Jeetje wat een heftig verhaal...pffff....en wat lastig voor je zeg! Er zijn hier heel veel nuttige en goede opmerkingen geplaatst dus dara ga ik je niet meer mee ' lastig' vallen... Ik wil je alleen heel veel moed en kracht toewensen en ik hoop dat je de juiste beslissingen zult nemen... Succes en sterkte meis!! Liefs Pien
Wat heftig zeg! Zo jong zijn jullie niet, wij waren 25 en 27 toen we de eerste kregen, ik was nog aan het afstuderen. Goed en ook knap dat je je beslissing hebt genomen! Veel sterkte en succes! En als deze lastige weken achter de rug zijn, ga dan lekker genieten want het is zo bijzonder!
Jeetje meid!! Wat een situatie.....Kan alleen maar zeggen: Sterkte!! Laat je niet van je wijs brengen!
Hey meis! Wat een lastige situatie! Maar wat goed dat je voor jezelf de keus hebt gemaakt! Ik denk ook dat het als je het weg laat halen de rest van jullie leven tussen jullie in zal blijven staan... Heel veel sterkte en probeer (al wcpot knuffelend) van je zwangerschap te genieten.. Ik zou er veel voor hebben om de wc weer te kunnen knuffelen Succes!!
jeetje meid, wat een vervelende situatie! Is het niet een idee om je man anders mee te nemen naar de VK? Wellicht dat hij aan haar zijn gevoelens kenbaar kan maken en kan zij hem ook dingen vertellen. Blijf met elkaar praten, dat is het belangrijkste! Veel sterkte meid!
Ik wil jou ook even veel steun, kracht toewensen! Heb vluchtig even alle reactie's gelezen...en de meesten dingen die ik je had willen zeggen zijn al beschreven. Blijf dicht bij jou gevoel... Ik hou dit topic in de gaten v.a. nu.....
Hey meid Ik wil je even sterkte en heel veel succes wensen. Je bent heel sterk en duidelijk in wat je wil en ik hoop zo voor je dat je man zijn mening wijzigt.
Heel veel sterkte met de situatie! Ik weet natuurlijk niet wat zich allemaal afspeelt bij jullie en in het hoofd van je man, maar ik word een beetje boos dat hij niet de verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen daad... En jullie hebben alles voor elkaar! Ik hoop zo dat jullie samen dit kindje gaan krijgen!!!
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar de enige reactie die ik je zou willen geven is de volgende: de tijd is nooit rijp om aan kinderen te beginnen, want er zijn altijd nog 100 dingen die je wil doen en vooral mannen hebben vaak van alles in het vooruitzicht wat een kind alleen maar kan belemmeren. Ik hoop dat hij in leert zien dat dit veel belangrijker en mooier is dan alles wat hij nog graag wilde doen. Weg laten halen lijkt mij geen optie. Dat is alleen maar egoisme en ik ben blij dat jij ook hebt aangegeven dat dat geen optie is! Succes en hoop dat hij snel kalmeert en de fun ervan inziet!
Tjeetje wat een rotsituatie. Wat goed dat je ervoor kiest om je kindje te houden. Het is zo iets moois. Ik hoop echt dat je man gaat bijdraaien en jullie over een paar maanden een gelukkig gezinnetje kunnen vormen. Ik wil je heel veel sterkte wensen en probeer ook te genieten van je zwangerschap. Het zal (als hij niet bijdraait) niet altijd makkelijk voor je zijn, maar je wil is er om het kindje te laten komen. Dikke knuffel
Hi,.. De gehele maand februari heb ik in coma gelegen in het MCA. Eindelijk ontwaakt in maart jl. blij dat ik thuis was weer mijn gezinsleven opgepakt. Zorgen voor mijn vriend zijn zoon en mijn zoon (uit vorige relatie's). Flink genoten van de prachtige voorzomer. Opeens 7 juli dacht ik hey ik ben niet ongesteld geweest sinds ik uit het ziekenhuis ben.. dus samen met de buuf een test gehaald. Oeps... 2 streepjes; hoe ga je dit vertellen..? Wij wilden geen kids meer we hebben allebei een zoon en samen maakt het in het gezin 2 kids is voldoende.. 's avonds had ik het niet meer en besloot het te vertellen. Hij was ook totaal niet blij.. overwegend een abortus te nemen... toch samen naar de geplande echo (heb ik gemaakt). Daar zag ik toch een beetje zijn hart smelten. Nu ben ik inmiddels 14 weken zwanger, vriendlief heeft het de kids verteld, en is opeens een stukje zorgzamer. Op zijn verjaardag krijgen we zelfs te horen of het een jongen of meisje wordt. Mijn tip: Negeer zijn boosheid, maar belast hem niet met jou blijheid. Deel het nog niet met familie maar wacht de 8 weken echo af.. neem hem mee, vier het niet, maar wees in jezelf enorm trots... overigens gaat het met mijn zwangerschap goed, behalve dat ik zelf een wrak ben... ik stop ook over 2 maanden met werken ivm gezondheid... Ik wens je heel veel sterkte en babygeluk... genieten kan ook alleen...
ik heb je vraag net gelezen en alle reacties... ik vind het gewoon spannend voor jou... ik hoop zo dat je man omdraait... heel veel sterkte
Hay, Heel veel sterkte.. en hebben jullie al goed kunnen praten. Of heb je het al goed op papier kunnen zetten voor hem? Is die al wat afgekoelt en van gedachten verandert. Succes!
Gefeliciteerd! Werkte je lichaam dus nog beter dan gedacht. Wacht maar tot ie de eerste echo ziet. Dan praat ie wel anders. En als jullie kindje geboren wordt, dan zit ie te huilen van geluk.
Het meeste is al gezegd wat ook in mij op kwam... ik ben inmiddels wel heel benieuwd hoe de situatie bij jou nu is. Heel veel sterkte gewenst, hopelijk is het wat beter dan een paar dagen geleden.
Zooo, daar ben ik weer! Afgelopen weken is een achtbaan emoties geweest. Lang verhaal kort. Afspraak voor zowel echo, vk en abortus stonden allemaal. Mn hoofd was een chaos. Na veeeeel ruzie, gegaan voor abortus. Avond voor de geplande afspraak, is vriend teruggekrabbelt. Hij vroeg me aub thuis te blijven en mijn oorbellen weer in te doen. Echo en vk, konden doorgaan Hij heeft gisteren baby gezien op foto, hij wilde niet mee, Geeft niet, volgende keer beter. Voorzichtig begint hij er nu ook over te praten. Hij begon al over onze vakantie in 2012. Als hummeltje er net is. Eind goed, al goed... Bedankt voor jullie supersteun!