Hallo allemaal, Ik wil graag mijn verhaal kwijt en advies. Ik weet sinds 2 dagen dat ik zwanger ben. Dit is niet gepland en totaal onverwachts. We waren ook helemaal nog niet bezig met een zwangerschap. Ik kwam hier achter omdat mijn ongesteldheid niet kwam. Doordat ik in het buitenland verblijf ben ik hier naar een dokter gegaan en hebben ze een inwendig onderzoek gedaan. Nu blijk ik 2 baarmoeders te hebben. Dus dit is al de eerste zorg die ik heb. Wanneer ik weer in NL ben wil ik dit verder laten uitzoeken. Gister vertelde mijn vriend mij dat hij het kindje nu niet wil dit ivm familieomstandigheden. Ik ben hier best wel van geschrokken. Ook al is het niet gepland en weet ik ook niet of ik er nu wel aan toe ben. Twijfel ik wel heel erg. Ik vind dit zo moeilijk. groetjes
He meid. Weetje. Mannen kunnen nogal schrikken. Eigenlijk is het ook schrikken als het kindje wel gepland is. Dus laat je niet helemaal opslokken door zijn reactie. En begin even bij jezelf. Volgensmij heb ik op het forum wel meer gelezen over 2 baarmoeders. Maar vervolgens is het tijd om bij jezelf na te gaan van hoe voel je je? Hoe zie jij dit voor je. Met of zlnder de papa in beel.d In jou situatie zou ik er voor kiezen om mn moeder of mn zus in vertrouwen te nemen. Zij kunne je vast helpen om uit te gaan zoeken wat jij wil Gefeliciteerd meid.
Dankjewel voor je reactie. Gelukkig is hij nu een stuk rustiger. We hebben de afgelopen 2 dagen veel gepraat en we gaan er voor samen. groetjes
Heel veel succes samen en straks met z'n drietjes! Je kan altijd bij ons aankloppen als je je ergens zorgen over maakt of gewoon even je hart wil luchten
Fijn dat jullie met elkaar gepraat hebben! Zoiets heeft ook tijd nodig en zal nog wel meer tijd nodig hebben. Succes met alles en probeer te genieten!
Jeetje meid, ik kan me wel voorstellen dat je nu heel erg in de war bent en je alleen kunt voelen in de situatie. Bij ons was het ook een hele schok dat ik zwanger was, was net ontslagen en een nieuwe studie begonnen (die ik moest afkappen, omdat het te duur was) en de relatie liep ook niet zoals het zou moeten. Heb de eerste weken ook zo verschrikkelijk veel gehuild. Voor hem is het natuurlijk ook een grote schok en iedereen reageert daar anders op. Misschien is het een tip om even rustig adem te halen en eerst de onderzoekjes te laten doen die je wilt doen en daarna bij jezelf te rade gaan wat JIJ wilt. Heel veel succes en sterkte!