Meisje, wat een zware tijd voor je! Naast zoveel geluk van binnen, krijg je zoveel ellende mee van 'buiten'. Vandaag ben je vast weer naar school gegaan. Ik hoop dat dat daar een beetje lukt allemaal. Ik ben zelf docent en heb een zwangere leerling die het best allemaal moeilijk vindt, maar ze is wel heel vastbesloten en dat respecteer ik zo, dat ik voor haar andere afspraken maak. Ik hoop dat ze bij jou op school ook fijn om je zullen reageren en voor je gaan zorgen. Ik wil je adviseren een goed gesprek aan te gaan met je moeder. Zij kan je vertellen wat haar dwars zit rondom jouw zwangerschap. Dat zal ook veel te maken hebben met het feit dat zij weet wat je te wachten staat en dat ze misschien bang is dat je nog wat te jong bent om dat allemaal te bevatten. Misschien kunnen jullie er dan samen beter uitkomen. Zij kan je ook ondersteunen met tips en adviezen. Zeg haar ook eens heel bewust dat ze OMA wordt. Dat doet vaak veel met de gevoelens van iemand. Maar begrijp ook hun gevoelens. Zij hadden zich waarschijnlijk een ander toekomstbeeld voor jou voorgesteld, mét partner. En ze zijn misschien bang voor je (school)toekomst. Denk ook goed na over de nabije toekomst: wat ga je doen met je kindje, als jij weer naar school wilt? Of wanneer je gaat werken. Wie betaalt eventuele kinderopvang? Een kindje krijgen is super, daar weet ik alles van. Maar het kan ook even tegenvallen, als hij/zij veel huilt in het begin. En op wie val je dan terug? Denk goed na over de moelijke en financiële zaken die komen gaan. Uit ervaring met mijn zwangere student weet ik dat je veel kunt regelen, als je er maar op tijd bij bent. En dat ben jij nog. Heel veel succes en probeer zoveel mogelijk te genieten van het leventje in je buik. PS: je mag me een PB'tje sturen, dan kan ik je misschien nog meer tips geven over zwanger en naar school gaan.
Heeeei Yvette, ik had geprobeerd een pb terug testuren maar het lukte niet, hij ging niet weg en staat nog steeds bij wachtrij. Daarom zet ik het maar even hier neer, hoop dat je hem hier ook leest. Thuis proberen ze me steeds meer een abortus aan te praten, maar dat wil ik zelf echt niet. Het voelt nu al gewoon goed voor mezelf het hoort gewoon bij mij. Me moeder zegt dat ik eerder bij der had moeten komen en dat ik zo nog een morning afterpil kon nemen. Maar nu heb ik nog een probleem, nouja niet echt een probleem. Maar me ex wil me terug maar ik heb geen idee wat ik daar mee aan moet. Opzich wil ik het misschien wel, maar dan niet te vlug gaan en misschien eerst gewoon als vrienden en nniet meteen zoals hij wil een relatie. Vandaag en gisteren is de buikpijn echt erg, ik zou ok gaan werken maar dat heb ik afgezegt, normaal ben ik helemaal niet snel in afbellen en ga ik het altijd maar proberen. Ik was benieuwd of ik weer ongesteld zou worden, dus ik wachten op maandag en er kwam maar niks, dus ik al blij Verloor ik vandaag weer bloed, het is wel laat voor een menstruatie. IK hoop niet dat er nu wat mis is. En hoe is het bij jou?