We lagen heel rustig samen in bed tv te kijken, we hadden toevallig ook net gewisseld van kant omdat ik graag andersom tegen m’n man aan wilde liggen, dus ik lag voor het eerst in dik een maand eens niet op een kraam matrasje ook, maar ik voelde het lopen en ben zo snel uit bed gesprongen dat er geen druppel in bed beland is wonderlijk genoeg. Toen ik het voelde was ik er 100% van overtuigd dat ik weer zo’n bloeding was, want het voelde exact hetzelfde; in 1x een guts bloed. Maar toen ik m’n ondergoed naar beneden trok zagen we lichtbruin Ipv bloed. Toen trokken we allebei echt wel in 0.1 seconde de conclusie dat het hoogstwaarschijnlijk gebroken vliezen waren. Gelukkig was de verloskundige er echt mega snel, ze was toevallig net onderweg terug van iets en reed dichtbij ons huis. Die zei ook gelijk dit lijkt me vruchtwater, maar heeft toen nog voor de volledigheid een test gedaan en toen zaten we opeens binnen 2 minuten in de auto naar het ziekenhuis.
Ik kan het gewoon niet bevatten, het bloedverlies en die klonters waren zo heftig dat ik me niet kan voorstellen dat dit nog goed kan gaan. Ik zit gewoon te wachten op een volgende bloeding waarbij alles wat er nu nog zit, ook loskomt... Aka, ik word zo ongeveer gillend gek van de stress. Een deeltje van mij had bijna gehoopt dat het einde verhaal was, dan had ik tenminste duidelijkheid nu. Ze hebben niet echt een oorzaak gezien op echo, al was het echotoestel op de spoeddienst behoorlijk crappy. Morgenochtend mag ik nog eens naar mijn eigen gynaecoloog om te kijken of zij wat vindt.
@SD90 ik kan me jouw gevoel en gedachten heel goed voorstellen. Ik denk dat het ook een stuk zelfbescherming is om deze gedachten te hebben. En wat je ook doet of denkt: je hebt geen enkele invloed op de uitkomst. Maar ik snap zo goed dat het vertrouwen helemaal weg is. Hopelijk geheel onterecht. Mag je morgen vroeg?
9u20 dus idd best vroeg gelukkig. Al denk ik dat ik meer dan één echo nodig zal hebben eer ik iets van vertrouwen terug zal vinden... Wat een shitzooi
Heel begrijpelijk, gelukkig mag je vroeg. Alvast vooruitlopend op de zaken, ik zou morgen voorstellen of je de komende tijd wekelijks (of hoe vaak jij het nodig hebt) een echo mag laten maken. Knuffel!
Wat fijn dat de verloskundige zo snel er was! Denk vaak aan je verhaal hoop dat jullie het samen halen! ❤️
Ja dat zal even tijd nodig hebben, maar dat is ook niet zo gek nadat je dit meegemaakt hebt! Hoop dat je snel weer wat vertrouwen terug krijgt!
@kattenmama goed te horen dat jullie kindje tot nu toe de statistieken verbreekt ! Een echt strijder ! Kan ook niet anders met zo een sterke mama. Hoop zo dat alles goed komt @SD90 wat moeten jullie geschrokken zijn. Hopelijk morgen weer een goede echo, maar snap je angst en onzekerheid ontzettend goed. heel veel sterkte meiden ❤️
Ik heb een tijdje niet meegelezen in deze topic maar poeh wat een verhalen zeg! @kattenmama en @SD90 wat een verhalen joh! Wat was dat schrikken voor jullie zeg. Bij het lezen alleen al krijg ik de schrik. Ik wens jullie beiden echt het allerbeste!
Alles was oké. Gyn zag wat oud bloed vlakbij een bloedvat onderaan id baarmoeder dus vermoedelijk is dat bloedvat geknapt. Vrij onschuldig maar kan wel echt heftig bloedverlies geven. Kindje perfect op schema, lag met armen en benen te zwaaien en te springen dus die leek duidelijk geen last te hebben van alle drama. Had komende dinsdag sowieso al een afspraak staan, dus snel weer controle gelukkig.
Pffff weer even opgelucht ademhalen! Gelukkig is alles goed met de baby en is waarschijnlijk duidelijk wat de oorzaak was. Hoe voel jij je nu? Op naar weer zo’n mooie controle dinsdag!!
Iets rustiger wel, nu we een vermoedelijke oorzaak hebben. Het moet allemaal nog een beetje landen. Dat verliezen van zo'n grote klonters voelde zo vergelijkbaar met de vroeggeboorte van onze tweeling dat het emotioneel allemaal wat veel was...
@SD90 onvoorstelbaar moeilijk om dat in gedachten weer mee te moeten maken. Hopelijk kun je rustig aan doen en landt het allemaal wat de komende tijd. @SamirsVrouwtje ik ben nog steeds ziek. Geen koorts meer gelukkig maar ben erg uitgeput en alles doet zeer. Rustig aan dus hier.
We zijn inmiddels thuis ja! Eerste nacht was heel raar, maar denk wel dat het goed is. Thuis kunnen we ook iets meer doen alsof er niets aan de hand is, maar merk wel echt dat ik nu pas begin na te denken over de mogelijkheid dat hij blijft zitten en ik nog weken naar het plafond aan het staren ben hier, dat voelt wel heel raar. Verveel me kapot en kan niets doen en lig steeds niet lekker en elk krampje is schrikken. Maar de kleine man blijft eigenwijs zitten gelukkig, dus we tellen langzaam steeds iets verder af. Nog 14 dagen voor we naar Amsterdam mogen. Donderdag gaan we wel nog voor de GUO maar niet naar Amsterdam maar naar n ziekenhuis iets dichterbij dat het ook kan. Dat vind ik ook wel spannend, toch weer wat langer zitten en in actie, maar snap wel dat ons nu toch geadviseerd werd om het toch wel te doen. Als ze iets geks vinden wil je dat gewoon zsm weten. Alleen door t gebrek aan vruchtwater is er een kans dat ze bepaalde dingen niet goed kunnen zien doordat hij nu zo ineengedoken ligt. Maar donderdag voelt nu echt nog zó ver weg..
Fijn dat jullie thuis zijn lekker in je eigen huis! Wat een zenuwslopende tijd voor jullie… en maar een goede Netflix serie uitzoeken; boek lezen, nieuwe hobby proberen hopelijk gaat de tijd niet al te langzaam! Jullie kunnen dit! ❤️
@kattenmama, fijn dat je nu thuis lekker in je eigen bed kunt liggen! Spannend inderdaad om donderdag dan weer in actie te moeten komen voor de GUO, maar ik kan me voorstellen dat dat voor je gevoel nog heeel lang duurt. Hopelijk lukt het je om wat afleiding te vinden!
@kattenmama wat een zenuwslopende tijd is dit voor jullie. Verwen jezelf maar met lekkere kussens, dekentjes, een fijn lekker zittend huispak. Alles om het zo aangenaam mogelijk voor jullie te maken.