Hé meid, Ik ben nu nog maar heel pril zwanger, maar ook nog ontzettend bang voor wat komen gaat. Ik hoop heel erg dat ik na de eerste echo met 7 weken (aanstaande woensdag) ook wat geruster zal kunnen zijn en wat meer zal gaan kunnen genieten, maar voor nu is er ook alleen maar de angst om kwijt te geraken waar ik al zolang naar verlangde... De angst om iets fout te doen en om mezelf uiteindelijk kwalijk te moeten nemen dat het is mis gegaan ofzo... Ik denk dat een psychologe zeker niet slecht is om over je angsten te praten, dan heb je toch iemand (die er wat verder vanaf staat) om je gevoelens bij kwijt te geraken, misschien hebben ze ook nog tips voor je om er anders mee leren om te gaan. Om eerlijk te zijn denk ik nu ook; ik zal pas gerust zijn als dat kindje er is... Maar ik denk dat je dan weer met heel andere zaken in je hoofd zit waar je ook bang van wordt; heeft hij wel genoeg gegeten? Is het normaal dat hij zolang slaapt? Etc etc... Ik denk dat we als mama nooit meer helemaal 'gerust' zullen kunnen zijn, dat hoort erbij, maar we moeten er natuurlijk wel op een goede manier mee leren omgaan. Heel veel succes bij de psychologe, hopelijk heb je er wat aan en hopelijk kan je binnenkort toch een beetje gaan genieten!
Hier een moeder die al een gezonde dochter op de wereld heeft gezet(3 jaar geleden) en voor de 2e keer zwanger is(nu 12 weken). ondanks dat het allemaal voorspoedig is gegaan, tot nu toe, zowel de 1e als tot nu toe de 2e keer, is zwanger zijn ook niet mijn hobby. Je word beperkt in veel dingen, je bent jezelf niet, en alles moet je aanpassen aan hoe je je voelt. Zelfs als een zwangerschap wel volgens het boekje verloopt. Het is dus niet raar dat je graag je kindje in je armen wil sluiten! Niet dat ik het geen bijzondere ervaring vind, maar ik heb duidelijk tegen mijn man gezegd; dit is de 2e en de laatste! ik was trouwens ook niet snel toe aan een 2e zwangerschap, moest echt bijkomen van die 9 maanden, de bevalling en het zorgen voor een baby. Ik ben blij en dankbaar dat ik het nu toch nog een 2e x mee mag maken, maar wat ik zei, het is de laatste keer. Ik wil straks genieten van mijn 2 kinderen, en niet meer met de gedachte in mijn achterhoofd lopen van:"ik moet nog een keer door al dat gedoe heen van zwanger zijn en bevallen". Ik vind het goed geweest straks. Heel veel succes en probeer van de kleine mooie momentjes te genieten, want bijzonder blijft het altijd, hoe je ook je zwangerschap beleefd.
Toen ik stress had maakte ik een afspraak met eem vroedvrouw.daar zat ik een uur mrt al mn vragenlijst af te vure . Wat heb ik daar veel aan gehad.ook ging ik nr een psy. Nu ben ik zwanger vwn de tweede baby. Heb ng altijd wat angst omdat ik ng geen 12 weken ver ben maar gaat al veel beter. Verlang al om te genietem als hij of zij schopjes geeft