Bedankt voor jullie reacties weer! Vindt het moeilijk ze te lezen maar twijfel zo erg ik weet het niet meer! Gisteren met mn man gepraat omdat ik net over curretage en alles had gelezen en vertelde dat ik me daar niet zag zitten enz. Hij vertelde het wel te willen eigenlijk, komt allemaal goed zei hij met liefde! Hij wilde het aangaan en het bijna vieren al. Mijn gevoel sloeg toen weer om, ik kon het toch niet dacht ik vannacht weer. Van het een naar het ander. Ben zo bang voor de toekomst. Ik zie mezelf gewoon niet met drie kids maar weet dat ik het wel zou kunnen ergens. Maar omdat we nu amoer rondkomen twijfel ik wel erg. Net ook mn moeder gebeld en zij is zo tegen. Ze ziet het niet zitten, zegt dat hun nu ook financieel veel toeschuiven en dat ook stopt als ze stopt met werken en ik dan miss ook maar mn paarden moet verkopen enz omdat dat financieel beter is en er dan volgens haar geen tijd meer voor ga hebben enz. Dat maakt het extra moeilijk, wij zien het anders maar ergens ben ik ook wel een beetje afhankelijk van hen...ik weet dat ik beide aankan maar ben bang voior de spijt die ik wellicht krijg...mn ma zegt dat ik bij beide beslissingen wellicht spijt kan krijgen achteraf....pffff ik wordt langzaam gek geloof ik....
volg je eigen gevoel zal ik zeggen! Het is niet niks om een kindje weg te moeten laten halen, daar kan ik helaas wel over mee praten. Bij mij was het alleen de reden dat ik veelste jong was... Maar ik leef er nog steeds mee... het is niet niks, lichamelijk valt het dan misschien mee, maar geestelijk is het heel hard en gaat het je hele leven met je mee. Ook al heb ik nooit spijt gehad van mijn besluit omdat ik zelf nog een kind was, heeft het me wel heel erg verandert. Wil je niet tegen spreken, helemaal niet, als je een 3 e kindje niet kan betalen moet je het ook niet doen... Nog maals volg je gevoel!!!
Als je zo erg twijfelt dan zou ik het echt niet doen. Ben bang dat je er spijt van gaat krijgen. En als je man er al helemaal achter staat om het te houden dan moet het toch goedkomen. Natuurlijk zal het lastig zijn en zul je offers moeten brengen maar wel voor een nieuw lief klein hummeltje van jullie samen. Het volgende bedoel ik echt niet lullig, denk dat je dol op je paarden bent maar een eigen kindje is toch veeeeel belangrijker, dus als je je paarden moet verkopen (wat waarschijnlijk heel moeilijk is) tsja gewoon doen! Heel veel succes met jullie beslissing!
Ik ben zelf heel jong mama geworden met 17 en was ook niet gepland. Ben inmiddels 25 en heb 2 keer door de pil heen zwanger geworden.En heb inmiddels 3 kids..Ben gewoon echt heel vruchtbaar.Je hoeft maar ziek te zijn en de pil werkt niet. Maar ondanks alles ben ik heel erg blij met mijn kids en ik geloof ook in het heeft zo moeten zijn. Sommigen mensen proberen jaren zonder pil en worden nier zwanger en bij mij zelfs met pil. Ik snap heel goed je financiele kant want het is tegenwoordig niet makkelijk met 2 kids in nederland! Alles wordt veel duurder en er wordt heel veel bezuinigd op mensen met kinderen en vooral meer dan 2 kinderen.Belachelijk!!Ze moeten juist mensen stimuleren om kids te krijgen!!Kijk naar Duitsland of belgie,daar is het een financieel een stuk beter geregeld met kinderen. Maar aan de andere kant snap ik jou verhaal en moet je doen wat goed voelt,en dan kan alleen jij bepalen! Liefs Chantal
Je man wil er voor gaan, volg hem. Je twijfelt zo erg dat je waarschijnlijk de rest van je leven spijt hebt als je het niet houdt. Als je je paarden gaat verkopen heb je meer financiele ruimte en meer tijd voor je kinderen waardoor je het waarschijnlijk beter aan kan. Is misschien wel heel moeilijk voor je maar geeft je wel meer rust.
Hier ben ik mee eens, heb hetzelfde meegemaakt en het is nu zoveel jaar later, hier doet het elke dag nog zeer. Helemaal omdat we nu bezig zijn met ons 1e kindje en ik doodsbang ben het om die reden niet lukt. Bij twijfel nooit een kindje weg laten halen! Ga alles op een rijtje zetten, desnoods op papier, ook financieel. Kunnen er dingen veranderd worden om nog zuiniger te leven, helemaal omdat je zegt je moeder je ook nog wat toeschuift en dat ophoudt als ze stopt met werken. Zet alles op een rij. Hoop dat je eruit komt, heel veel sterkte met het maken van deze beslissing.
hoi, erg dapper dat je dit hier zo schrijft. ik zelf heb nu 3 kindjes en heb het ook heel zwaar. wij leven ook van 1 salaris en hebben het ook niet breed en krijgen ook wel het 1 en ander toegeschoven van zijn ouders. vorige jaar raakte ik zwanger van een 4de en dacht toen ook nee dit kunnen we niet financieel aan.maar goed e hadden ons erbij neergelegd na 5 weken kreeg ik een miskraam.toen het gebeurde was ik ook heel nuchter erom maar s,avonds en dagen erna waren een hel. nu ben ik weer zwanger van de 4 ook door pil heen maar als het gebeurd moet het gewoon zo zijn.mijn man laat z,n eigen nu helpen en dat is wel fijne gedachten.en mocht je het toch weg willen laten halen kun je ook je kind ter adoptie stellen? dan ontneem je ook geen leven het hartje klopt al ook al is het nog zo vroeg zoals jij het zegt ik zou het mezelf niet vergeven en idd net wat iemand anders hier al zei het kindje heeft hier niet omgevraagd. ik noem het gewoon moord want het leeft al in je buik het hartje klopt al dus ja maar dat is mijn mening. laat je ons weten wat je uiteindelijk je vaste beslissing wordt?! het komt echt goed meid vertrouw in jezelf! liefs,jolanda
Je zoontje is nog maar 1... als je een tweeling had gekregen had je het toch ook gedaan? Waarom niet nog een keer. Misschien moet het zo zijn. Als het echt niet kan en je wilt het echt niet dan is het zo, stel jezelf voorop, het kindje weet nog niets. Neem je eigen beslissing, welke dat ook zal zijn, we hebben allemaal een andere mening dus laat je niets aanpraten en zeker geen schuldgevoel hebben wat je ook kiest. Wat je kiest doe je voor je gezin en voor jezelf. Het zal wellicht veel pijn doen... Sterkte meid!
Praat goed en veel met je partner. En luister naar je gevoel. Op welke manier worden jij en je partner het gelukkigst en het minst ongelukkig. Zorg dat je een beslissing maakt waar jullie beide met 100% achterstaan. Ik wens jullie veel sterkte met de keuze.
owh jee... ik wil je heel veel sterkte wensen bij de keuze die je moet maken... en ik wil nog wel zeggen: het belangrijkste dat je je kindje kunt geven is liefde, en volgens mij heb je nu al heel veel liefde voor dit kindje...
pff, moeilijke situatie zeg. Tja, ik kan en wil er niet over oordelen, omdat ik niet in jullie levens en portomonnee kan kijken. Ik wil je alleen maar sterkte wensen met het besluit. Wel ben ik van mening dat geld niet gelukkig maakt. Het maakt het leven wel makkelijker als je het hebt. Ik hoop alleen dat je geen spijt zal krijgen als je de keuze besluit te maken voor een abortus. Ik ben zeer benieuwd hoe het nu met je gaat. Dikke knuf voor jou
wat een ontzettend moeilijke situatie, hier dan wel niet hetzelfde maar kan me wel inleven. pas geleden dachten wij dat ik ook door de pil heen zwanger was geworden.bleek uiteindelijk toch niet zo te zijn. onze oudste is 3 en de jongste is 1. mijn man werkt 40 uur maar krijgt maar het minimum loon. absoluut geen vetpet dus. Ik ben werkzoekende maar het is gewoon heel erg slecht momenteel. Nu was er geen sprake van een zwangerschap maar de hele rollercoaster is wel gepasseerd. De grootste was: hoe doen we het in vredesnaam financieel?? het is nu al zo ontzettend moeilijk. De conclusie was uiteindelijk dan ook dat mocht ik wel zwanger zijn abortus de beste optie zou zijn,verstandelijk gezien. Gevoelsmatig zou ik het alleen niet kunnen. Dus kan me goed voorstellen dat je tussen gevoel en verstand heen en weer geslingerd word. Wat betreft paarden verkopen,ik weet zelf hoe ontzettend duur ze zijn dus het zou wel een optie zijn om deze te verkopen Hoe moeilijk dat ook is.Om wel je stukje vrijetijd te kunnen behouden zou je misschien naar een bijrijdpaard kunnen zoeken. Ik moest een aantal jaren geleden ook mijn ponys wegdoen,het deed vreselijk veel pijn.Heb verschrikkelijk gehuild maar het went wel. en ik heb het zo gemerkt in mijn portomonee. niet de benzine kosten,voer,smid.enz enz enz. succes met je keuze en beslissing. ik hoop voor jou/jullie dat gevoel en verstand snel op 1 lijn kunnen zitten.
hier in hetzelfde schuitje gezeten. ik was ondanks de pil zwanger van de vierde. ons gevoel ging telkens op en neer; het ene moment wisten we zeker dat we het kindje niet zouden laten komen, het andere moment zouden we er helemaal voor gaan. ons grootste struikelblok was ook de financiën. toch kon ik me niet voorstellen hoe ik nog met plezier op vakantie zou gaan of leuke dingen doen, zonder er bij na te denken: als we dit niet zouden doen, had onze baby gewoon kunnen komen. hoe dan ook wordt je leven nooit meer hetzelfde. óf je moet verder leven met de abortus, óf je moet verder leven met nog een kindje erbij. wij hebben uiteindelijk besloten om het kindje te laten komen (ik had zo levensecht gedroomd van een klein meisje op een driewieler die me smekend aankeek en zei: mama, waarom mag ík niet bij jou wonen??). we hebben gesprekken gehad met een maatschappelijk werkster van Siriz om tot die keus te komen en ze heeft ons nog begeleid tot een half jaar na de geboorte. ik zal niet zeggen dat het makkelijk was, maar er is een last van me afgevallen en we hebben er geen seconde spijt van gehad!!! Wat ik je mee wil geven: neem geen overhaaste beslissing en vraag evt. hulp (Siriz kan ook helpen met praktische hulp). En wat me toch ook van het hart moet: ik snap dat je veel om een dier(paard) kan geven, maar als ik moet kiezen tussen een dier houden of mijn kindje, hoef ik geen seconde na te denken!
ik heb de verhalen en meningen ook gelezen. Ik snap dat de situatie heel moeilijk voor je is. Helaas heb ik een HELE zware jeugd gehad. Ik ben jaren lang mishandeld en misbruikt ik ging door een hel. Begrijp me neit verkeerd ik wil echt niet zielig gaan doen. Nu ben ik alweer 2 jaar bezig om zwanger te worden.. Helaas ben ik nog steeds niet zwanger ohh ik zou er alles voor over hebben... Ik hoop niet dat dit mijn lot is...Maar ik zie een kindje als een geschenk van god... Bij mij brand er nog elke dag een kaarsje hopend op dat ene wonder... Denk goed na over je besluit... good luck
Ik kan het ook niet echt laten om hier te reageren aangezien ik als ik het goed begrijp lees dat je paarden hebt, waarvan je bang bent dat je ze anders moet verkopen. En ik lees tegelijk dat je geen geld hebt. Nu ben ik goed op de hoogte van wat een paard kost in onderhoud en als je dat voor meerdere paarden kunt ophoesten elke maand begrijp ik met alle respect niet waarom hier een verhaal geplaatst wordt dat je het financieel zo zwaar hebt dat je geen 3e kindje kunt onderhouden. Wil je echt niet aanvallen ofzo, maar toen ik dat las ging ik wel anders tegen je verhaal aankijken.