Ik ben op dit moment 26 weken en 6 dagen zwanger. Mijn zwangerschap is vanaf het begin al moeilijk maar alles valt eigenlijk in het niet met het probleem waar we nu tegen aan lopen. 6 dagen geleden voelde ik opeens veel kramp in mijn onderbuik. Het is mijn eerste zwangerschap dus soms weet ik niet goed wat ik wel en niet hoor te voelen. Toen ik s'avonds naar de wc ging verloor ik een raar soort slijm. Ik dacht al vrij snel aan de slijmprop maar toch twijfelde ik of ik wel moest bellen met de verloskundige. Ik heb tot half 2 s'nachts op de bank gelegen met een kruik en veel twijfel. Ik vond het zelfs zielig om de verloskundige wakker te bellen want tja misschien was het allemaal niks. Ik kan nu zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik wel gebeld heb. De verloskundige is gekomen en zij had veel twijfels. Ik had duidelijk contracties maar zij dacht aan een blaasontsteking, Uiteindelijk heeft ze toch het ziekenhuis gebeld en de gynaecoloog gebeld. De verloskundige drong eigenlijk bij de gynaecoloog aan op een blaasontsteking maar gelukkig nam de gynaecoloog direct de beslissing om mij naar het ziekenhuis te laten komen. De verloskundige verliet onze woning met de woorden dat we echt niet aan een premature baby hoefde te denken en wij gingen naar het ziekenhuis met het idee dat we snel weer thuis zouden zijn. In het ziekenhuis in Ede werd ik direct aangesloten aan de ctg en hierop was de onrust in mijn buik niet te zien. Vervolgens werd er een echo gemaakt. Op de echo was niks bijzonders te zien en als laatste zou de gynaecoloog nog een inwendige echo maken. Op dat moment sloeg de stemming compleet om. Er werd een verkorte cervix gemeten van 1.1 cm. Ik moest vervolgens 2 uur wachten op nog een meting maar tijdens deze 2 uur begon de onrust in mijn buik weer. Dit was nu ook duidelijk te zien op de ctg en er werd weer een inwendige echo gemaakt waarop een cervix van nog maar 0.9 cm gemeten werd. Hierna is alles snel gegaan. Er kwam een ambulance en ik werd overgeplaatst naar het ziekenhuis in Nijmegen omdat deze het kindje wel konden opvangen als het nu geboren werd. Ik kreeg een longrijping injectie en weeenremmers. Ik heb 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en nadat mijn buik 24 uur rustig was gebleven werd er weer een cervix meting gedaan. De cervix was nog steeds 1 cm maar ik mocht naar huis met de instructie laagdrempelig te bellen en rust. Ik ben nu 24 uur thuis en merk aan mezelf dat ik veel angst heb dat de baby opeens geboren gaat worden. Uit gesprekken met de artsen blijkt ook wel dat de kans dat ons kindje blijft zitten tot de 38 weken klein is. Elke dag dat ons kindje blijft zitten is winst. Nu ben ik ontzettend blij om weer thuis te zijn maar het blijft door mijn hoofd spoken dat de bevalling elk moment kan beginnen en haal ik het ziekenhuis dan wel in Nijmegen wat op 45 minuten rijden ligt enz... Ik ben eigenlijk op zoek naar vrouwen die met dezelfde angst zitten dat ze door een verkorte cervix opeens veel te vroeg gaan bevallen en alles daaromheen. Groeten, Natascha
Dat zal zeker schrikken zijn geweest! Hier met 30+6 gebeld met buikpijn, vk aan huis geweest en voelde ontsluiting en een verkorte cervix. Naar het ziekenhuis, ctg gehad, en 2 echo's om de cervixlengte te meten. Eerste echo was nog 23 mm en de tweede 17 mm. Werd dus ook een opname met weeënremmers en longrijping. Na een paar dagen ontslagen, moest het rustig aan doen thuis. Met 33+2 was mijn cervixlengte weer 21 mm. Inmiddels 36+4 zwanger, nog even en dan heb ik de 37 weken gehaald. Hoewel het in mijn geval niet zo heftig is verlopen hoop ik toch dat je iets aan mijn verhaal hebt. Ik wens je veel sterkte en een goed verloop van je zwangerschap toe, dat de baby nog lang in je buik mag blijven zitten!
Geen ervaring mee gelukkig, maar ik wil je wel sterkte wensen. Als je denkt dat de bevalling begonnen is, kun je altijd een ambulance bellen ipv zelf aan te rijden als je bang bent het ziekenhuis niet te halen.. Maar laten we hopen dat je kleintje lekker blijft zitten tot de 37 weken gepasseerd zijn😊
Oh meis, ik kan me de spanning zo goed voorstellen, maar ook hier een positief verhaal... Werd destijds met 28W opgenomen ivm extreem veel harde buiken, na een ctg en inwendige controle bleek dat er lichte weeën activiteit was inclusief 1 cm ontsluiting, de baarmoedermond al volledig verweekt en ik geloof nog enkele mm lang, niet noemenswaardig volgens de artsen. Ik kreeg meteen longrijping injecties en weeënremmers (ik dacht een week lang maar dat kunnen ook enkele dagen zijn geweest), bij opname werd mij verteld dat ik waarschijnlijk binnen 24 uur zou bevallen, we hebben enorme angst gehad. Een week later was alles "stabiel slecht", de cervix hetzelfde en mocht ik naar huis met platte bedrust, ik kreeg als leef regel max 3x per dag 10 min lopen, dus dat vulde ik in met douchen e.d., verder hield ik ook echt de volledige rust (kon toen ook makkelijk want het was mijn eerste zwangerschap). Met 37 weken mocht ik weer lopen en oh wat was dat genieten, het idee dat het mocht komen, ik voelde me zo vrij als een vogel. Genoot intens van alles. Kon de spanning laten gaan, met 1.5 week flinke voorweeën en amper slaap in die tijd beviel ik uiteindelijk met 38+6!!! De 2e zwangerschap is met veel rust en veel controles ook hartstikke goed gegaan, mijn cervix was amper aanwezig maar wat er was was sterk genoeg blijkbaar! Nu zwanger van de 3e en we worden in de gaten gehouden maar volgens de gyn gaat het helemaal goedkomen gezien de vorige 2!!! Houdt moed en vooral: hou je (voor zover mogelijk) rustig... Knuffel!
Hoi Natascha, Ik zit op het moment in hetzelfde schuitje al is het bij jou helaas nog iets ernstiger. Met 24.3 weken heb ik ook een stuk slijmprop verloren. Omdat ik dit ook niet vertrouwde heb ik het ziekenhuis gebeld. In het ziekenhuis hebben ze de cervixlengte gemeten en die was sinds de 20 weken van 4 cm naar 2.3 cm gegaan Toen hebben ze me aan een ctg aangesloten en daar kwam niks spannends uit. Na 2 uur de echo herhaald en de cervixlengte was toen nog 1,7cm. Ik moest toen met spoed naar het LUMC. Daar hebben ze de lengte nogmaals gemeten en was die weer 2,3 cm. ik heb uiteindelijk 3 nachten in het ziekenhuis geleden en voordat ik weg ging was de lengte weer 1,7. Ze hebben daar trouwens ook een uitstrijkje gemaakt waaruit ze kunnen opmaken of je binnen nu en 1 week gaat bevallen en die was gelukkig negatief. De angst begrijp ik heel goed want die voel ik ook, zeker als ik last krijg van harde buiken. Je bent het vertrouwen in je lichaam kwijt en dat moet weer groeien. Nu ben ik inmiddels 26.4 weken, dus we kunnen samen aftellen naar de 37 weken. Hopelijk blijven ze nog lekker lang zitten!! Ik zal voor ons duimen!! Veel sterkte
ik had controle bij de 20 weken echo en der meting was 2.8 .. niet schokkend maar moest die week erop terug komen en was 1.9 . mog niks meer. ze hebben wel gelijk een pessarium ring geplaatst. met rustig aandoen moet ik gelukkig naar huis. week later terug en de meting was 2.4 . deze blijft nu redelijk op de 2.4 hangen met de ring. ben nu 25 en 5 dagen . maar was echt ff schrikken die weken. ik heb geen last van harde buiken . is er aan jullie geen pessarium ring . cercalge of tabletten aangeboden om de cervix te ondersteunen? als ze niks bij mij hadden gedaan zat ik nu met nog meer zenuwen en wellicht niet eens de 26 weken gehaald.
Nee dat hebben ze bij mij niet aangeboden inderdaad. Ik moet donderdag op controle en zal eens vragen waarom dat niet voorgesteld is. Ik ga er wel vanuit dat ze in een academisch ziekenhuis weten wat ze doen maar ben wel benieuwd. Ik had geloof ik wel gelezen dat een cerclage alleen mogelijk is om te plaatsen in het begin vd zwangerschap.
Bij mij hebben ze dat ook niet aangeboden. Hebben jullie wel een gesprek gehad met een neonatoloog? Dat gesprek heeft iets van angst weg kunnen nemen met betrekking tot de bevalling en het bereiken van het ziekenhuis. Ik krijg 8 april ook nog een uitgebreide echo. Dit doen ze om te kijken of ze een oorzaak kunnen vinden waarom mijn cervix zo verkort is. Het is echt heel fijn om jullie ervaringen te lezen. Het gevoel van geen vertrouwen meer in je eigen lichaam is zo herkenbaar. Ik hoef maar iets te voelen en ik sta gelijk op scherp. Hopelijk neemt dat vertrouwen weer toe de komende weken. Droomertje88 ik duim ook voor jou!
Ja wij hebben ook een gesprek gehad met de neonatoloog. Het fijne daaraan vond ik dat een kindje van 26 weken al zoveel meer kans heeft dan een kindje van 24 weken. Tegenwoordig doen ze er alles aan om een kindje in leven te houden vanaf 24 weken mits de ouders dit willen. Vanaf 26 weken doen ze standaard aan actieve opvang. Ik leef echt van week naar week, kijk nu al uit naar volgende week donderdag als ik 28 weken ben. Ik voel ook elk steekje en krampje, ik hoef trouwens geen complete bedrust te houden. Mag niet teveel traplopen, niks tillen en geen schoonmaakwerk doen enz. Ik mag wel af en toe een stukje lopen, ook buiten. Ik was gister nog in het ziekenhuis omdat ik die nacht veel last van harde buiken had, gelukkig was de baarmoederhals nog even lang. De gynaecoloog had me ook echt gerust gesteld dat het echt niet zo snel zal gaan. Maar ik heb dan ook geen weeën gehad. Het enige wat we kunnen doen is rustig aan en hopen op het beste. Wel fijn dat ze nog gaan kijken waardoor het komt dat je cervix verkort is. Ik heb een dubbele baarmoeder (twee hoornen met elk een baarmoedermond) en daar is de kans op een vroeggeboorte al groter mee. Moet jij wel complete bedrust houden Natascha?
Nee ik hoef ook geen complete bedrust te houden. Ik mag alleen kleine stukjes lopen en verder gewoon rustig aan zitten of liggen. Het verbaasd me hoe snel ik me opeens kan aanpassen aan de situatie. Precies een week geleden was ik nog op mijn werk op maandag en was mijn grootste zorg hoe ik om moest gaan met mijn bekkeninstabiliteit. Dat is nu echt compleet naar de achtergrond verdwenen. Mijn grootste angst was/is echt dat ik het ziekenhuis in Nijmegen niet zou halen en dat mijn kindje in Ede niet goed kon worden opgevangen. De neonatoloog zei echter dat ze dan wel met een speciale ambulance naar Ede komen en daarbij kwam ook dat het mijn eerste kindje is dus die zou niet zo snel komen als het eenmaal begonnen was. Dat stelt wel wat gerust. Ik kijk ook echt uit naar weer een weekje verder volgende week maandag We hopen er maar het beste van.
Hoi. Ik heb vanaf 28 wk een baarmoedermond gehad van 0,7 cm en 1 cm ontsluiting. Aantal keer opgenomen. Veel onrust in mn buik, weeenremmers, longrijping heeel.veel.ctgs etc. Strikte rust gehouden en met 40 weken ingeleid, heb nu een enorm lieve, grote gezonde blije baby!! Als je wilt kan je mee PB sturen. Ik weet precies wat je meemaakt en t is vreselijk onzeker, onwerkelijk en eng. Dikke knuffel, goed rust houden!!! Veel sterkte
Alles hier nog rustig Droomertje88. Afgelopen zaterdag wel weer naar het ziekenhuis geweest met wat harde buiken maar na een aantal uur was alles weer rustig. Hoe gaat het bij jou? Ben jij nu ook 28 weken?
Oh wat fijn zeg! Ja vandaag precies 28 weken, is ook weer een fijn gevoel. Ben zelf van het weekend ook nog in het ziekenhuis geweest ivm wat bloedverlies. Dat was gelukkig ook niks, waarschijnlijk een bloedvaatje die gesprongen is. Heb jij veel last van harde buiken? Het hoort erbij met dit termijn maar ik wordt er ook helemaal nerveus van. Morgen heb ik weer een controle wn een groeiecho. Ben benieuwd! Hoe vaak ga jij nu op controle? Op naar de 29 weken😊
Sinds gisteren lig ik weer in het ziekenhuis. Totaal onverwacht omdat ik nergens last van had. Cervix lengte was gister tussen de 0,7 en 0,9 cm. Niet zo best dus. Wordt nu langdurig opgenomen en heb bedrust. Ze zijn ook begonnen met de longrijpingsprikken. Ze houden me liever hier omdat het ook zou kunnen gebeuren dat ik ontsluiting krijg zonder weeën. Dan merk je er dus niks aan. Pfff lekker onzeker allemaal, gelukkig ben ik wel over de 28 weken heen maar ja het blijft veel te vroeg natuurlijk. Hoe gaat het nu bij jou Natascha?
Jeetje wat heftig allema ga heel hard duimen dat je kleintje nog een hele tijd bij mama mag blijven zitten.
Jeetje wat heftig allemaal! Ik hoop echt dat je kindje nog even blijft zitten. Nare prikken zijn die longrijping prikken maar het is voor het goede doel. Ik ben gisteren op controle geweest. Cervix was 1 cm dus eigenlijk nog hetzelfde. Deze arts vond het wel weer allemaal vrij kort terwijl ik zoiets had van nou het is nog hetzelfde gelukkig. Werd me wel weer gezegd dat ik direct moest bellen bij kramp. Harde buiken heb ik gelukkig vrij weinig momenteel. Groei echo heb ik gisteren ook gehad. Die was gelukkig ook helemaal goed. Enige puntje is dat het kindje dwars in mijn buik ligt dus hopelijk gaat hij nog een keer draaien. Ik hoef pas weer 29 april op controle. Ik duim ook echt heel hard voor je dat je kindje nog lekker bij je zit!