Ik wordt moe van mezelf Vandaag toch weer testen bijgekocht (Niet 2 maar meteen 4) deze net gedaan midden op de dag Ik weet nu wel zeker dat ik zwanger ben, toch ben ik bang dat er iets misgaat hoewel testen daar geen verandering in kan brengen. Afspraak VK is nog zo ver weg. Ik Heb echt behoefte aan bevestigingen Hoe doen jullie dat?? Ik Koop altijd (vroeg) in de zwangerschap iets kleins Voor de kleine op komst. Dit Keer Heb ik een zwangerschaps blouse gekocht voor mezelf. Ik durf er niet eens aan iets te kopen voor de baby. Ik hoop echt dat dit niet tot week 24 zo blijft
Ik herken het volledig en zit in hetzelfde schuitje. Ik wil vanavond. Weer testen. Bij mij helpt het wel om het proberen los te laten. Leuke dingen doen. Erover praten met manlief. Hardlopen vind ik heerlijk en wandelen met de hond. En dan ook gewoon huilen als ik dat wil, al kijken mensen dan wel een s raar Denk maar zo, je kan er nu niets aan doen. Probeer te genieten. Nu duurt het lang. Achteraf ging het snel!
Praten helpt inderdaad dus ik kan niet wachten totdat we het bekend maken, maar daarvoor eerst een echo en dat duurt nog 2 weken. Sporten is een goede tip! En handig want ik kan er wat van wat qua extra kilo's als k zwanger ben. Zwemmen en hardlopen dan maar
En zwemmen is nog eens goed voor je rug! En waarom niet iemand in vertrouwen nemen om het te vertellen? Als er wat is hoef je ook niet alles uit te leggen. Doe wat goed voelt en niet hoe het "hoort"
Wij willen onze jongens als eerste vertellen en daarvoor wil ik echt eerst die echo zien. Ze zijn er zo aan tie elke keer als ik buikpijn heb (of net iets teveel heb gegeten) vragen ze of er nog een baby komt Zij zijn de eerste na de echo en daarna de inner cirkel
Wauw met tranen in mijn ogen lees ik dit. Bij deze aan allen sterkte bij het afscheid. Misschien ben je voor de wet niet zwanger geweest, je bent wel met het hele gezin, of dat nu alleenstaand, met partner en/of gezin is, in verwachting van nieuw leven. Ik kan me alleen maar indenken hoeveel minder zorgeloos je erna weer zwanger bent en wens jullie allemaal veel gezonde baby’s, wijsheid en rust.
Dank voor je lieve woorden! Ik merk nu ik weer zwanger dat ik met trots terug kijk en toch wel mooie herinneringen heb. En hij zal ook altijd een onderdeel zijn van ons gezin. Alleen is het wat lastig deze zwangerschap mijn weg te vinden merk ik. Dank aan alle steun en verhalen hier !
Vanmorgen gesprek in het ziekenhuis gehad over het vervolg, aan het eind toch nog een echo gedaan om te kijken wat de stand van zaken is. De natuur heeft al gekozen en het hartje is gestopt. Een vreemde soort opluchting en last die van je schouders valt. Blijft natuurlijk heftig, want naast de turner vertelde de arts ook dat er ook hydrops foetalis was. Kindje had geen schijn van kans. Wij wachten nu dus de miskraam af en anders word ik de 16e alsnog ingeleid.
Och jee, ik begrijp precies wat je bedoeld hoor. Ik hoopte ook dat de natuur de keuze zou maken. Ik begrijp je volkomen. Ben er emotioneel van. Ze heeft je een moeilijke keuze uit handen genomen. Zo mini als ze zijn kunnen ze je op deze manier toch iets toereiken. Zo zie ik het. Ik had grote kans op een KS en hij is toch natuurlijk gekomen wat ik graag wilde. Geven ze ons zo klein als dat ze zijn toch alles dat ze kunnen. Heel veel sterkte!
@Tylmare, Wat je bespaard blijft: ik vond het idee ondraaglijk dat hij tijdens de bevalling zou overlijden, dus dat ík hem zou dood persen. Dat hoef je niet mee te maken. sterke deze periode ♡
Daar vroeg ik nog naar tijdens het gesprek, vond dat idee verschrikkelijk! Schrok er een paar dagen geleden ineens wakker van! Ik ben heel 'blij' dat de natuur het nu zelf heeft dt opgelost. Alleen nu dus nadenken of we het echt nog gaan cremeren (denk van wel) en wat we willen doen qua naam bijvoorbeeld. Ook geen foto's meer van stichting still vrees ik. Het is nu nog zo klein! Maar dat komt allemaal wel, valt vanzelf op zijn plaats
Ja, uiteindelijk kregen we nog een ademhaling van hem na geboorte, daar ben ik Héél dankbaar voor (sorry voor details: maar toen hij kwam heb ik doorgeperst zonder op de volgende wee te wachten, daardoor kon hij in onze armen gaan ipv tijdens de bevalling) Ik zal toch gaan cremeren. Ik ben elke dag nog blij met mijn as-ring. Mijn man hoefde eerst niet maar nu ik de mijne heb overweegt hij een zegel as ring. We hebben de rest van zijn as in knuffel keien. Tijdens deze zwangerschap wel weer met hem bezig. Harder de bevestiging nodig dat het goed zit hoewel ik die niet kan krijgen.
@Tylmare nog even een tip waar je misschien wat aan hebt; ik kon niet kiezen tussen 2 wikkeldoekjes. Ik Heb ze toen allebei besteld. Hij heeft in de ene gelegen en we hebben hem in de andere laten cremeren. Ik ben zó blij dat ik die ene dus nog heb. Zo hebben we ook 2 dezelfde knuffeltjes gekocht, 1 is mee gecremeerd en de andere hebben we nog. Dan hou je iets tastbaar over.
Ja goede tip wij hadden ook 2 doekjes. Met deze termijn is overigens een speendoekje groot genoeg.. ik heb beide doekjes op dag van inleiden op mijn huid gedragen. 1 doekje is met hem mee gegaan en het andere doekje zit in het herinneringstrommeltje (van woezel en pop gekregen van vk bij 1e gesprek, die is nu gevuld met alle medische info, test, kaartjes, doekje kaarsje en bericht van crematie)
Het gaat in principe goed. Ik voel me ervaringsdeskundige met deze 4e zwangerschap. En dan toch.... net dacht ik help ik ben niet misselijk help ik heb niet gezweet vannacht en hup weer een test gedaan. Teststreep nog donkerder dan de controle streep en dan kan ik mezelf voor Mn kop slaan. Ik maak me voor niets ongerust! ..... proberen te genieten
Het gaat eigenlijk best "goed" op het moment. Nu we weten waar we aan toe zijn en we niet meer zelf het lot in handen hebben, hebben we er meer vrede mee lijkt het. Voor het weekend heb ik zelf een klein wikkeldoekje gemaakt, inderdaad ter grootte van een speendoekje ongeveer, iets groter. Wil nog een 2e maken om in te cremeren. Ook net contact gehad met stichting still en die willen gewoon foto's komen maken ook al is het kindje eerder overleden, zij raadde mij ook de watermethode aan. Dus daar even naar gekeken en dat ziet er heel mooi uit! Ik moet niet denken aan de spanning van een nieuwe zwangerschap, volgens mij blijf je bang tot je die grens van de vorige hebt overschreden zeg maar. En daarna maakt het weer plaats voor nieuwe onzekerheden is mijn ervaring met m'n zoontje
@Tylmare de water methode kende ik niet, even op gezocht wat ontzettend mooi! Ontroerend! Fijn dat jullie er zo vrede- en liefdevol in staan. Neem lekker de tijd Voor alles. Wij hebben de as sieraden op zijn verjaardag een jaar later besteld. Vind ik fijn om dat moment ook special te maken, heerlijk he om zelf haar doekje te maken. <3 Op dit moment is het dubbel ben er wel mee bezig maar toch is het heel anders. We hebben ook 2 Gezonde jongens dus dat scheelt ook weer. Het is iets minder onbezorgd maar ik merk ook dat ik het allemaal veel intenser en bewuster beleef wat ik ook mooi vind. Tel je zegenen leerde ik van mijn Oma en deze intense beleving ze ik als een kadootje van hem
Algemeen puntje; Het eerder verliezen van een heel klein mensje die heel welkom en geliefd was maakt toch ook dat ik de zwangerschap nu intenser beleef. Eerder leefde ik heel erg naar de geboorte toe. Nu realiseer ik mij heel goed dat je eigenlijk al lang voor de geboorte van je kindje houd en dat hij/zij er eigenlijk 'al is' . Dat is wel een plus puntje aan de ervaring die we hebben met het verlies van ons zoontje. Intenser beleven van het leven dat je in je draagt al voordat hij/zij geboren is <3