Momenteel ben ik na mijn eigen berekening 4 weken zwanger van een 4e, ik heb al 3 gezonde kinderen van 8, 5 en 13 mnd oud en ik ben zelf pas 27 jaar. Mijn partner was al tegen toen ik zwanger was van de 3e maar heb dit toch door gezet en koste bijna mijn huwelijk. Nu onverwacht zwanger van een 4e en ik ben zelf tegen abortus en van binnen word ik alleen maar blij met dit nieuws! maar mijn partner zegt er is geen keus weg ermee. Ik ben op 11 oktober ook geopereerd aan een navelbreuk onder algehele narcose zonder dat ik hier van wist en heb dus een matje die nu vastgenaaid is aan de binnenkant van mijn buik. Dit zal uiteraard scheuren als mijn buik groeit en dit is dan de enige reden waarom ik een abortus overweeg Ik twijfel dus aan de keuzen houden of zsm een abortuspil nemen. Zijn er hier vrouwen in hetzelfde situatie dat hun partner weg zou gaan als ze hun kindje niet lieten aborteren? Of door medische redenen hun kindje weg moesten laten halen? hoe doe je dit, dit lijkt mij heeel moeilijk
Oei moeilijk meid ik zou er goed over na denken en toch nog even in goed overleg tot een besluit komen, misschien krijg je later spijt of draait hij nog bij... Mannen roepen altijd snel haal maar weg het is niks of blabla toch blijft het een kindje... Misschien ook even overleggen met het ziekenhuis voor en tegens...
Jeetje wat heftig! Hier niet dezelfde soort ervaring maar wel dat mijn vriend bij de eerste zwangerschap het even moest laten bezinken. Wij hadden niet meer gerekend op een zwangerschap en als je dan ineens zwanger bent is dat heel raar. Helaas is dat toen een miskraam geworden, toch heb ik mij in die periode wel heel alleen gevoeld. Je geeft aan dat hij bij de 3e zwangerschap ook al twijfelde, gebruiken jullie geen anticonceptie? Wat betreft de medische kant van dit verhaal, ik zou even contact opnemen met de betreffende chirurg/ziekenhuis. Het lijkt mij dat ze dit wel vaker hebben meegemaakt en dat dit echt geen reden voor abortus hoeft te zijn. Heel veel sterkte met je beslissing.
Ik heb ook een operatie aan m'n navelbreuk gehad .. Tja dat 'fixen' ze wel weer na de bevalling hoor.. Hij was er zelf ook bij of je moet bwv door de pil, condoom en geen sex gehad hebben door zwanger zijn geworden ..
ik vind het nogal heftig om een kind weg te laten halen. Hij was er toch ook bij. Dus ook zijn verantwoordelijkheid ervoor nemen. Er zijn zoveel mensen die graag een kindje zouden willen. Elk kindje is weer een geschenk en ik zou het aannemen. Hij kan er nu bijvoorbeeld voor kiezen omnzich te laten steriliseren. Dan gebeurd het niet nog eens. Ik blijf het heel verdrietig vinden als er voor abortus wordt gekozen...sorry dat is mijn mening. Dus ik zeg: gefeliciteerd en ik hoop dat je er uiteindelijk samen van kan genieten en er blij mee bent!
Poeha, heftig.Ik ben ook niet voor abortus, hoewel ik bij seksueel geweld daar anders over denk. Daar is geen sprake van bij jullie begrijp ik. En ik kan wel zeggen, geef het aan ons, maar dat is niet reëel. ( ben onverklaarbaar onvruchtbaar en na mmm een kindje mogen krijgen) Lijkt mij, dat wanneer jij dit kindje wilt laten komen, en je het weg laat halen voor je partner, dit een emotionele wig kan veroorzaken in jullie huwelijk. Maar houden tegen zijn zin kan dat ook. Praten met elkaar dus. In volle verstand, neem ik aan, hebben jullie seks gehad en jullie zullen dus nu ook de volle verantwoordelijkheid moeten nemen. Het zkh fixt idd die operatie wel weer hoor, ze kunnen veel meer knaps dan jouw navelbreuk voor de 2de keer opereren.
Hoewel ik tegen abortus ben zou ik eerst eens met een medicus gaan praten over de risico's nav je operatie. Daarbij, meneer was er zelf bij, hij weet de risico's van zulke "spelletjes" Een paar gesprekken zouden ook niet verkeerd zijn, en dan met echte argumenten en niet alleen "ik wil het niet". ik denk dat beide opties jullie uit elkaar kunnen drijven, zeker als jij het tegen je gevoel in doet.
Bedankt voor je lieve berichtje! bedankt voor alle berichten. Hoe meer ik erover denk hoe meer mijn keus is naar houden en geen abortus plannen, dit zal mijn relatie kosten maar ja so be it dan Door dat ik zonder schildklier ben geboren en dus hele hoge schildklier meds slik werkt de hormonen in anticonceptie niet bij mij, wij gebruiken dus condoom maar deze knappen soms toch kapot merk ik, en blijkbaar ben ik dus onwijs vruchtbaar. Kon ik mijn vruchtbaarheid maar delen met vrouwen die daarin problemen hebben dat zou zo veel eerlijker zijn!
Los van wat al gezegd is krijg ik het gevoel dat de relatie onvoldoende goed is. Als er bij een vorig kindje al geopteerd is voor abortus, überhaupt dat het gesprek er is als stel vind ik bizar. Of je bent verantwoordelijk volwassen en zorgt voor ac/ sterilisatie en anders zit je in een drama relatie met krachttermen en ruzies, geen basis voor geluk en duurzaamheid.
Wat een lastige situatie! Ik had sowieso eerst met het ziekenhuis gebeld voor informatie. Ik begrijp dat jullie voorbehoedsmiddelen hebben gebruikt, het is dus niet alleen jouw verantwoordelijkheid. Waarom laat hij zich niet gewoon steriliseren?
Dat heb ik gedaan. Als je, naar eigen zeggen, zo vruchtbaar ben en geen kindjes meer wil zul je verantwoordelijker met ac om moeten gaan en dus sterilisatie.
Hoi meis, Ik wil toch een beetje tegen geluid inbrengen! Abortie lijkt me een van de moeilijkste keuzes om te maken. Het is ook een keuze die je voornamelijk zelf moet maken met een beetje inbreng van wellicht je partner. Het is jouw lichaam en laat niemand je vertellen wat je ermee moet doen! Daarom zeg ik ook niet ik zou geen/wel abortie doen want ik ben tegen/voor. Hoe goed bedoelt het ook kan zijn het is voor iedereen anders en laat je keuze alsjeblieft afhangen van jou gevoel en wensen maar blijf ook realistisch nadenken of je bijvoorbeeld een 4e wel aan kan (ruimte of financieel). Ik hoop dat je uiteindelijk een keuze maakt en daar dan met de volle 100 procent achterstaat! Heel veel succes een makkelijke keuze is het niet. En uiteindelijk komt alles weer op zn pootjes terecht 😊