussen je kind en je man, en niet tussen je kind en die ander.
Hm wel erg dit ja. Ook omdat die andere dus donker is. Mijn meisje is half angolees. En de eerste 8 weken had ze geen kleur geen kroes haar niks. Stel je voor jou man heeft heel de zwangerschap gedacht hij is de vader is bij de bevalling krijgt in die 8 weken een super band met je kindje, en dan komt dat mocca kleurtje. Oh my wat erg voor je man. Toch denk ik dat de kans klein is maar hij is er wel.
vind het een beetje raar dat veel van mening zijn dat TS het niet moet vertellen ik zelf ben van mening dat alles op een dag uitkomt en het is niet alleen zielig voor je man als blijkt dat je kind van een andere vader is maar ook voor je kind die zich dan gaat hechten aan jouw man.