Hoi iedereen. Begin dit jaar ben ik heel plots bevallen van mijn zoontje (1e kindje)op net geen 24 weken, levend geboren maar uiteraard geen schijn van kans om te blijven leven. Ik ben nu pril zwanger 5w4 en dit via icsi. Vorige poging is uitgedraaid op een miskraam. Ondanks het verlies van mijn zoontje merk ik dat de miskraam echt het vertrouwen in mijn lichaam heeft weggenomen. Nu heb ik vanaf dag 1 schrik om 'het' te verliezen terwijl ik ervoor dacht dat het pas zou zijn rond de 23 weken. Ik vind wel dat die kindje even veel recht heeft om vanaf het begin even veel voor te doen zoals kleertjes shoppen en alles wat erbij komt kijken maar nu het zo ver is merk ik dat het moeilijk zal zijn.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Ik kon Voor mezelf shoppen (zwangerschaps kleding) maar niet voor de baby. Ik ben al wel naar baby winkels gegaan. Samen met mijn man een mooi sterretje gekocht. Vóór deze baby maar ván zijn broertje in de hemel. Heftig he 24 weken. Ik heb r langer over gedaan weer zwanger te worden. Kwam niet uit met bedrijf bla bla uiteindelijk dacht ik wat maakt het ook uit ik ben niet compleet voordat we een derde mogen ontvangen. En ook dat blijf ik moeilijk vinden . Is het nummer 3 of toch nummer 4.....?
Dat laatste herken ik ook! Wij zijn best wel open over alles en krijgen nu een tweede kindje maar toch spreken we soms over een 1e. Ook zeker naar buitenstaanders toe om niet altijd ons verhaal te moeten vertellen. Ik heb wel net een boekje gekocht 'kleine grote broer'. Dit kunnen we later dan wel gebruiken.
Oh klinkt mooi kleine grote broer, ook voor mijn andere kids die beleven het ook heel intens. In het begin had ik het heel erg als iemand vroeg, hoeveel kinderen heb je dan voelde het als bedrog als ik 2 zei ipv 3. Maar hij zal hier niet 'mee tellen' maar voor ons is hij ons speciaal kindje en oh wat hou ik van hem, steeds meer, heel bijzonder te ervaren dat dat ook bij overleden kindjes zo werkt. Sterkte de komende tijd en fijn dit even te kunnen delen! Wanneer heb je je eerste echo?
In het verleden met 12 weken onze tweeling verloren. Tussendoor nog wat vroege miskramen. Godzijdank 1 gezonde wonder zoon mogen krijgen❤. Nu precies 1 jaar na mijn miskraam opnieuw in verwachting. Mijn gevoel zegt dat het goed zit,maar een angst stemmetje dat het fout gaat zal ten alle tijden overheersen. Enigste tip die ik je kan geven is; kijk wat de tijd met zich meebrengt, je hebt het helaas niet in de hand. Gefeliciteerd met je zwangerschap en laat de angst niet de overhand krijgen ook al is dat niet altijd gemakkelijk. Dikke knuffels
@menneke1990 gefeliciteerd met je nieuwe zwangerschap! We gaan een beetje gelijk op Het is inderdaad dat stemmetje he. Van de dames hier begreep ik dat het twijfelen minder gaat worden na verloop van tijd. Dat geloof ik ook wel. Ik geniet ook wel en hoop dat dat de overhand krijgt over het 'stemmetje' heb je al een echo gehad? En bedankt allemaal voor het delen! Gijn te weten hier niet alleen mee te worstelen <3
Goedemorgen, Met mij gaat het wel goed. Aan de ene kant zoveel zekerder dan de vorige keer, omdat ik toch echt al meer kwaaltjes heb. Maar ook zo onzeker, als het iets minder is slaat de twijfel toe.. Gister nog wel een testje gedaan en die knalde eruit. Nu geen testen meer en afwachten tot 1 nov eerste echo. Zo spannend. Ik lees hier niet veel mee op het forum. Het maakt me onzeker en lucht vaak niet op... hopelijk als ik de eerste termijn voorbij mag zijn dat het beter gaat. En dat is nog maar anderhalve maand Hoe is het nu met jou? Kun je je ontspanning wat vinden?
Ja we lopen echt gelijk op wel heel erg leuk!. 24 oktober krijg ik mijn eerste echo bij 6 weken en 5 dagen zwangerschap. Dat de tijd maar voorbij vliegt hopelijk ervaar ik dan sneller wat rust =). Wanneer krijg jij je eerste echo?? Groetjes
@menneke1990 Leuk! Ik Heb maandag mijn eerste echo maar Wrsch nog Geen hart activiteit dan en de 25e bij de gyn en dan hoop ik toch echt op een kloppend hartje! Voor die tijd Wil ik het mijn kinderen niet vertellen.
Hier begint de angst voor maandag wel toe te slaan nu... Iemand enig idee hoe erg een kindje aangetast is als het al 2 weken dood in de baarmoeder zit? En hoe lang gaat het duren, wat gaat mijn lijf/cyclus doen, hoe voel ik me de periode erna.... Pfffft....
Ik kan me niet voorstellen dat je vruchtwater echt schadelijk kan zijn hoewel je (warme) lichaams temperatuur wellicht niet optimaal is. Maar toen ik de water methode op zocht was er ook een voorbeeld van ern kindje dat al wat langer overleden was. Wat losse huidlaagjes maar die kregen ze met de watermethode weer heel mooi vond ik. Misschien foto's de volgende dag laten maken, omdat ze toch erg opknappen van de water methode. Over de bevalling; tja weeen zijn nooit leuk, maar de bevalling zelf gaat erg rap! En je hebt geen 10cm nodig. En daarna ben je vooral trots op je kindje. Tenminste dat is wat bij mij overheerste een trotse verse moeder, en dat mag! Heerlijk vond ik het om hem 'te verzorgen' en in zn doekje en mandje te leggen. Heb je straks recht op kraamzorg? Want dat zou ik gewoon doen hoor! Maar het verschilt per verzekering. Maar laat lekker voor je zorgen. Want je bent straks wel gewoon een kraamvrouw. Onderschat het ontzwamgeren niet. Bij mij heeft mijn lichaam een behoorlijke tijdnodig gehad om te realiseren wat gebeurd was. Gun jezelf rust! Ongeacht de meningen van anderen. Beleef het, geniet van de tijd dat je haar straks bij je hebt. En al het andere kan even wachten. Sterkte <3
Ik ben natuurlijk een stuk minder ver dan jii was, dus herstel lichamelijk zal wel vrij vlot verlopen gok ik. Het bevallen zelf ook wel, het is zo klein nog. Maar het word opgewekt met misoprostol, en dat kan een tijd duren voor het werkt kennelijk. Ik kwam een artikel tegen over dat vruchtwater dus wel. De foetus kan aantasten na overlijden en dat dit vrij snel gebeurt al. En dat ze na meer dan een week beginnen te mummificeren, kan het artikel zelf zo gahw niet vinden. Maar was een lijstje van welke aantasting optreed na zoveel tijd te zijn overleden in de baarmeoder (maceratie) Tsja... Kan er verder toch niets aan veranderen. Blijft afwachten! Heb me verdee niet ingelezen over kraamzorg. Vind dat zelf ook niet helemaal nodig met dit termijn en heb veel hulp van vrienden en familie gelukkig
Ik weet niet meer wat ik kreeg maar ons zoontje was er binnen 4 uur na het toedienen van de medicatie. De verwachting was idd dat het langer zou duren. Mijn man was net een broodje kroket halen toen ik hem terughaalde omdat de baby toch echt kwam Pak alle hulp aan die je kan krijgen. Alles dat een ander doet hoef jij niet te doen. Mij lichaam was nog niet klaar voor de bevalling maar moest toch leveren en dat heeft gemaakt dat het allemaal wat verstoort was. Hoe verder in je zwangerschap hoe beter je lichaam erop voorbereidt is. Boek een lekkere massage voor een paar dagen na je bevalling om je spieren te ontkrampen dat helpt een hele hoop! Spannend zal het blijven Sterkte toegewenst Dikke knuffel
Dank je wel, maar morgen gaat niet door. Vanmiddag is ons kindje uit zichzelf gekomen! Flink pijnlijke weeën gehad, bijna flauwvallen steeds, best heftig. Mijn vriend was net naar het ziekenhuis voor een recept voor pijnstilling toen het gebeurde. Helemaal compleet en af, heel vredig en mooi. Weet niet of het gepast is een foto te plaatsen, maar dat kan eventueel geplaatst worden Kreeg wel nog een curretage onder narcose vanwege hevig bloedverlies en napijn. Zat nog restweefsel en nu gaat het wel goed eigenlijk (misschien nog de pijnstilling die werkzaam is)
Je meisje is sterk, doet alles uit zichzelf <3 Gefeliciteerd met de geboorte! En gecondoleerd uiteraard. Natuurlijk mag je een foto plaatsen, ik vond het ook fijn om hem te showen, je bent toch mama en zij is toch je wondertje. Fijn dat ze zelf gekomen is.
Ik heb ook eigenlijk nog niet echt gehuild om het verlies. Heel even emotioneel toen ik uit de narcose kwam. Maar ben vooral heel trots op dat kleine mensje. Het ziet er zo bijzonder uit, maar wel duidelijk veel vocht overal. In het ziekenhuis vonden alle artsen het ook een heel mooi en bijzonder gezicht. Werd nog gevraagd of ze een foto mocht maken omdat ze de watermethode aan het introduceren zijn en ze dit zo'n mooi voorbeeld vonden Gut wat een dag... <3
Jeetje wat mooi <3 en helemaal niet zo aangetast. Maar ik herken dat hoor, nu je het zegt, Ik Heb ook niet gehuild, je bent verse mama en inderdaad gewoon trots en dat mag! Ik vind het een erg mooie foto, wat een sterke meid.
Wauw! Wat een mooi kindje! Gefeliciteerd met de geboorte en gecondoleerd met het verlies. Ben blij voor je dat je er zo positief instaat. Houdt evengoed goed je rust. Oh en trots zijn op deze kanjer mag je altijd!!